Beş yaşımdaydım. Bana daha o yaşımda okuma-yazma, matematik, sarf ve nahiv (dilbilgisi ve sözdizimi) ve tecvit öğreten ve Kuran'ı ezberleten Galip Amcam şu gülütü (anektod) anlatmıştı:
Köpeğe sormuşlar:
- Niçin havlayıp duruyorsun?
-Yürekliliğimden! Demiş köpek.
Köpeğe sormuşlar:
- Niçin havlayıp duruyorsun?
-Yürekliliğimden! Demiş köpek.
- Öyleyse havlarken kıçın niçin gelip gidiyor?
Köpek yanıtlamış soruyu:
- Korkumdan!
Altmış yedi yıldan beri unutamadığıma göre, ölene dek unutamayacağım.
Bu gülütü (anektod) duyduğumdan bu yana, yaşamımdaki deneyimlerimde gözlemledim ki,
Köpek yanıtlamış soruyu:
- Korkumdan!
Altmış yedi yıldan beri unutamadığıma göre, ölene dek unutamayacağım.
Bu gülütü (anektod) duyduğumdan bu yana, yaşamımdaki deneyimlerimde gözlemledim ki,
havlayıp hırlayarak, zart zurtla, zorbalıkla, dayak ve işkenceyle başkalarını korkutmak isteyen ve korkutanlar kendileri daha çok korkmakta ve korkularından gerileri gidip gelmektedir.
Başkalarını korkutmaya çalışan ve korkutanlar kendileri daha çok korkarlar ve korktukça,
Başkalarını korkutmaya çalışan ve korkutanlar kendileri daha çok korkarlar ve korktukça,
korkularını yenmek için daha çok korkutmaya çalışırlar.
Bu korku kısır döngüsü böylece sürer.
Gerçekten yürekli olanlar, ne başkalarını korkutmaya çalışır, ne kendileri korkarlar.
AZİZ NESİN:
KORKUDAN KORKMAK...
Bu korku kısır döngüsü böylece sürer.
Gerçekten yürekli olanlar, ne başkalarını korkutmaya çalışır, ne kendileri korkarlar.
AZİZ NESİN:
KORKUDAN KORKMAK...
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
