Odstrzelenie Sulejmaniego obrodziło tysiącami „analiz” różnych mniej lub bardziej profesjonalnych analityków i mędrców, którzy posunęli się nawet do szukania analogii tego wydarzenia z zabójstwem Arcyksięcia Ferdynanda w Sarajewie i wieszczą, że da ono początek nowej, IIIWŚ 1/12
Żadnej wojny nie będzie, a eliminacja irańskiego generała jest, wbrew pozorom, na rękę tak Iranowi, jak i Ameryce, jak ich wzajemnym relacjom. Iran jest od paru miesięcy wstrząsany niepokojami społecznymi, będącymi w dużej mierze wynikiem rozbudzonych aspiracji i nadziei, 2/12
którym kres położyło wycofanie się Trumpa z układu atomowego. Irańczycy, politycy i społeczeństwo, liczyli na otwarcie się rynków zbytu na ich ropę, na napływ obcego kapitału, co w obliczu sankcji poszło się huśtać. W irańskim establishmencie,który nie jest jednolity, pomimo 3/12
zachowywania pozorów jedności i wymachiwania antytrumpową szabelką na uźytek gawiedzi, ścierają się stanowiska dotyczące tego, czy próbować się układać z Ameryką, czy też traktować ją nadal pryncypialnie jako „szejtana” współczesnego świata, jak uczył jeszcze ajatollah 4/12
Chomeini. Okoliczności odstrzelenia Sulejmaniego tuż po wyładowaniu z Syrii, chirurgiczna wręcz precyzja tej operacji wskazują na to, że pana generała Amerykanom wystawiono i nie była to żadna spontaniczna operacja, ale przygotowywano ją od dłuższego czasu. W październiku 5/12
2019 w badaniach opinii publicznej w Iranie Sulejmani znalazł się na szczycie popularności społecznej, osiągając 80% poparcia. Taki człowiek, twardogłowy i wszechpotężny, stanowi zagrożenie dla wszystkich, vide casus Berii po śmierci Stalina. Ktoś w Iranie, raczej grupa, 6/12
aniżeli jeden człowiek, słusznie obawiając się jego popularności w narodzie, omnipotencji w armii i służbach oraz nieprzejednanego stanowiska wobec USA, postanowił go Amerykanom wystawić i stawiam dolary przeciwko orzechom, że nastąpiło to już kilka miesięcy temu. Zawsze 7/12
w takich przypadkach trzeba pytać: „cui bono?” Iranowi - bo eliminuje pretendenta do władzy, przeszkodę w ułożeniu się ze Stanami, a także odwraca uwagę własnej opinii społecznej od tragicznej sytuacji ekonomicznej kraju. Nic tak narodu nie konsoliduje, jak wspólny wróg. 8/12
Stanom - bo eliminuje bardzo niebezpiecznego przeciwnika, bo otwiera drogę do możliwego, nowego modus vivendi z Iranem, bo pomaga Trumpowi przy reelekcji, pokazując, że ma on cojones grandes, jest wielkim liderem i w ogóle #MAGA2020. Oczywiście, będą rytualne porykiwania 9/12
a nawet dojdzie do jakiegoś odwetu,być może nawet serii zamachów, ale żadnej wojny nie będzie, a w efekcie nastąpi zbliżenie z Iranem jeszcze przed końcem tej kadencji Trumpa. Z Kimem mu nie wyszło,a z Iranem będzie można odtrąbić epokowy sukces po ponad 40 lat od obalenia 10/12
szacha. Iran zyska nowe rynki zbytu, cena ropy spadnie, a Putin będzie za kilka miesięcy wył z bólu, bo wskutek tej ostatniej operacji budżet mu się nie dopnie. O stracie przez Wołodię alianta , który wraz z nim mieszał w syryjskim kotle czarownic i który najprawdopodobniej 11/12
stał za zmontowaniem interwencji Rosji w celu obrony Asada, nawet nie wspominając. Tak to widzę. Choć oczywiście operacja była ryzykowna, to żadnej wojny nie ma i nie będzie, nie słuchajcie nadętych analityków. Szkoda prądu na ich wypociny. 12/12
