۱.همبستگی در عمل تنها با مدارا، پذیرش، گفتگو، پرهیز از رادیکالیسم و حفظ چند صدایی با تمرکز بر اهداف مشترک ممکن می شود. به جای اینکه تلاش کنیم مخالفان مان را هم کیش خود کنیم و یا با فریبِ عوام سرباز جمع کنیم، تفاوت بینش سیاسی مان را بپذیریم و بر اساس این تفاوت، تقسیم کار کنیم. 👇🏻
۲.به باور من سیاستِ «برای حفظ همبستگی از نوع حکومت فردای ایران آزاد حرف نزنیم» اشتباه بوده است. به دو دلیل عمده:
یک اینکه استراتژی طیف های سیاسی در مبارزه با ج.ا متفاوت است؛ گروه ها به جای گفتگو بر سر روش های یکدیگر و رسیدن به یک روش مشترک، یا به خودسانسوری دست زده اند و یا به خنثی کردن یکدیگر!👇🏻
دو اینکه وقتی از یک حکومت با ساختاری مشخص برای آینده ایران صحبت نکنید، سبب می شود مردم به آینده مردّد و بی اعتماد باشند و دائم از خود بپرسند: «اینا برن کی میاد؟ این رژیم رو بندازیم که چه سیستمی بیاد؟»
همین سبب شد مردم جرات برانداختن رژیم را بیش از چهار دهه نداشته باشند!👇🏻
۳.حفظ چند رنگی و چند صدایی مهم است، به شرط آنکه رنگ ها با منافع ملی در تضاد نباشند. صداهای مختلف می بایست زیر سایه ی یک بیرق ملی باشند تا توان مبارزه تحلیل نرود و عمر آن کوتاه نشود.
آنچه هدف بی وطن هاست، همبستگی بین تفاوت ها نیست، بلکه نابود کردن عامل وحدت است.👇🏻
۴.همبستگی خط قرمزهایی دارد که راهی جز پذیرش و توافق بر سر آنها از جانب طیف های مختلف وجود ندارد.
خط قرمز پادشاهی خواهان، حفظ تمامیت ارضی کشور، یکپارچگی ملی و هویت آن است. ما با افراد یا گروه هایی که از این خط قرمزها عبور کنند، نمی توانیم متحد شویم ولو اگر مخالف رژیم ج ا باشند.👇🏻
گویا مدارا و سازش ایرانگرایان در جهت حمایت از همبستگی، زمینه را برای جولان دادن بدخواهان ایران فراهم کرده است!
با توجه به وقایع تظاهرات برلین، در این رشته توییت گوشه هایی از تظاهرات های اخیر در لندن را شرح می دهم که به احترام همبستگی نادیده گرفته می شد.👇🏻
بی شک این گوشه ها بی مقدارند و اثر منفی بر کلیت انقلاب ایران ندارند، اما فقط برای هُشیاری میهن پرستان و هُشداری به دشمنان ایران مطرح می کنم. 👇🏻
۱.چهارشنبه ۲۱ سپتامبر، در میدان ترافلگار لندن یک هموطن سالخورده چپ گرا (احتمالاً ۵۷ی) به یک هموطن مشروطه خواه حمله فیزیکی کرد و معترض شد که چرا پرچم شیر و خورشید و عکس شاهزاده رضا پهلوی را به همراه دارد! البته ایشان به حضور پرچم اقلیم کردستان هیچ اعتراضی نداشتند!👇🏻
پس از تجمع گرامیداشت آبان خونین در لندن، به همراه دوستان به دادگاه جنایات آبان رفتیم تا نتیجه را از زبان داوران بشنویم. 👇🏻
در پایان مراسم، حضار به صف شدند تا عکس و فیلم یادگاری بگیرند. دوستان پادشاهی خواه، همچون خودم اکراه داشتند که در این صف که بیشترشان تجزیه طلب، جهان وطنی و قماش ۵۷ ی بودند بایستند؛ اما خب چاره ای نبود، قرار است همبستگی کنیم و به بینش سیاسی هم احترام بگذاریم!👇🏻
به دوستم امیر گفتم بیا دست کم کنارشان در انتهای صف بایستیم. یکهو به ذهنم رسید پرچم شیر و خورشید که از مراسم قبلی در جیب اورکتم مانده بود را بیرون آورده و آن را هم به نمایش دربیاوریم، به این نیت که هم به مراسم، جامه ایرانیت بپوشانم و هم همبستگی مان را به دنیا نشان دهیم. 👇🏻