"Κάτω η επιστράτευση": Σαν σήμερα, 22 Φεβρουαρίου 1943, στην κατεχόμενη από τους κατακτητές Αθήνα, με μπροστάρη την Ενιαία Μαθητική Νεολαία (που μια μέρα μετά συμμετείχε στην ίδρυση της ΕΠΟΝ), αρχίζει η απεργία των μαθητών με αίτημα να μην επιστρατευτούν οι γονείς και τ’ αδέλφια
τους από τις δυνάμεις κατοχής που επιδίωκαν, με κάθε μέσο (και την βοήθεια της προδοτικής δοσιλογικής "κυβέρνησης" Λογοθετόπουλου-Καλύβα κ.α), να εξασφαλίσουν εργατικά χέρια για τα εργοστάσια τους στη Γερμανία, ώστε να ενισχύσουν το μέτωπο ενάντια στην ΕΣΣΔ. Η αποχή των μαθητών
πέτυχε 100% και συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες. Το κατοχικό υπουργείο Παιδείας βλέποντας ότι δεν μπορεί με κανένα μέτρο (απειλές, τρομοκρατία κλπ.) να κάμψει τους μαθητές αποφάσισε να κλείσει τα σχολεία "επ’ αόριστον". Οι μαθητές απαντούν με μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις
του λαού και στις 25 Φλεβάρη το απόγευμα, μετά από συγκέντρωση 6-7 σχολείων στο λόφο του Παγκρατίου, τα παιδιά ξεκίνησαν τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο με συνθήματα κατά της επιστράτευσης, κρατώντας σε συναγερμό τη γειτονιά. Τότε τους ρίχτηκαν οι "γκλοριόζοι" με προτεταμένα τα
περίστροφα και με φωνές - "via! via!". Μπροστά προχωρούσε ο μικρός μαθητής του 5ου Γυμνασίου Γιάννης Δρακόπουλος. Οι καραμπινιέροι ρίχτηκαν με λύσσα απάνω του μα το παιδί δε δείλιασε. Τότε τον πυροβόλησαν. Το αγόρι έπεσε στο δρόμο πληγωμένο βαριά. Τα άλλα παιδιά όρμησαν
ασυγκράτητα πάνω στους Iταλούς φασίστες που το 'βαλαν στα πόδια ντροπιασμένοι. Το ίδιο βράδυ στο Νοσοκομείο που τον είχαν μεταφέρει, ο μικρός αγωνιστής ξεψύχησε. Είναι ο πρώτος νεκρός μαθητής της Αντίστασης.Την επομένη έγιναν διαδηλώσεις μαθητών που καταδίκαζαν τη δολοφονία, το
φασισμό και τα σχέδια για επιστράτευση, ενώ οι επονίτισσες μαθήτριες πήγαν συντεταγμένες στο σπίτι του νεκρού συντρόφου τους, στην οδό Ερεσού την οποία και μετονόμασαν σε οδό Γιάννη Δρακοπούλου. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις θα κορυφωθούν με την τεράστια διαδήλωση 5/3/1943, στην
οποία συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας, που έφερε τη νίκη. Στις διαδηλώσεις εκέινες οι κατακτητές-σε συνεργασία με τους δοσίλογους-δολοφόνησαν 18 άτομα τραυμάτισαν 135. Την επομένη,ο προδότης κατοχικός "Πρωθυπουργός" Λογοθετόπουλος αναγκάστηκε να ανακοινώσει την
ακύρωση της επιστράτευσης. Μέχρι το τέλος της κατοχής,οι κατακτητές δεν επιχείρησαν να επαναφέρουν σχέδια για επιστράτευση. Οι κατακτητές αντικατέστησαν τον Λογοθετόπουλο με τον Ράλλη που ίδρυσε τα "Ελληνικά Ες Ες", τα τάγματα ασφαλείας. Ο Λογοθετόπουλος στο τέλος του πολέμου
διέφυγε στη Γερμανία μαζί με άλλους προδότες και εκεί τελικά παραδόθηκε στον Αμερικανικό Στρατό. Το 1945 καταδικάστηκε ερήμην σε ισόβια κάθειρξη. Το 1946 παραδόθηκε και οδηγήθηκε στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή του. Μόλις 5 χρόνια αργότερα, το 1951,του απονεμήθηκε χάρη (!)
και αφέθηκε ελεύθερος. Πέθανε στην Αθήνα το 1961. Ο συνεργάτης των ναζί, δοσίλογος "υφυπουργός Εργασίας" Νικόλαος Καλύβας, που είχε υπογράψει (μαζί με τον Λογοθετόπουλο) την απόφαση για επιστράτευση (δολοφονία) χιλιάδων Ελλήνων εργατών στα γερμανικά εργοστάσια και είχε οργανώσει
και την σύνταξη των καταλόγων, εκτελέστηκε 24 Ιανουαρίου 1944, απο τους ήρωες της Οργάνωσης Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ). Οι New York Times θριαμβολόγησαν για την εκτέλεση του δοσίλογου Νικόλαου Καλύβα που, όπως έγραψαν, ήταν"ο πιο απεχθής άνθρωπος σε ολόκληρη τη χώρα".
Πηγές/Βιβλιογραφία: Μ.Ζέκεντορφ «Η Ελλάδα κάτω από τον αγκυλωτό σταυρό -Ντοκουμέντα από τα Γερμανικά Αρχεία», Π. Ρούσος «Η Μεγάλη Πενταετία», «Ιστορία της Αντίστασης 1940-45»,Τ. Βουρνάς: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1940-1945», Σ. Γρηγοριάδης «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας»,
Σπ. Κωτσάκης, «Εισφορά στο χρονικό της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης στην Αθήνα», Β. Μπαρτζιώτας «Η Εθνική αντίσταση στην Αδούλωτη Αθήνα», Π.Ανταίος: «Συμβολή στην ιστορία της ΕΠΟΝ»
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Φύνφτσιχ ντράι καπούτ…(χάθηκε η "53")": Σαν σήμερα, 23 Φερβουαρίου 1944, μια επίλεκτη ομάδα των Ες Ες και αξιωματικοί της Βέρμαχτ, που υπηρετούν στην Ελλάδα, ταξιδεύουν με το τρένο "SF-ZUG ταχεία 53" με προορισμό το ανατολικό μέτωπο, που είναι έτοιμο να καταρρεύσει ύστερα από
μεγάλη αντεπίθεση των Σοβιετικών. Το τρένο κατευθύνεται προς την Ουκρανία, αλλά δεν θα καταφέρει ποτέ να φτάσει στον προορισμό του. Τμήμα του μηχανικού του ΕΛΑΣ Νοτίου Ολύμπου με υπεύθυνο τον κορυφαίο σαμποτέρ Αντώνη Βρατσάνο (πραγματικό όνομα Αντώνης Αγγελούλης) τοποθέτησαν
εκρηκτικά 25 μέτρα από τη σιδηροδρομική γραμμή των Τεμπών. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στα γύρω βουνά, ώστε να επιτεθούν μετά την έκρηξη. Την πυροδότηση θα έκανε ο Βρατσάνος μαζί με τον βοηθό του Φαρμακά. Όταν πήρε σήμα ότι το τρένο πλησίαζε, άναψε το φιτίλι και μια μεγάλη έκρηξη
Η σημερινή επέμβαση της αστυνομίας στο ΑΠΘ χωρίς προσχήματα, μόνο για να καταστείλει κινητοποιήσεις και διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, επιβεβαιώνει και τυπικά την επιστροφή σε πρακτικές της χούντας του Παπαδόπουλου. Με οργανωτή την κυβέρνηση της ΝΔ.
Το ΑΠΘ η κυβέρνηση το έχει κλείσει εδώ και έναν χρόνο. Και, επειδή έγινε φοιτητική κινητοποίηση για να ανοίξει με μετρα προστασίας για να σπουδάσουν τα παιδιά, έγινε εισβολή της αστυνομίας. Με "επιχείρημα " (μετα απο αίτημα του Πρύτανη στον εισαγγελέα) την..ομαλή λειτουργία του
-κλειστού, με ευθύνη της κυβέρνησης, Πανεπιστημίου!- Ένστολοι ροπαλοφόροι περικύκλωσαν τον χώρο που τα παιδιά έκαναν Γενική Συνέλευση. Αυτός είναι ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, ο νόμος της βίας απέναντι στην νεολαία, η νεκρανάσταση χουντικής πολιτικής στα Πανεπιστήμια το 2021.
"Δεν θα σωπάσουμε ποτέ": Σαν σήμερα, 22 Φεβρουαρίου 1943, μετά απο δίκη-παρωδία, οι ναζί αποκεφαλίζουν την 22χρονη Σόφι Σολ (22 χρονών), τον 25χρον αδερφό της Χανς και τον 24χρονο Κρίστοφ Προμπστ (24 χρονών),μέλη της γερμανικής νεολαιΐστικης αντιναζιστικής οργάνωσης "Λευκό Ρόδο".
Το "Λευκό Ρόδο" έδρασε στη ναζιστική Γερμανία από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943 και είχε ως έδρα το Μόναχο. Tον τίτλο "Λευκό Ρόδο" τον πήραν απο από ένα απόσπασμα του βιβλίου "Οι αδελφοί Καραμαζώφ" του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Τα μέλη της οργάνωσης, κυρίως
φοιτητές και μαθητές μισούσαν τον Χίτλερ, τον φασισμό και το μιλιταρισμό και προέτρεπαν τον γερμανικό λαό σε εναντίωση στη ναζιστική πολεμική μηχανή. Tα αδέρφια Σολ ήταν επηρεασμένα και από τις χριστιανικές λουθηρανικές καταβολές τους,καθώς θεωρούσαν ότι η ναζιστική βία στρέφεται
"Βασιλικά Παράσιτα": Ένα απο τα "επιχειρήματα" του τρομονόμου στην τέχνη, με τον οποίο φυλακίστηκε για πρώτη φορά ράπερ στην Ευρώπη για το έργο του, ο Pablo Hasel στην Ισπανία, είναι η"προσβολή της Μοναρχίας".Ο Hasel έχει αφιερώσει και τραγούδι στον πρώην Βασιλιά Χουάν Κάρλος
("χουανίτο" τον έλεγε η "Φρίκη" Γλύξμπουργκ όταν τον πάντρεψε με την κόρη της Σοφία, φορτώνοντας το 1962 στον φτωχό Ελληνικό λαό προίκα και έξοδα τελετών αξίας ..2.800.000 δολαρίων) με τίτλο "Juan Carlos el Bobón". Το τραγούδι αρχίζει με δήλωση του Χουάν Κάρλος ότι ο φασίστας
Φράνκο είναι "για μένα, καθημερινά, ζωντανό παράδειγμα πατριωτικής αφοσίωσης και ο λόγος που τρέφω γι' αυτόν μεγάλη αγάπη και θαυμασμό".O Hasel στο τραγούδι αποκαλεί τον Χουάν Κάρλος-που δραπέτευσε πρόσφατα απο την χώρα επειδή ξεκίνησε έρευνα εναντίον του για διαφθορά, "νονό της
"Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε": Σαν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1848, μετά από απόφαση της "Ένωσης των Κομμουνιστών", ο Μάρξ και ο Ένγκελς δημοσιεύουν στο Λονδίνο το "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος" και ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι του έργου, που κανείς δεν μπορούσε να
προβλέψει. Το βιβλίο, που γράφτηκε εν τάχει (δεν έχουν βρεθεί προσχέδια) επανατυπώθηκε τρείς φορές σε λίγους μήνες αλλά στην πράξη εξαφανίστηκε μετά την ήττα των επαναστάσεων του 1848 και ουσιαστικά δεν κυκλοφορούσε.Όμως, περίπου 20 χρόνια μετά, η δημιουργία της Α Διεθνούς και η
υπεράσπιση της Παρισινής Κομμούνας από τον Μάρξ έφεραν ξανά στο προσκήνιο το "Μανιφέστο" (και όλα τα έργα του). Ο Ευρωπαικός Τύπος τον στοχοποίησε σαν επικίνδυνο ηγέτη ενός ανατρεπτικού κινήματος. Το 1872, στην δική των σοσιαλδημοκρατών ηγετών στην Γερμανία, οι αρχές έβαλαν το
"Γράφουν στὴν πλάκα τῶν τουφεκισμένων ἀπὸ τοὺς Γερμανούς: "Καλὰ σᾶς κάναν!" (Κ.Βάρναλης): Σαν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1945, αρχίζει η δίκη-παρωδία των δοσίλογων, απο τις πιο σημαντικές δίκες της Ελληνικής ιστορίας.Ξεκίνησε 21 Φεβρουαρίου 1945 και ολοκληρώθηκε 31 Μαίου 1945.
Στο εδώλιο βρίσκονταν ορισμένοι απο τους υπεύθυνους-άμεσα η έμμεσα και μαζί με τους ναζί -για τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην νεότερη Ελληνική ιστορία που έγιναν, την περίοδο της κατοχής. Μαζικές εκτελέσεις, δολοφονίες, ολοκαυτώματα, αρπαγή περιουσιών, ληστεία τροφίμων, οικονομικά
σκάνδαλα, συνεργασία με την Βέρμαχτ και την Γκεστάπο κ.α. Απο τους τριάντα τρείς κατηγορούμενους, παρουσιάστηκαν τελικά οι είκοσι πέντε.Ο Γ.Μπάκος και ο Γ.Πειρουνάκης είχαν εκτελεστεί απο τον ΕΛΑΣ,ενώ έξι δικάζονταν ερήμην (Λογοθετόπουλος,Τσιρονίκος, Ταβουλάρης, Γκοτζαμάνης είχαν