Thread by @serpees_dixit

1/34🧵Z serii #serpees_niemcy pierwszy kanclerz Republiki Federalnej Niemiec - Konrad Adenauer.
Wybrany przez Niemców na "największego Niemca" w plebiscycie telewizyjnym.
Jego krótki życiorys - co robił przed przejęciem władzy przez NSDAP, jego działanie w III Rzeszy i po

2/34 wojnie już jako kanclerza. Poglądy polityczne na sprawy wewnątrzniemieckie i na politykę zagraniczną. W końcu jego stosunek do Polski (jakże w Polsce przekłamany), a także o nazwanym jego imieniem Domu Konrada Adenauera i Fundacji Adenauera. Zapraszam!

3/34 Konrad Adenauer przychodzi na świat w Kolonii w Cesarstwie Niemieckim w roku 1876. Urodził się w rodzinie katolickiej i w takim duchu odebrał wychowanie. Uczęszczał do gimnazjum, które ukończył zdając maturę. Później studiował prawo. Zarówno w szkole jak i podczas studiów

4/34 był określany jako przeciętny, nierzucający się w oczy uczeń/student. Zdał egzamin asesorski i na aplikację. Pracuje w prokuraturze w Kolonii, później w kancelarii lokalnego działacza partii Zentrum. Istniejąca do dziś partia Zentrum, założona jeszcze PRZED zjednoczeniem

5/34 Niemiec w 1871 roku uważa siebie za najstarszą partię Niemiec. Po II WŚ zostaje zmarginalizowana i przedwojenne dziedzictwo "centrystów" przejmie CDU. Do dziś obie partie spierają się o to, kto jest prawdziwym "dziedzicem".
Katolickie wychowanie Adenauera poprowadziło go

6/34 do działalności pomiędzy chrześcijańskimi demokratami z "Zentrum". 1904 roku Adenauer bierze ślub z Emmą Weyer. Ślub z pochodzącą z bogatej kolońskiej rodziny kobietą jest skokiem w życiorysie przyszłego kanclerza RFN. Startuje on z powodzeniem na radnego, następnie zostaje

7/34 zastępcą burmistrza Kolonii. Młody polityk sprawdza się na tym urzędzie, sukces przynosi mu I wojna światowa, kiedy skutecznie zaopatruje miasto w żywność. Niestety wtedy umiera też jego żona.
Po awansie burmistrza Kolonii zostaje on wybrany na jego następcę. Jest w chwili

8/34 wyboru najmłodszym włodarzem miasta całych Prus. Już po I wojnie światowej będzie bardzo wpływowy w Republice Weimarskiej, przyczyni się mocno do rozwoju miasta Kolonii. Otworzył uniwersytet (zdjęcie), dbał o rozwój zieleni miejskiej, ale także przemysłu. Rozbudowuje port na

9/34 Renie i zaplanuje autostradę z Kolonii do Bonn. Adenauer wysunął się na jednego z kandydatów na urząd kanclerza Republiki Weimarskiej. Był zwolennikiem odłączenia się Nadrenii od prowincji pruskiej. Później naziści stworzą plotkę, że od całej Rzeszy (co było kłamstwem) i

10/34 przylepią mu łatkę separatysty. Przez lata sprawował urząd Przewodniczącego Pruskiej Rady Państwa (na zdjęciu z frakcją partii Zentrum). W życiu prywatnym w 1919 roku Adenauer żeni się drugi raz (nowa żona da mu czwórkę dzieci, z poprzedniego małżeństwa ma już trójkę).

11/34 W 1929 roku ponownie zostaje burmistrzem Kolonii. Republika Weimarska wrze i trzęsie się w posadach. Adenauer jako zwolennik republiki i chrześcijańskiej demokracji staje się wrogiem wszystkich skrajności, a tych nie brakuje. W 1933 roku Adolf Hitler zostaje kanclerzem. W

12/34 tym samym roku Adenauer odmawia powitania go na lotnisku w Kolonii, kiedy ten przybywa do miasta. Zakazuje wieszania swastyk i sztandarów nazistowskich. W 1934 roku po nocy długich noży zostaje na dwa dni aresztowany jako znany przeciwnik reżimu. W czasie istnienia III

13/34 Rzeszy często zmienia miejsca pobytu, za odszkodowanie za skonfiskowane mu mieszkanie buduje dom w Rhöndorf (zdjęcie - obecnie jego muzeum).
Przez okres trwania reżimu hitlerowskiego utrzymuje kontakty z działaczami opozycji, jednak sam nie bierze udziału w niczym. W 1944

14/34 roku aresztowany po nieudanym zamachu na Hitlera. Przebywa w więzieniu parę miesięcy, ucieka by znów zostać pojmanym. Z braku dowodów i małą "ważność" postaci w tamtym okresie zwolniony.
Nadchodzi rok 1945, a wraz z nim "godzina zero". Tysiącletnia Rzesza, a wraz z nią

15/34 ukochana Kolonia leżą w ruinach. Adenauer jest na tak zwanej białej liście amerykańskiej - niemieckich polityków i osobistości nieobarczonych nazistowskim piętnem. Z ich polecenia zostaje ponownie burmistrzem Kolonii i zabiera się za podnoszenia miasta z gruzów. Kiedy

16/34 Kolonia zostaje włączona do brytyjskiej strefy okupacyjnej zostaje zwolniony ze stanowisko za krytykę Brytyjczyków. Wstępuje do nowo założonej CDU, dzięki doświadczeniu zebranemu w Cesarstwie Niemieckim, Republice Weimarskiej i kontaktach robi błyskawiczną karierę. Zostaje

17/34 przewodniczącym CDU we wszystkich trzech (oczywiście za wyjątkiem sowieckiej) strefach okupacyjnych. Wywiera ogromny wpływ na konstytucję nowo tworzonej republiki i 15 września 1949 roku w wieku 73 lat po wygranych przez CDU/CSU wyborach zostaje pierwszym kanclerzem RFN.

18/34 Adenauer będzie podnosić Niemcy z klęski II wojny światowej. Gospodarczej, militarnej, ale nade wszystko wizerunkowej. Za główne cele w polityce zagranicznej postawi sobie integrację europejską (zwłaszcza z Francją), ale także zjednoczenie kraju. W polityce wewnętrznej to

19/34 będzie integracja wypędzonych, budowa słynnej "społecznej gospodarki rynkowej" czyli kapitalizmu "z ludzką twarzą", który nie zapomina o najuboższych. Współautorem tego, co później określi się niemieckim cudem gospodarczym będzie oczywiście minister finansów w rządzie

20/34 Adenauera i jego następca na fotelu kanclerza - Ludwig Erhard. Nowy kanclerz jest współautorem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali - protoplasty Unii Europejskiej. Za udział i wpisanie się w europejskie projekty, a także w państwo frontowe nowej zimnej wojny RFN powoli

21/34 odbudowuje samodzielność na arenie międzynarodowej. Młode państwo wstępuje do NATO i Rady Europy. Można rzec, że na Zachodzie wpisując się w nową epokę historyczną i kreśląc pierwsze linie "europeizacji" niemieckiej polityki Adenauer dany mu czas wykorzystuje perfekcyjnie.

22/34 Na wschodnie kanclerz odrzuca wszystkie propozycje ZSRR zjednoczenia pod warunkiem neutralizacji Niemiec. Nawiązuje on jednak stosunki dyplomatyczne z ZSRR, czego efektem będzie powrót niemieckich jeńców do domu. Należy tu wspomnieć w kontekście wschodniej polityki o

23/34 Doktrynie Hallsteina (porównywalna z dzisiejszą polityką "jednych Chin"). RFN nie uznawało wschodnich Niemiec i nie zawierało stosunków dyplomatycznych z krajami bloku wschodniego (za wyjątkiem ZSRR). Wedle tej doktryny istniało tylko jedno prawdziwe państwo niemieckie.

24/34 Doktryna sama wygasła w roku 1972 po podpisaniu umowy między RFN a NRD o normalizacji stosunków, lecz to już długo po Adenauerze. Wróćmy jednak do niego. ZSRR musiało być państwem, z którym RFN nawiążę stosunki z prostego powodu. Adenauer wiedział, że bez zgody sowietów

25/34 nie będzie możliwe zjednoczenie Niemiec. Historia przyznała mu rację. Doktryna ta odbiła się na Polsce. Z PRL z powodów w.w. doktryny RFN nie utrzymywało stosunków i tym samym nie uznawało granicy, ponieważ... z Polską nie graniczyło. Adenauer, zwłaszcza jako katolik, do

26/34 Polaków nie miał negatywnego stosunku. Z powodu wyżej opisanej polityki, stosunku prozachodniego, ale także tego, że musiał walczyć o głosy wypędzonych, którym obiecywał prawo do ich majątków na wschodnie (uzależniając je od zjednoczenia) był przez polską propagandę

27/34 przedstawiany jako polakożerca. Słynne zdjęcie w płaszczu krzyżackim, jakie zrobiono mu podczas nadania mu godności rycerza przez Zakon zna każdy Polak. Co ciekawe zarówno do granicy wschodniej, jak i obietnic względem wypędzonych Adenauer podchodził mocno... z dystansem.

28/34 Zdawał sobie zwyczajnie sprawę, że celem nadrzędnym musi być zjednoczenie państwa. To zaś musi nastąpić przy zgodzie, bądź po pokonaniu ZSRR. Niemieckie mienie na wschodzie, kwestia granicy już po zjednoczeniu to daleka, daleka pieśń przyszłości.
Kanclerz opowiadał się za

29/34 remilitaryzacją Niemiec. Były również pomysły posiadania, a nawet własnej produkcji broni atomowej.
Pomimo swego sprzeciwu podczas rządów nazistów Adenauer był w RFN zwolennikiem integracji byłych nazistów ze społeczeństwem. Początkowe poparcie społeczne

30/34 dla denazyfikacji zaczęło spadać. Za złe mieli to Adenauerowi Amerykanie. Ale mówiąc szczerze - sami z byłymi nazistami współpracowali - jeśli było to dobre dla USA.
Do jednych z ostatnich sukcesów kanclerskich zaliczyć można utworzenie polsko-niemieckiej misji handlowej,

31/34 która to mogła zapowiadać nadejście przełomu w polityce wobec Warszawy. Podpisano również z Francją, z którą pojednanie i współpraca w tworzeniu i rozszerzaniu struktur europejskich była oczkiem w głowie kanclerza, traktat o przyjaźni.
Po dobrowolnym ustąpieniu z funkcji

32/34 po 14 latach rządów startował jeszcze później do Bundestagu. Następnie zajmuje się spisywaniem swoich wspomnień.
19 kwietnia 1967 umiera. Po pogrzebie państwowym ze wszystkimi horami, żegnany przez tłumy ludzi na ulicach spocznie w grobie w Rhöndorf.
Choć wielu Polaków

33/34 wskazałoby Bismarcka to nad Sprewą i Renem uważają Adenauera za największego kanclerza Niemiec.
Jego imieniem nazwany jest działający w ponad 80 krajach think tank związany z partią CDU/CSU.
Również nowa siedziba CDU w Berlinie nosi nazwę "domu Konrada Adenauera".

34/34 A teraz dwa cytaty tego niemieckiego polityka, które mogą być wskazówkami w polityce:
"Dobry Bóg ustanowił granice ludzkiej mądrości, nie zakreślił tylko granic głupocie a to nie jest uczciwe..."
"Wszyscy żyjemy pod tym samym niebem, ale nie wszyscy mamy ten sam horyzont."