Thread by @AntiwarRawitna

🧵Η σύγκρουση του Ναγκρόρνο-Καραμπάχ δεν παίζει ρόλο στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό Δύσης-Ρωσίας, αλλά για την τελευταία oι εξελίξεις στον Καύκασο αμφισβητούν όλο και περισσότερο τον ισχυρισμό της Μόσχας ως δύναμη αποκατάστασης της τάξης

Ο πόλεμος του Καραμπάχ φθινόπωρο 2020 έληξε με μια στρατιωτική ήττα για την #Αρμενία, με την Ρωσία να μεσολαβεί την κατάπαυση του πυρός. Με την ευκαιρία η Μόσχα επέκτεινε τη στρατιωτική της παρουσία στον Νότιο Καύκασο αναπτύσσοντας μια στρατιωτική δύναμη στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.

Σε αυτόν τον πόλεμο οι δυνάμεις του #Αζερμπαϊτζάν είχαν καταλάβει τη νότια επαρχία Καραμπάχ και τις γύρω περιοχές που προηγουμένως ελεγχόταν από τα αρμενικά στρατεύματα.

Σύμφωνα με διεθνείς παρατηρητές, ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση των γεωπολιτικών συντεταγμένων στον Καύκασο, κυρίως σε βάρος των δυτικών παραγόντων, πρακτικά μιλάμε για χώρες της Ευρώπης.

Από τη σκοπιά της Ρωσίας ο Βόρειος Καύκασος ​​είναι ομοσπονδιακός, ενώ το νότιο τμήμα της περιοχής αποτελεί το "εγγύς εξωτερικό". Για την πολιτική του στον Νότιο Καύκασο, το Κρεμλίνο εκμεταλλεύεται τις εδαφικές συγκρούσεις της περιοχής.

Με την υποστήριξή της στις αποσχισθείσες περιοχές της Γεωργίας, Αμπχαζίας και Νότια Οσετία, η Μόσχα τιμώρησε τον δυτικό προσανατολισμό στο "εγγύς εξωτερικό". Στο Καραμπάχ η Ρωσία τηρεί αυστηρά ουδέτερη στάση, μη εφαρμόζοντας το πνεύμα των συμφωνιών με την Αρμενία.

Η ρυθμιστική παρουσία της Ρωσίας στο Νότιο Καύκασο περιορίζεται από την συμμαχία Τουρκία- Αζερμπαϊτζάν. Ο ρόλος της Τουρκίας στην σύγκρουση το φθινόπωρο του 2020 καταλυτικός, με την Μόσχα να αποδέχεται την αύξηση της τουρκικής επιρροής, ως αντίβαρο στην επιρροή της Δύσης

Ενώ τα ρωσικά στρατεύματα υπάρχουν στη ζώνη της σύγκρουσης από το τέλος του 1ου πολέμου του Καραμπάχ, αυτό δεν έχει οδηγήσει μέχρι στιγμής σε μια βιώσιμη ειρήνη, εξ ου και ο 2ος πόλεμος το 2020 και οι συχνές εχθροπραξίες μετά από αυτόν.

Η δήλωση των 9 σημείων της 9ης Νοεμβρίου 2020 - κατάπαυση του πυρός- περιείχε ασάφειες για την οριοθέτηση νέων συνόρων, αφού το Αζερμπαϊτζάν απέκτησε τον έλεγχο 7 περιοχών γύρω από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και πάνω από το 1/3 αυτής της ίδιας της περιοχής ⤵️

https://twitter.com/AntiwarRawitna/status/1326149310199820289

Το Αζερμπαϊτζάν έχοντας συντριπτική στρατιωτική υπεροχή μετά τον τελευταίο πόλεμο, θέλει να την εκμεταλλευτεί στο έπαρκο πιέζοντας την Αρμενία για μια ειρηνευτική συμφωνία, η οποία πρακτικά θα θέσει το Ερεβάν στην τροχιά του Μπακού

Αζερικές φιλοδοξίες σ'αυτό το στάδιο⤵️

Αν η Αρμενία είναι σχεδόν πλήρως απομονωμένη στην διεθνή σκηνή, το ίδιο δεν ισχύει για το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο ασκεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, συντηρώντας μια στρατιωτική συνεργασία με Ρωσία, Τουρκία και Ισραήλ.

Η επιρροή της Ρωσίας στο Ν. Καύκασο είναι αμφισβητούμενη από τις συνολικές εξελίξεις:

Αν ο Ν. Καύκασος είναι το "εγγύς εξωτερικό" για την Μόσχα, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο Β. Καύκασος είναι "ξένo σώμα στον εσωτερικό", με την Μόσχα να διατηρεί την τάξη αποκλειστικά με στρατό.

Η ρευστή κατάσταση στο Ν. Καύκασο συνεχίζει να καθιστά ολόκληρη την περιφέρεια του Καυκάσου ως περιοχή σύγκρουσης και προβληματισμού για την ίδια την επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πάνω από 30 χρόνια τώρα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Εν τέλει, δείχνει να είναι κυρίως η εθνική ταυτότητα ως πολιτικός παράγοντας που αμφισβητεί την ρωσική παρουσία στον Καύκασο με ολοένα και πιο εμφανή τρόπο. Οι πόλεμοι στην Τσετσενία (1994-1996 & 1999-2009) ως το αποτέλεσμα μιας περίπλοκης σχέσης μεταξύ Ρωσίας-Τσετσενίας.

Ταυτόχρονα υπάρχουν διαφωνίες με την οριοθέτηση των συνόρων των δημοκρατιών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως μεταξύ Τσετσενίας και των γειτονικών της δημοκρατιών. Το 2019 ξέσπασαν μαζικές διαμαρτυρίες στην Ινγκουσετία, κατά της οποίας οι δυνάμεις ασφαλείας στράφηκαν βάναυσα.

Μια από τις πολυπληθέστερες εθνικες ομάδες στον Βόρειο Καύκασο, οι Κιρκάσιοι, εκδιώχθηκαν από τον στρατό του Τσάρου το 1864 με την βία, κάτι που οι απόγονοί τους, αρκετά εκατομμύρια στην Διασπορά (Τουρκία, Μ. Ανατολή και αλλού), χαρακτηρίζουν σήμερα ως γενοκτονία.

Σε ορισμένες περιοχές-δημοκρατίες του Βόρειου Καυκάσου, υπολείμματα αυτής της εθνοτικής ομάδας ζουν με διάφορες εθνοτικές ονομασίες, στον απόηχο της σοβιετικής πολιτικής σε αυτή την περιοχή.

Για παράδειγμα από το 2018 έχει αναδυθεί ένα εθνικό κίνημα με δραστηριότητες που σίγουρα δεν είναι ευχάριστες για την Μόσχα - όπως το κάλεσμα να καταγραφούν ως "Κιρκάσιοι" (Adyge) στις απογραφές και να εργαστούν για την αποκατάσταση μιας ξεχωριστής εθνικής οντότητας.

Οι εξελίξεις αυτές συνοδεύονται από μια συνεχιζόμενη οικονομική κρίση (το 2019 η Ινγκουσετία χρεοκόπησε και τέθηκε υπό την οικονομική διαχείριση της Μόσχας), την πανδημία του κορωνοϊού και τώρα τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις επιπτώσεις αυτού.