Thread by @kaewkandaxp

ทาเคมิจิมีรูปร่างอวบที่ค่อนข้างไปทางอ้วน สาเหตุก็มาจากการกินยาของโรคประจำตัว ด้วยรูปร่างที่ไม่ตรงตาม beauty standard ทาเคมิจิก็เลยไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว แถมยังถูกบูลลี่อีกต่างหาก

จนกระทั่งจิฟุยุกับฮัคไคย้ายมาอยู่โรงเรียนเดียวกันกับทาเคมิจิ (1)
#ออลทาเค #คลังฟิคของกานดา

แถมยังได้มาอยู่ห้องเดียวกับทาเคมิจิอีกต่างหาก

เพื่อนในห้องที่เป็นหัวโจกก็บอกจิฟุยุกับฮัคไคที่เป็นเด็กใหม่ว่า สามารถแกล้งทาเคมิจิได้ตามสบายเลย ซึ่งทั้งจิฟุยุกับฮัคไคก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

แต่พอทั้ง 2 คนได้มาเห็นภาพที่ทาเคมิจิโดนบูลลี่แล้ว มันก็รู้สึกโมโหมาก (2)

เพราะไอ้พวกนี้มันแกล้งทาเคมิจิที่ไม่มีทางสู้เลยนะสิ!!!

จิฟุยุกับฮัคไคก็เลยยื่นมือเข้าไปช่วยทาเคมิจิ และทั้ง 2 คนก็ยอมที่จะแตกหักกับเพื่อนทั้งห้อง เพื่อมาอยู่กับทาเคมิจิทันที

เพราะจิฟุยุกับฮัคไคคิดว่า ถ้าให้เลือกระหว่างทาเคมิจิกับเพื่อนในห้องคนอื่นที่ชอบบูลลี่คนอื่น (3)

พวกเขาเลือกที่จะอยู่กับทาเคมิจิดีกว่า

จิฟุยุเป็นเด็กที่หัวไวมาก ฮัคไคก็เรียนเก่งพอสมควร เพราะงั้นเวลาที่มีโจทย์การบ้านอะไรยากๆมา ทั้งจิฟุยุกับฮัคไคก็ทำได้สบายมาก

และพวกเขาก็ยังเอามาสอนทาเคมิจิอีกด้วย ส่วนคนอื่นในห้องน่ะเหรอ

พวกเขาไม่มีทางที่จะไปสอนพวกมันอย่างเด็ดขาด!!! (4)

จิฟุยุกับฮัคไคก็คอยช่วยกันปกป้องดูแลทาเคมิจิเสมอมา

จนกระทั่งเย็นวันนึง
หนังสือวิทยาศาสตร์ของจิฟุยุติดมาอยู่ในกระเป๋าของทาเคมิจิ แล้วที่สำคัญก็คือ วันพรุ่งนี้จะมีสอบด้วย

ทาเคมิจิก็เลยกลัวว่าจิฟุยุจะไม่มีหนังสือไว้อ่านสอบ เจ้าตัวก็เลยรีบโทรถามจิฟุยุทันทีว่าอยู่ที่ไหน (5)

จิฟุยุก็ตอบทาเคมิจิไป แล้วพอทาเคมิจิตอบว่าเดี๋ยวจะไปหา จิฟุยุยังไม่ทันที่จะตอบอะไรกลับไป สายก็ถูกตัดไปเสียก่อน พอโทรกลับไปก็ปรากฎว่ามือถือของทาเคมิจิน่าจะแบตหมดไปแล้ว

"เกิดเรื่องใหญ่แล้วฮัคไค" จิฟุยุชะโงกหน้าไปพูดกระซิบกับฮัคไคที่อยู่อีกแถวนึง (6)

"มีอะไรเหรอจิฟุยุ" ฮัคไคจึงกระซิบถามกลับไป

"ทาเคมิจิกำลังจะมาที่นี่"

"อะไรนะ!!! ทา---

ยังไม่ทันที่ฮัคไคจะพูดจนจบประโยค จิฟุยุก็ตะครุบตัวฮัคไคไว้ แล้วใช้มือของตัวเองปิดปากของฮัคไคแน่น

เพราะตอนที่ฮัคไคตะโกนออกมาอย่างตกใจในตอนแรก ไมกี้ที่กำลังพูดๆอยู่ข้างหน้า (7)

จึงหยุดพูดทันที และทุกคนในโตมันก็หันมามองที่ฮัคไคกับจิฟุยุเป็นตาเดียว

"พวกแกสองคนทำอะไรกัน" ไมกี้ถามออกมาอย่างสงสัย

"อะ...เอ่อ ฮัคไคปวดท้องกะทันหันครับไมกี้คุง" จิฟุยุเกือบที่จะคิดคำแถออกมาไม่ทัน

"แกปวดท้องเหรอฮัคไค" ไมกี้หันไปถามฮัคไค (8)

"ชะ...ใช่ครับ โอ้ยยยยยย ปวดท้องมากๆเลยครับ" พอฮัคไคพูดออกมาแบบนั้น ไทจูก็เลยรีบวิ่งมาดูน้องชายของตัวเองทันที

"ไมกี้ เดี๋ยวชั้นพาฮัคไคไปส่งโรงพยาบาลก่อนนะ" เมื่อไทจูพูดจบไทจูก็จับฮัคไคแบกขึ้นหลังแล้วเดินไปทันที

ฮัคไคพยายามบอกว่าไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก มันไม่ได้ปวดขนาดนั้น (9)

แต่ไทจูที่รักน้องๆของตัวเองยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ก็ไม่ยอมฟังและยืนยันที่จะพาฮัคไคไปโรงพยาบาลให้ได้

เมื่อตัวช่วยเพียงหนึ่งเดียวไม่อยู่แล้ว จิฟุยุเลยจะต้องคิดหาวิธีที่จะทำให้ทาเคมิจิไม่ต้องมาเจอกับพวกโตมันอยู่คนเดียว

เพราะจิฟุยุไม่มั่นใจเลยว่า ถ้าพวกท้อปโตมันได้มาเห็นทาเคมิจิ (10)

พวกท้อปโตมันจะมารุมบูลลี่ทาเคมิจิอีกไหม

กับพวกเพื่อนๆในห้องเขากับฮัคไคยังพอที่จะเข้าไปช่วยและปกป้องทาเคมิจิได้

แต่ถ้าเป็นพวกท้อปโตมันแล้วล่ะก็ ต่อให้มีจิฟุยุอีกสิบคน ฮัคไคอีกสิบคน ก็ยังไม่สามารถปกป้องทาเคมิจิให้รอดพ้นจากการถูกบูลลี่ของพวกท้อปโตมันได้เลย (11)

จิฟุยุคิดหาทางออกสักพัก จนในที่สุดเจ้าตัวก็คิดออกจนได้ เลยสะกิดบาจิที่อยู่ข้างหน้ายิกๆๆ

"มีอะไร?" บาจิหันมาถามด้วยน้ำเสียงที่ติดรำคาญเล็กน้อย

"บาจิซังครับ พอดีว่าผมอยากไปเข้าห้องน้ำครับ" จิฟุยุตอบออกมาแบบหวั่นๆ เพราะกลัวว่าจะโดนบาจิจับโกหกได้ (12)

"อดทนนิดนึงเดี๋ยวก็จบแล้ว" บาจิตอบออกมาพร้อมกับปัดมือที่จิฟุยุดึงเสื้อของตัวเองอยู่ให้ออกไป

ในขณะที่บาจิกำลังจะหันกลับไปสนใจในสิ่งที่ไมกี้พูดต่อนั้น จิฟุยุก็เอื้อมมือมากระตุกเสื้อของบาจิอย่างแรง จนบาจิหันมาถามจิฟุยุอีกรอบว่า

"อะไรของแกอีกเนี่ย" (13)

"ผมปวดหนักครับบาจิซัง ข้าศึกมาจ่ออยู่ตรงปากประตูแล้ว ถ้าผมยังไม่ถึงห้องน้ำภายใน 10 นาทีนี้ มันจะต้องราดออกมาแน่ๆเลยครับบาจิซัง" จิฟุยุโกหกออกมาคำโต

"จะไปเข้าห้องน้ำก็ไปเลย อย่ามาราดแถวนี้นะ" บาจิตอบกลับไปแบบรำคาญเล็กน้อย

ทันทีที่จิฟุยุได้ยินคำอนุญาตของบาจิ (14)

เจ้าตัวก็ค่อยๆเฟดตัวออกมาจากการประชุมแบบเนียนๆ แล้วหลังจากนั้นก็รีบวิ่ง 4x100 ลงบันไดไปดักรอทาเคมิจิที่ข้างล่างทันที

จิฟุยุวิ่งลงมาถึงข้างล่างสุดได้ไม่เกิน 2 นาที ทาเคมิจิก็มาถึงพอดี

'เกือบไปแล้วไหมละ' จิฟุยุนึกขึ้นมาในใจแบบโล่งอก (15)

ทาเคมิจิยื่นหนังสือวิทยาศาสตร์คืนให้กับจิฟุยุ แล้วก็ถามอะไรอีกนิดหน่อยก่อนที่จะหันหลังเดินกลับไป

พอจิฟุยุเห็นทาเคมิจิเดินกลับไปจนสุดสายตาแล้ว เจ้าตัวก็รีบวิ่งขึ้นไปตรงที่ทุกคนกำลังประชุมแก๊งกันอยู่ทันที

"แกไปเอาหนังสือวิทยาศาสตร์มาจากไหน?" บาจิถามออกมาเมื่อเห็นว่า (16)

ในมือของรองหัวหน้าหน่วยตัวเอง มีหนังสือเรียนวิทยาศาสตร์อยู่

"อะ...เอ่อ ผมเอามาจากในกระเป๋าของผมครับบาจิซัง พอดีเอาไปอ่านตอนที่กำลังถ่ายอยู่น่ะครับ แต่ลืมเอาไปเก็บมันก็เลยติดมือมาด้วย" จิฟุยุตอบโกหกไปแบบหวั่นๆ แต่บาจิก็ไม่ได้สงสัยอะไร เจ้าตัวทำเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น (17)

ส่วนฮัคไคนั้นเหมือนเจ้าตัวจะแสดงแอคติ้งในการปวดท้องได้สมจริงมากเกินไป หมอก็เลยจับฉีดยาแก้ปวดให้เลย

'นี่ถ้าไม่ใช่ว่าทำเพื่อทาเคมิจิล่ะก็ชั้นเอาแกตายแน่จิฟุยุ!!!'

แต่เหมือนว่าในช่วงนี้นั้น วันไหนที่มีประชุมแก๊งกัน มันจะต้องมีเรื่องที่ทำให้ทาเคมิจิมาหาจิฟุยุที่นี่ได้ทุกครั้ง (18)

เมื่อครั้งก่อนพอจิฟุยุกระซิบบอกฮัคไค จิฟุยุก็ไม่รู้ว่าฮัคไคมันจะตกใจอะไรนักหนา ถึงได้ตะโกนออกมาเสียงดังลั่น

จนเขาต้องแถกับทุกคนว่าฮัคไคปวดหัวเฉียบพลัน ซึ่งพอไทจูได้ยินปุป ก็รีบมาแบกน้องชายของตัวเองไปโรงพยาบาลทันที

แล้วฮัคไคก็โดนจับฉีดยาแก้ปวดไปอีก 1 เข็ม (19)

ส่วนจิฟุยุนั้นก็อ้างกับบาจิว่าเปิดแก๊สทิ้งเอาไว้กลัวไฟไหม้ห้อง เลยขอวิ่งกลับไปปิดแก๊สที่ห้องก่อนแล้วจะรีบกลับมา

ส่วนครั้งนี้นั้นขนาดจิฟุยุกระซิบบอกก่อนว่าอย่ากระโตกกระตาก แต่พอถึงตอนที่จิฟุยุพูดว่าอีก 10 นาทีทาเคมิจิจะมาถึง ฮัคไคมันก็ตะโกนออกมาเสียงดังลั่นว่า (20)

"อะไรนะ!!! อี---

ทุกคนรู้สึกเหมือนเดจาวูยังไงชอบกล เพราะภาพที่เห็นก็คือจิฟุยุเข้าไปตะครุบตัวฮัคไคแล้วเอามือตัวเองปิดปากฮัคไคแน่น

"ฮัคไคมันเป็นอะไรอีกห้ะจิฟุยุ" ไมกี้ตะโกนถามออกมา

"อะ...เอ่อ อ้อ ฮัคไครู้สึกเวียนหัวจนจะวูบไปน่ะครับไมกี้คุง" แล้วทุกคนก็รู้สึกเหมือน (21)

เดจาวูอีกครั้งเพราะไทจูรีบวิ่งเข้ามาหาฮัคไคแล้วแบกขึ้นหลังตัวเองทันที

"นี่ไทจู ถ้ามีเวลาว่างล่ะก็ แกก็พาฮัคไคไปตรวจสุขภาพบ้างนะ ประชุมสัปดาห์ก่อนนู้นก็ปวดท้อง เมื่อศุกร์ที่แล้วก็ปวดหัว มาวันนี้ก็เวียนหัวอีก นี่ถ้ามีประชุมครั้งหน้ามันจะหน้ามืดไหมเนี่ย!!!" (22)

ไมกี้พูดกับไทจูเสร็จ ไทจูก็พยักหน้ารับเล็กน้อย ก่อนจะแบกน้องชายของตัวเองไปที่รถทันที

แล้วฮัคไคก็โดนหมอจับให้น้ำเกลือ และให้นอนที่โรงพยาบาล 1 คืน เพื่อสังเกตอาการ

บาจิเองก็รู้สึกเหมือนเดจาวูเพราะพอไทจูแบกฮัคไคไปปุป จิฟุยุก็กระตุกเสื้อเขายิกๆๆทันที (23)

"อะไรของแกอีกเนี่ย"

"คือผมลืมเก็บผ้าครับบาจิซัง ถ้าผมไม่ไปเก็บตอนนี้ แล้วแม่ผมมาเห็นเข้าล่ะก็ผมโดนด่าแน่ๆเลยครับ เดี๋ยวผมมานะครับบาจิซัง" บาจิยังไม่ทันได้พูดอะไรกลับไป จิฟุยุก็วิ่งออกไปทันที

ท้อปแก๊งแต่ละคนเริ่มสงสัยในพฤติกรรมของจิฟุยุกับฮัคไคมาตั้งแต่เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว (24)

แต่ก็ไม่ได้มีใครพูดอะไรออกมา จนมาถึงคราวนี้ไมกี้ก็เลยนัดท้อปแก๊งทุกคน ยกเว้น จิฟุยุกับฮัคไคมาประชุมกันนอกรอบทันที

ไทจูบอกว่าได้พาฮัคไคไปตรวจสุขภาพมาแล้วแบบละเอียดยิบ ซึ่งฮัคไคก็สุขภาพปกติและแข็งแรงดี

บาจิก็เลยเล่าถึงพฤติกรรมจิฟุยุที่ดูแปลกๆให้ทุกคนได้ฟัง (25)

ปรึกษาหารือกันอยู่สักพัก จนในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะทำตามแผนของคิซากิที่เสนอออกมา

ถ้าครั้งนี้ฮัคไคป่วยเป็นอะไรอีก ไทจูไม่ต้องวิ่งเข้าไปหาฮัคไค เพราะคิซากิให้เหตุผลว่า

ถ้าจิฟุยุกับฮัคไคมีอะไรที่กำลังปิดบังพวกเราอยู่ พอจิฟุยุเห็นว่าไทจูไม่มาพาฮัคไคไป (26)

จิฟุยุก็จะเป็นคนพาฮัคไคออกไปเอง แล้วจิฟุยุก็จะไม่ต้องมาหาข้ออ้างกับบาจิที่จะออกไปทีหลังอีกด้วย

ห้าวันต่อมา

การประชุมแก๊งในครั้งนี้มีขึ้นเพื่อจับผิดจิฟุยุกับฮัคไคโดยเฉพาะ และทุกคนก็รู้สึกเดจาวูขึ้นมาอีกครั้ง เพราะอยู่ดีๆฮัคไคก็ตะโกนลั่นออกมาอย่างตกใจแล้วจิฟุยุ (27)

ก็เข้าไปตะครุบตัวและปิดปากฮัคไคแน่น

ไมกี้ก็แกล้งถามเหมือนอย่างทุกครั้งว่าฮัคไคเป็นอะไรอีก จิฟุยุก็ตอบออกมาว่า ฮัคไคหน้ามืด ไทจูไม่วิ่งมาหาน้องชายของตัวเองเหมือนอย่างเคย

จิฟุยุก็เลยอาสาพาฮัคไคไปหาหมอเองทันที ซึ่งทุกอย่างมันก็เหมือนกับที่คิซากิพูดเอาไว้ไม่มีผิด (28)

พอจิฟุยุกับฮัคไคเดินออกไปจนสุดสายตาแล้ว ไมกี้ก็สั่งให้ลูกน้องระดับล่างรออยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนเด็ดขาด

แล้วไมกี้กับท้อปแก๊งแต่ละคนก็แอบเดินตามจิฟุยุกับฮัคไคไปทันที

ทาเคมิจิโดนเพื่อนในห้องแกล้งมาสาดน้ำใส่ เสื้อนักเรียนของทาเคมิจิก็เลยแนบชิดไปกับตัว แล้วพวกมันก็รุม (29)

บูลลี่ร่างกายของทาเคมิจิอย่างสนุกปาก

ทาเคมิจิทนความอับอายไม่ไหวเลยวิ่งหนีออกมาแล้วก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุด จะกลับบ้านเลยก็ไม่กล้า เพราะกลัวว่าถ้าแม่เห็นตัวเองในสภาพนี้มันจะทำให้แม่เป็นห่วงจนนอนไม่หลับอีก

เลยเลือกที่จะโทรหาจิฟุยุแล้วขอไปหาตอนนี้เลยได้ไหม (30)

ที่ฮัคไคตะโกนขึ้นมาอย่างตกใจก็เพราะว่าจิฟุยุบอกว่าทาเคมิจิกำลังร้องไห้อยู่นี่แหละ

เมื่อจิฟุยุกับฮัคไคลงมาถึงข้างล่างทาเคมิจิก็เดินมาถึงพอดี แล้วรีบวิ่งเข้ามากอดจิฟุยุกับฮัคไคทันที

พอได้เห็นสภาพของทาเคมิจิแล้ว จิฟุยุกับฮัคไคก็รู้สึกโกรธขึ้นมาจนตัวสั่น พวกเขาอยากจะไปอัด (31)

พวกมันให้เละเสียจริงๆ

จิฟุยุกับฮัคไคตัดสินใจว่าจะพาทาเคมิจิไปคุยกันต่อที่อื่น เพราะสถานที่ที่อยู่กันในตอนนี้มันไม่ค่อยเหมาะสักเท่าไหร่นัก แต่ยังไม่ทันที่ทั้ง 3 คนจะได้เดินไปไหน ก็มีเสียงนึงพูดขึ้นมาว่า

"นี่น่ะเหรอคือสิ่งที่พวกแก 2 คนพยายามปิดบังพวกเราอยู่" จิฟุยุกับฮัคไคจำ (32)

ได้ทันทีว่านี่คือเสียงของไมกี้ และเมื่อทั้ง 2 คนหันกลับไปมองก็พบว่าท้อปแก๊งทุกคนมารวมกันอยู่ตรงนี้แล้ว

จิฟุยุกับฮัคไคเลยเอาตัวเองมายืนบังทาเคมิจิเอาไว้ แล้วพยายามคิดหาทางออกทันที

"พวกแกสองคนหลบไป" เมื่อไมกี้เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าจิฟุยุกับฮัคไคแล้ว ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ (33)

นิ่งสนิท แต่ทั้งสองคนก็ไม่ยอมหลบไป จนไทจูกับบาจิต้องเป็นคนมาดึงออกไป

ไมกี้มองทาเคมิจิที่ยืนตัวสั่นแล้วก้มหน้านิ่ง ก่อนที่จะถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกมาแล้วเอาไปคลุมให้กับทาเคมิจิ

"นายชื่ออะไร?" ไมกี้ถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

"ผะ...ผม---

"จะพูดกับคนอื่นก็เงยหน้าขึ้นมา (34)

มองคู่สนทนาด้วย" ไมกี้พูดแทรกขึ้นมาทันที แล้วทาเคมิจิจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองไมกี้แบบกล้าๆกลัวๆ

"สรุปนายชื่ออะไร?" ไมกี้ถามย้ำออกมาอีกครั้ง

"ฮะ...ฮานากาคิ ทาเคมิจิครับ" ทันทีที่พูดจบทาเคมิจิก็ก้มหน้าลงไปเหมือนเดิม

"นี่ทาเคมิจจิ เรามาเป็นเพื่อนกันนะ" (35)

@threadreaderapp unroll pls