چرا #راهپیمایی_سکوت!؟؟ #رشتو_کوتاه
هنوز جای قبلی درد میکند. هنوز حسرت آنروزها تمام نشده است. اینکه در پس ایده راهپیمایی سکوت طرحهای مشمئز کننده ایی وجود دارد کمترین تردیدی نیست. تردید اصلی این است که چیزحسین و باند ۳% اصلا توانایی کشیدن میلیونی ملت را کف خیابان دارند؟ میدان سیاست
محل دگم اندیشی و جزم اندیشی نیست. برندگان آن تصمیمگیران شجاع و تیزهوش هستند. بویژه که الان شرایط قفل شده (مثل قبل از مهسا) هر شوک و تغییری میتواند مثبت باشد (یا نباشد). و همیشه تاکید بر این است که شرایط سخت تصمیمات سخت را موجب میشود. من معتقدم خاتمی چیها نمیتوانند نسل دهه هشتاد
رو جذب کنند. اینها مثل نوار کاست و سی دی عمرشان تمام شده است و هیچ جذابیتی برای هیچ کسی ندارند. میدانید من بدون استدلال حرف نمیزنم. اینبار استدلال من چیست؟
شماره ۵: نیاز فوری به شوک: بعد از قتل #محسن_شکاری و همینطور دو اعتصاب بیسابقه با امتیاز بالای مدنی و سیاسی اما بدون نتیجه
موثر در تغییر شرایط عینی خیابان و ورود گنگهای موتورسوار لباس شخصی، هم رژیم هم مردم منتظر سنجنش واکنش موثر به رژیم اند. در شرایط قفل امروز هر شوکی مورد استقبال است.
شماره۴: راهکاری عالی برای آغاز تجمع: اگر فقط یکبار در ۸۰ روز گذشته در تجمعات خیابانهای اصلی تهران شرکت کرده باشید
متوجه میشوید "راه رفتن" و همراهی جمعیت پیاده صدبرابر ایستادن در یک نقطه راحتتر و ایمنتر است. شما نمیتوانید یک تجمع ۵نفره رو در یک نقطه حساس بیشتر از ۱ دقیقه حفظ کنید. چون حتی اگر دستگیر نشوید ماموران شمارو مجبور به حرکت میکنند اما در حین حرکت دست سرکوبگران تا حد زیادی بسته میشود.
شماره۳: اینبار 88 نیست. سیل جمعیت به اعتقاد من ساکت نخواهد ماند و لیدرهای ۳%ی اینبار توانایی کنترل اوضاع را ندارند! من در تمام تجمعات ۸۸ حاضر بودم. در مواردی کنترل از دست جنبش سبزیها کاملا در رفت!
شماره۲: ترغیب سایر بازیگران: وقتی از شوک در شرایط قفل صحبت میکنیم یعنی هیچ حرکتی
انجام نمیشود و همه منتظر واکنش به حرکت دیگرانند. اولین حرکت از هرکسی بلاشک واکنش باقی بازیگران و دوباره واکنشهای متقابل را موجب میشود. دسته برگها اصلاحا دوباره بر میخورند! کیسه مهره ها هم میخورد و تاسها دوباره ریخته میشوند. رقابت برای کسب حمایت ملت بازهم شدیدتر میشود!
شماره ۱: مجبورند رو بازی کنند! من میرحسین رو به امثال رونقی و بنیادی و... ترجیح میدهم!! این سخنی است که منو قطعا به دردسر خواهد انداخت اما باکی نیست. موسوی آدمی مشخص با شناسنامه مشخص است. موسوی خط عمامش را گرفته دستش و چیزی برای پنهان ندارد. اما جدید نسل اصلاحطلبان که حتی
اصلاحطلبیشان را انکار میکنند، همان خط عمام را پشتشان مخفی کرده اند! تشخیص آنهم نیاز به پی اچ دی ندارد. با چند سوال ساده دورویی این جماعت و وابستگیشان به همون فاضلاب عنیرانی انقلاب ۵۷ آشکار میشود. موسوی یک سلبریتی درجه ۲ یا فوتبالیست و.. نیست که بگوید نظراتم شخصی است! او نماد خط
عمام است! ورود موسوی به میدان اره ایی در ماتحت این جماعت است! نه میتوانند مخالفت کنند نه میتوانند حمایت کنند! در خود اصلاحطلبان هم دو دستگی هست. اصلاحطلبان داخل محافظه کار و ترسو هستند بعضی از آنها مثلا مثل محسن رضایی اصلا ذیل عنوان اصلاحطلب نبوده اند اما زیر عبای بابااکبر بوده
اند. برخلاف اصلاحطلبان خارج که جسور، جوان و مبارزند اینها میدانند باید تعدادی سوخت و قربانی بدهند. این دو دستگی باز بنفع ملت است. این رفت و برگشتها فعلا تا برای مدت نه طولانی ادامه دارد. نهایتا اینکه هرچه بیشتر تعلل کنند ملکهای مرغوب ونزوئلا بیشتر فروش خواهد رفت و سرشان بی کلاه
میماند! و آخر اینکه راهپیمایی سکوت هم مثل هر اتفاق دیگری اهمیت ذاتی ندارد! اینکه شما با این تاس چطور بازی میکنید مهم است. اتفاقات مهم نیستند واکنش به اتفاقات مهمند! ما شطرنج بازان خوبی نیستیم اما تخته بازان خوبی هستیم. بزارید تاسها را بریزند! ✌️
#MohsenShekari #محسن_شکاری
Share this Scrolly Tale with your friends.
A Scrolly Tale is a new way to read Twitter threads with a more visually immersive experience.
Discover more beautiful Scrolly Tales like this.