Fransa, 1961’den beri 14 Afrika ülkesinin ulusal rezervlerinin tümünü elinde tutuyor. Bunlar Benin, Burkina Faso, Gine-Bissau, Fildişi Sahili, Mali, Nijer, Senegal, Togo, Kamerun, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çad, Kongo-Brazzaville, Ekvator Ginesi ve Gabon. 
Ayrıca işletmelerin tümü de yine Fransızların kontrolü altındadır. Örneğin Fildişi Sahili’nde Fransız şirketleri su, elektrik, telefon, ulaşım, limanlar ve büyük bankalar gibi hizmetlerin tümünü kontrol etmektedir. Ticaret, inşaat ve tarımda da aynı şey geçerlidir.
Fransız hazinesi, Afrika’dan yıllık 500 milyar Dolar kazanç elde etmektedir. Fransız yeni sömürgecilik metotlarından biri olarak kullanılan “batılılaşma”, “çağdaşlaşma” ve “modernleşme” adı altındaki akımlar, söz konusu toplumlarda sadece bir dejenerasyon olarak kullanılmaktadır.
Fransa ayrıca Müslümanların direnişini kırmak için, dinî düşünceyi şekillendirmek adına, kendi kontrolünde olacak İslami okullar kurdurmuştur. Frank para birimi Fransa'da bile tedavülden kalkmışken Afrika kitasında hâlâ kullanılmaktadır.
Afrika’da kullanılan Franklar, Fransa’nın Lion şehri yakınlarında basılıyor. Her Afrika ülkesinin Merkez Bankası, döviz rezervlerinin en az yüzde 85’ini Fransız Merkez Bankasındaki bir “işletme hesabında” tutmakla yükümlüdür. Afrika ülkelerinin bu paraya erişimi yoktur.
Fransa bir yılda paranın sadece yüzde 15’ine erişmelerine izin vermektedir. Daha fazlasına ihtiyaç duymaları halinde, Fransız Hazinesi’nden kendi yüzde 85’lerinden ekstra para ödünç almak zorundadırlar.
Fransız destekli sivil toplum kuruluşları bütün dünyada nükleer santrallerin ne kadar kötü ve zararlı olduğunu savunan programlar ve protestolar düzenlerken, Fransa’da bugün 59 nükleer santral bulunmakta.
Bu nükleer santrallerin uranyumu Nijer’in Agadez bölgesinden ve son yıllarda da Mali’den gelmektedir. 6.000 kamyon Nijer’in Agadez bölgesinden Togo’nun başkenti ve limanı Lome’ye uranyum madeninden ayrıştırılmamış cüruf taşımakta.
Fransız eski sömürgelerinden birisi bir başka ülkeye gitmek istediği zaman, hem Air France'ı kullanmak hem de oraya Paris üzerinden gitmek zorundaydı. Bugün Türk Havayolları Afrika kıtasında 53 destinasyona uçuyor. Artık bütün aktarmalar İstanbul üzerinden gerçekleşiyor.
Fransa’nın Türkiye’ye zaman zaman şiddetli bir şekilde saldırmasının sebeplerinden biri de budur.
