Even serieus: volgens mij is het probleem van het toenemende circuleren van het virus in studentensteden moeilijk tot niet te bestrijden, en wel om minstens drie redenen.
(1) studenten wonen in studentenhuizen dicht bij elkaar in omstandigheden waarin afstand houden echt een opgave is. Ik zie het, dagelijks, in Leiden als ik door het centrum loop. Die keukens - bijna niet te doen.
(2) binnen studentenhuizen heb je te maken met vijf, zes, soms wel tien aparte individuen die allemaal een hele rits aan sociale contacten hebben, deels overlappend, deels niet. De netwerken van studenten zijn volgens mij enorm vergeleken met die van de rest van de samenleving.
(3) daarnaast komen die studenten ook nog eens allemaal op de universiteit, waar ze weer andere mensen tegen komen. En in de collegezalen is het met de afstand ok, daaromheen is het veel moeilijker.
Dan heb je ook nog eventuele bijbanen, soms in de horeca. Dus zelfs als studenten alles goed doen zijn ze een groep waarbinnen het virus enorm makkelijk circuleert. Gewoon, omdat ze de levens hebben die studenten hebben.
Wat je daar aan kan doen? Niet zo veel. Nou ja, je kan de universiteit sluiten, dat neemt ontmoetingen weg, en vermindert contact met andere bevolkingsgroepen - zoals docenten, van wie sommigen oud zijn.
Ik zie soms ook studenten dingen fout doen - weinig afstand houden, etc. Maar als een student in sociale situaties relatief net zo vaak iets fout doet als ik dat doe, dan is er tien keer meer risico op overdracht.
Dus ik zie weinig in een moreel appel of een bewustwordingscampagne. De onderliggende problemen zijn volgens mij structureel, en los je volgens mij niet op door het najagen van gedragseffecten. Als je iets wil doen, moet je veel meer doen. Bijvoorbeeld: clubs sluiten.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
