1)Thread!
Danke an @LeftvisionClips fürs Interview!
Eine kurze Analyse über die revolutionäre Bewegung im Iran!
"Es hat ja mit dem Mord an #ZhinaAmini angefangen. Das ist das erste mal in der iranischen Geschichte, dass ein staatlicher Femizid das größte Thema wird"
2) In Bezug auf die kurdische Identität und die Rolle der kurdischen zivilen Gesellschaft die Revolution anzustoßen:
"Die Kurd*innen haben in den letzten 43 Jahren nie aufgegeben, zu kämpfen. Deswegen haben sie auch so eine politische Infrastruktur, die sofort mobilisieren kann.
3) Wenn es um die soziale Gruppen geht, ist ja so dass alle soziale Gruppen dabei sind (bei den Protesten) & das ist das erste Mal, dass wir das so erleben, dass die iranische Frauen so eine Rolle bei den landesweiten Protesten spielen können: Revolution
4) Ich habe sehr viel Hoffnung bei den iranischen Jugendlichen. Heißt: es ist keine Generationsfrage an sich, sondern die Gesellschaft hat sich eben weiter entwickelt. Ich sehe dass bei den iranischen jungen Generation eine andere Dynamik da ist.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
به خبری که هم اکنون به دست من رسید توجه کنید، به خداوند بی خدایان قسم که خود شما نگرانهای «تجزیه» به بخش مهمی از اتنیکهای ایران یاد دادید و یاداوری کردید که چیزی به اسم «جدایی طلبی» هم وجود داره، بخش زیاد و قابل توجهی از ما یک زندگی سعادتمند و برابر کنار همه میخوایم، همین.
اینکه حق تعیین سرنوشت برای همه گروههای اتنیکی جهان به عنوان حقوق بشر به رسمیت شناخته شده رو باید در همه وجوهش درک کرد، حق تعیین سرنوشت لزوما به معنای خواست جدایی نیست، میتونه دقیقا عکسش تصمیم مردمانی باشه، جایی که ادمها سرنوشتون رو در گرو هم ببینن از اساس خواست جدایی بلاموضوعه
«طبل جدایی» که دایم بهش اشاره میشه رو در درجه اول نظام حاکم و بعد شکافهای اتنیکی اجتماعی و عدم به رسمیت شناختن ظلم اتنیکی ایجاد میکنه، اگر ایرانی برای همه ساکنان ایران میخوایم، نباید از اینکه برخی به محرومیت و ستم مضاعف به خودشون ارجاع بدن «بترسیم». این ترس هم نیست نامش سرکوبه!
1) Man nennt es "Amameh Parani". So viel wie "Turbanen Wegwerfen". Es ist eine Aktion, mehr als Ziviler Ungehorsam. Es ist wieder eine andere Symbolmacht des Staates, wogegen die einfache Bürger*innen im Iran sind! Gegen die Herrschaft der Mullahs!
Die Mullahs sollen dadurch mitbekommen, wie groß der Hass der Gesellschaft auf ihre Herrschaft ist. Sie symbolisieren auch mehr als eine religiöse Sache viel mehr die Repression der Menschen in dieser Herrschaft & vor allem die Ideologisierung dieser Repressionen in diesem Staat
3) Damit machen sie die Stadt für den Mullah unsicher! Der Mullah wird durch diese Aktion mit einer Sache konfrontiert, nämlich sich entweder auf der Seite der Protestierenden zu stellen & das Symbolkleid der Herrschaft auszuziehen oder aber als der Staat selbst gesehen werden
قلدری یک سری چپها این مدت هم با من اینطوری بوده، بعد ازچهار تا انتقاد علنی انفالو کردن، عزیزان من «فن و طرفدار شما» که نبودم که فقط انفالو میفرمایید، بلاک انبلاک بفرمایید که من هم جزو فالویرهای شما نباشم، عزت نفس! چپ نمیتونه زنان منتقد درونی خودشو اینطوری خفه کنه این از من!
نصف چپهایی که منو به خاطر انتقادهای سیاسی مشخص از درون بولی میکنید هنوز کرور کرور مرد آزارگر جنسی تو لیستها و دوستاتون دارید. به هر حال بدونید، انقلابی که زنان توش قدرت پس خواهند گرفت نزدیکه، الان وقتش نداریم اما یادمونه، خوب یادمونه با چه روشهایی خواستید خفه کنید مارو!
ما سر شما خصوصا مردای چپ فریاد زدیم، برای اینکه سر موضوع حجاب مارو مسخره کردید، در هر و کر سر فمینیسم با مردای راست همراه شدید اما با زنای چپ نه، شما قلدری کردید و خواستید حرف شمارو ما بگیم که حرفتون فمینسیتی به نظر برسه، شما ازارگر جنسی رو به رفیق منتقد زنتون ترجیح دادید
با احترام، بهاییها اقلیت مذهبی نیستند؟ یهودیها چه؟ این ترس از کلمه اقلیت را بگذارید کنار، اقلیت اتنیکی هم داریم زیاد:) منظور از کلمه اقلیت لزوما کمی نیست، اقلیت به گروههای حق زدایی شده میگویند، برای اینکه اقلیت نداشته باشیم باید حقوق شان تضمین شوند نه حضورشان انکار.
متاسفانه این بحثها را نمیتوان عقب انداخت، انکار حضور گروههایی که به واسطه ستم اقلیتسازی شده اند برای ان گروهها دردناکترین اتفاق است. این دعوای جعلی را با ما تمام کنید، دیدید که همه اقلیتهای اتنیکی کنار همدیگر و کنار مردم خواهان ازادی کل ایران و سعادت ان هستند.
اینکه میترسید ارجاع به اقلیت های تحت ستم شکاف را بیشتر کند از سر ندادنم کاری هم هست، زیر فرش کردن ستمهاست که شکاف و جدایی را بیشتر میکند، در این مدت که بلوچ و کرد خون دادند برای ایران اگر ستم را پذیرفته بودید نزدیکی بیشتر حاصل میشد، ترس واهیتان از «جدایی» متاسفانه بازدارنده است
1) Thread
Ich will hier eins der schönsten Liedern dieser #IranRevoIution mit euch Teilen:
"Im Namen der Mädchen des Sonnenlandes
Im Namen der Kämpfer*innen für das Recht der Revolution
Im Lob des roten Blutes
Mit der Wahl des Lebens
Im nahmen der unterdrückten Weiblichkeit
2) Geh durch all die schläfrigen Tage
Geh durch alle Momente der Angst
Vom Halsband der Sklaverei bis zur Leidenschaft des Lebens
Raus aus der kalten und bitteren Welt der Sklaverei
Hand in Hand werden wir zum Meer
Wir werden stürmisch, wir werden brüllen
3) Hand in Hand sind wir starke Fäuste
Wir schreien: Freiheit!
Für die Haare der "Töchter der Revolutionsstrasse"
Für meine Bevölkerungen in der Tradition der Wahl
Habe keine Angst und sprich für Frauenrechte
Lasst uns die unterdrückende Flagge des Feindes unterbringen!
Mich überwältigen gerade Nachrichten aus dem Iran. Ich musste mit 20 aus dem Iran weg gehen. Habe dort Familie & Freunde! Niemals war ich komplett in Deutschland in den letzten 19 Jahren aber jetzt bin ich nur noch im Iran & hasse mich dafür in dieser Zeit hier zu sein.
Niemals versteht man es, wenn man überallhin reisen darf, was es bedeutet Familienangehörige irgendwo verlassen zu haben & selbst nicht zurückkehren zu dürfen: Exil, als politische Geflüchtete "anerkannt "& sogar in meinem Passport steht, dass ich nicht in den Iran reisen darf
Menschenrechtslage derer, die eigene Familie nicht besuchen können. Nicht in der Heimat, nicht in der Türkei, weil es seit Jahren nicht mehr sicher ist für Exil Iraner*innen, nicht in Deutschland weil Iraner*innen kaum Visum bekommen. Menschenrecht: so ein trauriger Witz manchmal