Thread by @sigaramcamel

Avcı-toplayıcı atalarımızdan birkaçı, doğadan topladıkları arpaları bir çömlek içerisinde unuttular ve mağaralarına gittiler.
İlerleyen günlerde yağmur yağdı ve 1-2 gün geçti. Arpa, su ile fermente olup alkol üretti.

Unuttukları arpayı almaya gelen atalarımız, yeni ve sıvı halini görüp şaşırdı.
Arkeologlar, bira mayalama kültürünün M.Ö. 3.100 – 3.500 senelerinde, günümüzde İran toprakları olan coğrafyada doğduğunu tespit etmişler.

Hem zararlı mikroorganizmaların kaynatma işlemi sırasında ölmesi sayesinde, hem de diğer içeceklerde bulunmayan besin maddelerini içermesi sebebiyle, biranın sudan daha sağlıklı olduğuna inanılıyordu.

Ninkasi’ye bira tanrıçası olarak tapan Sümerler, “Ninkasi ilahisi” olarak adlandırılan ve biranın nasıl yapıldığını anlatan ibadet şarkısıyla da biranın tarifini sözlü olarak nesilden nesile aktarıyordu.

Yunan mitolojisine göre de Dionysos, Mezopotamya ve Anadolu’dan oradaki insanların biraya çok tutkun olmasından dolayı orada Sabazios adıyla bira tanrısıyken o bölgedeki kavimlerin sürekli birbirleriyle dalaşmalarından bıkarak Yunanistan’a gelmiş ve şarap tanrısı olmuş.

Sümer kayıtlarına göre yıllık tahıl üretiminin % 40’ı bira üretiminde kullanılıyordu. Bir tapınak işçisinin günlük bira istikhakı 1,2 litre iken aristokrat bir kişinin istikhakı 4,8 litre’yi buluyordu.

Protein ve karbonhidrat kaynağı olduğundan “sıvı ekmek” olarak

adlandırılan bira, Mısır’da piramitlerin inşasında çalıştırılan kölelerin asli besin kaynağı olarak biliniyor.
Çin kaynaklarında biranın tarihi M.Ö. 2300’lere kadar uzanıyor. Yine Amazonlar’da elde edilen bazı bulgulardan yola çıkılarak, yağmur ormanlarında,

günümüzden 10.000 yıl önce bira üretildiği ileri sürülüyor.
Ünlü Babil kralı Hammurabi’nin kanunlarında bira ile ilgili maddeler yer almaktadır.
Bu maddelere göre; bira parayla satılmaz, arpa ile takas edilirdi.

Bira için fazla ücret isteyen satıcı suda boğularak cezalandırılırdı. Günlük ücret olarak işçiye 2 litre, sivil görevliye 3 litre, yöneticilere ise 5 litre bira verilirdi.

Babil belgelerinden edinilen bilgiye göre arpa, siyah ve beyaz buğday,

bal kullanılarak yirmi çeşit bira yapılır ve Mısır’a ihraç edilirdi.
Eski Mısır’da biranın adı “heget”ti.
Bira tanrısı Osiris’ti. Yine Mısır’da da bira para yerine geçmiş ve asgari ücret ölçüsü olarak kullanılmıştı.

Avrupa’da birayı ilk üretenler M.Ö. 1. Yüzyılda Keltler’di.
Bir barbar içkisi olarak görülse de bira Avrupa’da 4. yüzyılın başlarında yaygınlaştı.

Orta Avrupa’da 9. Yüzyılda bira sadece manastırlarda üretiliyordu. Bira yapımıyla daha çok keşişler ilgileniyordu

ve günde beş litre bira içmelerine izin veriliyordu. Tüketiminden daha fazla bir üretmeye başlayan manastırlar bu işin ticaretini yapmaya başladılar.

12. yüzyılda kurulan Paris Biracılar Birliği, Fransa’nın en eski sendikalarından biriydi.

1516 yılında Alman Bira Saflık Kanunu ile biranın standartı belirlendi ve bira bu günkü tanım ve içeriğine kavuştu. Bu yasaya göre bira yapımında sadece arpa suyu, şerbetçi otu ve su kullanılacaktı.

1602 yılında, Dr. Alexanders Nowell tarafından biranın tıpalanmış cam şişelerde saklanması halinde daha fazla dayanacağı gösterildi.

Ermory Üniversitesi’nde Antropoloji Profosörü olan Dr. George Armelagos, Antik Mısır döneminden kalan bir insan iskeletinde

normalin 3000 katı tetrasiklin antibiyotik maddesi keşfetti. O dönemde modern tıp henüz gelişmediği ve antibiyotikler olmadığı için şoktaydı. Biraz daha derin araştırınca; kemiklerin sahibinin düzenli olarak her gün bira içtiğini ortaya çıkardı.

Buradan antik çağ birasının besleyici olmasına ek olarak antibiyotik özelliği gösterdiği de anlaşıldı.
Şerbetçi otunun biraya koyulması 13. yüzyılda Bavyeralı manastır rahipleri tarafından akıl edilmiştir.

Osmanlı’nın batı tipi birahaneler ve birayla tanışması 1840’lı yıllara uzanıyor. Bu dönemlerde Alman göçmenler yoluyla İstanbul, batı tarzı bira kültürüyle tanışıyor.
1888’de, 15’i Beyoğlu’nda, 8’i Galata’da, 8’i çeşitli semtlerde olmak üzere İstanbul’da 31 birahane bulunuyordu.

İlk büyük ölçekli bira fabrikası İstanbul’da 1890 yılında Feriköy’de açılan Bomonti kardeşlerin kurduğu olmuştur.

Orta çağlara kadar tarihin bilinen tüm biraları Ale tipi biralardı.

“Lager”, Almanca’da “depo” anlamına gelir ve Alman bira üreticileri biralarını Alpler’in buzlu mağaralarında depolamaya başladığında, tesadüfen alt fermentasyon mayasının üremesine sebep olarak bu yeni bira çeşidini keşfettiler.

Ale tipi biralar ise üst fermentasyon birası olup, yüksek hava sıcaklıklarında bozulma riskleri daha yüksektir.
Lager tipi bira bu şekilde doğmuştur.

Bira tarım, ticaret, şehirleşme ve tıp dallarında merkezi roller oynadığı için “medeniyetin ebesi” olarak tanımlanmıştı.

Bilinen en eski maaş çeki işçilere birayla ödeme yapıldığını gösteriyor.
Yaklaşık 5,000 yıllık bir tabletteki çivi yazısına göre, Mezopotamya’daki işçiler emeklerinin karşılığını günlük bira tayınları ile alıyordu. MÖ 3300 yılına tarihlenen tablet, Sümer şehri Uruk’ta bulundu

Tablette, işçilerin maaş olarak günlük bira paylarını tercih ettiği anlatılıyor. Bu bira da işverenler tarafından dağıtılıyordu.
Şu anda British Museum’da bulunan bu tablette de, bir kaseden yemek yiyen insan imgesi “yemek tayını”, koni şeklindeki bir kap da “bira” anlamında.

Aristoteles'e göre;
şarap içenler rastgele yönlere düşerken, bira içenler her zaman sırt üstü düşer...

Kaynaklar;
bevgrollc.com/history-of-bee…
gunceltarih.org/2012/02/tarihe…
arkeofili.com/bilinen-en-esk…
dunyalilar.org/tarihe-meydan-…
haber.sol.org.tr/kultur-sanat/d…
akilfikir.net/ilkcagdan-gunu…
neoldu.com/bira-hakkinda-…
sosyorol.com/bira-hakkinda-…
birazbira.com/biranin-seruve…
themagger.com/bira-medeniyet…