Thread by @mzelst

Interview met @MarcBonten, @AlmaTostmann en mij over intimidatie en bedreiging richting wetenschappers (waar wij alle drie mee te maken hebben).

Dit artikel is naar aanleiding van de berichten die @MarionKoopmans afgelopen week deelde 🧵

nd.nl/nieuws/nederla…

Artikel achter betaalmuur, maar korte samenvatting: als je je in het debat mengt, is het bijna een gegeven dat je te maken krijgt met een lading aan drek.

Die drek varieert van volksverraad/tribunalen tot online intimidatie tot serieuze bedreigingen.

In welke mate dit impact heeft op ons werk, is lastig om te beoordelen (het zal in ieder geval geen positieve invloed hebben).

Het grootste probleem zit, wat mij betreft, in potentiële zelfcensuur: je denkt vaak toch extra na over wat je zegt en of je zelfs iets zegt.

Ik heb zelf het idee dat ik nog steeds alles zeg wat ik wil zeggen, maar ik ben overduidelijk minder onbevangen dan een jaar geleden.

En als wetenschappers zich als gevolg van intimidatie en bedreiging (deels) uit het publieke debat onttrekken, verliezen we iets fundamenteels.

We ervaren het allemaal als onze verantwoordelijkheid om de meest actuele kennis en de realiteit rondom corona te delen. Dat is niet per se omdat we dat alleen leuk vinden om te doen (kennis delen), maar wordt bovenal gedreven door de wens om de publieke zaak te mogen dienen.

Nabrander: We (voor zover ik dat kan inschatten voor de rest) voelen ons ondersteund door de instituties waar we werken en dat is een groot goed. Belangrijk blijft dat organisaties zoals de @tweetsunl en @_knaw maar vooral de politiek hier werk van maken.

Persoonlijke noot: dit treft meer groepen die zich onbedoeld in het publieke debat plaatsen vanuit de wens om mensen te informeren, zoals zorgverleners. Zorgverleners die in zeer kwetsbare posities kunnen werken. Daar mag wat mij betreft ook meer aandacht voor zijn.