Σίγουρα υπήρξε στιγμή που αναφωνήσατε «αυτά δε γίνονται ούτε στο σινεμά!» Σήμερα έχω μια ιστορία που δικαιούται απόλυτα αυτόν τον τίτλο. Μόνο που αυτή η ιστορία τελικά όντως «τρύπωσε» στο σενάριο αγαπημένης ταινίας. Κυρίες και κύριοι να σας συστήσω τον Michel Folco. [thread] /1
Ο Michel Folco είναι ένας Γάλλος συγγραφέας. Τα 5 βιβλία που έχει ως τώρα κυκλοφορήσει έχουν συμπαθητικές κριτικές και μια κάποια επιτυχία. Όμως ο 77χρονος σήμερα Folco δεν ήταν πάντα συγγραφέας. Τις δεκαετίες 1970 και 1980 ήταν από τους πιο γνωστούς και καλούς φωτορεπόρτερ. /2
Στις αρχές των 80s ο Michel Folco έχει κάνει μέρος της καθημερινής του ρουτίνας την εξής συνήθεια. Περνά από τους αυτόματους φωτογραφικούς θαλάμους του Gare de Lyon (και άλλων κεντρικών σημείων) στο Παρίσι, μαζεύει τις πεταμένες φωτογραφίες και με αυτές γεμίζει άλμπουμ. /3
Είναι οι φωτογραφίες που οι άνθρωποι πετάνε, είτε γιατί δεν βγήκαν όπως θα ήθελαν, είτε γιατί είχαν κλειστά μάτια, είτε γιατί απλά είχε βλάβη η μηχανή. Ο Folco γοητεύεται από αυτές τις αόρατες (υποθετικές) ιστορίες που κουβαλούν οι πεταμένες φωτογραφίες. /4
Κάποια στιγμή ο Falco αρχίζει και βρίσκει τον ίδιο άνθρωπο ξανά και ξανά σε φωτογραφίες. Δεν έχουν ελάττωμα όμως παρόλα αυτά τις βρίσκει σκισμένες. Το "μυστήριο" του παίρνει ένα χρόνο, μέχρι που πέφτει τυχαία πάνω τη λύση του... Είναι ο τεχνικός που επισκευάζει τους θαλάμους! /5
Νομίζω βλέπετε που πηγαίνει σιγά σιγά αυτή η ιστορία... /6
Ο Michel Folco έχει ένα γείτονα και καλό φίλο. Τον Jean-Pierre Jeunet! Όταν του αφηγείται αυτές τις ιστορίες ο Jeunet ενθουσιάζεται και θέλει να βρει τρόπο να τις βάλει στα σενάριά του. Ο Folco δεν έχει καμία αντίρρηση και του το επιτρέπει. Όμως η ιστορία δεν τελειώνει εδώ... /7
Κάπου στο 1989 ή 1990. Ο Jean-Pierre Jeunet δεν έχει γυρίσει καν την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους. Γράφει σενάρια με τον Marc Caro τα οποία δεν βρίσκουν χρηματοδότη. Η ιστορία του συλλέκτη πεταμένων φωτογραφιών μπαίνει στο σενάριο "Golden Dream". Όμως δεν θα γυριστεί ποτέ. /8
Είμαστε λίγο πριν "ανατείλει" το "άστρο" του Jean-Pierre Jeunet. Το 1991 έρχεται το Delicatessen, το 1995 το Η Πόλη Των Χαμένων Παιδιών και το 1997 το 4ο Alien. Το πλήρωμα του χρόνου έχει πια έρθει. Η ιστορία του συλλέκτη πεταμένων φωτογραφιών μπαίνει στο σενάριο του Amelie! /9
Έτσι η ιστορία του Michel Falco έδωσε μέρος της ιστορίας του Nino Quincampoix (Nino Quincampoix). Υπαλλήλου σε sex shop και συλλέκτη φωτογραφιών από αυτόματους θαλάμους που προσπαθεί να βρει ποιος είναι ο τύπος που βρίσκει ξανά και ξανά σε πεταμένες φωτογραφίες (Marc Amyot). /10
Μόνο που (προφανώς) ο Jean-Pierre Jeunet δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει στο Amelie τα album φωτογραφιών του φίλου του. Έπρεπε να φτιάξει από την αρχή ένα album με χαλασμένες, σκισμένες και πεταμένες φωτογραφίες. Έτσι επιστράτευσε γνωστούς και φίλους. Ενώ πόζαρε κι ο ίδιος. /11
Η ιστορία του "συλλέκτη φωτογραφιών" Michel Folco είχε γίνει το 1989 ρεπορτάζ για την εκπομπή L'Assiette Anglaise του γαλλικού καναλιού Antenne 2. Παίχτηκε και ξεχάστηκε, αλλά το video διασώθηκε στο Γαλλικό Οπτικοακουστικό Αρχείο. /12
Ο Michel Folco είναι σήμερα 77 ετών. Ξαναμίλησε πρόσφατα στο Κανάλι 2 της Γαλλικής τηλεόρασης στο πλαίσιο μιας μικρής εκπομπής για τις ιστορίες πίσω από το Amelie. Στην εκπομπή (από την οποία δανείστηκα λίγο υλικό) μιλά και ο Jean-Pierre Jeunet. /13
Υπάρχουν ουκ ολίγες ιστορίες εκεί έξω που θα ζήλευαν και οι εμπειρότεροι σεναριογράφοι. Όπως ήταν αυτή η απίθανη ιστορία του Michel Folco και του συντηρητή αυτόματων φωτογραφικών θαλάμων (του οποίου δεν μάθαμε ποτέ το όνομα). Happy 20 Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulain. /end
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Με αφορμή το επεισόδιο podcast "Η σκληρή αλήθεια για τον Θανάση Βέγγο" αφήνω εδώ και καποια επιπλέον πράγματα. Σαν συνοδευτικό υλικό μελέτης. /1 open.spotify.com/episode/68gyXr…
Ντοκουμέντο από τις πρώτες θεατρικές εμπειρίες του Βέγγου στη Μακρόνησο. /2
Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού σε πλήρη εξέλιξη, αξίζει ένα αφιέρωμα στον απόλυτο έλληνα υπεραθλητή. Τον άνθρωπο που διέπρεψε σε αμέτρητα σπορ. Προσδεθείτε. Ξεκινά η Βεγγολυμπιάδα #veggolympics [thread] /1
Μεγάλο ταλέντο στο στίβο και φυσικά σπουδαίος σπρίντερ. #veggolympics /2
Atrani. Ένα χωριό 900 κατοίκων στην ακτή του Αμάλφι. Το χειμώνα 2022-23 γυρίζεται εκεί η μίνι σειρά Ripley. Το φθινόπωρο του 2023 γυρίζεται εκεί το Equalizer 3 με τον Denzel Washington. Ας δούμε πως αποτυπώνονται τα ίδια σημεία στις δυο δουλειές, μια ασπρόμαυρη & μία έγχρωμη. /1
Ripley [cinematographer: Robert Elswit]
The Equalizer 3 [cinematographer: Robert Richardson]
/2
Ripley [cinematographer: Robert Elswit]
The Equalizer 3 [cinematographer: Robert Richardson]
/3
Δηλώνω άφωνος αλλά και μαγεμένος με τη δουλειά που έχει κάνει ο (βραβευμένος με Oscar) Robert Elswit στη διεύθυνση φωτογραφίας του Ripley. Κατά το κοινώς λεγόμενο έχει κάνει "παπάδες". Αριστοτεχνική χρήση του ασπρόμαυρου σε συνδυασμό με την επιλογή των κάδρων και του φωτισμού. /1
Ο Robert Elswit δεν είναι τυχαίος. Βραβευμένος με Oscar για το There Will Be Blood, σταθερός συνεργάτης του P. T. Anderson και του George Clooney. Δική του η έξοχη ασπρόμαυρη φωτογραφία στο Good Night And Good Luck. Και στο Michael Clayton, στο Magnolia, στο Nightcrawler κ.α. /2
Συχνά γνώση κι εμπειρία δεκαετιών σε ένα αντικείμενο χάνονται όταν η τεχνολογία αλλάζει. Και στο σινεμά αυτή η κουβέντα γίνεται τακτικά (ψηφιακό vs φιλμ, έγχρωμο vs ασπρόμαυρο). Στο Ripley ο Elswit απέδειξε ότι η μαστοριά στη χρήση του ασπρόμαυρου δεν έχει εντελώς εξαφανιστεί. /3
Υστερόγραφο για το Παρίσι της Amelie. Νομίζατε ότι ξέρατε που είναι αυτή η σκηνή επειδή το βλέπουμε με μεγάλα γράμματα στον τοίχο; Μαντέψτε ξανά. Αυτός ΔΕΝ είναι ο (πραγματικός) σταθμός μετρό Abbesses στη Μονμάρτρη. Είναι η μαγεία του κινηματογράφου. Πάμε μια βόλτα στο Métro! /1
Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε στο Παρίσι η navette, μια μικρή γραμμή που ένωνε τους σταθμούς του μετρό Porte des Lilas και Pré-Saint-Gervais. H navette έκλεισε με την κήρυξη του 2ου ΠΠ το 1939 και δε λειτούργησε ξανά. Στα 50s χρησιμοποιήθηκε για δοκιμές νέων τύπων συρμών... /2
Κάποια στιγμή, κι ενώ ο υπόλοιπος σταθμός Porte des Lilas λειτουργούσε κανονικά εξυπηρετώντας τις γραμμές 11 και 3bis, ο RATP αποφάσισε να αξιοποιήσει τις εγκαταλελειμμένες αποβάθρες της navette και να δημιουργήσει τον πρώτο σταθμό μετρό - στούντιο! /3.
Το Παρίσι που ζει η Amelie είναι βγαλμένο από την δημιουργικό οίστρο του Jean-Pierre Jeunet, αλλά την ίδια στιγμή παραμένει οικείο και αναγνωρίσιμο. Πάμε μια βόλτα στα άγνωστα σημεία γυρισμάτων του Le Fabuleux Destin d'Amelie Poulain.
Αυτό θα είναι ένα πολύ χορταστικό thread! /1
Ξεκινάμε με δύο παλαιολιθικές φωτογραφίες που είχα τραβήξει (σε φιλμ) ήδη από το καλοκαίρι του 2023, έξω από το Café des 2 Moulins (15 Rue Lepic) και το μπακάλικο Au Marche De La Butte (56 Rue des Trois Frères). Ήδη από τότε τα βασικά σημεία γυρισμάτων του Amelie ήταν ατραξιόν./2
Ξεκινάμε όπως αρχίζει και το ίδιο το φιλμ. Με την συγκλονιστική φωνή του André Dussollier να λέει "Στις 3 Σεπτεμβρίου 1973 και ώρα 18:28:32, μια μύγα της οικογένειας των calliphoridae ικανή να φτερουγίζει 14.668 φορές στο λεπτό στάθηκε στη rue Saint Vincent, της Μονμάρτης". /3