Thread by @farajitweets

این علی‌اکبر فال‌اسیری داماد میرزای شیرازی و از تأثیرگذاران اعتراض موسوم به جنبش تنباکوست.
او سه مرتبه دستور داد مقبرهٔ حافظ را خراب کنند.
زرتشتیان خواستند مقبرهٔ رو به ویرانی حافظ را مرمت کنند که هربار به فتوای فال‌اسیری مردم،سازه را خراب کردند.
فال اسیری در حافظیه مدفون است. /۱

«اوژن فلاندن» نقاش و خاورشناس فرانسوی که زمان محمدشاه قاجار به ایران آمده در سفرنامه‌اش نوشته:

«حافظ در باغی پردرخت مدفون است…
دوستداران #حافظ و کسانی که از شعر او لذت می‌برند، به‌عنوان گردشگاه به اینجا می‌آیند و قلیان می‌کشند…»
این طراحی اوژن فلاندن از حافظیه است. /۲

حافظ علاقمند به «گلگشت مصلی» بود و همان‌جا به خاک سپرده شد. سال‌ها بعد میرزا ابوالقاسم گورکانی، یکی از نوادگان شاهرخ‌ پسر تیمور، بنایی زیبا بر مزارش ساخت و اطراف آن را با گل و سبزه آراست که جلوِ آن حوض بزرگی قرار داشت و از آب رکن آباد پر می‌شد.
هنوز آن‌جا را #حافظیه نمی‌گفتند./۳

شاه عباس و نادر آرامگاه را ترمیم کردند.
كريمخان بنایی با چارستون روبروی مقبره ساخت و سنگی مرمرین با دو غزل از غزل‌های حافظ به خط آقاسی‌بيگ افشار، روی آن حجاری كردند كه اين سنگ هنوز هم روی قبر قرار دارد.(این طرح که پاسکال کوست در زمان محمدشاه کشیده باید بنای فوق‌الذکر باشد.) /۴

بعد از تخریب بنایی که زرتشتیان داشتند بر مزار حافظ می‌ساختند، آرامگاه تا سال ۱۲۸۰ خورشیدی، مخروبه باقی ماند تا اینکه شاهزاده شعاع السلطنه، حاکم فارس، با همکاری علی اکبر مزّین‌الدوله(استاد کمال الملک)، کوشکی آهنی را بر روی آرامگاه قرار دارد و کتیبه ای بر روی آن نصب کرد. /۵

داستان طرح نهایی امروزین را هم همه می‌دانند.
روانشا‌د علی‌اصغر حکمت سفارش طراحی بنا را به آندره گدار داد و …
شهریار مدنی‌پور در نوشتهٔ دلنشینی چنین وصف می‌کند:
«گنبد، خود چنان است که گویی کلاه قلندران و درویشان است. همان کلاهی که حافظ بر سر محتسبان نهاد شوخ و شیرین‌کار.» /۶