Μέχρι τώρα τα πάμε καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας ως χώρα. Τα πάμε τόσο καλά; Έχει επιτευχθει αυτό που λέμε success story στην αντιμετώπιση της πανδημίας του covid 19; Αν δούμε τα στοιχεία μέχρι χθες, θα διαπιστώσουμε πως στις χώρες της Βαλκανικής ερχόμαστε 
δεύτεροι σε κρούσματα και πρώτοι σεθανάτους. Έβαλα τις χώρες της Βαλκανικής διότι θεωρώ λάθος την οποιαδήποτε σύγκριση που γίνεται απ' τα ΜΜΕ με Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία. Διότι εκεί μιλάμε για χώρες με τεράστια επισκεψημότητα όλο το χρόνο, 4 και 5 φορές μεγαλύτερες απ' τη χώρα μας
και με πολύ μεγαλύτερη οικονομική εξωστρέφεια (εμπορικές συναλλαγές κλπ). Ειδικά αν δούμε τη Βουλγαρία που είναι κοντά πληθυσμιακά με μας βλέπουμε ότι έχει το 1/3 απο εμάς σε θανάτους και κρούσματα. Δεν ακυρώνω, ούτε μηδενίζω την προσπάθεια που γίνεται.
Τα μέτρα που πάρθηκαν είναι σημαντικά και επιβραδύνουν την εξάπλωση του ιού στη χώρα μας. Όμως ολιγωρήσαμε, διότι αν απ' την αρχή σταματούσαν οι πτήσεις και τα ακτοπολοϊκά δρομολόγια προς Ιταλία, αν όσοι έρχονταν απ' το εξωτερικό έμπαιναν αυτόματα σε καραντίνια πιστεύω
πως θα είχαμε μια πολύ καλύτερη εικόνα. Θεωρώ πως ένας ακόμη παράγοντας είναι και τα τεστ. Θα καταγράφαμε βέβαια περισσότερα κρούσματα πιθανώς, όμως θα μπορούσαμε να πάρουμε και καλύτερα και αποτελεσματικότερα μέτρα. Εκτός αν μας νοιάζει μόνο η εικόνα και όχι η ουσία
η οποία εικόνα σε σύγκριση με όμορες βαλκανικές χώρες δεν είναι και η καλύτερη. Εγώ δεν βλέπω κανένα success story και ότι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα το έχουμε πετύχει και πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς μας και το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν άοπλοι τις
περισσότερες φορές τη μεγάλη μάχη ε τον ιό, αλλά και στο Ελληνικό φιλότιμο και την αγάπη προς το συνάνθρωπο που έχει κάνει την πλειονότητα του λαού να εφαρμόζει πιστά τα μέτρα.
