1. زمان فِیلی:
اولین باری که جاوید شاه شنیدم!
در هنگام جنگ ایران و عراق، هر کسی دنبال مامنی بود تا از حملات موشکی و هوایی عراق که با هر آژیر قرمز به وقوع می‌پیوست، جان به در کند.
کرمانشاه هم بنابر وجود پالایشگاه در وسط شهر،🧵
اولین باری که جاوید شاه شنیدم!
در هنگام جنگ ایران و عراق، هر کسی دنبال مامنی بود تا از حملات موشکی و هوایی عراق که با هر آژیر قرمز به وقوع می‌پیوست، جان به در کند.
کرمانشاه هم بنابر وجود پالایشگاه در وسط شهر،🧵
2. روزانه به جز موشک‌های الحسین که حتی رادیو عراق هم با این لحن که موشک‌های ما در راهند؛ مورد هجوم میگ‌های بیست و یک و بیست و پنج عراق بود.
هیچ جا امنیت نداشت و هر لحظه امکان فرود آمدن موشک و راکت بود و تصویر‌سازی آن لحظات برای من که کودکی هشت -نه ساله بودم اکنون هم به شدت ...
هیچ جا امنیت نداشت و هر لحظه امکان فرود آمدن موشک و راکت بود و تصویر‌سازی آن لحظات برای من که کودکی هشت -نه ساله بودم اکنون هم به شدت ...
3.دهشتناک و ویران‌کننده بسان همان لحظات آژیر قرمزست اما، به هر روی کرمانشاه هم هیچ امنیتی نداشت!
بنابر همین شرایط ما مجبور بودیم در کنار بقیه‌ی فامیل به یکی از روستاهای کنگاور در میان کوه‌ها به نام آب‌باریک رفته و آنجا با شرایطی خارج از هر تصوری و در میان برف و سرما و قحطی
بنابر همین شرایط ما مجبور بودیم در کنار بقیه‌ی فامیل به یکی از روستاهای کنگاور در میان کوه‌ها به نام آب‌باریک رفته و آنجا با شرایطی خارج از هر تصوری و در میان برف و سرما و قحطی
4. روبرو بودیم!
روستای آب‌باریک، شامل چند خانه‌ی کاه‌گلی بود و کدخدایی به اسم مش موسی داشت. ما به همراه بقیه‌ی فامیل که حدودا بالغ بر پنج خانوار می‌شد، در مدرسه‌ای قدیمی که فقط سه اطاق و حیاطی بزرگ شاید دو هزار متر با بیشتر ساکن بودیم.
روستای آب‌باریک، شامل چند خانه‌ی کاه‌گلی بود و کدخدایی به اسم مش موسی داشت. ما به همراه بقیه‌ی فامیل که حدودا بالغ بر پنج خانوار می‌شد، در مدرسه‌ای قدیمی که فقط سه اطاق و حیاطی بزرگ شاید دو هزار متر با بیشتر ساکن بودیم.
5. خانه مش موسی درست در کنار این مدرسه بود. او مردی شاید حدودا هفتاد ساله با کلاه مشکی بر سر و البته دست‌هایی پینه بسته و فردی مومن نیز بود. مشدی موسی با پدرم از همان اوایل ورود ما، رابطه‌ی بسیار دوستانه‌ای پیدا کرد هر چند خودش مورد وثوق و احترام اهالی روستا هم بود!
6. رابطه‌ی خوب مش موسی با پدر از آنجا شروع شد که پدرم در تمامی کارهای مربوط به روستا دوشادوش کدخدا همراه بود. از تعمیر حمام و موتورخانه تا هرس تاکستان بزرگ مش موسی تا کارهای زراعت روستائیان و حتی تعمیر مشک‌های رویی آنان که بعضا سوراخ می‌شد!
7. پدرم به کار آهنگری و نجاری علاقه داشت و در آن وانفسای دلهره، برای اهالی روستا از گوشت‌کوب و قاشق تا کف‌گیر و پارچ آب ساخته بود و همین باعث شده بود تا اهالی روستا با آن سادگی حتی تشک‌های قدیمی‌شان را سر دوش گرفته و بیاورند تا پدرم آنها را پنبه زند؛ به طوری که به باجناقش که فردی
8. به شدت مذهبی و خمینی‌گرا بود با طنز تلخی می‌گفت: امام خمینی کاری با ما کرد که حلاج هم بشویم!
باری، در این شرایط ما روزانه شاهد عبور هواپیماهای جنگی هم بودیم و البته پدرم همیشه رادیو نیز همراهش بود و آخرین خبرها را به بقیه با تحلیل خودش منعکس می‌کرد.
باری، در این شرایط ما روزانه شاهد عبور هواپیماهای جنگی هم بودیم و البته پدرم همیشه رادیو نیز همراهش بود و آخرین خبرها را به بقیه با تحلیل خودش منعکس می‌کرد.
9. گوش دادن به رادیو بنابر وجود باجناق پدرم گاه با دشواری انجام می‌گرفت چراکه او مخالف به آواز و باصطلاح رادیوهای بیگانه بود و همین باعث می‌شد که گاه به درخواست مش‌موسی در ایوان یا روی پشت بام منزلش چند ترانه از رادیو کویت بشنویم.
10.در یکی از همان روزها در منزل کدخدای روستا به دور از چشم باجناق پدرم مهمان بودیم. خاطرم هست روزی روی پشت بام با هوای دلپذیر عید -به گمان- بود که بر سفره‌ی مشدی موسی نشسته بودیم و پدر رادیو عراق را باز کرده بود تا یواشکی از اوضاع و احوال با خبر شود.
11. در همین احوال به یکباره سه فروند هواپیمای عراقی با ارتفاع پایین از روی سر ما رد شدند و در یک لحظه بمب‌های خود را وسط کوه‌ها خالی نمودند. در همین لحظه یک هواپیمای دیگر آنها را دنبال می‌کرد و در حالی که پدرم خودش را روی من انداخته بود بعداز گذر کردن یک فروند هواپیمای دیگر،
12. دیدم مش‌موسی ایستاده و هی داد می‌زند #جاوید_شاه !
حال چه اوضاع وحشتناکی بود بماند. جنگ هوایی رخ داد و مش موسی هم با چه آرامشی ما را آرام می‌کرد و حال زیر لب باز می‌گفت: جاوید شاه.
در این هنگام دود سیاهی روی قله‌ها دیده شد و یکی از آن سه هواپیما سقوط کرد و
حال چه اوضاع وحشتناکی بود بماند. جنگ هوایی رخ داد و مش موسی هم با چه آرامشی ما را آرام می‌کرد و حال زیر لب باز می‌گفت: جاوید شاه.
در این هنگام دود سیاهی روی قله‌ها دیده شد و یکی از آن سه هواپیما سقوط کرد و
13.مش موسی با فریاد بلند جاوید شاه گویان می‌گفت: زدش زدش!
اوضاع که آرام شد چهره بدون اضطراب مش موسی خود جای تعجب داشت برای پدرم که می‌گفت: کدخدا جاوید شاه در میان این اوضاع چی بود؟ مگر نمی‌دانی اگر باجناقش بشنود هم چه فاجعه‌ای می‌شود آن هم در این شرایطی که هیچ کس در امان نیست؟
اوضاع که آرام شد چهره بدون اضطراب مش موسی خود جای تعجب داشت برای پدرم که می‌گفت: کدخدا جاوید شاه در میان این اوضاع چی بود؟ مگر نمی‌دانی اگر باجناقش بشنود هم چه فاجعه‌ای می‌شود آن هم در این شرایطی که هیچ کس در امان نیست؟
14. مش موسی با آرامش خاصی نشست و شروع به توضیح دادن کرد. پنداری پیرمرد که چند برابر سنش هم نشان می‌داد در چندین دانشگاه مقام استادی را گذرانده بود می‌گفت: من هم اول ترسیدم و روی زمین دراز کشیدم اما، وقتی هواپیمای ایران را دیدم آسوده شدم چراکه، این هواپیما یادگار شاهنشاه است و
15.به همین دلیل با طیب خاطر فقط نظاره‌گر بودم و می‌دانستم هر سه هواپیمای عراقی را حریف است و جاوید شاه گفتم زیرا، اگر شاهنشاه این طیاره را نمی‌خرید آن بمب‌ها باید بر سر ما می‌ریخت!
16. بعدها فهمیدم آن سه هواپیمای عراقی میگ بیست و یک بودند و هواپیمای ایرانی یک تامکت اف چهارده بود که هواپیمای عراقی را ساقط کرد. خاطره‌ی شاهدوستی مش موسی و فهمش که یادم می‌آید در می‌یابم آن کهن‌سال دوران دیده چقدر دانا و فهمیده بود؛ امری که امروز خیلی از کسانی که مثلا سال‌ها در
17.جوامع غربی زیسته‌اند عاری از آن هستند. من که نمی‌دانستم جاوید شاه چیست، در همین جا برای بار اول شنیدم و دقیقا خاطرم هست که پدرم مش موسی را بغل کرد و می‌گفت: جاوید شاه! تا مثل کدخدا به آرامش برسد. یادشان گرامی
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
