خیلی وقت است برایت نگفته‌ام؛
از آخرین بار چیز خاصی یادم نمی‌آید.
زندگی بی اتفاق همین است دیگر، یک اتفاقی می‌افتد و بعد از آن دیگر هیچ چیز پیش نمی‌آید، بعد از آن فقط گله است و تکرار.
پس، از اول ردیف میکنم. خیلی سردم است.
درست بگویم یک هفته است که سردم است. هوا سرد نیست اما
از آخرین بار چیز خاصی یادم نمی‌آید.
زندگی بی اتفاق همین است دیگر، یک اتفاقی می‌افتد و بعد از آن دیگر هیچ چیز پیش نمی‌آید، بعد از آن فقط گله است و تکرار.
پس، از اول ردیف میکنم. خیلی سردم است.
درست بگویم یک هفته است که سردم است. هوا سرد نیست اما
بدونِ پتو طاقت نمی‌آورم. حتی جلوی همان بخاری نفتی که یک شب در میان بازی در می‌آورد. هوا آفتابیست اما آفتاب دارد دروغ می‌گوید، می‌دانم که دروغ می‌گوید، باران هم دروغ می‌گوید. همه این روزها خوب دروغ می‌گویند. غلام، پسرِ اسمال آقا مُدام دارد
دروغ می‌گوید.
خودش هم نمی‌داند که زنش هم
دروغ می‌گوید.
خودش هم نمی‌داند که زنش هم
به او دروغ می‌گوید، ولی من می‌دانم که دارد به غلام خیانت می‌کند. این‌قدر دروغ می‌شنوم که دیگر وقتی راستِ ماجرا را می‌فهمم، می‌خواهم توی همه جوب‌های این شهر بالا بیاورم.
جوری شده که با دروغ مست میکنم و به آخرش که رسید فقط بالا آوردن و سردرد دارد. گفتم سردرد، این روزها هم سردم
جوری شده که با دروغ مست میکنم و به آخرش که رسید فقط بالا آوردن و سردرد دارد. گفتم سردرد، این روزها هم سردم
می‌شود و هم سردرد.
قرصها هم انگار دروغ می‌گویند. دیگر دُز دهِ های سابق نیستند، نمی‌خوابانند، فقط آدم را وسوسه می‌کنند که تا صبح سیگار بکشد.
چند وقتی است که طبقه بالا را کسی اجاره کرده. تریاکی است، ولی آدم بدی نیست. چند باری سیگار کم آورد و انگاری می‌دانست که شبها را بیدارم.
قرصها هم انگار دروغ می‌گویند. دیگر دُز دهِ های سابق نیستند، نمی‌خوابانند، فقط آدم را وسوسه می‌کنند که تا صبح سیگار بکشد.
چند وقتی است که طبقه بالا را کسی اجاره کرده. تریاکی است، ولی آدم بدی نیست. چند باری سیگار کم آورد و انگاری می‌دانست که شبها را بیدارم.
آمد و چند نخ قرض گرفت. حرف نمی‌زند. شاید حوصله حرف زدن را ندارد. خوبی حرف نزدن این است که دروغ نمی‌شنوم. عجیب است، آدم‌های بی حوصله، این روزها سالم هستن.
حتی اگر افیونی باشند.
غلام هم چند باری پشت سرش داستان گفت، من هم تاییدش کردم، اگر نمی‌کردم تا شب میخواست دلیل بیاورد و شرطبندی
حتی اگر افیونی باشند.
غلام هم چند باری پشت سرش داستان گفت، من هم تاییدش کردم، اگر نمی‌کردم تا شب میخواست دلیل بیاورد و شرطبندی
کند. توی دلم به غلام فحش می‌دهم و با او می‌خندم. یادت هست همیشه از فحش دادن بیزار بودم، اما این روزها می‌خندم و ناسزا می‌دهم. به درخت‌هایی که بادی نیست بلرزاندشان، به پیاده‌روهای فاحشه خانه، به کاسب‌های بی همه چیز.
به همه چیز می‌توپم تا برسم به خانه، بعد یک‌دفعه همه چیز از یادم
به همه چیز می‌توپم تا برسم به خانه، بعد یک‌دفعه همه چیز از یادم
می‌رود و دوباره سردم می‌شود، حتی همین الان هم سردم است، آنقدر که دلم می‌خواهد بخوابم. دلم می‌خواهد یک بار آنقدر هوا سرد شود که وقتی بخوابی، توپ هم بیدارت نکند. خیانت زن غلام بیدارت نکند، تریاک همسایه بالایی بیدارت نکند، صدای بیرون بیدارت نکند.
برگ‌های درختان بلرزند و بیدار نشوی
برگ‌های درختان بلرزند و بیدار نشوی
دنیا را آب ببرد و تو را خواب. نمی‌توانم آخر نامه بگویم مشتاق دیدار. حتی اولش هم سلام نکردم. اینها اصل قضیه است، سلام و اشتیاق اتفاق به همراه دارند. من اتفاقم خیلی وقت پیش افتاده...
شاید این نا امیدت کند. اما من سیم زنگ خانه را قطع کرده‌ام.
#از_کتابی_که_شاید_هیچ‌وقت_منتشر_نشود
شاید این نا امیدت کند. اما من سیم زنگ خانه را قطع کرده‌ام.
#از_کتابی_که_شاید_هیچ‌وقت_منتشر_نشود
@threadreaderapp /roll
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
