Thread by @kaewkandaxp

#มิตทาเค

'มิตสึยะ ทาคาชิ' เป็นดีไซเนอร์ชาวญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงดังระดับโลก ไม่ว่าเจ้าตัวจะออกมากี่คอลเลคชั่น มันก็ขายดีหมดทุกอย่าง และมิตสึยะยังมีหน้ามีตาในแวดวงสังคมไฮโซอีกด้วย

'ฮานากาคิ ทาเคมิจิ' เป็นเพียงพนง.พารท์ไทม์ธรรมดาๆเท่านั้น (1)
#ออลทาเค #คลังฟิคของกานดา

ทาเคมิจิเคยเจอมิตสึยะอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นทาเคมิจิไปเดินเล่นที่ห้าง แล้วเจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าที่ห้างตอนนี้มีนักดีไซเนอร์ชื่อดังมาเปิดตัวช้อปใหม่ที่อยู่ในห้างนี้

ทาเคมิจิโดนแฟนคลับของดีไซเนอร์คนดังทั้งผลักทั้งชนจนทาเคมิจิล้มไปกองอยู่กับพื้น จะลุกขึ้นก็ทำไม่ได้ เพราะเหมือน (2)

ข้อเท้ามันจะพลิกไปแล้ว

"ผมต้องขอโทษแทนแฟนคลับของผมด้วยนะครับ คุณพอจะลุกไหวไหมครับ" ทาเคมิจิเงยหน้าไปมองคนที่พูดกับเขาทันที

"มะ...ไม่เป็นไรครับ แต่เหมือนข้อเท้าผมมันจะพลิก คุณช่วยไปเรียกรปภ.มาพยุงผมไปทีครับ" ที่ทาเคมิจิไม่เอ่ยปากบอกให้มิตสึยะพยุงตัวเอง ก็เป็นเพราะว่า (3)

ทาเคมิจิคิดว่ามิตสึยะน่าจะมีงานยุ่งมากก็เลยไม่อยากรบกวนเจ้าตัวอีก

แต่มิตสึยะก็ไม่ได้ไปตามรปภ.มาช่วยทาเคมิจิ มิตสึยะช้อนตัวทาเคมิจิขึ้นมาแนบอกแล้วเดินไปที่ร้านของตัวเองทันที

ท่ามกลางสายตาแฟนคลับของมิตสึยะ ทาเคมิจิรู้สึกเขินจนต้องฝังหน้าของตัวเองลงบนไหล่ของมิตสึยะ (4)

อย่างเสียไม่ได้

มิตสึยะอุ้มทาเคมิจิมาที่หลังร้าน แล้วค่อยๆวางตัวของทาเคมิจิลงบนเก้าอี้ทำงานของตัวเอง ก่อนจะเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาแล้วเริ่มทายาให้ทาเคมิจิอย่างอ่อนโยน

ใจของทาเคมิจิเต้นระส่ำตั้งแต่ที่โดนคุณดีไซเนอร์ชื่อดังอุ้มเข้ามาแล้ว ทาเคมิจิรู้ได้ทันทีเลยว่า (5)

เขาคงตกหลุมรัก มิตสึยะ ทาคาชิ เข้าให้แล้วสิ

แต่ทาเคมิจิก็คิดว่าตัวเองคงจะไม่เหมาะสมกับคนระดับมิตสึยะเลยแม้แต่นิดเดียว

ทาเคมิจิจึงทำแค่เพียงคอยติดตามข่าวทางโซเชี่ยลมีเดียของมิตสึยะเท่านั้น แค่ได้เห็นรูปของมิตสึยะ ทาเคมิจิก็รู้สึกอิ่มเอมในหัวใจแล้ว

จนกระทั่ง (6)

ที่ห้องเสื้อหลักของมิตสึยะประกาศรับสมัครพนักงานพาร์ทไทม์ตำแหน่งผู้ช่วย 1 ตำแหน่ง ทาคุยะรีบเอามาบอกทาเคมิจิทันที

"นายไม่ลองไปสมัครดูล่ะ นี่เป็นโอกาสที่ดีเลยนะที่นายจะได้เข้าใกล้คนที่นายชอบน่ะ"

"ไม่เอาด้วยหรอก แล้วอีกอย่างนึงนะ ถึงชั้นจะสมัครไปก็ไม่น่าจะได้ด้วย" (7)

"ยังไม่ทันได้ลองเลยทาเคมิจิ" ทาคุยะพยายามที่จะโน้มน้าวเพื่อนสนิทตัวเล็กนี่ให้ได้ แต่ทาเคมิจิก็ไม่ยอมเอาลูกเดียว

เพราะสำหรับทาเคมิจิแล้วมิตสึยะคืออยู่สูงกว่ามาก โปรไฟล์นี่เรียกได้ว่าแสนที่จะเพอร์เฟค นิสัยก็จัดได้ว่าแสนดีและอบอุ่นที่สุด

ถ้าทาเคมิจิได้ไปใกล้ชิดกับ (8)

มิตสึยะขนาดนั้น มีหวังทาเคมิจิจะต้องรู้สึกถลำลึกไปมากกว่านี้แน่ๆ

จนกระทั่งวันนึง ในขณะที่ทาเคมิจิกำลังทำงานพาร์ทไทม์อยู่ในร้านอาหาร มิตสึยะก็พาลูนะกับมานะมากินที่ร้านนี้พอดิบพอดี

มิตสึยะเห็นเหตุการณ์ที่ทาเคมิจิโดนลูกค้าวีนใส่ ทั้งๆที่ทาเคมิจิไม่ได้ผิดอะไรเลย (9)

ลูกค้าคนนั้นเป็นคนสั่งอาหารผิดเองแท้ๆแต่มาโทษว่าเป็นความผิดของทาเคมิจิ

ขนาดมีลูกค้าโต๊ะข้างๆช่วยยืนยัน ลูกค้าคนนั้นก็ไม่ยอม และใช้อำนาจความที่เป็นลูกค้าประจำ บีบบังคับให้เจ้าของร้านไล่ทาเคมิจิออก

มิตสึยะบอกให้ลูนะกับมานะรออยู่ในร้านก่อน แล้วตัวเองก็วิ่งไปดักรอ (10)

ทาเคมิจิที่หน้าร้าน

ทาเคมิจิเก็บข้าวของเสร็จแล้วก็รีบเดินออกจากร้าน เพื่อที่จะไปขึ้นรถเมล์กลับบ้านทันที ก็เลยไม่ได้ทันสังเกตเห็นมิตสึยะเลยแม้แต่น้อย

มิตสึยะเลยคว้าแขนของทาเคมิจิเอาไว้ เพื่อให้ทาเคมิจิหยุดเดินก่อน พอทาเคมิจิได้เห็นว่าคนที่กำลังจับแขนเขาอยู่คือใคร (11)

ใจของทาเคมิจิก็เต้นเร็วระรัวจนเหมือนจะหลุดออกมา

และทาเคมิจิก็เป็นลมไปในที่สุด มิตสึยะเข้ามารับตัวของทาเคมิจิเอาไว้ได้ทัน แล้วจึงอุ้มทาเคมิจิไปไว้ที่รถก่อน จากนั้นก็โทรเรียกให้มานะมาอยู่กับทาเคมิจิในรถก่อน

พอมิตสึยะกลับไปจ่ายเงินค่าอาหารเรียบร้อยแล้ว (12)

เจ้าตัวก็เดินออกมาพร้อมกับลูนะ

มานะและลูนะรู้สึกสงสัยพี่ชายของตัวเองมากๆว่าทำไมถึงได้เอาพี่ชายผมดำคนนี้ขึ้นรถมาด้วย

ปกติพี่ชายของพวกเธอเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงจะตาย ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวหรือเพื่อนสนิทจริงๆ มิตสึยะแทบจะไม่พาขึ้นรถมาเลย (13)

มิตสึยะอุ้มทาเคมิจิเข้ามาในบ้านของตัวเองก่อนที่จะวางทาเคมิจิไว้บนโซฟา

ลูนะกับมานะก็ยิ่งสงสัยเข้าไปอีก เพราะปกติแล้วถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทจริงๆ พี่ชายของพวกเธอจะไม่ยอมพาเข้าบ้านเลย อย่างมากก็พาไปคอนโดของเจ้าตัว

แสดงว่าพี่ชายผมดำคนนี้จะต้องมีความสัมพันธ์พิเศษ (14)

กับพี่ชายของพวกเธอแน่ๆ

รอไม่นานทาเคมิจิก็ฟื้นขึ้นมา แล้วเจ้าตัวก็หันมองซ้ายขวาใหญ่ เพราะความทรงจำสุดท้ายที่เขาจำได้ก็คือ

มิตสึยะซังจับแขนเขาอยู่ แล้วเขาก็น่าจะเป็นลมไป

"พี่ชายตื่นแล้วเหรอคะ?" ทาเคมิจิหันไปมองตามต้นเสียงแล้วก็พบกับผู้หญิงที่น่าจะอายุน้อยกว่า (15)

ตัวเองหลายปียืนมองมาทางเขาอยู่

"มานะ!!! พี่ชายคนนี้ตื่นแล้ว" แล้วลูนะตะโกนเรียกน้องสาวของตัวเองที่อยู่ในห้องครัวทันที

"เอ่อ..." ทาเคมิจิส่งเสียงออกมา

"มีอะไรรึเปล่าคะ?" ลูนะถามขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงของทาเคมิจิ

"ขอโทษนะครับ ที่นี่คือที่ไหนเหรอครับ?" (16)

"บ้านของครอบครัวหนูเองค่ะ แต่หนูไม่ใช่คนที่พาพี่ชายมานะคะ คนที่พาพี่ชายมาคือพี่ชายของหนูเองค่ะ"

"พี่ชายของน้องเหรอครับ?" ทาเคมิจิถามออกมาอีกครั้ง

"อ้าว พี่ไม่ได้รู้จักพี่ชายของหนูอยู่แล้วเหรอคะ?" ลูนะถามออกมาอย่างสงสัย

"เอ่อ...น้องช่วยบอกชื่อพี่ชายของน้องได้ไหมครับ" (17)

"มิตสึยะ ทาคาชิไงคะ ส่วนหนูก็มิตสึยะ ลูนะ แล้วนู่นก็น้องสาวอีกคนชื่อมิตสึยะ มานะ"

ถ้าไม่ใช่คนสนิทจริงๆจะไม่มีใครรู้ว่ามิตสึยะมีน้องสาวอีกสองคน เพราะมิตสึยะไม่อยากให้พวกนักข่าวหรือแฟนคลับตัวเองมาตามติดน้องสาวทั้งสองคนของเขา (18)

"มะ...มิตสึยะ ทาคาชิ ทะ...ที่เป็นดีไซเนอร์ชื่อดังเหรอครับ?"

"ใช่ค่ะ"

"มานะ!!! โทรบอกพี่ทาคาชิเร็วว่าพี่ชายคนนี้เป็นลมไปอีกแล้ว"

ยังโชคดีที่ว่าทาเคมิจิยังนั่งอยู่บนโซฟา ตอนที่เจ้าตัวเป็นลมไปอีกรอบก็เลยไม่ได้หัวฟาดพื้น (19)

@threadreaderapp unroll pls