Verhaaltje: Willemstad ontstond als het dorp Ruigenhil. In 1583 namen de Spanjaarden het net iets zuidelijker gelegen Steenbergen in. Willem van Oranje liet Ruigenhil daarom versterken tot vesting. Na zijn dood in 1584 noemde zijn zoon, Prins Maurits, de vesting 'Willems stad'.
In 1585 kreeg Willemstad gelijktijdig met de naam ook stadsrechten. In 1623 liet Maurits in de stad de Princehof bouwen, sinds 1973 bekend als het Mauritshuis (echt een originele naam). Het was het gemeentehuis van Willemstad, totdat de gemeente onderdeel werd van Moerdijk.
Ook het Oude Raadhuis is uit diezelfde tijd. Prins Maurits wilde dat er een kerk én een raadhuis zou worden gebouwd, maar daarvoor was geen geld. Daarom werd een raadhuis ontworpen waarin men ook kerkdiensten kon houden en dat voorzien was van een kerkklok.
De koepelkerk is een paar jaar later alsnog gebouwd en in 1610 is de klok van het raadhuis een paarhonderd meter verderop gehangen.
Door deze historie over Willem van Oranje en Maurits van Oranje, is een van de titels van Willem-Alexander 'Heer van Willemstad'. De geschiedenis van het stadje met 3000 inwoners leeft dus voort tot in de titels van het huidige koningshuis.
Fin.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Vorig jaar ben ik voor het eerst met de trein op wintersport geweest, en dat vond ik nogal een onverdeeld gigantisch succes. TUI speelt er met GreenCityTrip heel goed op in, daar zie ik een mooie toekomst voor, maar je kunt het vrij eenvoudig ook zelf wel doen.
De voordelen? Je reist 's nachts, dus het 'kost geen tijd'. Ik heb echter een hekel aan zittend slapen in een touringcar. Ik kom ontspannener aan dan vanuit 10+ uur in een auto, of 14+ uur in een bus. Plus, een aantal van deze reizen zijn gewoon écht mooi.
Nadelen? Je moet wel kunnen slapen in een heen-en-weer-schokkend stapelbed. Je kunt weinig meenemen, want je moet alles kunnen tillen. Ik had een ski's (in een tas, rechterhand), schoenen (in een tas, linkerhand) en een backpack. Dat moet je liggen.
Afgelopen weekend zette ik mezelf weer compleet vast. En ik ben er een beetje boel klaar mee dat ik mezelf dat aandoe terwijl ik wéét waardoor het komt. Dat ik mezelf op zo'n manier tekort doe.
Zowel vorige vakantie in Bratislava als afgelopen vakantie in Polen was dit ook iets dat door mijn hoofd spookte. Inmiddels vertel ik al *kijkt op kalender* jarenlang over mensen die mij alleen welkom vonden als ik hen gezelligheid bracht en vooral niet vertelde hoe ik me voelde.
Ook afgelopen weekend vond ik weer eens dat het maar eens afgelopen moest zijn. Ik heb de Whatsapp-groep al maandenlang gearchiveerd, en daarvoor al heel lang op mute. Ik krijg er weinig meer van mee.
Na de Tweede Wereldoorlog was er weinig meer over van IJmuiden, zowel bombardementen als door sloop voor Duitse verdedigingslinie. Willem Dudok kreeg de opdracht om er basically een "nieuw" dorp te bouwen.
Het is nooit een rijke plaats geweest. Het is de tweenagrootste zeehaven van Nederland, de grootste vissershaven van Nederland en het grootste bedrijf zijn de Koninklijke Hoogovens (Tata Steel IJmuiden).
Het fijne aan zo'n reis op vakantie, heb ik gemerkt, is dat het heel goed werkt voor mij. Dit keer iets beter dan de vorige keer trouwens.
Ten eerste is dat simpliciteit. Ik heb weinig bij me en geen computer. Bed wordt voor je gedekt en handdoeken gewassen. Scheelt veel gedoe.
En twee is elke dag een goede reden om de deur uit te gaan. Omdat het moet (maar ik was elke dag ruim voor de uitchecktijd weg) maar ook omdat in een hotelkamer blijven zitten geen zin heeft. Het zorgt dus automatisch voor executieve functie.
Er moet dus niets, want alles komt thuis wel weer. Je hoeft alleen maar voor jezelf te zorgen. Eten en rondlopen mág het doel van de dag zijn.
Goedemorgen. Dag begonnen met in de verkeerde rij staan, toch terug bagage in gaan checken, chagrijnige medewerker (snap ik wel) en nu in de rij voor de security. Er is veel meer te doen dan in dacht #japsurderailtrip
Maar volgens mij heb ik net binnen een halfuur bagage ingecheckt én ben ik door de security heen dus alle applaus, dat wel #japsurderailtrip
Had ik al gezegd dat dit mijn vierde keer vliegen ooit is? Eerste keer met ruimbagage? Voel me echt een malloot hier. Vast niet hè? #japsurderailtrip