Thread by @chockshandle

இன்றைய வரலாற்று கேள்வி

அமெரிக்கா மற்றும் இந்தியா நாடுகளில் "எந்த அடிப்படையில் அரசியல் அமைப்பு சட்ட முறை உருவானது" என அறிந்தவற்றை பதிவு செய்க!

விடை

அமெரிக்க அரசியல் அமைப்பு சட்டத்தின் கதை ⬇️

பிரிட்டன் ஆட்சியிலிருந்து விடுதலை பெற 13 காலனிய நாடுகள் ஒருங்கிணைந்து காங்கிரஸ் பேரவையை (Continental Congress) தொடங்கி மக்கள நலன் மற்றும் விடுதலை நலன் கருதி திட்டங்களை வகுத்து வந்தனர். 1776 இல் விடுதலை அடைந்தனர்.

பிறகு மக்கள் நலத்திட்டங்களை செயலாற்ற கூட்டமைப்பு உரை (Articles of Confederation) இயற்றப்பட்டது. காங்கிரஸ் பேரவையும் (Continental Congress) கூட்டமைப்பு காங்கிரஸ் (Congress of the Confederation) என்றானது. 13 காலனிய நாடுகளுக்கு மத்தியில் "வலுவான" மேற்பார்வையாளர் இல்லாமல் இருந்தது.

இதனால் 13 காலனிய நாடுகள் கூட்டமைப்பு திட்டங்களை செயல்படுத்துவதில் சுணக்கம் காட்டினர். கூட்டமைப்புக்கும் பொருளாதார நிதிச்சுமை ஏற்பட்டது. இதனை கருத்தில் கொண்டு கூட்டமைப்பு உரையை கைவிட்டு 1787 இல் உலகின் முதல் நவீன அரசியலமைப்பு சட்டமான அமெரிக்க அரசியலமைப்பு சட்டம் இயற்றப்பட்டது.

அமெரிக்க அரசியலமைப்பு சட்டம் (Constitution of the United States) வழியில் Legislative (Congress), Executive (President) மற்றும் Judicial (Supreme Court) என்ற கூட்டாட்சி அரசாங்கம் உருவாக்கப்பட்டது. அதிபருக்கு உச்சபட்ச அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.

அதே சமயம் அதிபர் மாநில அரசு முடிவுகளில் தலையீடாமலும் மாநில அரசுகள் அதிபர் முடிவுகளில் தலையீடாமலும் இருக்கும் வகையில் "இயன்றவரை" மத்தியில் கூட்டாட்சி மாநிலத்தில் சுயாட்சி என்ற கொள்கை கடைப்பிடிப்பது உறுதி செய்யப்பட்டது.

இருப்பினும் சில நேரங்களில் மாநிலங்களின் கோரிக்கையை மீறி அதிபர் சில காரியங்களை சாதித்துக் கொள்ள இயலும். எடுத்துக்காட்டாக Obama Healthcare. அமெரிக்க அரசியலமைப்பு சட்டத்தின் பாணியை பின்பற்றி கனடா, ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகள் தங்கள் அரசியலமைப்பு சட்டங்களை இயற்றினர்.

மேலும் கூட்டமைப்பு காங்கிரஸ் (Congress of the Confederation) அமெரிக்க காங்கிரஸ் (United States Congress) என்றானது. அமெரிக்க காங்கிரஸில் மாநில பிரதிநிதிகள் (Lower House = House of Representatives & Upper House = Senate) தங்கள் கோரிக்கைகளை எடுத்துரைப்பர்.

இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டத்தின் கதை ⬇️

வரலாற்றில் இந்தியா என்றுமே ஒரே நாடாக இருந்ததில்லை ஆனால் 17 ஆம் நூற்றாண்டில் முகலாயர்கள் தங்கள் நிர்வாக வசதிக்காக இந்தியாவை ஒற்றை நிர்வாகத்தின் கீழ் (மத்திய அரசு) பல பகுதிகளை கொண்டு வந்தனர்.

மாகாணத்தில் (மாநிலங்கள்) சுபேதார் (கவர்னர்) முகலாயரின் ஏஜென்ட்டானார். முகலாயர்கள் ஆட்சிக்கு பிறகு வந்த பிரிட்டிஷ் அரசும் இதே பாணியை பின்பற்றியது. பொதுவாக பிரிட்டிஷ் அரசு தங்களது காலனிய ஆட்சியை வலுவாக்கி கொள்ள பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியை (Divide & Rule Policy) கைக்கொள்வது வழக்கம்.

ஆனால் பிற பிரிட்டிஷ் காலனிகளில் "மத்திய அரசு" என்ற ஒற்றை போக்கு கடுமையான முறையில் கடைப்பிடிக்கப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இங்கே இந்தியாவில் முகலாயர்கள் வழியில் பிரிட்டிஷ் அரசு அதிகார குவியல் காரணமாக "மத்திய அரசு" அமைப்பை விரும்பி செயல்படுத்தியது.

காங்கிரஸ் அரசும் இதே பாணியை பின்பற்றியது. பா.ஜ.க அரசும் இதே பாணியை பின்பற்றுகிறது. அக்காலத்தில் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டத்தில் யூனியன் என்ற சொல்லை நீக்கி விட்டு ஃபெடரல் என்ற சொல்லை பயன்படுத்த வேண்டுமென அன்றைய சுதந்திர போராட்ட தலைவர்களில் சிலர் கோரிக்கை வைத்தனர்.

1937 வரையில் இந்து - முஸ்லீம் மக்களின் தூதுவராக முஸ்லீம் லீக் சார்பில் ஜின்னா செயல்பட்டார். ஆரம்ப காலங்களில் ஜின்னா மாநில சுயாட்சி போன்ற கொள்கைகளை தான் பேசி வந்தார். ஆனால் முஸ்லிம்கள் அதிக எண்ணிக்கையில் உள்ள இடங்களில் மாநில சுயாட்சி உரிமை தரக்கூடாது என்றனர் இந்துத்துவாதிகள்.

பின்னர் ஆங்கிலேயர்களின் துணைக் கொண்டு பார்ப்பன இந்துத்துவாதிகள் மேற்கொண்ட அரசியல் சூழ்ச்சியால் மனம் கொதித்து ஜின்னா பாகிஸ்தான் நாடு மற்றும் பெரியார் திராவிட நாடு கேட்டு கோரிக்கைகளை வைத்தனர். இது குறித்து ஜின்னாவும் பெரியாரும் சந்தித்து பேசியது குறிப்பிடத்தக்கது.

இன்னும் சொல்லப்போனால் 24 மார்ச் 1946 இல் இந்திய ஒற்றுமையை பேணிக்காத்து சுதந்திரம் வழங்குவது குறித்தும் பிரிட்டிஷ் அரசாங்க அதிகாரங்களை இந்தியத் தலைமைக்கு மாற்றுவது குறித்தும் விவாதிக்கும் நோக்கில் பல பிரதிநிதிகளை கொண்டு அமைச்சரவை தூதுக்குழு (Cabinet Mission Plan) அமைக்கப்பட்டது.

அமைச்சரவை தூதுக்குழு முன்வைத்த திட்டங்களுக்கு ஜின்னாவின் முஸ்லீம் லீக் 6 ஜூன் 1946 இல் ஒப்புதல் அளித்தது. காங்கிரஸ் 25 ஜூன் 1946 இல் ஒப்புதல் அளித்தது. ஆனால் 10 ஜூலை 1946 இல் யாரும் எதிர்பாராதவிதமாக காங்கிரஸ் இத்திட்டத்திற்கு முழுமையாக கட்டுப்படாது என்றார் நேரு.

இதனால் அதிர்ச்சி அடைந்த ஜின்னாவின் முஸ்லீம் லீக் தமது ஒப்புதலை 29 ஜூலை 1946 இல் வாபஸ் வாங்கியது. இதன் பிறகு "பாகிஸ்தான்" என்ற தனி நாடு கோரிக்கையே விடுதலைக்கான ஒரே வழி என்று எண்ணி அதற்கான ஆரம்பமாக 16 ஆகஸ்ட் 1946 இல் ஜின்னாவின் நேரடி நடவடிக்கை நாள் (Direct Action Day) அமைந்தது.

14 ஆகஸ்ட் 1947 இல் பாகிஸ்தான் தனி நாடாகியது. பிறகு நமது திராவிட நாடு கோரிக்கையும் அதனை தொடர்ந்து மாநில சுயாட்சி கோரிக்கையும் வலுவிழந்தது. ஒரு வேளை இன்று பாகிஸ்தான் நம்மோடு இருந்திருந்தால் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்ட முகவரியே மாறியிருக்கும். இந்துத்துவாதிகளும் வலுவிழந்து இருப்பர்.

"திராவிட நாடு" கோரிக்கை அதன் பின்னர் "மத்தியிலே கூட்டாட்சி! மாநிலத்திலே சுயாட்சி!" போன்ற முழக்கங்களை தி.மு.க 1970கள் வரை மிக தீவிரமாக பேசி வந்தது. அண்ணாயிசம் என்ற எம்.ஜி.ஆரின் அ.தி.மு.கவோ ஆட்சிக்கு வந்த பிறகு அம்முழக்கங்களை கைவிட்டது.

ஜெயலலிதாவோ ஒரு படி மேலே சென்று "நானே பிரதமர்! நானே முதல்வர்!" என்ற பாணியில் ஆட்சி செய்தார் பிறகு எடப்பாடியோ ஒரு படி மேலே "நானே அடிமை எனக்கேது உரிமை" என்ற பாணியில் ஆட்சி செய்தார். மொத்தத்தில் அ.தி.மு.க தி.மு.கவின் மாநில சுயாட்சி கொள்கைகளை குழிதோண்டி புதைத்து விட்டது.

தி.மு.க வென்ற பிறகு இம்முழக்கங்கள் மீண்டும் எழ வேண்டும் மீண்டும் பேச வேண்டும் இல்லாவிட்டால் 2026 இல் நிலைமை எவ்வாறு அமையும் என சொல்வதற்கில்லை.

வேண்டும்

"மத்தியிலே கூட்டாட்சி! மாநிலத்திலே சுயாட்சி!"

இல்லையேல்

"திராவிட நாடு"

கிடைக்காது என்பதால் கேட்காமல் இருக்க வேண்டுமா?

ரத்தின சுருக்கமாக

# அமெரிக்க மாநிலங்கள் இணைந்து மத்திய அரசை உருவாக்கி "இயன்றவரை" மாநில சுயாட்சியை உறுதி செய்தது = Federal = கூட்டாட்சி

# இந்திய மத்திய அரசு மாநிலங்களை உருவாக்கி "இயன்றவரை" மாநில சுயாட்சியை குறைத்தது = Unitary = ஒற்றையாட்சி