Thread by @AntiwarRawitna

#Βαλκάνια - σενάρια: Ποιός υποκινεί τη σύγκρουση?

Ενθαρρυμένη από τη Ρωσία του Πούτιν, η Σερβία του Βούτσιτς προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει το Κοσσυφοπέδιο, επεκτείνoντας την ρωσοαμερικανική διαμάχη στα Βαλκάνια, ελπίζοντας να αποκομίσει κάποιο όφελος.

Η ανησυχητική ανάγνωση του τελευταίου επεισοδίου της κρίσης πάνω από τις πινακίδες κυκλοφορίας μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας αντικατοπτρίζει ελάχιστα τη φύση των γεγονότων: υποκινητές και κίνητρα.

Ο ίδιος ο ηγέτης του Κοσσυφοπεδίου Άλμπιν Κούρτι κατηγόρησε ρητά τη Μόσχα ότι τροφοδοτεί την επιθετικότητα της Σερβίας. Κατά την Πρίστινα η Μόσχα έχει πλέον αποδεχτεί στην πραγματικότητα την ανεξαρτησία της χώρας του.

Τόσο πολύ, που ο Πούτιν προσπάθησε να νομιμοποιήσει την αναγνώριση των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ στηριζόμενος ακριβώς στο προηγούμενο του Κοσσυφοπεδίου. Κάτι που έχει διαφύγει (?) του Βελιγραδίου ή απλά δεν θέλουν να το θυμούνται.

Εξυπακούεται ότι στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη το Βελιγράδι έχει σχετικά μεγάλα περιθώρια ελιγμών για να ευνοήσει την απόσχιση της Δημοκρατίας Σέρπσκα, και στην συνέχεια την πιθανή ένωσή της με την Σερβία. Αλλά στο Κοσσυφοπέδιο τα χέρια των Σέρβων είναι απ'όλες τις απόψεις, δεμένα.

Δεν είναι ρεαλιστικό να φανταστούμε ότι η Σερβία σκοπεύει να ξεκινήσει μια περιπέτεια που στην καλύτερη περίπτωση θα την οδηγούσε σε μια ιστορική ήττα. Χωρίς να υπολογίσουμε τώρα την χειρότερη περίπτωση, όπως υπάρχει και αυτή. Αλλά αυτά πρέπει να τα γνωρίζουν στο Βελιγράδι.

Προσεκτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι τα επεισόδια Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου ξέσπασαν μόλις 5 μέρες μετά τη συνάντηση στην Ουάσιγκτον μεταξύ του Κούρτι και του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Είναι όμως όντως η Ρωσία ο υποκινητής, ή μήπως η Κίνα είναι ο κύριος ύποπτος? Το Πεκίνο καθιερώνεται σταδιακά ως κύριος εταίρος του Βελιγραδίου, όχι μόνο από εμπορικής άποψης αλλά και από πολιτιστική και στρατιωτική.

Την σχετικά πρόσφατη παράδοση των πυραύλων αεράμυνας στην Σερβία, οι κινεζικές αρχές την αιτιολόγησαν στον δημόσιο λόγο με την την εγκατάσταση των αμερικανικών πυράλυων Patriot στην Ταϊβάν.

Πέρα από τους ελιγμούς της Μόσχας και του Βελιγραδίου, είναι και η Ουάσιγκτον, ειδικά αυτή, που με την πολιτικής της δίνει πάτημα στους Βαλκανικούς πελάτες της, και διακινδυνεύει κατά κάποιο τρόπο μια (επαν)έκρηξη της βαλκανικής κρίσης.

Υπάρχει και η θέση της Ουκρανίας: Ουκρανοί αξιωματούχοι ανέφεραν στα σοβαρά ότι "είναι έτοιμοι να δράσουν με τα στρατεύματά τους στο έδαφος" για να υπερασπιστούν την Πρίστινα "από τον επιθετικό πόλεμο" που σκοπεύει να διεξάγει η Σερβία. Ενώ δεν αναγνωρίζουν το Κοσσυφοπέδιο.

Η Ουκρανία μέχρι τον Μάρτιο είχε στην περιοχή περίπου 40 στελέχη των ενόπλων δυνάμεών της αναπτυγμένα, ως μέρος των ειρηνευτικών δυνάμεων στην περιοχή. Λόγω της ρωσικής επίθεσης, αποσύρθηκαν πίσω στην Ουκρανία.

Συνοπτικά: Η Σερβία, παρά την ρητορική της, είναι απροετοίμαστη για οποιαδήποτε σύγκρουση, στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη ή στο Κοσσυφοπέδιο. Στην ΒΕ το Βελιγράδι έχει καλύτερα πολιτικά χαρτιά στα χέρια του, σε μια σύγκρουση για το Κοσσυφοπέδιο θα ρισκάρει να τα απολέσει και αυτά.