İngiliz ve Fransızlar Çanakkale Boğazı’na iki büyük saldırı gerçekleştirmiştir. İlk büyük saldırı 19 Şubat’ta yapılandır. Bu tarihten itibaren hava durumu müsait oldukça bir yıpratma savaşı şeklinde saldırılar devam ettirildi. İkinci büyük ve genel taarruz 18 Mart günü öğleye
doğru başladı. Önceki gece Nusret mayın gemisi Morta Koyu’nu Boğaza dik bir şekilde mayınlamış, son dökülen mayınlar İtilaf Devletleri tarafından tespit edilememişti. Asıl işgal için gerekli kara gücünün yokluğunda savaş gemileri İstanbul’a ulaşsa da istenilen netice elde
edilemeyeceğinden Limni Adası’nda nakliye gemilerine binmek üzere 60.000 kişilik bir işgal kuvveti hazır bekletiliyordu. İleri hatta, Bozcaada’da toplanan düşman donanması irili ufaklı 40 gemiden oluşuyordu.
İtilaf donanmasının istila zırhlıları içinde 3.000 yıl önce Anadolu’yu
İtilaf donanmasının istila zırhlıları içinde 3.000 yıl önce Anadolu’yu
istilaya gelen Yunan ordusunu hatırlatır şekilde Agamemnon adlı bir zırhlı da bulunuyordu. Bombardıman öğleden önce saat 10.00’da başladı. Bu karşı konulamaz deniz gücünün karşısında yine tarih boyunca en zor anlarda ortaya çıkmış, kaybedildi denilen savaşları en ağır şartlar
altında geri döndürerek ulusun kaderini ölüm çizgisinden yaşam çizgisine çekebilmeyi başarmış Anadolu askerleri bulunuyordu. Yüzyıllardır yenilen, gerileyen, on yıllarda kazandıklarını bir yılda kaybeden, yoksul, yoksun fakat vakarını kaybetmemiş bir ulusun bin yıllardır
Yenisey’den Viyana’ya giden yolda genlerine kodlanmış direnme ve mücadele azmi bir gün ortaya çıkacaksa o gün 18 Mart günüydü. Barbaros ve Turgut Reis savaş gemileri art savunma hattı olan Nara Burnu önüne yerleştirilerek olası geçişe müdahale için son tedbir olarak
bekletilmekteydi. Her iki gemi daha sonra kara savaşları esnasında düşman gemilerine aşırtma atışlar yapacaktır.Düşmanın 16 zırhlıyla, denizaltılar dahil sayısı toplam 55 gemiye ulaşıp, korkunç bir canavarı andıran donanması üç hat şeklinde savaş düzeni alarak yoğun baraj
bombardımanı ile istihkâmları susturup ilerlemek için 18 Mart günü açık havada Boğazdan içeri girdi. Boğazın geçilmesi dört safhalı bir plana göre gerçekleşecekti: En öndeki A hattında 4 yeni İngiliz zırhlısı; B hattında 8 İngiliz zırhlısı; C hattında 5 Fransız zırhlısı
bulunuyordu. Her üç hattın her iki yanında mayın ya da saldırıya karşı mayın tarama gemileriyle birlikte istimbotlar ve kruvazörler vardı. Gemilerdeki topların menzili 14.000 m., tabyalardaki en uzun menzil ise halen 12.000 m. idi. Düşman atış gücü üstün ve menzili daha uzun
mesafeli olduğu için menzile girmeden tabyaları ateş altında tutup, savunmayı olanaksızlaştıracak şekilde örtü bombardımanı yapabiliyordu. Fiziksel güç dengesi ve sahip olunan silah, mühimmat kudreti dikkate alındığında bu çarpışma İtilaf Devletleri’nin hiçbir şekilde
kaybetmeyeceği bir mücadeleydi. İngiliz zırhlısı Ocean (Oşın) zaferin öncüsü olmak arzusunda Boğazları geçecek çevik bir kısrak gibi etrafına ölüm kusarak ilerliyordu.Tam da bu anda aslında nişancı olmayan Seyit Onbaşı’nın Mecidiye bataryasından ateşlediği üçüncü top Ocean’ın su
hattının altındaki kısma isabet etti. Aynı durum Temmuz ayında 258 yıl önce yaşanmış, Venedik Amiral Gemisi Osmanlı topçusu Kara Mehmet Ağa arafından vurularak batırılıp, savaşın seyri değişmişti. Ocean’ın batışı bir ulusun kaderini tayin etti ve bitti denilirken düşmanı yenip
savaş dehası genç bir Subayın (Gazi Mustafa Kemal Atatürk) rüştünü ispat etmesinin yolunu açtı.@lordsinov okuyan retweet ederse daha çok kişiye ulaşabilir.
