🌐سیونیک؛ مبارزه برای همه یا هیچ میخواهید؟
چند روزی است که تنش ها میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان به بهانه اختلاف بر سر خطوط مرزی شدت گرفته است.
پس از پایان جنگ قره باغ، طرف آذربایجانی بار ها بر تمایل خود برای ایجاد کریدور میان خاک اصلی و نخجوان تاکید کرده است.
الهام علیف رییس جمهور آذربایجان چندی پیش در سخنانی ارمنستان را تهدید کرده بود که در صورت همکاری نکردن برای ایجاد این کریدور، به زور متوسل خواهد شد!
"کریدور زنگزور را اجرا می کنیم ، خواه ارمنستان بخواهد یا نخواهد. اگر ارمنستان بخواهد ، مسئله به راحتی حل خواهد شد،
اگر آن را نخواهد ، ما به زور در مورد آن تصمیم خواهیم گرفت. درست مثل قبل!
من در طول جنگ گفتم که آنها باید سرزمین های ما را ترک کنند ، در غیر این صورت ما آنها را با زور بیرون خواهیم کرد. و این اتفاق افتاد سرنوشت دالان زنگزور نیز همین خواهد بود."
علیف در بخش دیگری از سخنانش گفت:
"رقیب اصلی ما زمان است ، زیرا ساخت راه آهن و بزرگراه زمان بر است. بنابراین همه نیروها برای اجرای این پروژه بسیج شده اند. مردم آذربایجان به زنگزور که 101 سال پیش از ما گرفته شده است باز خواهند گشت."
اما موضع ایران چه خواهد بود؟
پس از جنگ قره باغ، هر زمان صحبت ها به سمت شمال غربی چرخید، گله ها از مواضع و انفعال ایران شدت گرفت. نگارنده هرچند آن مواضع را نمیپسندد اما معتقد است با توجه به شرایط، آن مواضع قابل درک است. فلذا توجه شود که آن مواضع پس از اتمام جنگ قره باغ دفن شد!
ایران اکنون دغدغه های جدیدی پیش رو دارد. تلاش ترکیه برای نفوذ در مرز های شمالی خطر جدید بود. خطری که مشابه آن در عراق و سوریه حس شده بود. مقابله با اندیشه های در تضاد با منافع ایران عزیز، نیازمند ابتکارات یک جانبه و چند جانبه بود. باید پرونده های قدیمی دوباره باز میشدند.
همه به جنبه نظامی بحث توجه میکردند. درست هم بود.اولویت، جنبه نظامی موضوع به قصد حفظ ارتباط با ارمنستان و عدم ارتباط غیرقابل کنترل میان ترکیه و خزر بود.
اما برای تثبیت نیاز به گره زدن منافع سیونیک ارمنستان به رقبای ترکیه بود. پس کریدور خلیج فارس-دریای سیاه دوباره مطرح شد...
این کریدور ۵ کشور ایران، ارمنستان، گرجستان، بلغارستان و یونان را به همدیگر متصل میکند و ارتباطی کوتاه و اقتصادی میان آسیا و اروپا برقرار میکند.این کریدور در سال ۹۵ یک بار مطرح شده بود اما به دلیل ملاحظاتی که اکنون وجود ندارد، در اولویت نبود و مذاکرات آن به درازا کشید.
در همین راستا اخیرا فعالیت ها شدت گرفته و چندی پیش سفیر ارمنستان در ایران با فریدون همتی استاندار هرمزگان دیدار کرد.
همچنین قریباشویلی نخست وزیر گرجستان هفته گذشته در دیدار با پاشینیان بر راه اندازی هر چه سریعتر این کریدور تاکید کرد.
در هر صورت باکو اگر خواهان ارتباط زمینی میان خاک اصلی و نخجوان است، باید رضایت ایروان را به دست آورد. در این صورت شاید بتواند خط ارتباطی کنترل شده ای به دست آورد و در قبال آن خط ارتباطی میان ارمنستان و ایران با روسیه برقرار شود.
اما کار ما با ترکیه تازه شروع شده است.
کریدور خلیج فارس- دریای سیاه آغاز یک راه است. راهی که بالاخره باید پیموده شود.
"ایجاد کمربندی به دور ترکیه که سگک آن روی ارمنستان بسته میشود!"
شدت را رفتار اردوغان مشخص میکند.
ایران دیگر در غل و زنجیر نیست؛ انتخاب کن آقای اردوغان...
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.