Thread by @esmaeils1169

این داستان رو همه قدیمی‌های این شهر یادشونه: اواخر دهه ۶۰، مردی مقابل ساختمان سابق «کمیته» روی خودش نفت ریخت و خودش رو آتیش زد و مرد. اون سال‌ها اخبار تجاوز و آزار جنسی زنان بازداشت شده به دست ماموران کمیته، همه جا پر شده بود اما فریادرسی نبود. زن رو به بهانه پوشش گرفته بودند /۱

گفته بودند باید شب اینجا بازداشت بمونه. همسرش کمیته رو روی سرش گذاشت اما فایده نداشت. فریاد زد خودمو آتیش می‌زنم اگر آزادش نکنید، با پوزخند بهش گفتند: آتیش هم بزنی آزادش نمی‌کنیم. با دبه نفت برگشت، و سوخت...
بعد از کمیته نوبت به گشت امر به معروف رسید در دوره خاتمی. مشتی نوجوان /۲

عقده‌ای رو از مسجد محله‌ها جمع می‌کردند و با اختیارات بی‌نهایت، با اسلحه وسط شهر ول می‌کردند. به همه چیز و همه کس گیر می‌دادند (بیشتر از همه، به رابطه دختر و پسر) کتک می‌زدند و بازداشت می‌کردند. یکی از آشناها چند ماهی اونجا بود، اومد بیرون و از بسیج استعفا داد. شوکه بود از /۳

تعرض مکرر "حاجی" و زیردستانش به دختران بازداشتی و خفه کردن معترضان درون خود بسیج... روزهایی که رسانه‌ای نبود یا رسانه‌ها انحصاری بود، همه فریادها خفه می‌شد اما اون خاطره‌ها، رنج‌ها و بغض‌ها باقی موند و چیزی نمونده که روی سر این شیاطین آوار بشه...
#حجاب_بی_حجاب

** لازمه که تاکید کنم نقل خاطره آتش زدن مرد، به معنای تایید مناسبات «غیرت» نیست بلکه تاکیدم بر روایت رنج‌ و بی‌پناهی آدم‌ها در تمام سال‌های سیاه این حکومته.