به عبارت دیگر، هر جا «کرئون» هست، «آنتیگونه» هم هست.
کرئون یک دیکتاتور خودرای نیست،او پیچیده‌تر از این حرفهاست.او ضامن«قانون انسانی»ست،همانطور که آنتیگون ضامن«قانون الاهی»ست،نوعی تقابل دو اخلاق،شکلی از مواجهه فردودولت،خانواده وجامعه مدنی،اخلاق و قانون و...در جریان است.بله،هر دو طرف به یک میزان محقند و مفهوم تراژدی دقیقا همین است.
تمام نکته در همین است که بدانیم : «آنتیگونه» یک «تراژدی»ست، «فیلمفارسی» نیست که لیست خوبها و بدها داشته باشد.
آنتیگونه، به یک معنا خط بطلانی بر ایده استمرار «سیتلیش‌کایت» است، و بی دلیل نیست که برای هگل بی‌اندازه مهم است.
بر اساس این تفسیر از مفهوم تراژدی، باید جمله فوکو را مجدد بازخوانی کنیم: نسبت «قدرت» و «مقاومت» نسبتی سرراست و صاف و ساده و مبتنی بر «تقابل/تضاد» نیست، بلکه رابطه‌ای دیالکتیکی‌ست، حتی اگر فوکو خود را ضد هگلی بداند.
به زبان ساده: ما همواره توی تراژدی هستیم، نه مخاطب آن.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
