Thread by @Sh_MJalili

#رشتو
دلایل صلح امام حسن(ع)

ابتدا به عنوان مقدمه باید عرض کنم که آقای روحانی شما غلط می کنید تعمدا قضیه تحمیل صلح به امام حسن(ع) را به نفع خود و همفکران بزدل سیاسی خود که همیشه همسو با خواست جهانخواران غربی و به نفع آنها موضع بزدلانه و برخلاف منافع ملی گرفتید تحریف می کنید!

[1]

در ثانی همیشه یکی از دلایل اصلی شکسته شدن مقاومت در برابر دشمنان وجود امثال شما در میان لشکر خودی که در اصطلاح سیاسی،نظامی و امنیتی"ستون پنجم دشمن"نامیده می شوید هستید و از دلایل اصلی تحمیل صلح توسط معاویه به امام حسن(ع) هم وجود شما ستون پنجمی ها در بین سپاه امام حسن(ع) بود.

[2]

اگر خیانت امثال شما ستون پنجمی ها در بین یاران و سپاهیان امام حسن(ع) نبود معاویه هرگز فرصت آن را پیدا نمی‌کرد که به اهداف شوم خودش برسد چون اقدامات این خائنان در بین یاران و سپاهیان امام حسن(ع) نه تنها جلوی معاویه را نمی گرفت بلکه او را در رسیدن به اهداف شومش حریص‌تر می کرد.

[3]

امام حسن(ع) امام دوم شیعیان در سال چهلم هجری پس از شهادت امام علی (ع) به خلافت ظاهری رسید.
دوره کوتاه مدت خلافت امام حسن(ع) همچون دوره خلافت امام علی (ع) مملو از فعالیت ستون پنجمی ها بود همان خائنانی که با فعالیتشان مانع از پیروزی قاطع امام علی (ع) در برابر معاویه شده بودند.

[4]

بعد از شهادت امام علی(ع) در دوران خلافت امام حسن(ع) فعالیت این ستون پنجمی های خائن و منافق که جاسوس و مزدور معاویه بودند به حد اعلای خود رسید طوری که همین فعالیتهای خائنانه و نفوذ زیاد اینها در بین یاران و سپاهیان امام حسن(ع)باعث شد که معاویه جرات جنگ با امام(ع) را پیدا کند.

[5]

از سوی دیگر در پی جنگ‌های سه‌گانه امام علی (ع) و به شهادت رساندن بیشتر یاران با وفای اهل البیت (ع) مانند مالک اشتر و محمد بن ابی بکر و افراد دیگر در "غارات" اوضاع سپاه امام حسن(ع) مثل سپاه امام علی(ع) نبود و شرایط برای امام حسن(ع) بسیار دشوارتر شده بود.

[6]

ولی با وجود تمام این شرائط امام حسن (ع) تصمیم نهایی خود را در مقابل جنگ طلبی معاویه در سخنرانی خود در مسجد کوفه اعلام نمود.

مردم کوفه آنقدر در رفتن به جنگ سستی نمودند، تا اینکه پیرمردی به نام عدی بن حاتم، به پا خواست و جملاتی به کوفیان گفت و به تنهایی و به اطاعت از

[7]

فراخوان امام عازم (پادگان) نخیله شد و به دنبال او عده‌ای از قبیله طی و دیگر قبایل به ناچار به راه افتادند.

امام پس از فراخوان نبرد بر علیه شامیان، متوجه بعضی از جاسوسان معاویه در کوفه و بصره شد که پس از شناسایی دو نفر از آنها دستور قتل آنان را صادر کرد و به دنبال آن

[8]

در نامه‌ای به معاویه این چنین نوشت:
گویا خواهان جنگ هستی، بزودی آن را دیدار خواهی کرد پس چشم به راه باش.

معاویه در ظاهر سپاه خود را به سوی کوفه حرکت داد ولی نقشه اصلی معاویه به پشتوانه ستون پنجمی های خود چیز دیگری بود او به این خائنان نفوذی خود دستور داده بود که امام حسن(ع)

[9]

را مخفیانه به قتل برساند تا بدون دردسر به هدف شوم خود برسد.

ولی چهار نفر تروریست منافق به نام‌های عمرو بن حریث و اشعث بن قیس و حجر بن الحارث و شبث ربعی که مامور اجرای دستور معاویه برای به شهادت رساندن امام حسن (ع) شده بودند خیلی زود توطئه آنها برای امام حسن(ع) برملا شد؛

[10]

ولی امام حسن(ع) برای برملا شدن چهره خائنانه آنها دستور نداد آنها را دستگیر کنند و زیر لباس‌هایش زره پوشید یکی از همین منافقین، امام را در موقع نماز هدف قرار داد اما نتوانست کاری از پیش ببرد چون زره از نفوذ تیر در بدن امام جلوگیری نمود.

[11]

یکی از توطئه های تجربه شده معاویه که آن را در جنگ صفین هم علیه امام علی(ع) انجام داده بود و با همان تا حدودی توانسته بود بعضی از اهداف شوم خود را پیش ببرد تطمیع یاران و سپاهیان اهل بیت(ع) بود که آنها را یا با دادن وعده ها و یا دادن مقداری سکه زر، مجری نقشه های خودش می کرد؛

[12]

تا تعداد ستون پنجمی های خودش را برای نفوذ هرچه بیشتر در بین یاران و سپاهیان اهل بیت(ع) بیافزاید بنابرین این توطئه را علیه امام حسن(ع)هم انجام داد طوری که همین ستون پنجمی ها که در ظاهر از لشکریان امام حسن(ع) شمرده می شدند در پیروزی بدون دردسر معاویه نقش اساسی را ایفاء نمودند.
[13]

این توطئه معاویه شرایط را برای امام حسن(ع) طوری سخت کرده بود که حتی امام(ع) از طرف عبیدالله ابن عباس که بخاطر سوابق درخشان او، او را فرمانده سپاهیان خودش کرده بود هم خیانت دید؛ زیرا او با تطمیع جاسوسان معاویه فرماندهی سپاه امام حسن(ع) را رها کرده و به طرف معاویه گریخته بود.

[14]

دردآور اینکه عبیدالله بن عباس فرمانده لشکر امام حسن(ع) که نتوانسته بود در برابر پیشنهادهای معاویه مقاومت کند به تنهایی به اردوگاه معاویه نپیوست بلکه همراه خود حدود 8هزار نفر دیگر هم از بین سپاهیان امام حسن(ع)به اردوگاه معاویه برد و با این خیانت خود ضربه بزرگی به امام(ع) زد.

[15]

این درحالی بود که چند سال قبل مامور معاویه در مکه دو فرزند خردسال همین عبیدالله بن عباس را سر بریده بود پس انتظار نمی رفت که عبیدالله بن عباس به خاطر دو فرزندی که معاویه ملعون از او کشته بود به معاویه بپیوندد ولی دنیا‌طبی عبیدالله او را به سوی چنین ذلت و عاقبت شومی کشاند.

[16]

بعد از فرار عبیدالله به همراه 8هزار نفر، وقتی صبحگاه سپاهیان حاضر شده ی امام حسن(ع) برای نماز، قضیه را فهمیدند شخص دومی که از سوی امام(ع) به عنوان جانشین عبیدالله منصوب شده بود یعنی"قیس بن سعد بن عباده انصاری" فرماندهی سپاه امام(ع) را به عهده گرفت و نماز جماعت را بجا آورد.

[17]

معاویه از طریق نفوذی های خود سعی کرد قیس بن سعد را هم فریب دهد ولی وسوسه‌های معاویه در خصوص قیس سازگار نشد و معاویه به مقصود نهایی خود نرسید؛
معاویه دست برنداشت و با شایعه‌سازی توسط جاسوسان خود در میان سپاهیان امام حسن(ع) علیه قیس بن سعد باعث سردرگمی سپاهیان در مورد قیس شد.

[18]

خلاصه شرایط بسیار نامطلوبی در سپاه امام حسن(ع) پدید آمد؛
امام حسن(ع) که برای جمع آوری سپاه به مدائن رفته بود ولی نه تنها کسی در مدائن به امام(ع) لیبک نگفت بلکه حتی عده‌ای از سپاهیان همراه ایشان به خیمه‌ ایشان ریختند و به غارت پرداختند آنان حتی سجاده زیرپای حضرت را هم ربودند.
[19]

و حتی "عبدالرحمن ازدی" ردای آن حضرت را از دوش ایشان(ع) کشید و حضرت بدون اینکه ردایی بر تن داشته باشد سوار اسب شده و در ساباط به راه افتاد.
همین که به "مظلم ساباط" رسید ناگاه یکی از خوارج به نام جراح بن سنان پیش آمد لگام اسب حضرت را گرفت و گفت حسن تو نیز همانند پدرت کافر شدی

[20]

و خنجری مسموم به ران مبارک حضرت زد که تا استخوان شکافته شد این ضربت به طوری سهمگین بود که حضرت بسیار رنجور و بیمار گشت.

بالاخره همان عوامل و توطئه هایی که معاویه با آنها تواسته بود که امام علی (ع) و سپاهش را در مقابل خودش متوقف بسازد دوباره کارساز شد و صلح را بر امام حسن(ع)
[21]

تحمیل ساخت گرچه امام مقاومت زیادی نمود ولی ایشان موقعی تن به صلح داد که یاران و سپاهیان ایشان از پیرامون ایشان متفرق شده بودند و ایشان را تنها گذاشته بودند.

سخن آخر اینکه آقای روحانی که قصد داری قضیه تحمیل صلح به امام حسن(ع) توسط معاویه را تحریف و از آن بهربرداری سیاسی بکنی
[22]

بهتره بدانی نه مردم ایران مثل مردم دوران امام حسن(ع) هستند نه نیروی های نظامی فعلی ایران مثل سپاه ، ارتش ، بسیج و.. مثل سپاهیان امام حسن(ع) هستند و نه آمریکا و اروپای جهانخور مثل معاویه است چون بلاخره معاویه هرچه که بود باز از حدود اسلامی شام را از نفوذ حکومت روم حفظ می کرد
[23]

پس شما آقای روحانی حق ندارید از این واقعه تاریخی تحمیل صلح به امام حسن (ع) بهربرداری سیاسی بکنید همانطور که 7 سال قبل با همین سخنان بی اساس مذاکره با آمریکای زورگو را بر مردم ایران و نظام تحمیل کردید و آمریکا و کهنه استعمارگران اروپا را علیه مردم ایران جسورتر از قبل ساختید
[24]

امام حسن بخاطر خیانت و تفرق یاران و سپاهیان خود و نداشتن سپاهیان متحد در مقابله با معاویه مجبور به پذیرش صلح شد و البته امام (ع) می دانست که معاویه ی ملعون هرچه باشد از حدود و اقتدار حکومت اسلامی در برابر حکومت روم و بقیه دشمنان محافظت خواهد کرد.

[25]

(ریتوییت مزید امتنان است)