गडकिल्ले आणि त्याच्या रहाळातली जमीन विकून खाण्याची राजकीय- आणि व्यावसायिक वृत्ती नवी नाही. इतिहास- वारसा तुम्ही आम्ही कुरवाळत बसायचा. ज्यांना स्वतःची राजकीय पोळी भाजायची आहे ती लोकं "इतिहास- अस्मिता- वारसा" खरकटी हातं पुसायला वापरतात.
राजकारण्यांचं वागणं एक वेळ समजू शकतो, त्यांची पृथ्वी सूर्याभोवती नाही तर बंदा रुपयाभोवती फिरते. गडकिल्ले सोडा सगळं संपेल तेंव्हा एलियन्सला माणसं विकतील ही लोकं,
वाईट वाटतंय पक्ष प्रेमात आंधळं होऊन गडकिल्ल्यांची सौदेबाजी होऊ द्यायला तयार असलेल्या तुमच्या माझ्यासारख्या सामान्य जनतेच्या मानसिकतेची. अनेकांच्या मते हा विषय गडकिल्ल्यांची जपणूक विरुद्ध
मी सोशल मीडियावर फारसा विरोध दर्शवत नाही. वादविवाद तर अजिबातच करत नाही. पण काही वेळा अश्या असतात जेंव्हा आपली शांतता ही होऊ घातलेल्या विनाशाला कारणीभूत ठरते. आपल्या शांततेमुळं ज्या गडकिल्ल्यांवर आपण निस्सीम प्रेम
गेल्या चार दिवसापासून महाराष्ट्राच्या गडकोटांचं विश्व ढवळून निघालंय. बऱ्याच लोकांनी त्यांचा त्यांचा मुद्दा हिरिरीनं मांडलाय. त्यात
१) सरकारचा हा निर्णय भयानक बुमरँग झालाय. आणि यावेळी तो बुमरँग बरोबर हातात न येता सरकारच्या वर्मी लागलाय. पण यामुळं सरकार हा मुद्दा सोडेल असं वाटणं मूर्खपणाचं ठरेल "थंडा करके खाव" ही कोणत्याही सरकारची पॉलिसी असते.
२) पर्यटनमंत्री रावळ आणि मुख्यमंत्री फडणवीस यांच्या एकवाक्यता नाही. गेल्या आठवड्याभरातले दोघांचेही बाइट्स बघा दोघांपैकी कोणीतरी एक किंवा दोघेही दिशाभूल करत आहेत.
३) सध्याचे मुख्यमंत्री आणि पर्यटन मंत्री खोटं बोलूच शकत नाहीत
४) गडकिल्ल्यांबद्दलचा सरकारचा निर्णय तर पटला नाही पण विरोध करणंही जड जातंय असा एक वर्ग जुनी खुसपटं काढून यांच्या काळात ह्याव आणि त्यांच्या काळात त्याव अश्या पोस्टी फिरवत- मिरवत आहेत.
५) एक वर्ग असा आहे ज्यांना हा निर्णय आवडला आहे. त्यांच्याशी जिथं जिथं चर्चा झाली तिथं तिथं एक गोष्ट प्रकर्षानं लक्षात आली की एकाकडेही निर्णयाची भलामण करणारी ठोस कारणं नाहीत. स्पष्ट आहे
६) या विरोधाच्या आवाजात व्यावसायिक दुर्गभटकंती करणाऱ्याचा अभावानेच समावेश दिसला. हे वाईट आहे. ज्या गडकिल्ल्यांवर आपली पोटं चालतात, शानशौकी चालते त्यांच्याच गळ्याला नख लागत असताना असं
७) शेवटचा मुद्दा :
गडकिल्ल्यांच्या मुळावर उठलेल्या या सरकारी निर्णयाविरोधात प्रचंड मोठं रान उठलं. इच्छा नसून सरकारला