Thread by @sanderja

Allen vandaag eens iets anders: een veel te lange draad die vooral over mezelf gaat omdat ik iets van u wil (cringe). Spoiler alert voor wie het niet allemaal wil lezen: ik doe een poging in de #EersteKamer te komen en hoop met de kracht van Twitter op uw steun.

Mensen die mij de afgelopen jaren een beetje gevolgd hebben weten dat ik mij druk maak over hoe het er in de samenleving aan toe gaat en hoe we met elkaar omgaan. Ik weet niet hoe u het ervaart, maar ik heb niet de indruk dat het er in de wereld of in Nederland beter op wordt.

Dit komt zoals bekend voor een belangrijk deel doordat standpunten steeds meer gepolariseerd raken en we nog maar nauwelijks bereid zijn naar elkaar te luisteren (de ironie van dat op Twitter zeggen ontgaat mij niet). Het is zwart-wit, voor of tegen, volstrekt compromisloos.

Zo nu en dan heb ik geprobeerd een steentje bij te dragen aan een meer gematigd maatschappelijk debat. Ook wanneer dat thema’s waren waarvan je weet dat het veel lelijkheid en boosheid gaat opleveren wanneer je je daar in mengt, zoals het racismedebat:

https://twitter.com/sanderja/status/1270806943389618176

Dat gaat lang niet altijd goed. Recent nog dacht ik iets aardigs te zeggen over een aflevering van @dannyghosen en dan wordt je met een soort hit-and-run door een aantal Twitter-prominenten in het ‘fout-kamp’ geduwd. Vervelend (en in dit geval onterecht).

https://twitter.com/sanderja/status/1563457202173915136

Ter rechterzijde is het nog veel erger want wanneer je je uitspreekt over leugenachtige, haatdragende of stupide uitlatingen van de prominenten aldaar komt je dat zoals iedereen inmiddels weet op beledigingen, agressie en haat te staan. Ook daar heb ik mijn portie wel van gehad.

Ik denk dat ik kan zeggen dat ik de afgelopen jaren eigenwijs genoeg ben geweest me daar weinig van aan te trekken en me uit te spreken wanneer ik die behoefte had, waarbij ik geprobeerd heb enigszins respectvol te blijven.

https://twitter.com/sanderja/status/1412392623558508544

In een poging het debat zo zuiver mogelijk te voeren en in de hoop dat dat een beetje zal helpen probeer ik in daarbij het algemeen zoveel mogelijk bij de feiten te blijven. Met wisselend succes.

https://twitter.com/sanderja/status/1109062432427782144

Ik zeg er meteen eerlijk bij dat ik zeker niet de ingetogenheid zelve ben, dat ik me ook regelmatig (te) boos en (te) druk maak en me dan minder diplomatiek uitdruk. Dat wordt opmerkelijk genoeg dan juist weer enorm gewaardeerd (deel van het probleem).

https://twitter.com/sanderja/status/1360861622928080897

Twitter staat daarmee symbool voor wat er in de samenleving gebeurt: de gematigde stemmen in het midden worden vanaf de flanken toegeschreeuwd, beschimpt of zelfs bedreigd en trekken zich terug uit het maatschappelijk debat. Zie recent oa @chrisklomp

https://twitter.com/chrisklomp/status/1601186503476277250

We moeten het debat en de politiek niet overlaten aan de luidruchtige flanken maar proberen het midden, waar het overgrote deel van de goedwillende Nederlanders zit, te versterken. Dat is de eerste reden om politiek actiever te willen worden.

De tweede en minstens zo belangrijke reden is het vakgebied waarin ik de afgelopen 20 jaar actief ben geweest, het strafprocesrecht. 20 jaar waarin er veel veranderd is, en zeker niet steeds ten goede. Integendeel, mag ik wel zeggen.

De afgelopen jaren zijn regelmatig onnodige, contraproductieve of ronduit slechte wetsvoorstellen aangenomen, tegen alle adviezen van iedereen die er in de praktijk mee moet werken in. Voor velen in de strafpraktijk waaronder mijzelf een bron van enorme frustratie.

Ik noem bij wijze van een enkel voorbeeld de Wet Straffen en Beschermen. Letterlijk *geen enkele* bij het strafproces betrokken partij wilde die wet. Toch is deze er gekomen, omdat de VVD dat had uit onderhandeld voor hun zogenaamde law and order profiel.

https://twitter.com/sanderja/status/1143534347779284996

Dit is politiek op zijn aller slechtst: wetgeving die uitsluitend partijpolitieke doelen dient en die het niet beter maar juist slechter maakt. Politiek voor de politiek. Het is een schande dat die wet er doorheen gekomen is, en de praktijk heeft daar nog elke dag last van.

De Eerste Kamer kan slechte wetgeving tegenhouden en doet dat ook. Recent nog werd het ook al onzalige taakstrafverbod in de Eerste Kamer weg gestemd, onder meer door de D66-fractie eerstekamer.nl/nieuws/2022101…

Intussen heeft het beleid op Justitie met als dieptepunt de vorige Minister van Rechtsbescherming die nooit maar dan ook helemaal nooit de rechtsbescherming heeft gediend, veel schade aangericht, zeker ook aan het vertrouwen in de politiek en zeker ook onder juristen.

Ik weet dat veel juristen het D66 heel erg kwalijk nemen dat zij aan de afbraak hebben meegewerkt of deze niet tegen hebben gehouden. Juist de partij die de rechtsstaat het hoogst in het vaandel zegt te hebben, zat erbij en liet het gebeuren, is het gevoel bij velen.

Daar kan tegenin gebracht worden dat het in een coalitie geven en nemen is en dat soms uitgeruild moet worden met andere belangrijke thema’s als klimaat en onderwijs, maar dat maakt het niet echt beter. Ik zou willen kijken of dit echt niet anders kan. Sterker: het moet anders.

De urgentie is in die zin groot dat we aan de vooravond staan van de grootste wetgevingsoperatie van de afgelopen 30 jaar: de modernisering van het Wetboek van Strafvordering. Het hele strafprocesrecht gaat op de schop en wordt opnieuw ingericht.
rijksoverheid.nl/onderwerpen/ni…

Terwijl deze mega-operatie de komende jaren moet worden doorgevoerd zitten er op dit moment 0 (nul!) strafrechtjuristen in de Tweede Kamer, laat staat dat daar mensen zitten met ook maar enigszins recente praktijkervaring. Voor de Eerste Kamer geldt hetzelfde.

Dat ik praktijkervaring heb zal hopelijk iedereen willen aannemen. Daarnaast heb ik in de loop der jaren een reeks artikelen geschreven over eerdere plannen en hoe deze hebben uitgepakt (zonder veel effect uiteraard) cleerdin-hamer.nl/publicaties-sa…

Bij het schrijven van een proefschrift over de kroongetuige (in 2013) heb ik gezien hoe de behandeling van een complex en onvoldoende doordacht wetsvoorstel tot een onwerkbaar resultaat kan leiden, met tot op de dag van vandaag alle gevolgen van dien.
nos.nl/artikel/243185…

Het is heel belangrijk dat bij het vaststellen van een heel nieuw wetboek dat het strafproces voor de komende decennia gaat vastleggen, niet dezelfde fouten gemaakt worden als in de afgelopen 20 jaar. Daar zou ik aan willen bijdragen.

U kunt daar op uw beurt aan bijdragen. Zie daarvoor het volgende (gelukkig iets kortere) draadje.