Thread by @NChaeriz

AU แก๊งค์นักเลงคือกลุ่มโจรสลัดตามหานางเงือก โดยไม่รู้เลยว่านางเงือกก็คือลูกเรือตัวเองนั่นแหละ || AU พี่ชินไม่ตายเพราะฉันรักเค้า || ทาเคเป็นเงือก
#ออลทาเค #บ้านจ๊ะจ๋า

ก็คือ อาณาจักรซากุระ มีจักรพรรดิผู้ร่ำรวยและอยากเป็นอมตะ พร้อมทุ่มเงินไม่อั้นเพื่อเป็นอมตะ และจักรพรรดิกำลังป่วยหนัก+แย่งบังลังก์ หมอดูบอกว่า ถ้าอยากรอดจากวิกฤติ จะต้องกินหัวใจเงือกสดๆ ในคืนแรกของวสันต์ จักรพรรดิจึงประกาศว่า ถ้าใครจับเงือกเป็นๆ มาได้ จะมีรางวัลเป็นคิง+เงิน

ที่นี้ พวกกลุ่มโจรสลัดเทนจูกุ = นักโทษประหาร อิซานะอยากเป็นคิง+โคโค่เล็งเห็นหนทางรวย+ไฮทานิอยากรอด จึงคว้าข้อเสนอนี้ ส่วนกลุ่ม BD เป็นทหารเรือของราชวงศ์ ถูกบังคับให้ร่วมการตามหาเงือกด้วย และกลุ่มโตมัน โจรสลัดหน้าใหม่ มีไมกี้เป็นกัปตัน เพราะตามหาวิธีแก้คำสาป (2)

สภาพไมกี้ในเอยูนี้คือไมกี้ผมขาวรูทบงเท็น มีไมกี้เป็นกัปตัน ดราเค่นรองกัปตัน จิฟูยุต้นหน บาจิเป็นเชฟ ซันสุนักดาบ อินุปี้เป็นวิดวะเรือ ส่วนทาเคมิจจิเป็นหมอใบ้

ตอนที่เรือของไมกี้รั่วจนต้องจอดที่เมืองเล็กๆ ซึ่งไม่ได้อยู่ในแผนการ เขาได้รับความช่วยเหลือจากอินุปี้ที่มีฝีมือในการซ่อมเรือเก่งพอๆกับชินอิจิโร่ พี่ชายของไมกี้ที่ทำงานในวัง จึงเสนอให้อินุปี้เป็นลูกเรือ แต่อิหมามีเงื่อนไขว่าถ้ารับเขา ต้องรับทาเค น้องใบ้แต่มีฝีมือทางการแพทยด้วย

พอดีเรือของไมกี้ก็ไม่มีหมอ+ทาเคสวยจนไมกี้สนใจ เลยรับๆมาก็ได้ แม้ซันสุจะห้ามเพราะไม่ชอบขี้หน้าทาเค แต่พิไม้ไม่สนใจ 555555555

ที่นี้ ทาเคนอกจากเป็นหมอแล้วก็เล่นเครื่องดนตรีได้ด้วย โดยซันสุที่แม้จะขี้โมโหแต่กลับเล่นกีตาร์เก่ง มักถูกบังคับให้เล่นดนตรีคู่กับทาเคที่จะเป่าขลุ่ย ส่วนอินุปี้ตีกลอง เป็นวงดนตรีแก้เครียดสังสรรค์เฮฮา

การมีวงดนตรีเป็นเรื่องสำคัญสำหรับพวกโจรสลัดเพราะแก้เครียดจากการล่องเรือไร้จุดหมาย ปกติพวกเขามักได้ยินกัปตันไมกี้ร้องเสียงหลงโหยหวนเหมือนหมา แต่คราวนี้พอมีทาเคมา กัปตันไมกี้ก็ไม่ร้องเพลงหลงอีกเลย งงนะงง

แต่ใดๆ พวกเขาก็มีความเห็นตรงกันว่า ถ้าหากได้ยินเสียงทาเค มันคงดีกว่านี้ ไม่ต้องสื่อสารผ่านภาษามือ อินุปี้(คนแปลภาษามือ) และกระดาษ มีแค่ซันสุเท่านั้นที่ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เป็นใบ้ก็ดี เถียงไม่ได้5555555 ซันสุมักเอาความเก็บกด+ประสาทแดกไปด่าทาเคเสมือนเป็นแค่ต้นไม้

ซึ่งทาเคแรกๆก็ยิ้ม แต่หลังไเริ่มโมโห เวลาซันสุมาด่าทอ เขาจะเดินหนีไปอีกทางนึง ไม่ก็หากซันสุใช้กำลัง เช่น ดึงแขนจนทาเคเจ็บและนิ่วหน้า องค์รักษ์อินุปี้จะมาช่วยไว้เสมอ

เพิ่งเห็นว่าลืมพี่มิตสึยะ กรี๊ด ขอโทษค่ะพี่ 😭 // ให้พี่มิตสึยะเป็นนักวิชาการละกัน คิดไม่ออก แหะ

ที่นี้ เรื่องแปลกๆมันเกิดขึ้น ตอนทีเรือของพวกไมกี้เจอกับเรือเทนจุกุ อิซานะเห็นธงเรือของน้องชายต่างสายเลือด แต่ก็ตามประสาพี่ซึน(?) ส่งสารท้าต่อสู้ พิไม้ก็รักศักดิ์ศรีคิดว่ากูจะกลัวเหรอ มึงมาเลยมา!

ทั้งที่มิตสึนะและดราเค่นจะพยายามห้าม ยังไงก็พี่น้องกัน พวกแกทะเลาะกันตั้งแต่แย่งผ้าห่ม แย่งเนื้อชิ้นสุดท้าย แล้วตอนนี้เป็นโจรสลัดทั้งคู่มึงยังจะทะเลาะกันอีกอิห่า แต่อิไม้ก็ไม่สนใจ เวลาเอาแต่ใจก็เอาแต่ใจสุดโต่ง ใครห้ามไม่ฟัง ส่วนทางเทนจูกุ คาคุโจพยายามห้ามอิซานะแต่กํไม่สำเร็จ

พี่น้องไฮทานิผู้รักการเห็นคนอื่นเดือดร้อนก็ยุๆๆ สู้มันเลยกัปตัน สั่งสอนมัน! ดังนั้น การท้ารบระหว่างเรือโตมันกับเทนจูกุจึงเริ่มต้นขึ้น โดยตกลงกันว่าการสู้จะแบ่งเป็น 5:5 แต่ละฝ่ายเลือกตัวแทนต่อสู้ แต่กติกาพิลึกกว่า คือ คนชนะในยกแรก จะมีสิทธิเลือกคู่แข่ง(จากทีมตรงข้าม)ในนัดถัดไป

พูดง่ายๆ ก็คือกติโกงนั่นแหละ เพราะคนชนะเลือกคู่แข่งที่แข็งแกร่งได้และเลือกคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าจากทีมตรงข้าม คนเสนอกติโกงนี้ก็เป็นไฮทานิ รันจอมเจ้าเล่ห์ โดยในนัดแรก เป็นบาจิที่อาสาออกไปสู้ก่อน vs คาซึโทระ

คาซึโทระเคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กกับพวกไมกี้ แต่มีเรื่องผิดใจกัน อีกฝ่ายถูกส่งเข้าคุก และกลายเป็นลูกน้องของอิซานะ เขามีฝีมือต่อสู้รวดเร็วและพริ้วไหมดั่งเสือ ตรงข้ามกับบาจิทีได้เปรียบต้องพละกำลัง

สำหรับนัดแรกนั้น จบลงด้วยการที่คาซึโทระชนะเพราะเล่นทีเผลอ แอบใช้มีดแทงบาจิ เรือโตมันโกรธมากที่อีกฝ่ายขี้โกง แต่อิซานะบอกว่ากติกาไม่ได้ห้ามเรื่องใช้อาวุธ พวกเขาพลาดเองนะ และนัดถัดไปเป็นรินโด หมอนั่นเลือกจะสู้กับมิทสึยะที่ท่าทางบอบบาง

ในนัดนี้นั้น มิทสึยะขอยืมดาบเล่มเล็กจากซันสุ บอกว่าในเมื่อใช้อาวุธได้ก็จะไม่เกรงใจนะ ซึ่งรินโดเองก็ใช้ดาบด้วยเช่นกัน พี่น้องไฮทานิถูกเรียกว่าพี่น้องนักดาบนรก มาจากฝีมือการใช้ดาบของพวกเขาที่โหดเหี้ยมและกระหายความอยากเอาชนะ เวลาแทงไม่แทงให้ตายง่ายแต่จะเลือกแทบจุดที่ทรมานสุด

ส่วนมิทสึยะเองเป็นนักวิชาการ ดูบอบบางชิวๆ สบายๆ แต่จริงๆ เจ้าตัวก็เป็นคนช่างคิดช่างแค้นนะ สาเหตุที่มาเป็นโจรสลัดเพราะถูกฆ่ายกครัวโดยโจรสลัด จึงตั้งใจตามหาโจรสลัดกลุ่มนั้นเพื่อฆ่าพวกมัน จริงๆ สิ่งที่เขาถนัดคือการใช้ปืน แต่คิดแล้วว่า ถ้าใช้ปืนจะสู้ไม่ได้

ก็เลยเอาดาบละกัน เขากับซันสุเองก็รู้จักกันมานาน ซันสุมาจากตระกูลนักฆ่าชื่อดัง เขาถนัดการใช้ของมีคมทุกอย่าง โดยเฉพาะดาบ และเป็นคนสอนวิชาดาบให้มิทสึยะ ดังนั้น มิทสึยะถึงคิดว่า ถ้าต้องต่อกรกับพี่น้องนักดาบนรก ก็ใช้ดาบมันสู้แล้วกัน แต่ก่อนจะได้ออกไปสู้ กลับมีคนดึงแขนเสื้อเขาไว้

คนที่ดึงเขาไว้คือทาเคมิจินั่นเอง อีกฝ่ายไม่พูดอะไรแต่ดึงให้เขาโน้มตัวลงมา มิทสึยะก็งงๆ ว่ามีอะไร แต่ก็ยอมก้มตัวลงไปหา ปรากฎว่าทาเคมิจิจูบหน้าผากเขา เท่านั้นแหละ ทุกคนก็แตกตื่นทันที เพราะไมกี้นั้นสนใจทาเค และอิซานะก็แอบเล็งจะเอาทาเคมาเป็นลูกน้อง

อิซานะรู้สึกคุ้นๆ ว่าเคยเห็นทาเคมาก่อน ซึ่งจริงๆ แล้ว เคยมีครั้งนึงอิซานะไปว่ายน้ำกับพวกไมกี้และดราเค่น พวกเขาตั้งใจแข่งว่ายน้ำให้ไกลสุด เอมะที่แอบชอบเราเค่นก็ตาม

แต่พวกไมกี้ไม่ยอม ดราเค่นก็ห้าม อิซานะรำคาญเลยยุว่า ถ้าว่ายน้ำแข่งกับพวกเราได้ก็เอาเลย เอมะเรียนว่ายน้ำจากชินอิจิโร่+ไมกี้ผู้รักน้องและอวยน้องยิ่งชีพ เธอเข้าใจว่าเธอว่ายน้ำแข็ง ทั้งที่จริงการว่ายในทะเลไม่ใช่ว่ายน้ำในสระ

พอมาว่ายจริง เอมะก็ล้าและเหนื่อย แต่เธอยังอยากเอาชนะเลยฝืนว่ายต่อ ตอนนั้นเอง เธอว่านำดราเค่นที่ตั้งใจชะลอเพื่อรอเธอ แต่ไมกี้กับอิซานะหายไปไกลแล้ว ตอนนั้นเอง ที่ขาของเธอไปพันกับสาหร่าย และเป็นตะคริวเด็กหญิงตีน้ำขอความช่วยเหลือ ดราเค่นเห็นแล้วตกวจ รีบตะโกนบอกไมกี้กับอิซานะ

แต่กว่าสองคนนั้นจะว่ายมาทัน เอมะก็เกือบจมน้ำแล้วถ้าหากไม่ได้ดราเค่นคอยจับและพยุงเอาไว้ แต่ตอนนี้คลื่น+ลมแรงมากอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ถ้าหากสองคนนั้นลอยคอต่อไป พวกเขาอาจจมน้ำตายได้ อิซานะตัดสินใจว่ายน้ำลงข้างล่างไป จะแกะสาหร่ายที่พันเอาไว้ออก แต่ยิ่งแกะ มันก็ยิ่งพันขาน้องสาวตน

อิซานะและไมกี้ต้องสลับกันว่ายน้ำขึ้นมาเอาอากาศและช่วยกันแกะสาหร่าย ทันใดนั้นเอง ก็มีคลื่นลูกใหญ่มาและสาดดราเค่นกับเอมะจมลงน้ำทะเล ไมกี้ตกใจมาก เขารีบว่ายไปดึงดราเค่นที่ใกล้ตัวขึ้นมา ส่วนอิซานะเผลอหลับตา เอมะหมดสติ จมลงไปข้างล่าง เด็กชายพยายามตีขาตามไปคว้า แต่เขาจับเธอไม่ทัน

อากาศในปอดก็กำลังจะหมด อิซานะต้องว่ายขึ้นมาเอาอากาศก่อน ไมกี้พยุงคอดราเค่นไว้ ดราเค่นหมดสติไปแล้ว อิซานะสั่งให้ไมกี้พาดราเค่นไปที่หาด ตนจะหาเอมะเอง แต่คราวนี้ พอเขาว่ายลงไปข้างล่าง กลับหาเอมะไม่เจอ เขาว่ายน้ำงมไปงมมาอยู่หลายรอบแต่ก็หาเธอไม่เจอ จะว่ายให้ลึกกว่านี้ก็หายใจไม่ได้

เขารู้สึกสิ้นหวังและรู้สึกผิดที่ยุให้นัองสาวว่ายน้ำ ทั้งที่ว่ายน้ำไม่แข็ง เขาปาดน้ำตา ลงไปว่ายน้ำหาเธออีกครั้ง ตอนนั้นเองที่เขาเห็นอะไรบางอย่างกำลังว่ายตรงมาหาเขา เป็นหางที่ยาวกว่าหางปลาทั่วไป มันสะบัดขึ้นลงในน้ำเป็นประกายแวววับราวกับเล่นแสงไฟ

เมื่อมองอีกทีนึง มันก็มาอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เงือกหนุ่มผมสีบลอนด์ยาวถึงสะโพกอุ้มเอมะ อยู่ในอก มันว่ายมาหาเขา ดวงตาของเงือกเป็นสีฟ้าแสนฟ้า ฟ้ากว่ายิ่งสีของนภา ใสยิ่งกว่าแก้ว และเปล่งปลั่งยิ่งกว่าไพลิน แล้วทันใดนั้น เงือกก็พูดว่า “น้องสาวเจ้าใช่ไหม” อิซานะตะลึงกับน้ำเสียงหวานไพเราะ

เสียงของเงือกหวานยิ่งกว่าเสียงพิณในงานแต่งงานของเพื่อนชินอิจิโร่ซะอีก หลังเหม่อไปครู่นึง เขาพยักหน้ารัวๆ เงือกตนนั้นก็ว่ายมาหา และยื่นหน้ามาจูบเขา — จูบของเงือกที่เป็นแค่ปากแตะปาก แต่จะทำให้มนุษย์ผู้ได้รับจุมพิตนั้นสามารถหายใจในทะเลได้

แต่ตอนนั้นอิซานะไม่ได้สังเกต เขาถูกเงือกดึงแขนลากไปเหนือน้ำ เงือกส่งเอมะให้กับเขา ส่งยิ้มให้แล้วบอกว่า “ดูแลน้องสาวให้ดีๆ ด้วยล่ะ ครั้งหน้าข้าไม่มาช่วยแล้วนะ” แล้วก็สะบัดหางว่ายลงสู่ใต้มหาสมุทรที่ลึกเกินกว่ามนุษย์จะไปถึง

หลังจากนั้น อิซานะก็สามารถหายใจในน้ำได้ จนกว่านางเงือกจะถอนพรนั้นคืน อิซานะตกหลุมรักเงือกมาตั้งแต่วันนั้น เขาจดจำอีกฝ่ายได้ชัดเจนและสเก็ตภาพเก็บในสมุด เป้าหมายที่เขาออกเดินทางส่วนนึงนั้นนอกจากบังลังก์แล้วก็คือการหาเงือกตนนั้นแหละ เงือกเป็นสิ่งมีชีวิตรักพรรคพวก

เขาคิดว่าถ้าเจอเงือกสักตัว ก็จะถามหาเบาะแสเกี่ยวกับเงือกที่เคยช่วยชีวิตตนและน้องสาวไว้ ดังนั้น ตอนที่ทาเคมิจิจูบหน้าผากมิทสึยะ อิซานะก็เริ่มตะหงิดใจ แต่ก็ปัดความคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเงือกไป เพราะเงือกกลายเป็นมนุษย์ไม่ได้ แม้เขาจะรู้สึกร้อนๆ อยากเอาดาบแทงมิทสึยะก็ตาม

หือ ยาวขนาดนี้ เอาไปแต่งฟิคดีไหมนะ5555555555 สรุปเรื่องนี้พระเอกคืออิซานะ(???) เข้าวินเฉย งง

โหวตพระเอกค่า โหวตพระเอก

มาต่อ นัดระหว่างรินโดกับมิทสึยะเป็นไปอย่างดุเดือด มิทสึยะเสียเปรียบในตอนแรก เพราะสไตลการต่อสู้ของเขาคือระยะไกล แต่รินโดถนัดระยะประชิด รินโดแทงมิตสึยะตรงซี่โครงขวาและไหล่ซ้าย แต่มิทสึยะยังไม่ล้ม แม้จะเริ่มเซๆ ก็ทรงตัวได้

รินโดเห็นจังหวะนี้ เขาเริ่มรุกหนักขึ้น เหวี่ยงดาบแรงขึ้น อาศัยจังหวะที่อีกคนเริ่มเซเพราะเสียเลือด ขยับมาด้านหลัง โจมตีจนมิตสึยะล้มหน้าคว่ำกับพื้นไป ทีมโตมันหน้าเสีย คาคุโจกำลังนับถอยหลัง 3 2 1 ตอนนั้นเองมิตสึยะลุกขึ้นมา ใช้ก้ามดาบกระแทกเข้าที่หลังคอจนรินโดล้ม

ยกเท้าขวาเหยียบหลังรินโด ใช้มือปาดคราบเลือดที่มุมปาก
“ไม่มีใครสอนหรือไง ว่าอย่าหันหลังให้ศัตรูน่ะ”
ศึกนี้ มิทสึยะเอาชนะรินโดได้ และคนถัดไปที่ลงสนามเป็นซันสุ vs รัน

พี่น้องไฮทานิรู้จักซันสุ ตระกูลนักฆ่าจากแดนตะวันออก เจ้าของสีผมชมพูที่มีตราสัญลักษณ์ตระกูลเป็นดอกคาโนเลีย ผู้ซึ่งจะทิ้งดอกคาโนเลียกลิ่นหอมไว้บนร่างมนุษย์สีแดฝที่ตนเองสังหาร ขณะเดียวกัน ซันสุก็ได้ยินชื่อเสียงของพี่น้องนักดาบคู่นี้ โดยเฉพาะคนพี่ที่ทั้งเจ้าแผนการและโรคจิต

เป็นแมทช์หยุดโลกเลยก็ว่าได้ สมน้ำสมเนื้อทั้งสองฝ่าย รันอยากฆ่าซันสุ ซันสุก็อยากลอีมือรัน (ซันสุมีเงื่อนไขว่าจะไม่ฆ่าคนที่ไม่ใช่เหยื่อ — คือไม่ฆ่าไปทั่ว ฆ่าเฉพาะที่ลูกค้าสั่ง ส่วนรันก็หยิ่งยโส อยากเอาชนะ และเป็นที่1 เขาเป็นลูกน้องอิซานะเพราะแพ้อีกฝ่าย)

ถ้ามีโอกาสเขียนฟิคเรื่องนี้ จะเขียนแมตซ์ซันสุ vs รันละเอียดๆ เพราะเป็นเขยโปรดทั้งคู่ ขอ skip ผลแพ้ชนะก็คือ… ภาพนี้แทนคำตอบจ้า5555555555555555

สรุปสถานการณ์ตอนนี้ โตมัน:เทนจูกุ 1:2
นัดที่ 3 ฝ่ายรันคนชนะส่งคาคุโจลงสนาม และคาคุโจเลือกจะสู้กับดราเค่น

ดราเค่นกับคาคุโจ เป็นศึกระหว่างรองกัปตันสู้กัน ดราเค่นได้เปรียบเรื่องความอึดถึก โดนทุบด้วยอิฐ20 ก้อนยังไม่ล้ม ส่วนคาคุโจนั้น หากบอกคาซึเหมือนเสือ คาคุโจก็คือตีนแมว การเคลื่อนไหวที่ตอนแรกเขาอยู่หน้าคุณ แค่กระพริบตา ก็มายืนด้านหลังจ่อมีดตรงคอหอยคุณได้ คาคุโจ fearsome ขนาดนั้นเลย

การต่อสู้ระหว่างความไว vs ความอึดถึก ซึ่งดราเด่นเสียเปรียบตรงเคลื่อนไหวจะช้ากว่าแต่อึดถึกทน ส่วนคาคุโจไวแต่ไม่อึดทึก พวกเขาแลกหมัดกันไปมา สลับกันชก สลับกันต่อย สลับกันเตะ ไปๆ มาๆ ศึกนี้ ดราเค่นชนะ ทำให้แต้มต่อโตมันกลายเป็น 2:2 นัดถัดไปจะเป็นนัดตัวสิน

แน่นอนว่านัดตัดสินย่อมเป็นไมกี้ vs อิซานะ ไมกี้นั้นไร้เทียมทาน ส่วนอิซายฝนะก็สู้กับไมกี้ได้สูสี ช่วงแรกไมกี้เสียเปรียบ เพราะอิซานะเป็นพี่ และเขาก็ต่อสู่กับน้องมาตลอด เขารู้ว่าไมกี้จะต่อยหรือขยับตัวตอนไหน เป็นสายคำนวณ ส่วนไมกี้นั้นพึ่งสัญชาตญาณล้วนๆ

พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด เป็นแมตซ์ที่สนุกและรุนแรงที่สุด ไมกี้ปล่อยหมัดขวา อิซานะหลบซ้าย อิซานะเตะขวา ไมกี้หลบซ้าย เสมือนว่าสิ่งที่วัดและตัดสินพวกเขา คือ ใครจะทนกว่าใคร และขอแค่หมัดเดียวล้มเท่านั้น

แต่ดำเนินไปนานเท่าไร โตมันกลับยิ่งเสียเปรียบ เมื่อร่างกายของไมกี้เริ่มเปลี่ยนไป ผิวของไมกี้ที่ขาวนั้นค่อยๆ กลายเป็นสีแดง ไม่ใช่แดงเลือด แต่เป็นเกล็ดสีแดงๆ ขึ้นมาตามตัวเหมือนผิวงู และดวงตาของไมกี้กลายเป็นสีดำสนิท ไรตาขาว เสียงคำรามของเขานั้นก็ไม่คล้ายคน แต่เหมือนสัตว์ป่า

“ไมกี้!” ดราเค่นตะโหนด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว “อย่าให้มันกลืนกินนายนะ!”
มันคือคำสาปของไมกี้ “dark impluse” จากตอนที่เขาเคยไปแหกคุกจะช่วยอิซานะออกมา (ชิน+เพื่อนๆไม่รู้) และนั่นทำให้เขาถูกสาป ถ้าหากโกรธจนถึงระดับนึง ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ จะกลายเป็นปีศาจ

และปีศาจนี้จะชอบการกินเลือด อารมณ์ช่วงคืนจันทรเต็มดวง จะยิ่งกลายร่างเปํนปีศาจได้ มือของไมกี้จะเป็นทั้งดาบและสนับชก เล็บแหลมงอกยาวเยื้อย หากมันได้กินเลือดไม่อิ่มพอ จะกระหายการฆ่าไปเรื่อยๆ วิธีแก้มีทางเดียว คือ ทำให้มันอิ่ม ตอนที่ไมกี้คุมตัวเองไม่ได้ ดราเค่นจะรีบเอาไมกี้ไปทิ้งในป่า

ไมกี้เคยกระหายฆ่าสิ่งมีชีวิตทั้งป่ามาแล้วในคืนเดียว ดราเค่นรู้ดีว่าคำสาปนี้อันตรายแค่ไหน และเขาเคยเกือบจะทำร้ายเอมะ น้องสาว เพราะควบคุมตัวเองไม่ได้ นั่นเลยเป็นเหตุผลทำให้ไมกี้ต้องตามหาเงือก เพราะเงือกมีพลังรักษาสูง และเขาคิดว่า เงือกอาจจะรู้วิธีแก้คำสาปพวกนี้

ตอนที่ไมกี้กลายเปํนปีศาจเต็มตัว ความน่ากลัวและกดดันมีมากจนทุกคนเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น ไฮทานิเข่าสั่น รันกดหัวรินโดให้ก้มลงกับพื้น จิฟูยูกลัวจนสลบ ซันสุกัดปากไว้จนได้กลิ่นเลือด หัวใจเต้นแรงกลัวตาย อิซานะเป็นแค่มนุษย์คนเดียวจะสู้ไหวที่ไหน

ดราเค่นพยายามเตือน ทว่าปีศาจกลับปรากฎต่อหน้าและหักแขนดราเค่นจนหัก มันขว้างดราเค่นไปท้ายเรือ คนซวยถัดมาคือซันสุที่เผลอเรียกชื่อเพื่อน ซันสุถูกบีบคอจนหน้าเขียว ปีศาจใช้เล็บกรีดไปตามลำคออีกฝ่าย มันบีบกรามให้ซันสุอ้าปาก จะดึงลิ้นออกมา ในความน่าสยดสยอง ก็มีเสียงนึงดังขึ้น

เป็นเสียงที่ปรบมือ
แป๊ก แป๊ก แป๊ก
ปีศาจไมกี้หันไปหาเสียง มันพุ่งมาหาคนก่อเสียงทันที ทาเคมิจิยืนอยู่บนกราบเรือ เขาปรบมือเรียกความสนใจจากไมกี้ ตอนที่ไมกี้พุ่งมาหาเขา ชายหนุ่มขยับตัวหลบ จับข้อมือของไมกี้ไว้ กระชากตัวมันตกลงเรือไปพร้อมกับตนเองทันที
“ไมกี้!”
“ทาเคมิจิ!”

บาจิ อินุปี้ ซันสุและอิซานะรีบวิ่งมาที่กราบเนือ ทว่าพวกเขากลับไม่เห็นร่างของทั้งคู่แล้ว ในสายน้ำเค็มอันบ้าคลั่งไม่ปราณีใคน — บ้านของทาเคมิจิ — สะบัดหาง ผมสีดำกลายเป็นสีบลอนด์ เงือกหนุ่มมองกัปตันของตนที่กลายเป็นปีศาจร้ายด้วยสายตาเวทนา แต่ปีศาจพวกนี้มันก็แค่เด็กในน้ำ

ปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวบนบก มันก็แค่กบสำหรับเงือก กระทั่งฉลามพวกเขายังเคยสู้มาแล้ว คิดแล้ว ทาเคมิจิก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย จับหน้าของไมกี้ เอียงคออีกฝ่ายเล็กน้อย
“จะช่วยนะ” ทาเคมิจิสะกดอีกฝ่ายด้วยดวงตาแสนสวยและเสียงหวานบริสุทธิ์ “ให้ข้าช่วยท่านเถอะนะ”
ว่าแล้ว เขาก็มอบสิ่งล้ำค่าของตน

จูบของเงือกมีหลายแบบ แบบให้พรกับรักษาคือ ปากแตะปาก แบบผูกพันดวงจิต คือ การที่เขาจะต้องจูบอีกฝ่ายด้วยจิตถวิลหา สอดลิ้นเข้าไปในปากนั้น และแหงนคอให้อีกฝ่ายกัดคอเขา เป็นการทำพันธสัญญา จะผูกพันกันและกันจนกว่าจิตหาไม่ ซึ่งนอกจากไมกี้แล้ว คนที่เขาเคยให้พร คือ อิซานะและอินุปี้

คำสาปของไมกี้เอง ส่วนนึงก็มาจากความผิดพลาดของเหล่าเงือก และฮานากาคิ ทาเคมิจิ ในฐานะเจ้าชายแห่งราชวงศ์ฮานากาคิ จำต้องรับผิดชอบสิ่งนี้ เขาจึงต้องขึ้นมาบนบก กลายเป็นใบ้ (พูดได้แค่ตอนอยู่ในน้ำ) เพื่อไปตามหาทายาทของแม่มดดำ คนที่ถูกพ่อของทาเคมิจิฆ่าตายและทิ้งคำสาปนี้ไว้

คำสาปที่ว่า คือ ถ้าหากเผ่าเงือกไม่สามารถรักษาความแค้นนี้ได้ เงือกจะไม่สามารถถือกำเนิดได้อีก และนับจากวันนั้น ก็ไม่มีเด็กเงือกเกิดมาอีกเลย คนสุดท้ายคืออินุปี้และทาเคมิจิ ซึ่งเป็นน้องเล็กสุด

ทาเคมิจิเป็นเลือกที่มีพลังแค่รักษา เขาต่อสู้ไม่ได้เหมือนอินุปี้ และขึ้นบกก็เป็นใบ้ (คำสาปจะมีผลกับเชื้อราชวงศ์) ส่วนอินุปี้ก็คือเพื่อนสนิทของตนเอง และเป็นพ่อบ้านส่วนตัว+องครักษ์ได้

สาเหตุที่ทาเคมิจิต้องขึ้นบกแทนพี่ชายน้องชายคนอื่นๆ — เพราะพวกชิบะ ชิบะ ไทจูคือว่าที่คิงคนถัดไป และเขารักฮัคไค เลยไม่ให้อีกฝ่ายมาทำภารกิจนี้ เลยส่งฮานากาคิ ทาเคมิจิ สายรองไปแทน

หมดการเวิ่นพลอตไว้แต่เพียงเท่านี้ ถ้าผลตอบรับดีอาจจะเขียนเรื่องยาวนะคะ 🥺 💓ไม่รู้จะมีคนอยากอ่านกันไหม 🥹🥹
ไหนๆ แล้ว ขอฝากคลังฟิคของเรา #บ้านจ๊ะจ๋า ไว้ด้วยนะคะ ลองไปอ่านๆ จิ้มๆ ดูสำนวนเรากันได้นะคะ 🫣

readawrite.com/a/a35bac1f6f9e…

Final round อ่านถึงตรงนี้ มีใครอยากเปลี่ยนพระเอกไหมคะ 😂

@threadreaderapp unroll