1/چند روز پیش برای سخنرانی جایی دعوت بودم سمت راست و چپ من دو بنده خدا نشسته بودن، بعد سخنرانی سمت چپی شروع به حرف زدن درباره صحبت های من کرد و من چون گوش چپم در تصادف کامل ناشنوا شده چیزی نشنیدم، نگو بنده خدا منو شسته گذاشته کنار که این مزخرفات چی بود گفتی و ...
2/ نوبت به من رسید جواب بدم با فرض این که از سخنرانی من تجلیل شده و ... و این که گمان نمی کردم یک دوست حرف دیگری زده باشد گفتم ممنون و قدردان لطف و محبت استاد هستم و خودم رو لایق این همه محبت نمی بینم و از این تعارفات، یک لحظه با دیدن خنده ریز و سپس شدید حضار متوجه عمق مصیبت شدم
3/ مدیر جلسه که سمت راست بود گفت که ظاهرا شما نشنیدید که چه گفتند و انتقادات به سخنان شما این بود و ... و من راست حسینی گفتم که عادت به شنیدن ندارم به دلیل این که گوشم در تصادف اسفند 94 کاملا ناشنوا شده و خیال هم نمی کردم نیاز به شنیدن داشته باشم که به فکرش باشم
4/ احساس میکنم مسئولین هم مثل من ناشنوا شدن و کاری انجام میدن و مفروض میگیرن مردم دارن تشکر میکنن و از تشکر مردم قدردانی میکنن و این چرخه پر از اشکال تداوم داره، گام اول برای اصلاح امور این هست که عالیجنابان بشنوند و بدانند که مردم تشکر نمی کنند برداشتن گام های بعدی آسان است...
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
