Thread by @drjhamsterdam

Mensen vragen wel een wat beweegt je?
Je voortdurende aandacht voor antisemitisme, racisme, extreem rechts
Niet alleen op #Dodenherdenking symboliseren twee mensen uit mijn leven de noodzaak om te ageren.
Mijn vader, al op 10 mei 1940 opgepakt.
Tante Fien, ze overleefde Auschwitz

Mijn vader woonde in Sittard. De Duitse grens was 3 kilometer van zijn huis.
Op 10 mei om 6 uur werd hij door de Nazi-troepen gearresteerd. Hij was een overtuigd anti-fascist.
Hij kwam weer vrij, opnieuw opgepakt werd geslagen, vernederd nooit gebroken.
E

Mijn familie van vaderskant was kwart Joods.
Dat weerhield een oom van mijn vader er niet van om een Joodse familie bij hem te laten onderduiken, met hulp van mijn vader.
Toen ik in Amsterdam ging studeren was mijn eerste adres bij de familie die bij mijn familie was ondergedoken

Tante Fien was een vriendin van mijn schoonmoeder. Zij overleefde Auschwitz, waar ze in de barak bij Mengele zat, zij overleefde de dodenmarsen, ze verloor haar man in de gaskamers.
En arriveerde in 1945 terug in Amsterdam. Kille ontvangst.

Fien overleed in 2000. De laatste jaren van haar leven waren vaak een hel. Auschwitz, de dodenmarsen eisten hun tol.
Mijn vrouw en ik werden diverse malen gebeld dat Tante Fien weer over de gangen van haar flatje zwierf. Op de “vlucht” voor de nazibeulen.

Angst, bang,

Op een oudejaarsavond vierden we die met mijn vader en Tante Fien.
Mijn vader op het hart gedrukt. Je praat niet over Auschwitz.
Een tijd later zaten beiden in een hoekje te praten.
En ik hoorde Fien tegen hem zeggen. Wat fijn dat we er over konden praten.
Mijn hart brak.

Dus dat is wat me motiveert.
Twee oude mensen, getekend door de oorlog.
Getekend door de gruwelen van het fascisme.
Ik ben het aan hen verplicht.
En al dat tuig dat ik op twitter tegenkom.
Zak er in.
Ons kun je niet raken.