Thread by @MeteAktas76

BİLGİSEL: NBA'İ SARSAN YUMRUK 44 YAŞINDA
Netflix'te 19 Kasım 2004'te Detroit Pistons-Indiana Pacers maçında çıkan ve tribünlerinde dahil olduğu arbedenin anlatıldığı ''Untold: Malice at The Palace'' adlı belgesel bu yılın en dikkat çekici spor belgesellerinden biriydi.

Ron Artest'in Ben Wallace'a faulüyle başlayıp Big Ben'in Artest'i itmesiyle kıvılcımlanan, bir taraftarın Artest'e bira bardağı fırlatması ve akabinde önce Artest'in sonra takım arkadaşlarının tribüne dalmalarıyla alevlenen olaylar NBA'e en kara gecelerinden birini yaşatmıştı.

Bu olay neticesinde başta Ron Artest, Stephen Jackson, Jermaine O'Neal olmak üzere 11 oyuncu toplam 146 maçtan men cezası alırken toplamda 11 milyon$'lık maddi kayıp yaşamıştı. Indiana ise şampiyonluğun güçlü adayı olduğu bir sezondan hüsranla ayrılmıştı.

'The Malice at The Palace'' NBA'in kara lekelerinden biri olsa da bana göre ''The Punch'' olarak bilinen olayın yanında 'ufak bir tatsızlık' olarak kalıyor. Zira 9 Aralık 1977 gecesi Los Angeles'daki The Forum'da yaşanan bir hadise iki adamın hayatını kökünden değiştirmişti.

''Bir şampiyonun yüreğini asla küçümsemeyin.'' Houston Rockets'a 1994 ve 1995'te kulüp tarihindeki iki şampiyonluğu da kazandıran koç olan Rudy Tomjanovich'in bu sözünü sanırım bilmeyen çok az kişi vardır.

1993-94 şampiyonu Houston, 1995 play-offlarına 6. sıradan girmesine ve konferans yarı finalinde Phoenix'e karşı 2-0 geriye düşse de ayakta kalmayı başardı ve finalde favori Orlando'yu 4-0'la süpürüp şampiyonluğa uzandı.

Tomjanovic işte bu final serisi sonrası takımıyla Larry O'Brien Kupası'nı kaldırırken o unutulmaz sözleri sarfetmişti. 2020 sınıfıyla Hall Of Fame'e giren 'Rudy T'yi belki çoğunuz koçluk günlerinden biliyorsunuz ancak o aynı zamanda 4 kez All-Star seçilmiş başarılı bir oyuncuydu

Hırvat asıllı fakir bir ailenin çocuğu olarak zorlu yolları aşarak NBA'e adımını atan ve tamamı Rockets formasıyla geçen 11 sezonluk bir kariyer yaşayan Tomjanovic'in hayatı bundan tam 44 yıl önce yediği bir yumrukla kökünden değişiyordu.

Aslında sadece onun değil, Tomjanovic'e attığı yumrukla NBA tarihinin en kanlı gecesine neden olan o günün L.A Lakers forveti Kermit Washington'ın da hayatı değişecekti. İşte bugün o yıllarda NBA'i derinden sarsan ve etkileri yıllarca süren 'Yumruk' olayını hatırlayacağız.

1976-77 sezonunda Batı finalinde şampiyonluğa uzanacak Portland'a kaybeden Kareem Abdul-Jabbarlı Los Angeles Lakers, 1977-78 sezonuna da şampiyonluk hedefiyle girmiş ancak Kareem'in sezonun ilk maçında elinin kırılması sarı-morluları yavaşlatmıştı.

Kareem'in elinin kırılmasına neden olan hadise ise sezonun henüz ilk maçında bir pozisyonda kendisine dirsek atan Bucks'ın çaylak pivotu Kent Benson'ı yumruklamasıydı. KAJ, Benson'ın çenesine hasar verirken kendi elinin de kırılmasına neden olmuş ve bu yüzden 20 maç kaçırmıştı.

Lakers'ın Houston'ı The Forum'da ağırlayacağı maç öncesi derecesi 9-14'tü. Kareem geri dönmüş ancak takım hala ritim bulamamıştı. Abdul-Jabbar'ın yokluğunda takımı sırtlayan isimleriden biri power forvet Kermit Washington'dı.

Sert bir oyun stiline sahip Washington 27 yaşındaydı ve ligdeki 5. sezonundaydı. 11.5 sayı, 11.3 ribaund ortalamalarıyla takımda boyalı alanda pis işleri yapan adam rolündeydi ve Kareem'i tamamlayan iyi bir yan parçaydı.

Houston Rockets ise 1976-77 sezonunda tıpkı Lakers gibi konferans finaline yükselmiş ancak Sixers'a kaybetmişti. 77-78 sezonunda Lakers maçına kadar 22 maçta 10-12'lik bir dereceye sahiplerdi.

NBA'deki 8. sezonuna başlayan ve 21.5 sayı ortalamasıyla mücadele eden 29 yaşında ve 2.03 boyundaki forvet Rudy Tomjanovich Rockets'ın en skorer ismi ve kritik anlarda eline baktığı oyuncusuydu.

Tıpkı bir çok felaket yaşanan günde olduğu gibi 9 Aralık 1977 günü de sıradan bir gün olarak başlamıştı. Houston 4 maçlık deplasman turuna Warriors yenilgisiyle başlamış ve ardından Los Angeles'a gelmişti.

Lakers ise evinde Bucks'ı 109-108 yenip 4 maçlık kaybetme serisini durdurmuştu.

70'li yıllar NBA'in bugünkü popülaritesinden çok uzakta olduğu yıllardır. Magic Johnson ve Larry Bird'ün lige girmesine 2, Michael Jordan'ın onlara katılıp ligi farklı bir seviyeye getirmesine ise 7 yıla yakın bir süre vardı.

MLB ve NFL'in ardından ABD'deki 3. popüler lig olan NBA, o günkü ABD toplumu için 'fazla siyah', fazla öfkeli ve uyuşturucuyla fazla haşır neşir bir ligdi. Tribünler yarı-dolu, maç yayınları sınırlı ve çoğunluğu bant yayındı.

O yüzden Lakers ve Rockets ısınmak için The Forum'un zeminine çıktığında 20 bin kişilik salonda sadece 10 bin 645 kişinin olması şaşırtıcı değildi ki onların da neredeyse 3'te 1'i hava atışı yapılırken ancak yerlerini alıyordu. Anlayacağınız L.A. taraftarı 44 yıl önce de aynıydı.

Rudy Tomjanovich, oldu olası salonlarda havada boşlukta sallanırcasına duran dev skorbordlardan haz etmezdi. Maç öncesi ısınırken The Forum'un tavanından sarkan skorborda bakıp 'umarım kafamıza düşmez' diye düşündü.

20:00'de gerçekleşen hava atışıyla Lakers-Rockets maçı başladı. İlk yarıda dengeli bir oyun vardı. Soyunma odasına giderken de 55-55'lik eşitlik vardı. Ligin en iyi şutörlerinden biri olan Tomjanovic ilk yarıda 9/14 şut isabetiyle 19 sayı üretmiş, 8 de ribaund çekmişti.

İkinci yarıya Houston basketiyle başlandı ve Rockets 57-55 öne geçti. Bir sonraki hücumda Lakers sayı bulamazken çemberden seken topu Houston'ın 2.13'lük pivotu Kevin Kunnert, Abdul-Jabbar ve Washington'a rağmen aldı ve guard John Lucas'a aktardı.

Lucas, aldığı topla ok gibi Lakers yarı sahasını geçerken Tomjanovic de sağ kulvarı doldurmuş, takım arkadaşının kendisine pas vereceği anı bekliyordu. Ancak Rockets pota altında az önceki ribaund mücadelesi bir anda itiş kakışa dönmüştü.

Washington, Kunnert'ın şortundan çekerek rakibinin trailer olarak hücuma katılmasını engellemeye çalışınca Kunnert kollarını savurup Washington'dan kurtulmaya çalıştı.

Kameraların çekemediği bir açıda gerçekleşen bu olay sırasında Washington'ın iddiasına göre Kunnert kendisine kafasının üst kısmında patlayan bir dirsek attı.

İkilinin hemen arkasında bulunan Kareem Abdul-Jabbar, derhal Kunnert'a arkadan sarılıp kollarını aşağıda tutup takım arkadaşından uzaklaştırmaya çalıştı. Bu sırada olayı farkeden baş hakem Bob Rakel düdüğünü çalıp Kunnert, Washington ve KAJ'ın yanına ilerlemeye başladı.

Düdüğü duyan diğer oyuncular bir anda durup geriye doğru baktıklarında Washington'ın kolları aşağıda savunmasız kalan Kunnert'ın suratına yumruk attığına şahit oldular. Rudy Tomjanovich takım arkadaşını koruma iç güdüsüyle Washington'a doğru koşarak geldi.

NBA'in en centilmen oyuncularından biri olarak tanına ve herkes tarafından sevilen Rudy T'nin Washington'a saldırma amacıyla koşmayacağını herkes biliyordu, Washington'ın kendisi bile.

''Rudy, çok iyi bir insandır. Önceki sezonlarda yazları zaman zaman yerel organizasyonlarda birlikte oynamışlığımız da vardı. Saldırgan bir karakter olmadığını biliyorum'' diyordu Washington, yıllar sonra L.A Times gazetesine verdiği bir röportajda.

''Ama ben sokaklarda büyüdüm. Belki dövüş eğitimi almadım ama dövüşmeyi iyi bilirim. Eğer bir kavga esnasında arkanızdan birinin yaklaştığını görürseniz, ilk hamleyi sizin yapmanız gerektiğini öğrenerek büyüdüm. Tamamen iç güdüsel bir hareketti.''

Kermit Washington omzunun üstünden bir kırmızılı formayı gördüğünde iki oyuncunun da kaderini değiştirecek o yumruğu savurdu. 2.03 boyunda ve 110 kiloluk yakın dövüşü iyi bilen Washington'ın tüm gücüyle attığı yumruk Tomjanovic'in burnunun hemen altına isabet etti.

Yumruğun etkisiyle Rudy T sırtüstü yere düştü, düşerken de kafasını zemine çarptı. Ardından adeta cenin pozisyonu aldı ve hareketsiz yerde kaldı. Salona bir anda adeta ölüm sessizliği çökmüştü.

''O ses'' diyor Kareem Abdul-Jabbar, ''Aradan 40 yıl geçmesine rağmen hala kulaklarımda... Sanki beton zemine kocaman bir karpuz düşmüş ve patlamış gibiydi.''

O gün salonda L.A Times için maçı takip eden Ted Green: ''Kermit'in Rudy'e attığı o güçlü yumruğun sesi sahaya epey uzakta olmamıza rağmen sanki yanımızda atılmış gibi geldi. Normalde bunun olmaması lazımdı ama o kırılma sesini hepimiz duyduk''.

Tomjanovich yerde hareketsiz yatmaya devam ederken etrafında adeta bir kan gölü oluşmuştu. ''Bu hiç normal değildi'' diye hatırlıyor Green o anları. ''Hiç kafasından vurulmuş birini görmedim ama herhalde göreceğim tablo farklı olmazdı''.

Kareem Abdul-Jabbar da Green'in düşündüğüne benzer şeyler söylüyor: ''Tek bir yumrukla o kadar kanama nasıl olabilirdi? Bir şeyler yanlış gidiyordu. Ayaklarını ufak ufak hareket ettirmese öldüğünü düşünecektim. Beni rahatlatan şey ayaklarını oynatabilmesi oldu.''

Doktorlar daha sonra Tomjanovich'in koşarak gelmesinin Washington'ın yumruğunun hasar etkisini artırdığını ifade ederek tam hızla ilerleyen iki lokomotifin çarpışmasına benzetmişlerdi. Aldığı hasarlar 80 km hızla bir arabanın ön camından fırlayan kişilerde rastlanan hasarlardı.

Tomjanovich'e ilk müdahaleyi yapan ''Tricky'' olarak anılan Rockets masörü Dick Vandervoort'tu. Vandervoort kanamayı durdurmak için tampon yapmaya çalışırken kendine gelmeye başlayan Rudy T'nin yarı baygın halde ilk sorusu ''Tricky ne oldu? Skorbord kafama mı düştü?'' oldu.

Tomjanovich kafasına skorbord düşmediğini Kermit Washington'da yumruk yediğini öğrendiğinde şaşırdığını ve kendi kendine ''Kermit bana neden vurdu ki? Ben ona ne yaptım?'' diye düşündüğünü hatırlıyor.

Yıl 2021 olmuş olsaydı, Tomjanovich için yere düştüğü andan itibaren olağanüstü sağlık önlemleri alınır, hareketsiz ve stabil kalması için her şey yapılırdı. Ancak olay 1977 yılında gerçekleşiyordu ve oyuncu sağlığı konusunda pek de önlemlerin alındığı bir dönem değildi.

Birkaç dakika sonra Rudy Tomjanovich ayağa kaldırıldı ve Tricky'nin koluna girerek soyunma odasına doğru gitti. Salondan ayrılırken Tomjanovich, o günün Lakers koçu Jerry West'le göz göze geldiğini ve kendisine hortlak görmüş gibi baktığını söylüyor.

''Jerry'nin bana neden öyle baktığını o an anlayamadım. İlk kez yumruk yemiş bir adam görmüş olamazdı. Sanki bir ucubeye bakıyordu'' Koridorda ise onu bir sürpriz bekliyordu. Oyundan atılan Kermit Washington koridorda Lakers soyunma odasının önündeydi.

Rudy, Kermit'i görünce ''bana niye vurdun seni o.ç!?'' diye bağırdı. Kermit ''Kunnert'a sor!' diye yanıt verdi. Rudy öfkeyle bu kez ''Sana soruyorum o.ç!'' deyip Kermit'e doğru koşmaya çalıştı ama yanındakiler onu engelledi. ''İyi ki engellemişler. Yoksa beni öldürebilirdi!''

Fazla ağrı sızı hissetmeyen Tomjanovich, soyunma odasında Tricky'e bir an önce yeni bir tampon yapmasını çünkü maça dönmek istediğini söyledi. Ancak Tricky, Rudy T'nin o gece daha fazla basketbol oynamasının imkansız olduğunu bilecek kadar tecrübeliydi ve ses çıkarmadı.

Kısa bir süre sonra Houston soyunma odasına Lakers takım doktorlarından Clarence Shields geldi ve Tomjanovich'in durumuna baktı. Shields tereddütsüz bir şekilde kafa travmalarında uzman bir doktor olan arkadaşı Paul Toffel'i aradı ve acilen görmesi gereken biri olduğunu söyledi.

Rudy Tomjanovich sahaya dönmeyi umarken 20 dakika sonra kendisini bir ambulansın arkasında USC Tıp Merkezi'ne giderken buldu. Basketbol sahalarına uzun bir süre veda edeceğinin henüz farkında değildi.

Dr. Toffel hastaneye ulaşana kadar çekilen Rudy'in röntgenini inceleyince şoka girdi. Bu önceden kendisine söylenildiği gibi bir sinüs yaralanması değildi. Kafatasının üst kısmı alt kısmından 2.5cm yana kaymıştı. Yüzünde en az 5 kırık vardı. Ama o an bunlar sorunun ufak kısmıydı.

Toffel odaya girdiğinde Rudy Tomjanovich ''Dr. Toffel bana bir ağrı kesici yazın. Maçı kaçırdım bari takım uçağını kaçırmayayım, yarın Phoenix'te maçım var. Şu işi hemen halledelim lütfen'' dedi. Toffel, Rudy'e sakin olmasını söyledi. Sandalyesinde doğruldu ve konuşmaya başladı.

''Rudy, yarın basketbol oynayamazsın. Bir süre sahalardan uzak kalacaksın. Hatta bu sezon bir daha basketbol oynayamayacaksın. Sana bir soru soracağım; ağzında garip bir tat var mı?''

O ana kadar buna çok dikkat etmemiş olan Tomjanovich ''Evet var. Ama kan gibi değil, çok acı bir tadı var, ne bu?'' dedi. Bu yanıt Toffel'ın şüphelendiği şeyi doğruluyordu. ''Rudy, beyninden omurilik sıvın sızıyor. Seni acilen yoğun bakıma yatırmak zorundayım''.

Rudy Tomjanovich ilk kez o an durumun ciddiliğini farketti. ''Ölümle burun buruna gelmiştim. Bunu duyar duymaz aklımdan geçen ilk şey eşim ve kızlarım oldu. Onları bir daha göremeyeceğimi düşündüm'' diyor Rudy Tomjanovic, 1994'te Houston Chronicle'a verdiği bir röportajda.

Tomjanovic yoğun bakıma girerken The Forum'un derinliklerinde Kermit Washington'ın attığı yumruklar neticesinde açılan eline dikiş atılıyordu. Rudy'nin durumuyla ilgili henüz hiçbir yerde haber yoktu. Zaten parke zemini yürüyerek terketmişti. Yani durumu iyi olmalıydı.

Kısa bir süre sonra Kermit duşunu aldı. Bu olaylı gece sonunda bir an önce evine gidip 8 aylık hamile eşi Pat ve iki yaşındaki kızları Dana'ya kavuşmak istiyordu. Dr. Kerlan, Rudy'nin burnunun kırıldığını söylemişti. NBA'in kendisine ceza vereceğinden korkuyordu.

NBA yönetimi 1977-78 sezonu öncesi ligde giderek yükselen şiddet ve kavgaların önüne geçmek için geçmişe nazaran sıkı tedbirler almış, cezaları artırmıştı. Kermit, otoparkta aracına doğru yürürken The Forum'un genelde oyuncuların park yerinde görev alan bekçi ile karşılaştı.

''Olanları gördüm Kermit. Başın belada, hem de çok büyük belada' adamım'. Kermit, adama bir şey demeden arabasına bindi. İçinde büyük bir ürperti hissetti, midesi bulanmaya başladı. 'Ya adam haklıysa?' diye düşündü ve kontağı çevirip gaza basarak hızla The Forum'dan uzaklaştı.

Olayın ertesi günü Houston Rockets yönetimi Tomjanovich'in sezonu kapattığını ve hayati tehlikesi olduğunu öğrendiği andan itibaren o güne kadar NBA'de rastlanmamış bir şey yapmak üzere harekete geçmeye hazırlanıyordu: Lakers ve Kermit Washington'a dava açmak.

''Rudy'nin kesinlikle dava açmak için haklı bir nedeni vardı. Biz de zarara uğramıştık dolayısıyla bizim de dava açmak için geçerli nedenlerimiz vardı'' diyor 2019'da vefat eden o günün Houston koçu Tom Nissalke.

Kermit Washington, NBA maç kasetine ve tüm bilgilere erişene kadar (1977'de bu işler kolay değildi) Lakers forması giymeye devam etti. Olaydan bir sonraki akşam Buffalo Braves karşısında ilk beş başladı ve maçı 11 sayı, 8 ribaundla tamamladı.

Maçtan sonra basın mensuplarına Rudy'nin başına gelenlerden dolayı üzgün olduğunu, bir anlık refleksle yumruk attığını söyleyen Washington, Rudy'le konuşmak için hastaneyi aradığını ancak bunun mümkün olmadığını ifade ediyordu.

Olaydan 3 gün sonra doktorlar Rudy'e ilk iyi haberi verdiler. Omurilik sıvısı sızıntısı durmuştu. Ancak esas mücadele şimdi başlayacaktı. Önünde zorlu bir tedavi süreci vardı.
Kırılan çenesi ve yerinden oynayan kafatasını onarmak için bir dizi ameliyat geçirmesi gerekecekti.

David Halberstam'ın meşhur ''In the Breaks of the Game'' adlı kitabında Dr. Toffel, Rudy T'nin yüzüne ameliyat yapmanın parça parça kırılmış bir yumurta kabuğunu seloteyple tutturmaya çalışmak gibi olduğunu söyler.

''Daha az hasarla hastaneye gelip ölen insanlar gördüm. Rudy'nin hayatta kalması için ufak bir mucize bile diyebiliriz.''. Yoğun bakımdan çıkarılan Tomjanovich ilk kez aynada yüzünü gördüğü anı unutamadığını söylüyor: ''Kafam iki kat büyümüştü. Fil Adam'a benziyordum.''

Maç kasetini izleyip hakemlerin ve görgü tanıklarının ifadelerini inceleyen NBA başkanı Larry O'Brien Washington'a 10 bin$ para ve 60 gün uzaklaştırma cezası verdiklerini açıkladı. Washington haksızlığa uğradığını, olayı kendisinin başlatmadığını söyleyerek veryansın ediyordu.

Bir çoklarıysa verilen cezanın az olduğunu, Kermit'in ligden uzaklaştırılması gereken biri olduğunu söyleyerek ''1 numaralı halk düşmanı'' gibi değerlendiriyorlardı. Washington artık hedef tahtasındaydı. Evine ölüm tehditleri içeren mektuplar geliyor, telefonlar alıyorlardı.

Doğum yapmasına az bir süre kala Pat Washington'ın doktoru kendisinin Kermitin eşi olduğunu öğrendiğini ve öyle bir eşkıyanın karısının doğumuna girmeyeceğini söyleyerek aileye büyük bir şok yaşatmıştı. 70'lerin ABD'sinde bir beyazı yaralayan siyahi olmanın bedeli çok daha ağırdı

'İstenmeyen adam' ilan edilen Washington, Lakers'ın da elinde bir saatli bombaya dönmüştü. Koç, Jerry West onu seviyordu. Takım sahibi Jack Kent Cook ''ses çıkarma ve bu işi bize bırak, halledeceğiz'' demişti ama aslında yönetim bir halkla ilişkiler felaketiyle karşı karşıyaydı.

Lakers formasıyla geçireceği her gün beyaz ve zenginlerin ağırlıkta olduğu Lakers tribünlerinden insanları kaçırabilirdi. Zaten maçların çoğunluğunu yüzde 50 doluluk oranına oynuyorlardı. Huzur kaçırıcı ekstra bir durum istedikleri son şeydi.

Durumun farkında olan sadece Lakers değildi. Washington'ın yakan topa dönüştüğünü uzaktan izleyenlerden biri Boston Celtics'in efsane koçu ve yöneticisi Red Auerbach'tı. Red, Lakers'ın bir guarda ihtiyacı olduğunu biliyordu. Celtics'in de ribaundcu, sert bir uzun eksikliği vardı.

''Yumruk'' olayından 18 gün sonra 27 Aralık günü gerçekleşen takasla Kermit Washington, daha önce de Celtics forması giymiş Don Chaney ile birlikte Celtics'in 1976 şampiyonluğundaki önemli isimlerden All-Star guard Charlie Scott karşılığında Lakers'tan Boston'ın yolunu tutuyordu

Takasın olduğu gün evinde olan Washington haberi bir Lakers yöneticisinden değil takımın ünlü spikeri Chick Hearn'den almıştı. Hearn, Kermit'e telefonda ''seninle çalışmak keyifliydi. Yaşananlardan üzgün olduğunu biliyorum. Bunun senin için en iyisi olduğunu düşünüyorum'' dedi.

Kermit, Chick'in neden bahsettiğini anlamamıştı. ''Benim için en iyi olan şey de nedir?'' diye şaşkınca sordu. ''Takas'' dedi Hearn. Kermit beyninden vurulmuş gibiydi. ''Ne takası?'' Bu kez afallama sırası Hearn'deydi. ''Sanırım yöneticilerden birini arasan iyi olur Kermit''.

Takas edildiğini takımın spikerinden öğrenen Kermit Washington, Los Angeles'tan Boston'a da hiç kimse tarafından uğurlanmadan sessiz bir şekilde gitmişti. L.A'in ılıman havasından Boston'ın soğuk kışına giderken geride yeni doğum yapmış bir eş ve iki küçük çocuk bırakıyordu.

Kermit'in Boston Celtics'e takas edildiği gün Rudy Tomjanovich de hastaneden taburcu edilmiş, Dr. Toffel'ın eşliğinde Houston'a dönmüştü. Uçuş esnasında Tomjanovich'in çenesi tellerle tutturulmuş, ağzının kapanması sağlanmıştı. Toffel'ın ona eşlik etme nedeni de buydu.

Eğer uçuş sırasında hastalanıp kusma ihtiyacı hissederse ve yanında o telleri açacak biri olmazsa boğulabilirdi. Eve döndükten sonra tellerin sorumluğunu eşi ve kızları alacaktı.
Rudy eve dönecek kadar iyileşmişti ancak en az üç ameliyat ve sayısız ağrılı günler onu bekliyordu

Ancak Tomjanovich zorlu yollardan geçmeye hazırdı çünkü kimilerinin iddia ettiği gibi basketbola veda etmeye hazır değildi. Rehabilitasyon sürecini atlatıp sahalara geri dönmek istiyordu ve bunu başaracak azme sahipti.

Bu arada Tomjanovich, Kermit'in cezasını ve takasını gazetelerden takip etmişti. İlginçtir, onu bu hale getiren adama karşı bir öfke hissetmiyordu: ''İlk geceden sonra içimdeki öfke duruldu. Bir kaç gün sonra daha iyi hissetmeye başladığımda da düşünecek başka şeyler vardı''

''Kermit hakkında veya Kermit hakkında nasıl hissettiğimi düşünecek vaktim yoktu. Kaldı ki benim için önemli de değildi. Önemli olan evime, aileme dönmek ve sağlığıma bir an önce kavuşup tekrar Rockets formasını sırtıma geçirebilecek kadar iyi olmaktı''.

Rudy T'nin tedavisi Houston'da sürerken Kermit 1977-78 sezonunu Celtics'le tamamlamıştı. Gittiği her yerde yuhalanıyor, ırkçı hakaretler işitiyordu. Boston dışında hiçbir yerde huzurlu değildi. Orada mutluydu ve kendisine kalıcı bir yer edindiğini düşünüyordu. Ancak yanılıyordu

Kermit 78 yazında Celtics'le yeni bir sözleşme imzalamayı planlıyordu. 27'sinde ve kariyerinin olgunluk dönemine giriyordu. Menajeri, Denver'ın 4 yıl için 1.2 milyon$, Boston'ın ise 4 yıl 1 milyon$'lık tekliflerinin masada olduğunu söylüyordu.

Kermit Washington, parayı değil huzuru seçerek yeşil-beyazlıların teklifini kabul etti. Artık amacı Boston'ın efsanelerinden biri olmaktı. Bean Town'a geldiğinden beri otelde kalan Washington sözleşmeyi imzalar imzalamaz oturacak bir ev bulmak için kolları sıvadı.

Karısı ve çocuklarını Boston'a getirmek için sabırsızlanıyordu. Fakat sadece NBA tarihinin değil belki de tüm profesyonel sporların tarihindeki en garip takaslarından biri Washington'ın planlarını alt üst edecekti.

Boston Celtics'in sahibi Irv Levin, Kaliforniyalıydı ve artık Boston'da değil Batı yakasında yaşamak istiyordu. Ancak elinde Celtics varken bunu yapamazdı. İşte tam da bu noktada o günlerde NBA'de baş danışman olarak görev alan geleceğin NBA başkanı David Stern sahneye çıktı.

Stern, Levin'e 8 sezondur ligde yer alan, başarı açısından orta şekerli bir takım olan ancak 77-78 sezonunu 25 galibiyetle kapatan ve tribün gelirlerinde ciddi bir kayıp yaşayan Buffalo Braves'in sahibi John Y. Brown'la bir takas yapabileceğini söyledi.

Plana göre Levin, Brown'i Celtics'e verdikten sonra Braves'i Kaliforniya'ya, 1971'de Rockets'ın Houston'a taşınmasının ardından takımsız kalan San Diego'ya taşıyacaktı. Levin, memleketi Kaliforniya'ya geri dönerken Brown da prestijli Celtics'in sahibi olacaktı.

Haziran 1978'de taraflar el sıkıştı. Buffalo Braves artık San Diego Clippers olarak yola devam edecekti. Anlaşmanın parçası olarak yeni kurulan Clippers'ı desteklemek adına Celtics'teki bazı oyuncuların sözleşmeleri de kırmızı-mavili takıma devredilecekti.

O devredilen sözleşmelerden biri Boston'da ev almak üzere olan Kermit Washington'a aitti. Bir diğeri ise Celtics'in kısa süre önce imzaladığı bir diğer isim olan Kevin Kunnert'tı. ''Yumruk'' olayının iki başrol oyuncusu Clippers'ta takım arkadaşı olmak zorunda kalacaktı.

Kermit, bir darbe daha yaşamış ancak teselliyi Kaliforniya'ya, 5 yıl yaşadığı Los Angeles'a yakın bir şehre dönecek olmasında bulmuştu. Eylül 1978'de hazırlık kampı başladığında Kermit ve Kunnert göz göze gelmemeye dikkat ediyor aralarındaki diyaloğu minimumda tutuyorlardı.

San Diego'dan 2500 km uzakta Houston'da ise Rudy Tomjanovich geçirdiği 5 ameliyat sonrasında artık sahalara dönmeye hazırdı. Ve 13 Ekim 1978 günü, Rudy T, New York'ta MSG'de oynanan New York Knicks-Houston Rockets maçıyla 11 ayı aşkın bir süre sonra parkeye çıktı.

İlk beşler tanıtılırken ismi anons edildiğinde salondaki herkes onu dakikalarca ayakta alkışladı.
Duygusal anlar yaşayan Tomjanovich Rockets'ın 111-107 kazandığı maçta 40 dakika sahada kalıp 20 sayı, 6 asist, 5 ribaundla oynamıştı.

''Hislerimi ifade etmekte zorlanıyorum'' diyordu Rudy T maçın ardından yaptığı açıklamada ve ekliyordu: 'Sahalara dönebileceğimden şüphe edenlerin sayısının fazla olduğunu biliyorum. Artık kimsenin benim için ''tek yumrukla NBA kariyeri biten adam'' diyemeyeceğini bilmek güzel'.

Bu maçtan yaklaşık 1 ay sonra, takvimler 11 Kasım'ı gösterdiğinde tüm basketbol dünyasının gözü kulağı Houston'a çevrilmişti zira Kermit Washington ve San Diego Clippers, Rockets'la oynayacağı maç için şehre gelmişti. Kermit ve Rudy 'Yumruk'tan bu yana ilk kez yüz yüze gelecekti.

Maç öncesi Rockets'ın evi The Summit'te gergin bir atmosfer vardı. Rockets taraftarları takıma katıldığı günden beri bağrına bastığı Tomjanovich'in az kalsın ölümüne neden olan Washington'ı parkede görmek için sabırsızlanıyordu.

Bu maç için salonda ekstra güvenlik önlemleri söz konusuydu. İlk kez salona taraftarlar üzerleri aranarak alındı. Tribünlerde sivil polisler vardı. Kermit'in başına bir şey gelmeden The Summit'e girmesi ve çıkması için her türlü önlem alınmıştı.

Hava atışına 2 saat kala Clippers koçu Gene Shue, Rockets soyunma odasına gelip Rockets koçu Nissalke'yle konuştu. Shue, maç öncesi Kermit ve Rudy'i bir araya getirip tokalaşmalarını sağlayabileceklerini sembolik de olsa bu sayede gerginliğin azalabileceğini söyledi.

Nissalke, Shue'ya Tomjanovic salona geldiğinde bunu ona teklif edeceğini ifade etti. Nissalke bunu yaptı. Ancak Rudy'den kısa ve net bir yanıt aldı. ''Hayır. Bunu yapmak istemiyorum''.

Kermit Washington parke zemine adım attığında The Summit yuhalama ve protestolarla adeta yıkılıyordu. Rudy'e ise her zamankinden daha da büyük bir sevgi gösterisi vardı.

136-123 Houston'ın galibiyetiyle sona eren maçı Tomjanovich 24 sayı, 11 ribaundla tamamlarken gece boyunca top eline her değdiğinde yuhalanan ve ortamın etkisinden kurtulamayan Washington ise 23 dakikada 6 sayı, 2 ribaundla oynamıştı.

Rudy ve Kermit'in bir sonraki yüz yüze gelişleri ise bu maçtan 9 ay sonra 5 Ağustos 1979 günü Houston'da başlayan tazminat davasıydı. Davacı Rudy T, davalı ise Kermit değil Lakers kulübüydü ve Tomjanovich uğradığı maddi ve manevi zarar için 2.7 milyon dolar talep ediyordu.

Kermit Rudy'nin ceza davası açmamasından dolayı belki de çok şanslıydı. 12 gün süren mahkemede hakim olayın şahitleri Kareem Abdul-Jabbar'dan Kevin Kunnert'a, tedaviyi gerçekleştiren Dr. Toffel'dan dönemin NBA başkanı Larry O'Brien'a kadar bir çok tanığı dinledi, görüşünü aldı.

Rudy duruşmanın ikinci günü altı kişilik jüri karşısında ifadesini verirken savunma tarafının itirazlarına karşın Rudy'nin avukatı olayın görüntülerini jüriye ve mahkeme salonundaki herkese izletti. Kafasını ekrana yansıyan görüntülerin aksine çeviren tek kişiyse Tomjanovich'ti.

17 Ağustos 1979 günü jüri kararını verdi ve mahkeme Tomjanovich'e talep ettiğinden daha fazlasını, 3.3 milyon dolar tazminat ödenmesine hükmetti. Rudy en azından yaşadığı sıkıntıları bir nebze unutturacak bir meblağ kazanmıştı. Kermit ise davanın bitmesinden dolayı rahatlamıştı.

Fiziksel ve ruhsal olarak yıprandığını hisseden Rudy Tomjanovich 1981-82 sezonunun hemen öncesinde Ekim ayında aldığı ani bir kararla 33 yaşında emekliliğini açıklayarak basketbola veda etti.

Enteresan bir şekilde Washington da 3 ay sonra Ocak 1982'de 31 yaşındayken sırtındaki ve dizlerindeki sakatlıklardan dolayı profesyonel kariyerine son noktayı koyduğunu açıkladı.

Washington 5 yıl sonra Golden State formasıyla 1987'de geri dönmeye çalışsa da 6 maç forma giydikten sonra artık üst düzeyde oynayamayacağının farkına vararak basketbol defterini tamamen kapattı.

Kermit'in Warriors'ta oynadığı kısa süreçteki en büyük 'highlight' anı ise Sacramento'daki bir Kings-Warriors maçı öncesi maçı Rockets adına takip eden Rudy Tomjanovich ile tesadüfen yüz yüze gelip o talihsiz olaydan 10 yıl sonra ilk kez bir diyaloğa girmesiydi.

Kermit kısaca Rudy'e ona kasten vurmadığını tamamen içgüdüsel olarak davrandığını ve ona verdiği zarar için çok üzgün olduğunu söyledi. Tomjanovich de onu uzun zaman önce affettiğini ve bu olayın artık çok geride kaldığını ve önlerindeki hayata bakmaları gerektiğini ifade etti.

İki adam bu kısa diyalogdan sonra el sıkışıp ayrıldılar. Yolları bir kez daha 2002 yılında Yumruk olayının detaylıca ele alındığı The Punch adlı kitabın basın tanıtımında kesişecekti.

Kermit Washington'ın basketbol sonrası yaşamı da tıpkı oyunculuk kariyeri gibi çalkantılarla geçti ve geçmeye de devam ediyor.

Yumruk olayından dolayı NBA piyasasında iş bulamamaktan yakınan Washington bir ara NBA'e bu hususta tazminat davası açmaya kalkışsa da bunda başarılı olamadı.

Halen bir federal hapishanede cezasını çeken Kermit geçtiğimiz aylarda koronavirüse yakalanma korkusu taşıdığını ve cezasının kalan kısmını ev gözetiminde geçirmek istediğini belirterek serbest bırakılmasını talep etmiş ancak bu talebi reddedilmişti.

Tomjanovich oyunculuğa veda etse de basketboldan kopmadı ve 1982'de Houston Rockets'da önce scout sonra yardımcı antrenör olarak çalışmaya başladı. 1992'de ise Don Chaney'nin istifası sonrası Şubat 1992'de Rockets'da baş antrenör oldu.

1994 ve 1995'te Houston'a iki NBA şampiyonluğu kazandırarak kulüp tarihine adını bir kez daha altın harflerle yazdıran Tomjanovich 2003 yazında mesane kanseri teşhisi konulması üzerine 33 yıl hizmet verdiği Rockets'tan ayrıldı.

Başarılı bir tedavi sürecinden sonra iyileşen Rudy T bir yıl sonra 2004-05 sezonu öncesi Los Angeles Lakers'ın başına geçti ancak mental ve fiziksel yorgunlukla baş edemeyince sezonu tamamlayamadan sarı-morlu kulüpten ayrıldı.

2020 yılında Hall-Of-Fame'e seçilen Tomjanovich aynı sene Minnesota Timberwolves'la danışmanlık görevi için anlaştı ve halen bu görevini sürdürüyor.

Word'den kopyala-yapıştır yaparken iki cümleyi atlamışım. Anlam karmaşası olmasın diye ekleyeyim. Kermit Washington 2018'de evrakta sahtecilik, sahte kimlik beyanı ve vergi kaçırma suçlarından 6 yıl hapis cezasına çarptırıldı.