Κοινό χαρακτηριστικό των βασιλιάδων μας ήταν ότι δεν άφηναν ούτε πενηνταράκι να πέσει κάτω. Μέχρις ακραίου σημείου: Ο Κωνσταντίνος Α' πήρε, για παράδειγμα, χορηγία για τα χρόνια της εξορίας του (1917-1920), παρά το γεγονός ότι ο γιος του ο Αλέξανδρος,
/1 #Γλυξμπουργκ#τεως:
ο οποίος τον είχε αντικαταστήσει, εισέπραττε κανονικά και άλλη χορηγία κατά το διάστημα της βασιλείας του. Ας σημειωθεί ότι ο νόμος που πρόβλεπε αυτή τη χορηγία (2625/1921) φέρει την υπογραφή του ίδιου του δικαιούχου, δηλαδή του Κωνσταντίνου, από το Μέτωπο της Μικράς Ασίας,
/2
όπου βρέθηκε για να επιθεωρήσει τον ελληνικό στρατό τις παραμονές της κρίσιμης μάχης του Σαγγάριου!
Σύμφωνα μ' αυτό το νόμο, η ετήσια χορηγία για το βασιλιά οριζόταν σε 3.300.000 δρχ. Λίγους μήνες αργότερα, και μετά την πολιτειακή μεταβολή,
/3
η ετήσια αποζημίωση του προέδρου της Δημοκρατίας οριζόταν σε 750.000 δρχ. (22/7/1924). Ανώτατοι άρχοντες δύο ταχυτήτων!
Είναι γεγονός ότι η οικονομική επιβάρυνση του δημόσιου ταμείου από τα υπερβολικά έξοδα της βασιλείας ήταν ένα από τα βάσιμα επιχειρήματα του
/4
αντιβασιλικού ρεύματος σε όλο τον 20ό αιώνα. Οπως παρατηρεί ο Ζαν Μεϋνώ, στην κλασική του μελέτη, «εάν δώσουμε πίστη σε πρόσφατη δήλωση του υπουργού των Οικονομικών την οποία πρέπει να θεωρούμε σαν μια ελάχιστη εκτίμηση,
/5
το σύνολο των δαπανών που υφίσταται από το λόγο αυτό ο Δημόσιος Προϋπολογισμός ανέρχεται σε 19.500.000 δρχ. Αν ληφθεί υπόψη η φτώχεια της Ελλάδας πρόκειται για ένα ποσό που οπωσδήποτε είναι σημαντικό και είναι πιθανόν ότι η εφαρμογή ενός προγράμματος βασιλικής λιτότητας
/6
να επέτρεπε την εξοικονόμηση ενός σημαντικού τμήματος αυτών των κονδυλίων» (σελ. 346).
Ανάλογα με την περίοδο, οι παροχές προς τα μέλη της βασιλικής οικογένειας έπαιρναν και μεγαλύτερες διαστάσεις.
/7
Την επαύριο της δικτατορίας, οι Απριλιανοί προσφέρουν στον Γκλίξμπουργκ αύξηση της χορηγίας, ως δείγμα της ευγνωμοσύνης τους για την υποστήριξή του.
/8
Το αποκαλύπτει ο Λεωνίδας Παπάγος, όταν περιγράφει την πρώτη του συνάντηση ως αυλάρχης του τέως με τον Παπαδόπουλο στις 18 Μαΐου 1967: «Μου μίλησε περί του ανεπαρκούς της βασιλικής χορηγίας, λέγοντας ότι θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια περί αυτού.
/9
Το τελευταίο αυτό σημείο έθιξαν όλοι οι συνομιλητές μου εκείνο το πρωί, ώστε είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα είχε προηγηθεί κάποια συνεννόηση για να φανεί ευάρεστη η κυβέρνηση στον Βασιλέα» (σελ. 4). Λίγες μέρες αργότερα, τα ίδια θα του πει κι ο Μακαρέζος:
/10
- «Μου θίγει κι αυτός το ζήτημα της ανάληψης των δαπανών του Βασιλέως για μισθούς, κ.λ.π., από την κυβέρνηση. Τούτο θα επιφέρει μεγάλη ανακούφιση στα οικονομικά του Βασιλέως, χωρίς να αυξηθεί η χορηγία» (σελ. 10).
/11
Ο Γκλίξμπουργκ εξακολουθούσε να παίρνει τη χορηγία από τους δικτάτορες, ακόμα και μετά το αποτυχημένο του αντιπραξικόπημα και τη φυγή του στο εξωτερικό.
/12
Επέμενε, μάλιστα, να την παίρνει, παρά το γεγονός ότι του υποδείκνυαν να την αρνηθεί για να δείξει ότι δε ταυτίζεται με το δικτατορικό καθεστώς. Στις 19/11/1970 ο καθηγητής Αγγ. Αγγελόπουλος πρότεινε να καλέσει τους πολιτικούς να συνεννοηθούν και να παραιτηθεί από τη χορηγία
/13
Ο Γκλίξμπουργκ τα αρνήθηκε και τα δύο. Εξίσου αρνητικός ήταν στις 18 Μαρτίου 1971, απέναντι σε παρόμοια πρόταση του πρέσβη της Ιταλίας στην Αθήνα Ορλάντι.
/14
Στις αρχές του 1972 ο υπεύθυνος επιμελητείας του Γκλίξμπουργκ Σοφοκλής Παπανικολάου και ο αυλάρχης Παπάγος διαπιστώνουν ότι οι δαπάνες της οικογένειας στο εξωτερικό υπερβαίνουν το ποσοστό της χορηγίας που τους έστελνε η χούντα. Κανένα πρόβλημα!
/15
Ο Παπανικολάου αναλαμβάνει να στέλνει και ένα συμπληρωματικό ποσό επιπλέον, από μη κατονομαζόμενη πηγή (σελ. 458).
Ο καρατέκα της φωτογραφίας είναι ο #Κοκός#Κωνσταντινος#Γλυξμπουργκ#τεως
Το περιοδικό ΕΙκόνς, μάλιστα, είχαν κυκλοφορήσει με εξώφυλλο «ο Βασιλιάς με τη μαύρη ζώνη». Αυτό που δεν γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι ο δάσκαλός του Κοκού στο καράτε, τζούντο, μπαντμιντον και σκουός
/1
ήταν ο Τζον Λέπσικ, στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ελλάδα και πράκτορας της CIA. Ομοίως, δάσκαλός του σε μαθήματα φιλοσοφίας ήταν ο Λοκ Κάμπελ, σταθμάρζης της CIA στην Ελλάδα.
/2
Και ένας άλλος σταθμάρχης, ο Τζακ Μόρι παρε΄τεινε την παρουσία του στη χώρα μας επειδή είχε "στενές φιλικές σχέσεις" με τον βασιλιά και οι Αμερικανοί δεν ήθελαν να χάσουν αυτή την απρόσμενη πηγή πληροφοριών.
/3
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα τρία μεγαλύτερα παιδιά του Κοκού (Αλεξία, Παύλος και Νικόλαος) έπρεπε να πάρουν το απολυτήριο λυκείου.
Ο #Γλίξμπουργκ, τότε, υποτίθεται "δούλευε" στις επιχειρήσεις του Λάτση στο Λονδίνο
/1 #Κοκός#Κωνσταντινος#Γλυξμπουργκ#τεως
[Σ.Σ.: Ο Λάτσης είχε πει το αμίμητο: «Τον έχω στο μισθολόγιο για να μπορώ να τον καθυβρίζω όποτε μου κάνει κέφι»]. Ο #Κωνσταντίνος ήθελε τα παιδιά του να πάρουν το χαρτί από ελληνικό ίδρυμα, με την σφραγίδα του ελληνικού Υπουργείου Παιδείας,|
/2
αν και θα μπορούσαν να βγάλουν οποιοδήποτε άλλο ιδιωτικό σχολείο ξένης χώρας. Προφανώς, είχε τα σχέδιά του. Πάντοτε είχε μια ελπίδα για επιστροφή στο θρόνο, ο ίδιος του ή κάποιο από τα πριγκιπόπουλά του, και σκεφτόταν ότι θα ήταν θετικό αν είχαν "ελληνική παιδεία".
/3
Τι μαθαίνει κανείς:
Μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει σήμερα τους παντοειδείς «ακολούθους» του Κυριάκου #Μητσοτάκη που θριαμβολογούν με την πρωτοφανή δίωξη του Παναγιώτη Δημητρά. Ο πρωθυπουργός αποδεικνύεται ο ίδιος θαυμαστής και «ακόλουθος» του διωκόμενου ιδρυτή του ΕΠΣΕ:
/1
Επίσης, ενδιαφέρον απόσπασμα:
- «Στο επίσημο βιογραφικό του που έχει αναρτήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ιστότοπο της Ν.Δ. και της Βουλής αναφέρεται στην πτυχιακή του εργασία χαρακτηρίζοντάς τη «διατριβή».
/2
Είναι βέβαια γνωστό ότι με τη στενή έννοια «διατριβή» ονομάζουμε πλέον μόνο τη διδακτορική διατριβή, το PhD (για να μας καταλαβαίνει και ο ίδιος). Αλλά ο κ. Μητσοτάκης δεν κατέχει PhD. Δεν είχε βέβαια καμιά συμβατική υποχρέωση να αποκτήσει αυτόν τον ανώτατο τίτλο σπουδών,
/3
Ο όρος Τέταρτη εξουσία δεν είναι τυχαίος. Ο τύπος, υποτίθεται πως είναι αυτός που ελέγχει τις άλλες τρεις εξουσίας, ή όπως λέγεται «η φωνή του λαού στους διαδρόμους της εξουσίας».
Υποτίθεται ότι τα ΜΜΕ υπάρχουν για να δρουν ελεγκτικά και να αποκαλύπτουν καταχρήσεις απέναντι στο κράτος και στην άσκηση των τριών εξουσιών.
Να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια.
Να μεταφέρουν γεγονότα (και όχι τις απόψεις τους για γεγονότα).
Να παρέχουν ενημέρωση στους πολίτες επειδή εκείνοι δεν μπορούν να βρίσκονται παντού για να ελέγχουν τους κρατούντες.
Να βοηθάνε κι όχι να σταματάνε το δημόσιο διάλογο παρέχοντας τεκμηρίωση, αξιόπιστη κάλυψη, κάτι που έστω να πλησιάζει την αλήθεια.
Ο δείκτης των Reporters Without Borders ονομάζεται World Press Freedom Index και σαν ΔΕΙΚΤΗΣ που είναι, ΔΕΙΧΝΕΙ συγκριτικά βελτίωση ή επιδείνωση rsf.org/en/rsfs-2022-w…
αλλά κυρίως εκφράζει την αυξανόμενη ανησυχία των RSF για την κατάσταση του Τύπου στην Ελλάδα. euractiv.com/section/media/…
Ειδικά, όταν σημειώνει το γεγονός πως τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι στα χέρια ελάχιστων της ολιγαρχίας και πως τα μικρότερα ΜΜΕ στραγγαλίζονται οικονομικά, τόσο από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όσο και από το ίδιο το κράτος rsf.org/en/country/gre…
Ο Τσόμσκι πλέκει το εγκώμιο του Τραμπ, ενώ αρνείται να καταδικάσει τον #Πούτιν. Πέσατε από τα σύννεφα; Thread για τον υπερεκτιμημένο γκουρού και για τους λόγους που πάψαμε να τον εμπιστευόμασταν πριν πολλά-πολλά χρόνια:
Διαβάσαμε αυτό:
• Τσόμσκι: Μόνο ο Τραμπ πρότεινε μια πραγματική διπλωματική λύση για Ουκρανία sigmalive.com/news/internati…
Κάποιοι μας έβριζαν όταν ήδη από το 2015 είχαμε προειδοποιήσει πως δεν πρέπει να τον εμπιστευόμαστε πλέον. Είχε γράψει ό,τι είχε γράψει κάποτε στην δεκαετία του '50 -κι αυτό ήταν.
Ομως:
• Η στάση του απέναντι στα γιουγκοσλαβικά (άρνηση της Σρεμπρένιτσα),