Thanassis Profile picture
Aug 12, 2020 4 tweets 1 min read Read on X
Πέθανε ο Trini Lopez, η φωνή του "If I Had A Hammer" και θυμήθηκα τον Σταύρο Παράβα και την Σιμόνη Κυριακίδου να το χορεύουν τόσο όμορφα στο "Έκλεψα Την Γυναίκα Μου" (1964) του Κώστα Στράνταλη.
Fun fact: Η Σιμόνη Κυριακίδου χόρεψε το "If I Had A Hammer" την ίδια χρονιά και στο "Ο Καταφερτζής" (και πάλι σε σκηνοθεσία Στράντζαλη).
Κάπου διάβασα ένα σχόλιο ότι η συγκεκριμένη σκηνή έχει μια εκλεκτική συγγένεια με την κλασσική σκηνή χορού του Pulp Fiction και όσο αστείο κι αν ακούγεται εκ πρώτης όψεως, δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι.
Έξτρα fun fact: Αμέσως πριν το χορευτικό στο "Έκλεψα Τη Γυναίκα Μου" βλέπουμε στο ίδιο νυχτερινό κέντρο τον Γρηγόρη Μπιθικότση να ερμηνεύει το "Η Νήσος Των Αζορών" (στίχοι Μποστ, μουσική Θεοδωράκης) που μόλις είχε κυκλοφορήσει.

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Thanassis

Thanassis Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @theiosthanassis

May 6
Δηλώνω άφωνος αλλά και μαγεμένος με τη δουλειά που έχει κάνει ο (βραβευμένος με Oscar) Robert Elswit στη διεύθυνση φωτογραφίας του Ripley. Κατά το κοινώς λεγόμενο έχει κάνει "παπάδες". Αριστοτεχνική χρήση του ασπρόμαυρου σε συνδυασμό με την επιλογή των κάδρων και του φωτισμού. /1


Image
Image
Image
Image
Ο Robert Elswit δεν είναι τυχαίος. Βραβευμένος με Oscar για το There Will Be Blood, σταθερός συνεργάτης του P. T. Anderson και του George Clooney. Δική του η έξοχη ασπρόμαυρη φωτογραφία στο Good Night And Good Luck. Και στο Michael Clayton, στο Magnolia, στο Nightcrawler κ.α. /2


Image
Image
Image
Image
Συχνά γνώση κι εμπειρία δεκαετιών σε ένα αντικείμενο χάνονται όταν η τεχνολογία αλλάζει. Και στο σινεμά αυτή η κουβέντα γίνεται τακτικά (ψηφιακό vs φιλμ, έγχρωμο vs ασπρόμαυρο). Στο Ripley ο Elswit απέδειξε ότι η μαστοριά στη χρήση του ασπρόμαυρου δεν έχει εντελώς εξαφανιστεί. /3 Image
Read 4 tweets
Feb 18
Υστερόγραφο για το Παρίσι της Amelie. Νομίζατε ότι ξέρατε που είναι αυτή η σκηνή επειδή το βλέπουμε με μεγάλα γράμματα στον τοίχο; Μαντέψτε ξανά. Αυτός ΔΕΝ είναι ο (πραγματικός) σταθμός μετρό Abbesses στη Μονμάρτρη. Είναι η μαγεία του κινηματογράφου. Πάμε μια βόλτα στο Métro! /1 Image
Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε στο Παρίσι η navette, μια μικρή γραμμή που ένωνε τους σταθμούς του μετρό Porte des Lilas και Pré-Saint-Gervais. H navette έκλεισε με την κήρυξη του 2ου ΠΠ το 1939 και δε λειτούργησε ξανά. Στα 50s χρησιμοποιήθηκε για δοκιμές νέων τύπων συρμών... /2 Image
Κάποια στιγμή, κι ενώ ο υπόλοιπος σταθμός Porte des Lilas λειτουργούσε κανονικά εξυπηρετώντας τις γραμμές 11 και 3bis, ο RATP αποφάσισε να αξιοποιήσει τις εγκαταλελειμμένες αποβάθρες της navette και να δημιουργήσει τον πρώτο σταθμό μετρό - στούντιο! /3. Image
Read 13 tweets
Feb 14
Το Παρίσι που ζει η Amelie είναι βγαλμένο από την δημιουργικό οίστρο του Jean-Pierre Jeunet, αλλά την ίδια στιγμή παραμένει οικείο και αναγνωρίσιμο. Πάμε μια βόλτα στα άγνωστα σημεία γυρισμάτων του Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulain.
Αυτό θα είναι ένα πολύ χορταστικό thread! /1 Image
Ξεκινάμε με δύο παλαιολιθικές φωτογραφίες που είχα τραβήξει (σε φιλμ) ήδη από το καλοκαίρι του 2023, έξω από το Café des 2 Moulins (15 Rue Lepic) και το μπακάλικο Au Marche De La Butte (56 Rue des Trois Frères). Ήδη από τότε τα βασικά σημεία γυρισμάτων του Amelie ήταν ατραξιόν./2 Image
Ξεκινάμε όπως αρχίζει και το ίδιο το φιλμ. Με την συγκλονιστική φωνή του André Dussollier να λέει "Στις 3 Σεπτεμβρίου 1973 και ώρα 18:28:32, μια μύγα της οικογένειας των calliphoridae ικανή να φτερουγίζει 14.668 φορές στο λεπτό στάθηκε στη rue Saint Vincent, της Μονμάρτης". /3 Image
Read 24 tweets
Dec 31, 2023
Απόψε, 31 Δεκεμβρίου 2023 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Δαλιανίδη!
Όπως πολλοί σκηνοθέτες, έτσι κι εκείνος απολάμβανε να τρυπώνει στις ταινίες που γύριζε. Με αφορμή την αποψινή επέτειο ας θυμηθούμε 12 τέτοια περάσματά του μπροστά από την κάμερα. [thread] /1 Image
Χριστίνα (1960). Το μόνο φιλμ της λίστας μας που δεν ήταν της @FinosFilm αλλά της εταιρίας Ρουσσόπουλοι-Λαζαρίδης-Σαρρής-Ψαρράς. Στο φινάλε της ταινίας ο Γιάννης Δαλιανίδης ίσα που φαίνεται χορεύει γελαστός γύρω από το αγκαλιασμένο ζευγάρι Τζένης Καρέζη και Ανδρέα Μπάρκουλη. /2 Image
@FinosFilm Κατήφορος (1961). Ο Γιάννης Δαλιανίδης μαζί με τον συνομιλητή του περνούν μπροστά από την κάμερα σε σκηνή του δικαστηρίου. /3 Image
Read 14 tweets
Aug 15, 2023
Αύγουστος του 1999 στην άδεια Αθήνα. Ένα ζευγάρι γνωρίζεται έξω από ένα καρτοτηλέφωνο. Στα 24 χρόνια που πέρασαν η πόλη έχει αλλάξει και η Αθήνα που μας σύστησαν τα «Φτηνά Τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη έχει πια «χαθεί» σχεδόν ολοκληρωτικά. Ας κάνουμε μαζί μια βόλτα… [thread] /1 Image
Ξεκινάμε από το καρτοτηλέφωνο δίπλα στο περίπτερο «απέναντι από το Ηρώδειο». Επειδή το πλάνο ξεγελά θυμίζω ότι το 1999 η Διονυσίου Αρεοπαγίτου ήταν κανονικός δρόμος (τα έργα πεζοδρόμησης ξεκίνησαν αρχές του 2000). Το περίπτερο δεν είναι πια εκεί, όπως κι ο τηλεφωνικός θάλαμος. /2


Image
Image
Image
Image
Από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μεταφερόμαστε στην λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας με την τετράδα των καρτοτηλεφώνων και το πρώτο φλερτ του Νίκου και της Σοφίας. Σήμερα εκτελούνται εργασίες ανάπλασης. Εκτός από τα καρτοτηλέφωνα, χάθηκαν (προσωρινά λένε) και τα χαρακτηριστικά κάγκελα. /3
Image
Image
Read 17 tweets
Jan 21, 2023
Ώρα για λίγο κινηματογραφική αρχαιολογία. Στο Εκείνες που δεν πρέπει ν' Αγαπούν (1951) που προβάλλει τώρα η ΕΡΤ κρύβεται ένα ντοκουμέντο: Το παλιό κτήριο της Λυρικής (το πρώτο Ολύμπια δηλαδή). Βρίσκονταν στην Ακαδημίας, στο ίδιο σημείο που αργότερα συναντάμε το θέατρο Ολύμπια. /1
Το κτήριο το βλέπουμε 2 φορές στο φιλμ. Στην πιο πλήρη του εμφάνιση, ο Αλέκος Αλεξανδράκης βγαίνει και κοντοστέκεται πριν τρέξει στην Ακαδημίας (όπου πέφτει πάνω στον Αλέκο Σακελλάριο). Κρίνοντας από την διαφήμιση της "Εύθυμης Χήρας" το γύρισμα έγινε Ιούνιο ή Ιούλιο 1950. /2
Το Εκείνες που δεν πρέπει ν' Αγαπούν, που έκανε πρεμιέρα τέτοιες μέρες το 1951 (29 Ιανουαρίου), είναι μόλις η δεύτερη κινηματογραφική εμφάνιση του 22χρονου -τότε- Αλέκου Αλεξανδράκη και η πρώτη του ταινία για τη @FinosFilm. /3
Read 8 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us!

:(