در #آبان_۹۸ چند نفر را کشتید؟ تحقیق برای پاسخ این سوال، باید از اولین پروژههای «حقیقت و عدالت» بعد از ج.ا. باشد. تا آنروز از هر راهی که ممکن است دنبال پاسخ بگردیم.
سال گذشته کمی روی آمار مرگ ۱۳۹۸ کار کردم. متاسفانه ناتمام ماند و کمک دوستان را میطلبد. // github.com/bashir2/iran-m…
امیدوار بودم که قبل از سالگرد جنایت آبان، باز روی آن کار کنم که بهخاطر اوضاع دو ماه گذشته و جنبش #مهسا_امینی آن هم میسر نشد. با توجه به مخاطبین اینجا، «دفترچه» و دادهها را گذاشتم روی گیتهاب تا شاید یکی از دوستان ادامه دهد. خلاصهای از یافتهها را در این رشته شرح میدهم: //
۱) بدیهیست که پاسخ این سوال را باید حکومت بدهد و همهی این تلاشهای ما حدس و گمان است. بهعلاوه، میدانیم که حداقل اطلاعات ۳۲۱ نفر از کشتهشدهها توسط «عفو بینالملل» ثبت شده و تخمین دولت آمریکا بیش از ۱۰۰۰ نفر و گزارش رویترز تا ۱۵۰۰ نفر است، هرچند // amnesty.org/en/documents/m…
در متن گزارش ادعا شده این آمار شامل کشتههای نیروهای حکومت هم میشود (و البته نقش مستقیم علی خامنهای را هم در این جنایت نشان میدهد). با توجه بهفشارهایی که حکومت به خانواده کشتهها میآورد، تعداد واقعی احتمالا خیلی بیش از ۳۲۱ نفر است، ولی چقدر بیشتر؟ // reuters.com/article/us-ira…
۲) اولین بار در نوشتههای @KavehMadani و @Mahan_Ghafari توجه من به آمار ثبت احوال جلب شد. تصریح کنم که نمیدانم آیا آمار بیش از ۵۷۰۰ مرگ اضافه ثبتشده در یک ماه بعد از آبان ۹۸، همگی بهخاطر آن جنایت است؛ ولی حتی تصور اینکه تعداد کشتهها، //
در آمار کل مرگ، تغییر قابل مشاهده و «معنادار آماری» داده باشد، تکاندهنده است. در نمودارهای زیر، پایان هفته ۳۴ سال ۱۳۹۸، همان جمعه ۲۴ آبان است که اعتراضها شروع شد. عدد ۵۷۰۰ مربوط به مقایسه تعداد مرگ در ۴ هفته بعد از آن، با سال ۱۳۹۷ است («هفتههای هدف»). //
۳) میدانیم که عمده اعتراضها و کشتار در همان یک هفته بعد از ۲۴ آبان اتفاق افتاده (هفته ۳۵). ولی قطعا گواهی فوت تعدادی از مقتولین در هفتههای بعد صادر شده. این که چه تعداد چنین بوده، نمیدانم. ولی با توجه به حجم کشتار و فشار به خانوادهها برای //
تحویل ندادن جسد و شروطی چون دفن عزیزانشان در مکانهای دورتر از شهرهای بزرگ، عجیب نیست که این تعداد زیاد باشد. منتها، بهنظر میرسد، روند افزایش مرگ از یک هفته قبل شروع شده (هفته ۳۴). آیا عامل دیگری دخیل است؟ آیا مثالهایی از کشتههای #آبان_خونین داریم که به دلایل امنیتی //
تاریخ در گواهی مرگ، قبل از مرگ واقعی ذکر شده باشد؟ من چنین مثالی ندیدم ولی اگر دوستان (یا @1500tasvir ) دیدهاند، لطفا ذکر کنند.
۴) اگر در هر استان، تعداد مرگ را در این چهار هفته ۱۳۹۸، با میانگین سه سال قبل مقایسه کنیم و بر اساس نرخ تغییر مرتب کنیم، استانهای بالاتر //
خیلی همخوانی با آمار ثبتشده عفو بینالملل یا حتی اخبار آن روزها ندارد. مثلا من بهیاد ندارم که در زنجان تعداد زیادی کشته شده باشند. یا مثلا خوزستان کشتههای زیادی داشت، ولی در ردهبندی تفاوت آمار مرگ ثبتاحوال، خیلی بالا نیست.//
۵) اگر آمار مرگ را براساس سن یا جنسیت نگاه کنیم، باز با آنچه از کشتههای آبان میدانیم، خیلی همخوانی ندارد (البته این نمودارها ۴ هفته قبل و بعد را هم شامل میشود). مثلا تعداد مردان کشتهشده در گزارش عفو بینالملل، ۲۸ برابر زنان است. همینطور تعداد کشتههای بین ۲۰ تا ۴۰ سال. //
۶) یک مجموعه دیگر از دادهها که تصادفی در وبسایت ثبتاحوال پیدا کردم (ممنون از wget)، تفکیک آمار دلایل مرگ است. دادهها ناقص است و من فقط تهران را مقایسه کردم. چیز زیادی دستگیرم نشد (دادهها منطبق بر هفتههای هدف نیست). بهعلاوه نمیدانم کشتهها در کدام دسته قرار میگیرند. //
۷) مقایسه مختصری هم با دادههای آمار مرگ هفتگی کانادا کردهام که الگوی کم و زیاد شدن مرگ در طول سال خیلی ساختار ثابتتری دارد (تا قبل از کووید-۱۹). توجه کنید که این نمودارها بدون میانگین چرخشیست (rolling average)؛ در مورد ایران بدون چنین میانگینی، اختلال دادهها زیاد است. //
۸) بهنظرم تقریبا روشن است که در پاییز ۹۸ یک عامل غیرطبیعی مرگ اضافه داریم (شاید نوعی بیماری، هرچند من هیچ گزارش رسمی که این تعداد مرگ را توضیح دهد پیدا نکردم). ولی با شواهد فعلی، بهنظرم میرسد که بیشتر این ۵-۶ هزار مرگ اضافه بهخاطر جنایت آبان نیست. // bbc.com/persian/iran-5…
جنبش گذار ما از ج.ا.، باید کاملا مبتنی بر واقعیتها باشد. ج.ا. آنقدر جنایت کرده که هیچ نیازی به اغراق در آن نیست. حواسمان باشد که حقیقت، مهمترین سلاح ما در مقابل حکومتی دروغگوست که ارزشهای اخلاقی ندارد.
۹) مستقل از اینکه ج.ا. کی و چگونه سقوط میکند، عذاب وجدان انفعالم در مورد جنایت آبان، تا آخر عمر برایم خواهد ماند. در طول آن یک هفته نحس که ارتباطمان با ایران قطع بود و مردم سلاخی شدند، ساکت بودیم، چون این حجم از جنایت عریان را باور نمیکردیم. //
بعد از ۱۳۸۹ و مشخصا آن انتخابات عجیب ۱۳۹۲ تصمیم گرفتم در مورد وقایع جاری ایران بیشتر سکوت کنم و بهکار دوستان داخل «فضولی» نکنم. بعد از جنایت آبان و هواپیما، مصمم شدم در کمهزینه کردن پایان ج.ا. هر آنچه میتوانم انجام دهم. شروع این انقلاب #آبان_۹۸ است. aavaaz-e-haghighat.blogspot.com/2013/06/blog-p…
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
این فیلم، از بامزهترین چیزهاییست که در زندگی حرفهای دیدهام. مربوط به بیش از ۱۰ سال پیش است (من البته حدود ۱۰ سال پیش در گوگل دیدم) ولی بهتازگی روی یوتیوب هم منتشر شده. لطفا اول ببینید و لذت ببرید. در ادامه چند اصطلاح فنی مربوط را توضیح دادهام: //
اول: App Engine یکی از اولین ابزارهای گوگل برای ورود به بازار سکوهای ابری عمومی (public cloud platforms) است که در سال ۲۰۰۸ شروع شد. بهنظر من ابزار بسیار مناسبی است برای نوشتن سریع یک سامانه مقیاسپذیر (scalable) و در عینحال درگیر نشدن در مشکلات پیکربندی سختافزار. آنچه //
اینجا به آن اشاره شده، نسخهی استاندارد اپانجین است که آن سالها تنها گزینه بود. متاسفانه گوگل، بازار سکوهای ابری را دیر جدی گرفت و سالها طول کشید تا ابزارهای مشابه دیگر هم ارائه شود. از جمله، اپانجین الان یک نسخهی «انعطافپذیر» (flexible) هم دارد.// cloud.google.com/appengine
سرمایهگذاری گوگل برای تولید ابزارهای افزایش بهرهوری، زیاد است. متاسفانه خیلی از این ابزارها در دسترس عموم نیست. ولی اینجا، در ادامه مجموعه #نرمابزار مروری کنیم بر ابزار مهمی که در دسترس شرکتهای کوچک هم هست: محیط برنامهسازی یکپارچه (Integrated Development Environment).//
اول شروع کنم از بیسوادی خودم: تا ۱۲ سال پیش، تقریبا تمام تجربهی حرفهای برنامهنویسی من در ویم (vim) بود. با ورود به گوگل، برایم بهسرعت روشن شد که بدون ابزار یکپارچه خوب، امکان درک یک سامانه بزرگ بسیار دشوار است، مثلا وقتی کد بعضی سرویسهای جیمیل را بررسی میکردم. //
از این مهمتر، کارم بعد از مدتی رفت بهسمت تولید ابزار یکپارچه برای جاوااسکریپت و کلنجار با مشکلات زبانهای بدون گونه ایستا (statically typed). به این سوال بعدا برمیگردیم که چند صدهزار (یا بیشتر) خط کد جاوااسکریپت جیمیل (فقط سمت مرورگر) چطور تولید میشود. فعلا با این مقدمه،//
مشاهده از دسترفتن دستآوردهای انسانی دو دهه گذشته در افغانستان، اندوه مداوم چند ماه گذشته بوده است. قصدم در اینجا نمک پاشیدن بر زخم عزیزان افغان نیست ولی این چند هفته فکرم مشغول این سوال است که این فروپاشی چرا دارد به این سرعت انجام میشود؟ چند نکته که به ذهنم میرسد: //
۱) دستآوردی که برایش تلاش نشده باشد و با سختی بهدست نیامده باشد، بهراحتی از دست میرود: قطعا این دو دهه، شاخصهای ارزندهای برای افغانستان داشته، از وضعیت زنان گرفته تا رسانههای نیمه آزاد. ولی اغلب این دستآوردها در سایهی پیروزی قویترین اتحاد نظامی دنیا بر طالبان //
بهدست آمد و نوعی قالب کردن ارزشهای آن اتحاد پیروز بر جامعهی سنتی افعانستان بود. این ارزشها، نه دغدغهای برای گروههای «مجاهد» ضد شوروی در دهه ۸۰ بود، نه چندان اهمیتی در جنگ داخلی دههی نود داشت. توجه کنیم که ۷۴٪ جمعیت افغانستان روستایی است. //
۱) وقتی ۱۱ سال پیش آمدم گوگل، برنامه ۳-۴ سال کسب تجربهی مهندسی خوب و بعد بازگشت به ایران بود. قسمت دوم برنامه متاسفانه عملی نشد ولی بخش اول چرا. شاید بهاشتراک گذاشتن بعضی از این تجربهها در فضای فارسی مفید باشد. یکی از مهمترین اینها اهمیت «بازبینی کد» است و نقش #نرمابزار //
۲) بهخصوص وقتی سروکارم با گیتهاب است، ضعف ابزارها آشکار است. ولی اول چرا بازبینی کد (code review) مهم است. برای من لااقل این موارد مهم اند:
آ) خوانایی کلی کد و پرهیز از ساختارهای بد
ب) سادهسازی طراحی و پیادهسازی
پ) انتقال تجربه
ت) کشف خطا
ث) ارزیابی // google.github.io/eng-practices/…
۳) در مورد آ یک ویژگی گوگل این است که تقریبا کد همهی تیمها در یک مخزن (repository) مرکزی است و شما همیشه از سر (HEAD) استفاده میکنید (میدانم کمی عجیب است ولی خیلی مشکلات ساخت و یکپارچگی را حل میکند). با اینکه چند دههزار برنامهنویس مدام مشغول افزودن به این مخزن اند، //