در این چندسال گهگاه از لس انجلس و ۵ سالی که آنجا زندگی کردم نوشتم، درد دل و گلایه ام حتی موجب دلخوری چند نفری هم شد..نوشتم از اینکه چطور پس از تنها یکماه، از دیدن جو سیاسی بی روح و منفعل حاکم بر آن شهر شوکه شدم…از غصه ام بابت روزیکه در خلال آبان خونین ۹۸ به مهمانی دعوت شدم و
👇
👇
وقتی پای تلفن با بغض گفتم:
ج.ا ۱۵۰۰نفر را کشته!
جنگ هم چنین آماری ندارد!
چطور در چنین شرایطی میتوانید بزنید و برقصید!؟
با جملات «بیخیال! بیکاری!…و مادرم میگوید که جنوب شهری ها بودند…» مواجه شدم..از عکس العمل کاملا متفاوتشان به جانباختگان آبان و جان باختگان هواپیما…
👇
ج.ا ۱۵۰۰نفر را کشته!
جنگ هم چنین آماری ندارد!
چطور در چنین شرایطی میتوانید بزنید و برقصید!؟
با جملات «بیخیال! بیکاری!…و مادرم میگوید که جنوب شهری ها بودند…» مواجه شدم..از عکس العمل کاملا متفاوتشان به جانباختگان آبان و جان باختگان هواپیما…
👇
از روزهایی که وقتی قدم رنجه میکردند و به اعتراضات روبروی کنسولگری چین و ساختمان فدرال و…تشریف میاوردند، به برگزار کنندگان تجمعات طلبکارانه میگفتند که چرا برای مردم در این گرما آب معدنی نیاوردید!؟ درحالیکه چند دقیقه قبلش از ماشینهایی آخرین مدلشان پیاده شده بودند…
👇
👇
از شلوغی و صف حوزه انتخاباتی ج.ا تا پاسی از شب و تمام شدن برگه های رای! از روحیات عجیب اکثرشان با آن دغدغه های پوچ و محدود، از چشم و هم چشمی های کودکانه و در حباب زندگی کردنشان…از انگل زاده هایی که هر طرف چشم مینداختی بودند و از قورمه سبزی بدطعمی که در این شهر از آن متنفر شدم
👇
👇
و ازینکه با وجود آن جمعیت بالای ایرانی چقدر امثال من آنجا در هر جمعی، احساس تنهایی میکنند…
حرکت آن خانم بهنگام ورود به سینما و جملات «من اگر میخواست دلم برای اینها بسوزه…» و «من چه میدونم قاسم سلیمانی کی بوده» و …برای من به هیچ وجه تازگی نداشت…
👇
حرکت آن خانم بهنگام ورود به سینما و جملات «من اگر میخواست دلم برای اینها بسوزه…» و «من چه میدونم قاسم سلیمانی کی بوده» و …برای من به هیچ وجه تازگی نداشت…
👇
آنچه که در این چند روز مشاهده کردید شوربختانه رفتار غیرمتعارف در این شهر محسوب نمیشود، نظیر آنرا در مهمانیها، رستوران‌ها و سوپرمارکتهای ایرانی هر روز مشاهده میکنید..اینها را باید در تاریخ ثبت کرد. وقتی از جزییات حرم سرای سلاطین قاجار و دقایق خصوصی زندگی ناپلئون میشود درس گرفت
👇
👇
و وقایع را براساس آن تحلیل کرد، چرا باید اینها را برای مردم نگفت؟ همانطور که از دلیری ها و مبارزات مردم نواحی گوناگون جهان در کلاسهای تاریخ و مردم شناسی گفته میشود، باید از خائنین و بی تفاوت‌ها و همدستان شر هم گفت..ایرانیان، صدسال آینده، وقتی سرنوشت پویا و ندا و نوید و
👇
👇
ستار را میخوانند باید با این چهره ها هم آشنا شوند…
آنها باید بدانند اگر در این روزگار سیاه، میلیونها ایرانی خارج کشور تجمعات ده نفره را (شده با صورتهایی که پوشانده شده) به هزار نفره تبدیل میکردند، اگر هر کدام فقط هر ماه به سناتور و نماینده ایالت و ناحیه خودشان ایمیل میزدند
👇
آنها باید بدانند اگر در این روزگار سیاه، میلیونها ایرانی خارج کشور تجمعات ده نفره را (شده با صورتهایی که پوشانده شده) به هزار نفره تبدیل میکردند، اگر هر کدام فقط هر ماه به سناتور و نماینده ایالت و ناحیه خودشان ایمیل میزدند
👇
و صدای هموطنان دربندشان میشدند، چقدر اوضاع فرق میکرد و مبارزات مردم داخل سریعتر و قدرتمندتر پیش میرفت…
افسوس از این انرژی و پتانسیلی که هرز رفت…و افسوس که تلاش ما امروز باید این باشد که از این ادمها بخواهیم که چون ما را به خیر شما امیدی نیست! لااقل شر مرسانید…
#پرویز_پرستویی
افسوس از این انرژی و پتانسیلی که هرز رفت…و افسوس که تلاش ما امروز باید این باشد که از این ادمها بخواهیم که چون ما را به خیر شما امیدی نیست! لااقل شر مرسانید…
#پرویز_پرستویی
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
