Thread by @mosbatboy

زایمان کره ای!
زایمان و بچه داری در کمتر کشوری به اندازه کره ی جنوبی پر هزینه و آلوده به مسائل سرمایه داری است ، در این مطلب قصد دارم در مورد یکی از بخش های پر هزینه و طبقاتی زایمان در کره توضیح بدم./1
#رویای_کره_ای

بصورت معمول زنان بعد از زایمان دچار مشکلات جسمی ، روحی شده و نیاز به آموزش و مراقبت و کمک در نگهداری از نوزاد و انجام کارهای منزل هستند. در کره ی جنوبی هم بصورت سنتی و مثل اکثر کشورها این کار را خانواده ی زن بر عهده می گرفتند /2

اونها معتقدند باید تا 21 روز بعد از زایمان مراقبت ها و تغذیه ی ویژه ای انجام بشه و حتی این مراقبت ها با یک سری باورها و خرافات هم در هم آمیخته است(مثلا در این مدت نباید مراسم ختم شرکت کنند) به این شیوه ی سنتی مراقبت پس از زایمان سانهوجوری sanhujori گفته می شود./3

از دهه ی ۹۰م بحران اقتصادی و نسخه ی صندوق بین المللی پول برای کره و ... باعث شد که زنان اکثرا درگیر کار در ساعات طولانی شوند،میزان مرخصی زایمان بشدت کم شود، کم کم شکل خانواده ها هم از حالت گسترده خارج شد و دیگر افراد کمی بودند که می توانستند از اعضای خانواده ی خود کمک بگیرند/4

حتی مردها هم اجازه ی مرخصی برای کمک به همسر خود را پیدا نمی کردند.به همین دلیل از سال ۱۹۹۵ کم کم سر و کله ی مراکز مراقبت پس از زایمان پیدا شد و آنقدر رونق گرفتند که الان بیش از ۷۵ درصد زنان کره ای بعد از زایمان حداقل ۲ هفته را در این مراکز به سر می برند./5

به مرور این مراکز هم گرفتار سیستم طبقاتی جامعه ی کره شدند و مراکز متفاوت برای طبقات مختلف شکل گرفت از مراکز ساده ای که چند تخت در یک اتاق بود با پرستارانی مبتدی که فقط مراقبت و غذا دادن به مادر و بچه را بر عهده داشتند و هزینه ی اقامت دو هفته ای در آنها حدود ۲۵۰۰ دلار بود/6

تا مراکزی که همه ی امکانات یک هتل ۷ ستاره را داشتند، سوییت های vip و پزشک و پرستار حرفه ای اختصاصی، یوگا و پیلاتس و دستگاه های صاف کننده لگن و تمرینات تناسب اندام و اتاقهای ماساژ و و اسپا و مراقبت های پوست و مشاوره های روحی و گل آرایی و خنده درمانی(برای جلوگیری از افسردگی)/7

، آموزش توسط متخصصین نگهداری از نوزاد و آموزش شیردهی،در کنار باغ ها و گلخانه و فضای بسیار شیک و زیبا و مجلل ‌‌... و حمل از بیمارستان تا مرکز نگهداری با رولز-رویس یا ون های مخصوص بنز ... که هزینه ی آنها تا 30 هزار دلار برای 2 هفته می رسد./8

در برخی از این مراکز طبقات پایین که رفت و آمد به آنها ساده است به قسمت vip اختصاص داده شده و طبقات بالا که رفت و آمد سخت تر است به مادران معمولی(همه ی امکانات و پرستارانشان جداست)یک نوع دیگر از نگهداریها هم ارسال پرستار به منزل برای انجام کارهای خانه و مراقبت از مادر و نوزاداست/9

یکی از دلایل رفتن مادران به این مراکز ساخت یک گروه جدید از مادران هم طبقه است،این مادرهای که برای اولین بار بر اساس وجه اشتراک مادر یک نوزاد بودن دور هم جمع می شوند یک احساس و هویت مشترک نسبت به هم پیدا می کنند و حتی بعد از ترخیص هم ارتباط و گروهشان ادامه می یابد /10

و در مسائل مربوط به تربیت فرزندانشان با یکدیگر مشارکت و رقابت توأم دارند.این فرصت حتی آدم های معمولی را هم به تکاپو می اندازد تا هر جور شده حتی با وام گرفتن یا پول بیشتر دادن به مراکز بتوانن در مراکز vip منطقه ی گانگنام(منطقه ی لاکچری سئول) باشند ./11

برخی از مادران کره ای به مراکز مراقبت در آمریکا می روند و در مقابل مراکز کره ای با تبلیغات گسترده سعی در جذب مشتریان جهانی دارند.با وجود اینکه نرخ باروری در کره در حال کاهش است رشد این مراکز مراقبت پس از زایمان در حال افزایش است(الان بیش از ۶۰۰ مرکز در سراسر کره وجود دارد)/12

دولت و شهرداریها تعدادی مرکز نگهداری عمومی که قیمت پایین تری دارند را افتتاح کرده اند اما بخاطر کیفیت پایین تر این مراکز خیلی از افراد سعی می کنند در مراکز خصوصی جایی پیدا کنند(تقاضا برای مراکز عمومی ، خصوصی و vip اونقدر زیاد است که گاها باید چند ماه قبل نوبت بگیرند)./13

در برخی از این مراکز هم بخاطر کم کردن هزینه ها از افراد غیرمتخصص استفاده شده ،موارد بهداشتی و ایمنی رعایت نمی شود به همین دلیل گزارش های زیادی از عفونت در میان نوزادان و مادران منتشر شده است.غرض از این رشتو این بود که ببینیم چطور یک نیاز طبیعی و رسم سنتی توسط سیستم سرمایه داری/14

به ابزاری برای کسب سود و بسط رقابت و اختلاف طبقاتی در یک جامعه تبدیل می شود.طبق معمول در پایان رشتو یک سریال هم معرفی می کنم .سریال birthcare center که بخشی از داستان آن در یک مرکز مراقبت پس از زایمان می گذرد از برجسته ترین سریال کره ای سال ۲۰۲۰ بود./15

https://twitter.com/infodrakor_id/status/1319125024746262529