Poeh, dat was best spannend. #faalangst is een bitch, hoor. Studente M. heeft er verschrikkelijk veel last van. Zo erg, dat ze bij examen Gespreksvaardigheid 3F -toch niet het moeilijkste examen- he-le-maal dichtsloeg. Niet te beoordelen, geen cijfer.
Maar: het moet wel gedaan worden. Dus er stond nog steeds een onvoldoende. Toen ik vroeg hoe het kwam dat ze, vrolijke kwebbel toch, haar examen op die manier verprutste, gaf ze haar faalangst als reden op. En dan vooral: 'ik maak het examen zo groot in mijn hoofd, dat ik...
..weken slecht slaap. Dus prima dat u het zo correct regelt vooraf, maar eigenlijk zou ik dat examen spontaan moeten doen.' Die opmerking zette mij aan het denken. Zou ik, tegen alle protocollen en regels in, dit examenonderdeel eens spontaan afnemen?
Twee weken geleden heb ik het examen aangevraagd, ruimte geregeld, gekeken in haar lesrooster. Eigenlijk alles geregeld voor protocol, met één klein detail: ik heb M. niet op de hoogte gesteld dat ze een examen Gesprekken had vandaag.
En dus loop ik na afloop van haar les bij een collega naar binnen. 'M., kom je nog even? Heb nog een vraagje voor je.' Wat die vraag was, maakt verder niet uit. Maar de opname liep al. Zoals ik al zei, tegen alle protocollen en gevoel in.
Na een minuut zag ik het besef indalen bij M. dat ik feitelijk begonnen was met het examen. 'Maar dan kun je natuurlijk niet zomaar weglopen', zei ze achteraf.
Lang verhaal kort: het was niet fantastisch, maar het was ook niet slecht. M. heeft, ondanks haar faalangst, het onderdeel waar ze het meest tegen opzag, afgerond. Soms moet je risico nemen. #onderwijs #prachtberoep #debaanvanhetleven
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
