घटनेत आर्थिक निकषांवर #आरक्षण तरतूद नाहीय.न्यायालयाने 50 टक्के एवढी सीमा आरक्षणासाठी घातलीय.OBC मध्ये मराठ्यांना सामील होता येणार नाही. हे घटनात्मक पेच आहे.तो पेच ती दुरुस्ती करून सोडवायला हवा..तसं न करता.मराठ्यांची दिशाभूल आरक्षणाच्या मुद्द्यांवर कोण आणि का करतं? #धागा#म 👇
यावर उपाय म्हणून 2005 साली सुदर्शन नचिअप्पन यांच्या अध्यक्षतेखाली असलेल्या 26 जणांच्या संसदीय समितीने एक मार्ग सांगितला होता.. तो म्हणजे ही 50 टक्क्यांची मर्यादा काढून टाकणे.. ते न करता कायद्याच्या कसोटीवर टिकणारे आरक्षण आम्ही देऊ असं आश्वासन प्रत्येक राजकीय पक्ष देतो..हे कसं?👇
मराठा आरक्षण विषय तसा 1989 पासून आहे.. म्हणजे मंडल आयोग शिफारशी अजून आमलात यायच्या होत्या. त्या 1990 ला आल्या. त्यात सामाजिक आणि शैक्षणिक मागास घटकांना 27 टक्के आरक्षण द्यायची शिफारस होती ती आमलात आली. त्यानंतर मराठा आरक्षण मागणीने जोर धरला.. 👇
1992 ला इंदिरा साहनी खटल्यात न्यायालयाने 50 टक्के ही सीमा आरक्षणासाठी ठरवली..
त्यानंतर जेवढ्या निवडणुका आल्या त्याच्या तोंडावर मराठा आरक्षण मुद्दा चर्चेत आणला गेला.. आजतागायत आपण पाहतोय मराठे आरक्षणापासून वंचीत राहिले. त्याचवेळी सामाजिक तेढ निर्माण करणारा विषय निघाला.. 👇
मराठा समाज OBC मध्ये समाविष्ट करून त्यात त्यांना आरक्षण द्यावे.. 2009 च्या लोकसभा, विधानसभा निवडणुकीच्या तोंडावर न्या.बापट आयोगाचा रिपोर्ट आला.. असं काही मराठयांना OBC मध्ये दाखल करता येणार नाही. या रिपोर्टचा फेरविचार करण्यासाठी न्या.सराफ आयोग नेमला गेला..👇
पुढे काय झालं ते अगदी सराफ निवर्तले तरी कळलं नाही. 2014 च्या निवडणुकीअगोदर राणे कमिटी स्थापन झाली.. पुढचा आज पर्यंतचा इतिहास आपल्याला माहितीच आहे. घटनात्मक मार्गाने कोणीच जाताना दिसत नाही.
आता सगळ्याच समाजातील गरिबांना आरक्षण द्या.अशी मागणी केली जाते.. ते ही योग्यच आहे म्हणा..👇
पण,ती मागणी पूर्णत्वास कशी आणायची हा मार्ग कोणीच सांगत नाही..
त्याविषयी भारताच्या राज्यघटनेत दोनेक कलमं महत्वाची वाटतात.
त्यात घटनेचे १६ (४) कलम महत्त्वाचे आहे. राज्याच्या सेवांमध्ये नागरिकांपैकी ज्या कोणत्याही मागास वर्गाला राज्याच्या मते पर्याप्त म्हणजे पुरेसे 👇
प्रतिनिधित्व नाही अशा वर्गाकरिता नियुक्ती किंवा पदे राखून ठेवण्यासाठी कोणतीही तरतूद करण्यास राज्याला प्रतिबंध होणार नाही, असे या कलमात म्हटले आहे. मराठा आरक्षणाचा प्रश्न सोडविण्यासाठी हे कलम आपणास काही मदत करू शकते का किंवा अडचणीचे ठरू शकते का, याचा विचार होण्याची गरज आहे. 👇
घटनेतील दुसरे महत्त्वाचे कलम ३४० आहे. भारताच्या राज्य क्षेत्रातील सामाजिक व शैक्षणिकदृष्टय़ा मागासलेल्या वर्गाच्या स्थितीचे व त्यांना ज्या अडचणी सोसाव्या लागतात त्यांचे अन्वेषण करणे, अशा अडचणी दूर करण्यासाठी व त्यांची स्थिती सुधारण्यासाठी संघराज्ये किंवा कोणत्याही राज्याने 👇
कोणती अनुदाने द्यावीत, त्यासंबंधी आयोग स्थापन करण्याचे अधिकार राष्ट्रपतींना बहाल करण्यात आले आहेत. या कलमातील तरतुदीनुसार देशात काकासाहेब कालेलकर व बी.पी. मंडल असे दोन आयोग स्थापन झाले होते.
मंडल आयोगाने अगदी योग्य अभ्यास करून शिफारशी केल्या.. त्यांनी शैक्षणिक आणि सामाजिक जरी👇
अभ्यास केला असला तरी आर्थिक विचार ही त्यात होता असं म्हणण्यास वाव आहे.. त्यामुळेच क्षत्रिय म्हणविणारा पंजाबमधील जाट, आसाममधील राजपूत, तामिळनाडूतील मराठा आणि हिमाचल प्रदेश, हरियाणा, पश्चिम बंगाल या काही राज्यांमधील ब्राह्मण समाजातील काही दुर्बल घटक आरक्षणाचे लाभार्थी ठरले आहेत.👇
खरंतर मंडल आयोगाने २२ गुणांवर समाजाचे सामाजिक, शैक्षणिक व आर्थिक मागासलेपण तपासले. या पैकी ११ गुण मिळाले त्या जातींना इतर मागासवर्गीय (ओबीसी) ठरविण्यात आले, त्यापैकी कमी गुण मिळालेल्या जातींना प्रगत म्हणलं गेलं.
खरंतर राज्यघटनेत आर्थिक निकषावर आरक्षणाची तरतूद नाही, 👇
तरीही आपण हट्ट त्याचाच करतो.. योग्यही आहे म्हणा ते.. २००३ ला वाजपेयी सरकारने हा निकषही तपासून पाहिला होता. पण असं काही करता येत नाही. कारण, ते घटनेच्या विरोधी ठरतं हे तेंव्हाच सिद्ध झालं.
👇
आता मोठ्या खंडपीठात खेटे घालण्यात मराठयांनी वेळ न घालवलेला बरा.. योग्य आणि तर्कशुद्ध विचार करता. जो पर्यंत काही घटनादुरुस्ती होत नाही तोपर्यंत हे असंच रहाट गाडगं सुरू राहील. राजकारण्यांच्या कसल्याही भूलथापांना बळी न पडता आपणच आपला समुदाय आणि एकूणच अखंड समाज आत्मनिर्भर करणे ही👇
काळाची गरज आहे. अन्यथा हे राजकारणी मराठ्यांच्या तापलेल्या सरणावर अशीच पोळी भाजत राहतील.❤
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ठाणे-बोरिवली बोगद्याची १४४०० कोटींची निविदा.. तांत्रिकदृष्ट्या एकच निविदाकार पात्र ठरतो.. दुसरा त्याविरोधात लवादाकडे जातो..पण तिथून त्यास पिटाळले जाते..तो पात्र निविदाकार मेघा इंजि. आणि पिटाळलेला L&T..ही घटना मे-२०२३ ची.
महिनाभरापूर्वी मेघा ने १४० कोटींचे रोखे घेतलेले असतात.
१/न
ते रोखे कोणत्या पक्षाला गेले हे उद्या स्पष्ट होईलच..पण आज आत्ताही शेंबड्या पोरानेही योग्य उत्तर द्यावं..असाच हा प्रश्न आहे..याच मेघाला समृद्धी महामार्गाचे काही काम वर्धा जिल्ह्यात मिळालेलं..त्यात वन्यजीवांसाठी ये-जा करणारा उन्नत मार्ग कोसळला होता.. पण काहीच कारवाई झालीच नाही.
२/न
मेघाने आपल्या गत ४ वर्षीच्या एकूण निव्वळ नफ्याच्या तब्बल १५% इतकी रक्कम रोखे खरेदीसाठी वापरली आहे..बिनदिक्कत कंत्राट मिळणे, अक्षम्य त्रुटीवर क्षमा मिळणे..ही त्या १५% चीच कृपा म्हणायची..गेल्या पाच वर्षात ९६६कोटींचे रोखे मेघाने घेतलेत.
३/न
अखंड एक पिढी तुझा खेळ बघत लहानाची थोर झाली.. एखाद्या खेळाशी भावना जुळण्याची ती त्या पिढीची पहिलीच वेळ.. तुझा खेळ पाहतानाचे 'नेल-बाईटिंगचे' अनेक प्रसंग आजही जशाच तसे आठवतात.. तत्कालीन जाहिरातीमधील पेप्सीसारखा थंडावा सापडणारी.. तुझी प्रत्येक नजाकत रसिकांची मनं शांत करत गेली..❤️
अजून मिसरुटही न फुटलेला 'सच्या' ते पोक्त 'मास्टर ब्लास्टर सचिन' या प्रवासाचे यथासांग सहप्रवासी होण्याचे भाग्य आमच्या पिढीने अनुभवले..तो बावनकशी अनुभव पारिजातकाच्या सड्याप्रमाणे सदैव आमच्या आयुष्यात सुगंधी पिंगा घालत राहील..पण त्या समृद्ध अनुभवाच्या भरजरी पदराला एक मात्र डाग आहे..
तो डाग म्हणजे..मूकसंमतीचा.
क्रिकेट माणसांनीच बनवलेला खेळ आहे.. माणूस म्हणून जे अवगुण असतात ते त्या खेळातही येणारच.. एक क्रिकेट रसिक म्हणून क्रिकेटच्या त्या अवगुणी वृत्तीविरोधात सचिनने काही बोलावं..ही एकमात्र आशा तेंव्हा अपूर्ण राहिली..तुझी ती मुकसंमती तेंव्हाही वेदनादायक होती.
तिन्हीसांजेची लगबग रस्त्यावर दिसत होती.. रस्ता फार काही वर्दळीचा न्हवता.. हार-फुलांची दोनचार दुकानं आणि शांत चहापानासाठी कौलारू एकदोन हॉटेलं.. अधूनमधून कुंपणाच्या आतील घरं..तुरळक एखादं किराणा मालाचं दुकानं..आणि रस्त्याच्या टोकाला छोटेखानी कसलं तरी मंदिर.. बस् संपला रस्ता.. #Love
परिसर तुलनेत शांत होता.. कुठंतरी लांब चंदन अगरबत्ती धुराची काडी हवेत सोडत होती..ती काडी संपता संपता सायलेंट सुगंध त्याच्यापर्यंत पोहचवत होती..त्या सुगंधाने दिवसभराची ओढाताण हलकी होत होती..दिवेलागणीला असतो तो आभाळातला भडक तांबूसपणा आता विझत आला होता..त्यातच थंडीची धांदल सुरू होती.
नगराच्या मध्यवर्तीत असूनही हा तळ मनाला भुरळ पडणारा होता..वाहतूक अगदी शिस्तीत जात होती.. मंदिराकडे जाणारी माणसं दुर्मिळ असणाऱ्या शांत चेहऱ्याने लगेच ओळखू येत होती.
फुलांच्या दुकानात 'मेरे दिल में आज क्या है.. तू कहे तो मैं बता दूँ।' वाजणारं गाणं फुलांना अजूनच खुलवत होतं..
दिवसाच्या पहिल्या प्रहराची सुरवात..रात्री बाराला गडगडाटी पाऊस पडून गेला होता..घरी सगळे साखर म्हणावी अशा झोपेत..रातकिड्यांची किरकिर शांत वातावरणाची शांतता भयाण रातीत परावर्तित करत होती.. मधूनच एखादं कुत्रं रडायचं..पण ते कोणीतरी तोंड दाबून धरल्यागत लगेच शांत पण व्हायचं. #Annabelle
मला जाग आली तेंव्हा घरात सगळे आपापल्या रूममध्ये झोपले होते..फॅनची घरघर सोडता कसलाच आवाज न्हवता..अजून थोडा वेळ आहे, पडावं..या हिशोबाने मी कलंडलो..इतक्यात लहान मुलांच्या सायकलचं ते इंग्लिश संगीत वाजायला सुरवात झाली..पहिल्यांदा मला बाहेरून आवाज येतोय वाटलं..पण ते फक्त पाचच मिनिट.
कारण आवाजाची दिशा ही आपल्याच घरातून होती..आणि इतक्या उशीर आमच्या घरात एकसारखं ते संगीत वाजायची ही पहिलीच वेळ..आणि एवढं घाबरायचीही ही पहिलीच वेळ.. अगदी The Conjuring, Annabelle एका दणक्यात आठवावी इतकी.
काय करावं कळत न्हवतं..आणि खोलीचं दार उघडलं आणि काही दिसलंच तर करायचं काय?
उघड्या माळावर कुसळं उगवून वाळून जायची..ती खायला जनावरं सुद्धा नसायची..नजर जाईल तिथवर चिटपाखरूही न्हवतं..उघडे डोंगर-माळ ज्यांच्या मालकीचे..ते ही काही करू शकत नव्हते..अशात त्यावर नजर पडली एका बड्या पवनचक्की कंपनीची..आणि एका रातीत लोकांना पैशे ठेवायला नव्या ट्रंका घ्याव्या लागल्या.
जमिनीचे सौदे ठरतील तसं एका एका घराचे वासे फिरू लागले.. लाकडी तुळई जळणात गेल्या..त्या जागी RCC पिलर आले.. सायकलची चैन पडायची त्याच जागेवर धूळ आत येऊ नये म्हणून चारचाकी काचा वर करू लागल्या.. ३ डोकी घरात असूनही दारात ४-४ दुचाकी आणि २-२ चारचाक्या सर्रास दिसू लागल्या.
मळलेल्या कॉलर गेल्या..व्हाइट कॉलर आता ड्रायक्लीन होऊन येऊ लागल्या..पाण्याच्या घोटासाठी वाट बघणारे.. आता बार मालकाला खिशात ठेऊ लागले..सो कॉल्ड बरकतीने गाव सारा फुलून उठला..भावंडात हिश्श्यावरून धराधरीही झाली..हा सगळा गोंधळ चांगला दशकभर सुरू राहिला..खर्चापेक्षा जमा जास्त होती.
रशिया-युक्रेन कुस्ती फक्त ५६" किंवा इंधन महागाई एवढ्यापुरती मर्यादित नाही..युक्रेन पट्टीचा गहूनिर्यातदार देश आहे..सूर्यफूल,सोयाबीन इ. तेल ही तो पिकवतो.. सांगायचा मुद्दा आहे..युक्रेन युद्ध धांदलीत अडकल्याने.. आंतरराष्ट्रीय बाजारात त्या जिन्नसांचा तुटवडा आहे..❤️ #farm
आपल्याकडे आत्तापासूनच खाद्यतेल महागाई जाणवत आहे ती त्यामुळेच..खाद्यतेलाच्या बाबतीत आपण स्वयंपूर्ण नाही..त्यास पर्याय नाही..पण, गव्हाचे तसे नाही.. सद्यस्थितीत भारत गव्हाचे चार दाणे बाळगून आहे.. शिवाय यंदाचे रब्बी उत्पादन ही येईल..तेंव्हा केंद्राने निर्यातबंदी न करता हा योग साधावा.
शेतकऱ्यांना चार पै ज्यादाचे मिळतील त्याने.. पण, केंद्राची शेतकऱ्यांप्रति असलेली भावना यापूर्वी कांदा आणि साखर निर्यातबंदीत दिसलीच आहे..अन्नसुरक्षा या सदराखाली शेतकऱ्यांचा जीव घेऊनच स्वस्त धान्य दुकानांची शृंखला चालवण्याची परंपरा यंदा तरी खंडित व्हायला हवी.