Thread by @FarahmandBBC

دکتر عبدالکریم #سروش در سخنرانی به مناسبت چهلمين سالگرد انقلاب گفته که سالها پیش در جلسه ای در لندن، خانمی از وی پرسیده بوده اگر هیچ اختیاری نداشته جز آنکه بین شاه و خمینی یکی را انتخاب کند، کدامیک را به رهبری بر می گزید؟ ایشان هم پاسخ داده: صد درصد آقای خمینی. چون: ...

... ١. مردمی ترین رهبری بوده که در تاریخ ایران ظهور کرده
۲. باسواد ترین رهبر ایران از اول هخامنشیان تا روزگار حاضر و بلکه باسوادتر از همه پادشاهان فرانسه و انگلستان بوده
۳. در گذشته او هیچ چیز ناپاکی وجود نداشته
۴. شجاع بوده
...

... دکتر سروش در پایان سخنرانی در پاسخ به یکی از پرسش کنندگان تاکید کرده که ملاک انتخابش شاه و خمینی در زمان انقلاب بوده و بر اساس شناختی که از این دو در آن زمان داشته (نه شاه و خمینی که امروز می شناسد).
اما این تاکید، جز مغالطه نیست ...

... بدیهی است آن خانمی که در لندن از ایشان چنان سوالی پرسیده، می خواسته پاسخ سروش امروز را بداند نه سروش سال پنجاه و هفت. اینکه سروش سال پنجاه و هفت چه انتخابی می کرد که سوال ندارد. مشخص است. سروش خمینی را انتخاب کرد و انقلابی شد و پس از انقلاب هم به جاه و منزلت رسید ...

... اگر سروش برای این پاسخ سرزنش می شود، تقصیر خودش است چراکه در ادامه سخرانی، خودش را هم نقض کرده و ملاکهای خودش را زیر سوال برده. در مورد سواد آقای خمینی، دکتر سروش او را فقیه درجه اول توصیف کرده اما در ادامه سخنرانی اش همین علم را فقه غبارگرفته استخوانی شده بدوى توصيف کرده ..

... "که با آن فقط می شود آدم کشت، فقط می شود تبعیض آورد، فقط می شود به مردم زور گفت".
دکتر سروش در تاکید بر سواد آقای خمینی گفته او علاوه بر اینکه فقیه بود، عرفان و فلسفه هم خوانده بود اما باز هم خودش ادامه دهد که در عرفانی که خمینی خوانده بود، انسان جایی نداشت و ...

... همین آقای فلسفه خوانده، «تئوری اش فقه بدوی بود، حتی فلسفه ملاصدرا نبود، حتی تئوری نایینی هم نبود».
پس این چه علم و سوادی است که خمینی را برتر از محمدرضا شاه می کند؟ با چنین ملاکی صد رحمت به پادشاهانی که اصلا سواد خواندن و نوشتن نداشتند. اتفاقا سواد محمدرضا شاه ...

... که در سوییس درس خوانده و دانش آموخته دانشکده افسری و نخستین شاه لیسانسیه ایران بود و فرانسه و انگلیسی را راحت و روان حرف می زد، صد بار بیشتر مناسب کشورداری است تا «فقه بدوی» خمینی که به اذعان دکتر سروش «عقل را سرکوب کرده».
در مورد مردمی بودن هم ...

... در مورد مردمی بودن هم دکتر سروش در سخنرانی اش شواهدی عرضه می کند که نشان می دهد او باور دارد مردمی بودن آقای خمینی، کاملا یکجانبه بوده، یعنی مردم او را دوست داشتند ولی او هیچ دلبستگی به مردم و مملکت نداشته و یکسره با مفاهیم ملت و وطن بیگانه بوده، چرا که به گفته دکتر سروش ...

... نه در فقه و نه در عرفان و اخلافی که آقای خمینی خوانده بوده، وطن و ملت هیچ جایی ندارد. پس چطور می توان چنین رهبری را مردمی خواند؟ با این تعریف، ملاک پرجمعیت بودن استقبال و بدرقه هم ملاک درخور عوام می شود نه دانشوران و فرهیختگان.
باز هم از دانشور فرهیخته انتظار می رود بداند ..

... اینکه در گذشته خمینی هیچ ناپاکی وجود نداشته، فضیلتی برای او نیست. در فیضیه و قم و نجف کدام امکان ناپاکی بود که پاکی آقای خمینی را محک بزند؟ کدام قدرت و کدام ثروت در اختیارش بود که ناپاکش کند؟
ملاک شجاعت هم قبول، درست است که آیت الله خمینی بسیار شجاع بود اما دیدیم که ...

... این شجاعت چطور از مرز درایت گذشت و همان طور که گفتم از دکتر سروش انتظار می رود با توجه به پیامدهای این شجاعت به داوری بنشیند که آیا خمینی را به رهبری بر می گزید یا شاه را. بویژه آنکه خودش هم می گوید «اگر در بر همین پاشنه بچرخد (یعنی پاشنه ای که خمینی در را بر آن چرخاند) ...

... مردم ما روی خوشبختی نخواهند دید و تاریخ ما اين دوره را به عنوان دوره ای سیاه رقم خواهد زد». آقای سروش جز با سنجه تاریخ با چه معیاری می خواهد داوری کند که همچنان می گوید خمینی را انتخاب می کرد.
دکتر سروش می گوید ...

... در زمان انقلاب، روشنفکران و فرهیختگان «خیلی آگاه نبودند،‌ خیلی جدی نگرفته بودند ... شور انقلابی عقلانیتی به جا نمی گذارد». در واقع اذعان می کند که خودش هم آن زمان از سر آگاهی و عقلانیت انتخاب نکرده بود. نه آن خانمی که از ایشان در لندن سوال پرسید و ...

... نه هیچ کس دیگری نمی خواهد بداند دکتر سروشی که آگاه نبوده و شور انقلابی عقلانیتی برایش نگذاشته بوده، چه انتخابی می کرده. می خواهیم بدانیم سروش آگاه و عاقل چه انتخابی می کرد ...

... پس بهتر بود ایشان به جای مغالطه و در رفتن از جواب سرراست، شجاعانه آنچه را در دل دارد به زبان آورد و یک بار هم که شده این بار گران را از دوش خود برزمین بیندازد و خودش را راحت کند.