Thread by @Protoco83681401

Re:UP now full Text....#EFFITYLER #TYLER

De Wereld in Gijzeling

documents1940.wordpress.com/2020/06/05/de-…

Deel I: Oranje, Tempelbroeders en vrijmetselaars
Deel II: De Zwarte Adel en eerste moderne bank
Deel III: De corpocratie, glorieuze vinding van de Gouden Eeuw
Deel IV: Het verraad van Oranje
Deel V: Wellinks wereldbank, geruisloze motor achter opkomend wereldfascisme

Deel I: Oranje, Tempelbroeders en vrijmetselaars

“Of u het nu prettig vindt of niet; wij zullen een wereldregering krijgen, door verovering of met instemming.”

(James Warburg, telg uit een vooraanstaand bankiersgeslacht en lid van de Council on Foreign Relations (CFR).

De wereld is in gijzeling. Sinds de kredietcrisis breiden de banken hun macht in sneltreinvaart uit door niet langer enkel de derdewereldlanden maar álle naties aan een wurgend schuldinfuus te koppelen. De fenomenale renteschulden verhalen overheden via belastingen op de burgers.

Het doel is gecentraliseerde totaalcontrole. Het banksysteem is daarbij het fundament in de manipulatie naar een wereldregering met een wereldleger, wereldbank en wereldmunt. De macht van de bank is mogelijk omdat het bancaire geldsysteem is gebaseerd op een fantastische

misleidtruc waarbij een selecte groep uit het niets ‘geld’ creëert en daarvan slechts een fractie in de bank (=computer) hoeft achter te houden, het zogenaamde ‘fractioneel bankieren’. Al eeuwenlang heeft men toegewerkt naar deze (digitale) werelddictatuur.

Met het verdwijnen van het muntgeld en de koppeling van iedere persoon en al zijn (geld)transacties aan een persoonsnummer in een centrale database is het zover.

Om het heden te begrijpen moet men het verleden kennen. Nederland heeft steeds een sleutelpositie gehad bij de totstandkoming van de huidige deplorabele staat van de mensheid, zoals ik in dit meerdelige artikel hoop aan te tonen.

Veel van de oudste bronnen zijn niet meer toegankelijk door bewuste vernietiging, zoals de Bibliotheek van Alexandrië aan het einde van de vierde eeuw, of recentelijk de catastrofale vernieling van archeologische sites van het antieke Babylon door het Amerikaanse leger

en de plundering van het Irakees archeologisch museum tijdens de Irakoorlog. We beginnen daarom bij de kruistochten en Tempeliers om via de Zwarte Adel van Venetië, de zeventiende eeuwse machtselite te Amsterdam en ‘Glorieuze Revolutie’ van de bankiers te Londen

uiteindelijk uit te komen bij vandaag.

De Tempeliers, financiële wereldmacht achter de overheden
De schatrijke en oppermachtige katholieke orde ‘van de ‘Arme’ Ridders van Christus en de Tempel van Salomo’,beter bekend als de Tempelorde(Eng: Knights Templar), fungeren tijdens de kruistochten tegen de islam in deze tijd

– met alweer religie als voorwendsel voor oorlog – als internationale bankiers in het Heilige Land. De kruistochten worden gevoerd tegen dezelfde personen die de media nu opnieuw valselijk als ‘terroristen’ afschilderen: de Semitische, oftewel Arabische volkeren, die volgens de

propaganda van paus Urbanus II (1042 – 1099) de christenen ernstig zouden bedreigen. De ongekende slachtpartijen onder onschuldige kinderen, vrouwen en mannen zijn legendarisch maar, zouden de autoriteiten gelijk Madeleine Albright ons ook toen hebben voorgehouden:

‘It was worth it.’ Het werkelijke doel en uiteindelijke resultaat is, als vanouds, macht en gewin voor een selecte groep. Volgens Albert Pike, Soeverein Grootcommandeur van de Schotse Rite der Vrijmetselarij, is er echter nog een dieper doel.

Hij zegt over de Tempeliers in zijn ‘Morals and Dogma’ het volgende:

“Het voorgewende doel was de bescherming van christenen die de Heilige Plaatsen kwamen bezoeken: hun geheime doel was de herbouw van de Tempel van Salomo.

(Deze tempel is tevens het meest fundamentele symbool in de vrijmetselarij).

Oorspronkelijk, aldus de overlevering, bestaand uit negen adellijke, bloedverwante ridders, zijn de Tempeliers gevrijwaard van belastingen, treden zij op als financiers van overheden tegen rente

en als inners van belastingpenningen. Hoewel de katholieke kerk het in rekening brengen van rente officieel als woekerpraktijk beschouwt, ziet zij het door de vingers. De Tempeliers hebben vrijwel absolute vrijheid en autonomie, zijn enkel aan de paus verantwoording schuldig

en betalen geen belastingen. Met hun internationale handelsbetrekkingen en vloot vormen zij een voorafschaduwing voor de eerste multinationals. Als vrije metselaars van gebouwen, waaronder kastelen en vooral romaanse kerken als de Temple Church te Londen,

worden ze eigenaars van een immense rijkdom aan onroerend goed en land. Autoriteit op het gebied van de Tempeliers, mediaevist prof. Malcolm Barber, schrijft in zijn boek over de toenemende spanning in de maatschappij vanwege de enorme politieke en financiële macht

van de Tempelorde door koningen en pausen in schulden te dompelen en van zich afhankelijk te maken. De financiële en oppermachtige wurggreep op overheden en het volk, zou de Tempeliers uiteindelijk de kop kosten.

De onvrede leidt uiteindelijk tot een proces tegen de Orde en hun ontmanteling:
“Zij waren impopulair en rijk en zelfs nog sterker betrokken bij een koninklijk financieel beheer dat ernaar gestreefd lijkt te hebben externe partijen te verwijderen, dan zelfs de Lombarden en Joden.

Vanaf de vroege dertiende eeuw fungeerden de Franse tempeliers feitelijk als koninklijke schatbewaarders.”

Uit een koninklijk verslag van 1202 blijkt dat de tempel van de Orde fungeert als centraal gelddepot, een soort proto-centrale bank.

Waarschijnlijk fungeren tempels in de oudheid daadwerkelijk als bank. Het Bijbelboek Johannes 2, verzen 13-25, verhaalt over de tempel die gebruikt wordt door geldwisselaars en handelslieden tot afgrijzen van Jezus. Heden ten dage hebben veel bankgebouwen als de Bank of England

en FederaL Reserve Bank – welk ontwerp sterk doet denken aan de creaties van Hitlers rijksarchitect, Albert Speer – nog steeds de vorm van een antieke tempel. De Bank of England is zelfs gebouwd bovenop het heiligdom ter ere van de zonnegod Mythras, het Licht der wereld.

Het is de leden ten strengste verboden over de orde en tempelrituelen te spreken maar voormalig Tempelier Esquiu de Florian, klapt uit de school en vertelt koning Filips de Schone van Frankrijk verhalen over godslastering, seksuele uitspattingen en duivelaanbidding.

Daar Filips een grote schuld heeft bij de Tempeliers komt deze aantijging als een geschenk uit de hemel vallen. De paus gebiedt de orde te ontbinden. Op 18 maart 1314 sterft de laatste grootmeester van de Tempelorde,

de edelman Jacques de Moley met andere tempeliers op de brandstapel wegens aanbidding van ‘Baphomet’.

Deze godheid die de universele unie van positieve en negatieve energie representeert en wiens naam in verband wordt gebracht met ‘wijsheid’, zou stammen uit het Midden-Oosten

en wordt standaard door de kerk afgebeeld als Satan zelf met het hoofd van een bok, het lichaam van een man en staande op gespleten hoeven. Het is echter niet de wijsheid zelf – vaak gepresenteerd al ‘verboden vrucht’ – maar de toepassing ervan die goed- of kwaadaardig kan zijn.

De joodse bijbelgeleerde Dr Hugh J. Schonfield, een van de wetenschappers die aan de Dode Zee Rollen werkten, schrijft in zijn boek “The Essene Odyssey” dat Baphomet ‘בפומת’ van kabbalistisch-Hebreeuwse oorsprong is.

De kabbala, hetgeen openbaring betekent, stamt uit de Egyptische esoterie.

De Tempeliers en Oranje als vermeende afstammelingen van Koning David

Veel vertegenwoordigers uit het topsegment van de samenleving in de Nederlanden (thans Nederland en Vlaanderen) nemen eveneens deel aan de kruistochten of voegen zich bij de tempeliers,

zoals de legendarische Gerard van Ruddervoorde die het zelfs brengt tot Grootmeester. (Voorbeelden zijn: Floris III van Holland (1141 – 1190); Willem I van Holland (1167- 1222); Otto I de Grote, Graaf van Gelre (1182-1207); Rudolf van Seppenrode,

Burggraaf van Groningen (gest. 1190); waarschijnlijk Ridder Hertog Jan I van Brabant (1254 – 1294); Willem, Heer van Horn en Althena (1240 – 1304); Dirk VI van Holland, Leenheer van Kennemerland en Rijnland (1114 – 1157);

Gerard van Ruddervoorde, Grootmeester van de Orde der Tempeliers (1185 – 1189); Olivier van Paderborn; Gerhard II van Oudenaarde; Ingelbrecht III van Petegem (1030 – 1082); Ridder Hayo van Wolvega en deelname van vele andere Friezen in verschillende kruitochten;

Graaf Willem II van Vlaanderen (1225- 1251); Daniel Danielsz van der Merwede, Heer ter Merwede (1180 – 1226); Boudewijn VI van Henegouwen (1171 – 1205); Boudewijn IX van Vlaanderen (1171 – 1205); de graven Robert of Robrecht I ‘de Fries’ (1013 – 1093), Robert II (1065 – 1111) en

Robert III (1247 – 1322), alledrie van Vlaanderen/ Zeeland en Graaf Jan zonder Vrees (1371 – 1419). Recent onderzoek toont aan dat de Tempeliers in de Lage Landen, vooral in de Zuidelijke Nederlanden, ruimschoots zijn vertegenwoordigd.

Ook in de Noordelijke Nederlanden zijn echter vestigingen bijvoorbeeld te Zaamslag, Middelburg, Zierikzee, Vere, Oostburg, Hulst, Aardenburg Alphen (NB), Oosterhout, Rixtel, Heesbeen, Kwaalburg, Boshoven, Oosterwijk en Chaam en eveneens te Beek (L), Lage-Mierde, Rixtel, op Texel,

Zaandam, Beverwijk, Haarlem, Maastricht en Zierikzee. In Noord-Nederland zouden 20 commanderijen zijn gevestigd.

Ook de voorvaders van het huis Oranje-Nassau hebben een prominente rol. Zo nemen de graven Robert of Ruprecht III van Nassau ‘De Strijdbare’ (gest. 1191) en Walram I van Nassau (1146 – 1198) deel aan de derde kruistocht. Raimbaut II van Oranje (gest. 1121) is zelfs aanvoerder

tijdens de eerste kruistocht in 1096 naar Antiochië en Jeruzalem. Het is René van Châlon (1519 -1544), die door zijn afkomst de Huizen van Oranje en Nassau verbindt. Door zijn moeder is hij Prins van Oranje en van zijn vader erft hij de titel Graaf van Nassau.

Willem van Oranje, ook wel Guilhelm, Guilhem of Guillaume d’Orange (742-812), geldt als de stamvader van het huidige Huis van Oranje. Hij levert al veldslagen tegen de islamitische Sultan Hisham I, nog voor de eigenlijke kruistochten beginnen en wordt daarom tot tweemaal toe

heilig verklaard. Zijn overwinning op de islamitische Moren in Orange bezingt het twaalfde eeuwse chanson de geste “La Prise d’ Orange.” Willem zou de Hebreeuwse taal machtig zijn, de leeuw van Juda in zijn wapen voeren en de sabbat vieren. Historicus prof.

Arthur Zuckerman publiceert in 1972 een boek over het prinsdom Orange getiteld “A Jewish Princedom in Feudal France”, waarin hij beredeneert dat Willem van Oranje van joodse oorsprong moet zijn geweest.

Willem zou een zoon zijn van Makhir van Narbonne, een Babylonisch-Joods geleerde en leider van de Joodse gemeenschap die volgens de traditie – overgeleverd door de Spaans-Joodse astroloog en historicus Abraham ibn Daud in zijn ‘Sefer ha-Qabbalah’,

een kroniek over de geschiedenis van het Joodse volk uit 1161 – rechtstreeks af zou stemmen van het de Bijbelse Koning David. Volgens professor Zuckerman zou Willem ingewijd zijn in de diepere kennis van de joods-mystieke kabbala.

Omstreeks 792 zou hij in Gellone zelfs een academie voor spiritualiteit hebben opgericht alwaar de kabbala zou zijn onderwezen. Thans resteert op de plek een latere abdijkerk met klokkentoren van Le Cloître de Saint-Guilhem-le-Désert in het gelijknamige dorp bij Montpellier

dat naar hem is vernoemd. Ook Baigent, Lincoln en Leigh beweren in het controversiële “The Holy Blood and the Holy Grail” met stelligheid dat Willem een “jood was van koninklijke bloede”. In dit boek stellen de schrijvers eveneens dat er een genealogische lijn loopt

van het Huis van David naar Willem van Oranje. Koningin Wilhelmina zet tijdens haar bewind Leidsche wetenschappers in die ‘met succes’ het verband tussen Koning David en de Oranjes zouden hebben aangetoond.

Helaas liggen de resultaten, wat ervan waar mag zijn, in de Koninklijke archieven. De Tempeliers die in het Rhônedal hun uitvalsbasis hebben, oefenen een grote invloed uit op het Prinsdom Orange. Kopstukken gelieerd aan de Orde der Tempeliers,

zoals keizer Frederik ‘roodbaard’ Barbarossa in 1182, vereren het Huis van Oranje met een bezoek. Als aan het begin van de veertiende eeuw de Tempelridders in opspraak raken wegens sodomie en duivelverering, vinden zij in Orange een veilig heenkomen.

De voorgangers van René van Châlon,wiens neef Willem I van Oranje-Nassau de titel‘Prince d’Orange’ en het gelijknamige prinsdom erft dat vervolgens tot 1702 in de familie blijft,laten hun nakomelingen een historische erfenis na die nauw verweven is met de historie v/d Tempeliers.

Voortdurend duikt de naam Châlon op als familienaam in de binnenste cirkel van de Orde. Op 13 oktober 1307 arresteren de autoriteiten de machtige Tempeliers in het katholieke deel van Europa. Eén Tempelridder weet echter vele kostbaarheden van de orde in veiligheid te brengen,

waaronder – aldus sommige historici – de geheimen van de heilige graal. Het is Tempelier Hugo van Châlon (ca. 1288 – 1322). Volgens de bronnen van onder meer René Zwaap in De Groene Amsterdammer van 19 februari 1997 is Hugo een echte d’Orange.

Indien inderdaad een Châlon uit het Huis van Oranje, is deze Hugo de zoon van Jean van Châlon (ca. 1258 – 1315). Een Tempelier genaamd Jean van Châlon biecht na zijn arrestatie: “Op de avond voor de oprolactie – donderdag 12 oktober 1307 – zag ik drie karren met stro geladen

die de Parijse Tempel verlieten net voor het vallen van de avond, alsook Gèrard de Villiers en Hugo de Châlon aan het hoofd van vijftig ruiters. Op de karren waren kisten verborgen die de gehele schat van Visiteur Géneral, Hugo de Pairaud bevatten.

Ze namen de route naar de kust, alwaar zij naar het buitenland zouden worden gebracht in achttien schepen van de Orde.”

De verklaring van deze Jean van Châlon over de binnenste cirkel van de Orde vormt deel van een aantal documenten die na de verovering van Rome door Napoleon

in 1809, vanuit het Vaticaan naar Parijs zijn teruggebracht.

Van Tempeliers naar vrijmetselarij, omarmd door ons ‘protestantse’ koningshuis

Nadat de paus de Orde heeft ontbonden zou deze vervolgens ondergronds zijn gegaan. In Portugal veranderen de Tempeliers simpelweg hun naam in “Ridders van Christus.”

Op eilanden in de Middellandse Zee vestigen zij zich als “Ridders van Rhodos” en “Ridders van Malta” met als embleem het Maltezer kruis. De laatste orde bestaat nog steeds onder dezelfde naam (Soevereine en Militaire Orde van St. Jan van Jerusalem van Rhodes en van Malta)

en traceert haar historie tot 1048. Haar leden bestaan uitsluitend uit ‘s werelds machtigste en rijkste mensen, genieten diplomatieke immuniteit en zijn uiteindelijke gehoorzaamheid verschuldigd aan de paus als plaatsvervanger op aarde van de Christos, Zon/Zoon van God,

‘lichtbrenger’ (vgl. Lucifer) en eigenaar van de wereld. Vandaag de dag zien we abstracties van dat licht – de zon– als typerende Maltezer kruisen terug op insignes, kleding en als ceremoniële versieringen bij de top van de wereldelite als de paus en koningshuizen gelijk het Huis

van Oranje (foto Prins Bernhard). Zonnevormen die we nu als Maltezer kruis aanduiden vinden we al in Mesopotamië (vgl. Brits Museum: halsversiering op stèle van Babylonisch- Assyrische koning Shamshi-Adad V, 824-811 v. Chr.).

De onderscheidingen behorend bij de ridderorde van Oranje-Nassau, van wie de koningin grootmeester is, zijn gedecoreerd met een opvallend Maltezer Kruis, soms omkranst door zonnestralen.

Net als ooit Wilhelmina en Prins Hendrik en prins Bernhard is koningin Beatrix lid van de Maltezer Orde. In 1960 is zij toegelaten als Dame Grootkruis van Eer en Devotie en als Koningin beëdigd en ingehuldigd op 30 april 1980.

Ook de nauw aan de vrijmetselaars verwante Orde van Rozenkruisers zou, met haar kruis herinnerend aan de kruisridders, een voortzetting zijn van de oude Tempelorde volgens de bij de Franse revolutie betrokken en zeer ingewijde Honoré-Gabriel de Riqueti,

Graaf van Mirabeau in zijn “La Monarchie prussienne sous Frédéric le Grand” (1788). Zelf vrijmetselaar stelt hij:

“De Rozenkruis-vrijmetselaars van de zeventiende eeuw zijn slechts de voortzetting van de Orde der Tempeliers.”

Veel Tempelridders vervolgen hun levens in Zwitserland, een bij de Tempeliers vanouds bekend kruispunt van handelsroutes en geldstromen, tegenwoordig een bancaire vrij- en witwashaven alwaar, gelijk bij de Tempelorde, strikte geheimhouding wordt betracht en het huidige thuisland

voor de onschendbare BIS-bank, centrale bank der centrale banken, waarover later meer. Schrijvers als Alan Butler, co-auteur van “The Warriors and the Bankers”, wijzen op de overeenkomst tussen de vlag van de Tempeliers en Zwitserland.

Butler stelt dat de Tempelridders aan de basis staan van het Zwitserland in haar huidige vorm als financiële vrijstaat.

De vloot van de Tempeliers brengt velen naar de laatste vluchthaven: Schotland, alwaar in 1446 metselaars de vroeg-gotische Rosslyn Chapel bouwen. De kerk is overladen met een symboliek die we kennen van zowel de orde van Tempeliers als vrijmetselaars,

gecombineerd met christelijke en heidense iconografie. De bouwers, wiens gilde zou zijn geïnfiltreerd, worden beschouwd als voorlopers van de vrije metselaren van de ‘Scottish Rite’, de eerste vrijmetselaarsorganisatie die in de openbaarheid treedt,

nadat de katholieke koning Charles II van Schotland en Engeland tijdens zijn verbanning in Nederland (1649-60) vrijmetselaar wordt gemaakt. Deze Charles geeft later toestemming voor het huwelijk van de dochter van zijn broer James II in 1677

met de vrijmetselaar Willem III van Oranje, brenger van de ‘Glorious Revolution’. De officiële reden voor dit huwelijk is religie: de eenheid binnen Engeland zou zo bewaard blijven en de protestantse Willem III zou het angstige volk beschermen tegen de oorlogszucht

van de katholieke Lodewijk XIV van Frankrijk. Door dit strategische huwelijk wordt Willem III van Oranje in 1689, naast Stadhouder van Nederland, tevens Koning van Engeland, Schotland en Ierland.

Willem III is vrijmetselaar net als Charles II en vele ‘Oranjes’* die na hem komen, bijvoorbeeld: Prins Frederik ‘van Oranje’ welke vanaf 1816 zelfs het hoogste gezag geniet binnen de Orde, namelijk gelijk de bovengenoemde Albert Pike; Grootmeester van de Orde van Vrijmetselaren

(onder het Grootoosten der Nederlanden), Prins Willem Alexander van ‘Oranje’-Nassau (1851-1884), eveneens Grootmeester van de Orde van Vrijmetselaren (1882-1884), Koning Willem I (1772-1843), Koning Willem II (1792-1849) en Stadhouder Willem IV(1711-1751).

Over de rol in dit geheime genootschap van de huidige ‘Oranjes’ laten de autoriteiten niets los. Een tipje van de sluier wordt opgelicht bij de begrafenis van Prins Claus op 12 oktober 2002, toevalligerwijs de legendarische dag waarop de Tempeliers in 1307 worden gearresteerd.

In de Nieuwe Kerk te Delft, waar de plechtigheden plaatsvinden, valt één advertentie bijzonder op. Het is een rouwschrift van de Orde der Tempeliers, de Soevereine Militaire Orde van de Tempel van Jeruzalem, gedecoreerd met een Tempelierskruis en een lijfspreuk van de Tempelorde

‘Non Nobis Domine, Non Nobis; Sed Nomini Tuo da Gloriam.’ Klaas van Urk die op bladzijde 461 van zijn boek “Zoektocht naar de Heilige Graal & de Ark van het Verbond” een foto van de advertentie heeft afgedrukt, attendeert de lezer op de website van de orde waarvan de lijst van

grootmeesters teruggaat tot aan Hugo de Payens, de eerste grootmeester der Tempeliers. Onder Willem III (1650 – 1702) komt de vrijmetselarij mondiaal meer in de openbaarheid. Vrij spoedig na zijn overlijden verenigen de vier loges te Londen zich op 24 juni 1717, de Johannesdag –

St. Johannes werd vereerd door Tempelorde waarvan de nu nog bestaande Johannieterorde deel uitmaakte – tot de Londense Grand Lodge, de eerste overkoepelende grootloge en thans de belangrijkste ter wereld. Ter nagedachtenis aan Willem van Oranje en zijn ‘Glorieuze’ Revolutie die

in Noord Ierland resulteert in eeuwen van terreur en boedvergieten, richt vrijmetselaar Thomas Wilson de maçonnieke en tegelijk protestantse Orange Order op, een geheim genootschap dat tegenwoordig vestigingen heeft in het gehele Britse Gemenebest.

Deze orde is heeft vrij nauwe banden met de ‘Order of Malta.’

Veel minder bekend is dat Willem III (1650 – 1702) een cruciale rol heeft in de evolutie naar het huidige wurgsysteem van een centrale, oppermachtige wereldbank,

een elite die het alleenrecht heeft om geld te drukken en de verdere ontwikkeling van de allesvernietigende winstbelustheid van de corporaties uit de VOC-erfenis. Hoe dit is gegaan zien wij later.

Tegenwoordig wordt de naam ‘Kights Templar’ nog gebruikt door een wereldwijde vrijmetselaarsorgansatie die zichzelf presenteert als filantropische ridderorde. Ook hier worden de curieuze banden met Israël en Salomo’s tempel duidelijk in hun veelzeggende alternatieve titel:

‘De verenigde religieuze, militaire en maçonnieke ordes van de Tempel [van Salomo] en van St. Johannes van Jeruzalem [St Johannes werd vereerd door de tempeliers], Palestina, Rhodos en Malta’

(The United Religious, Military and Masonic Orders of the Temple and of St John of Jerusalem, Palestine, Rhodes and Malta).

Volgens de organisatie zelf zou er geen enkele relatie zijn…

*Het Huis van Oranje is met de kinderloze dood van Willem III in 1702 formeel uitgestorven. Het prinsdom Orange wordt onmiddellijk na zijn overlijden geannexeerd door Lodewijk XIV, le Roi Soleil en verdediger van het katholieke geloof in de Zo(o)n van God.

gilles.maillet.free.fr/histoire/famil…

thorhem.nl

knightstemplar.org/wp/

en.wikipedia.org/wiki/Consell_d…

Deel II: De Zwarte Adel en eerste moderne bank

“Enkel driehonderd man van wie elkeen weet dat al de anderen het lot van Europa bepalen. Zij selecteren hun opvolgers vanuit hun eigen entourage. Deze mannen hebben de middelen in hun handen een einde te maken aan de staatsvorm

die zij onredelijk achten.” (Walter Rathenau, politicus, joods zakenman en Rothschild adviseur tijdens de Weimar Republiek in Die Wiener Presse, 24 december 1921. Exact zes maanden erna op 24 juni 1922 vermoord.)

De wereld is in gijzeling. Sinds de kredietcrisis breiden de banken hun macht in sneltreinvaart uit door niet langer enkel de derdewereldlanden maar álle naties aan een wurgend schuldinfuus te koppelen. De fenomenale renteschulden verhalen overheden via belastingen op de burgers.

Het doel is gecentraliseerde totaalcontrole. Het banksysteem is daarbij het fundament in de manipulatie naar een wereldregering met een wereldleger, wereldbank en wereldmunt.

De macht van de bank is mogelijk omdat het bancaire geldsysteem is gebaseerd op een fantastische misleidtruc waarbij een selecte groep uit het niets ‘geld’ creëert en daarvan slechts een fractie in de bank (=computer) hoeft achter te houden, het zogenaamde ‘fractioneel bankieren'

Al eeuwenlang heeft men toegewerkt naar deze (digitale) werelddictatuur. Met het verdwijnen van het muntgeld en de koppeling van iedere persoon en al zijn (geld)transacties aan een persoonsnummer in een centrale database is het zover.

Venetië als bakermat van de eerste moderne bank en thuishaven van de Zwarte Aristocratie

De eerste echte bank, zoals we die nu kennen, wordt in 1171 opgericht te Venetië. Daarvóór maakt men gebruik van geldwisselaars die geen leningen verstrekken.

De Bank van Venetië is het resultaat van een te financieren oorlog tegen Genua en een gedwongen belasting waarmee de Venetiaanse Doge de bankkas van geld voorziet. De combinatie van bank, handel en veroveringstochten – waaronder de kruistochten georganiseerd en gefinancierd

vanuit deze stadstaat – leggen de pijlers voor de enorme macht en welvaart van de sociale toplaag en de ontwikkeling van Venetië in de dertiende eeuw tot rijkste stad en financieel centrum van de toenmalige wereld.

Venetië als bakermat van de eerste moderne bank en thuishaven van de Zwarte Aristocratie

De eerste echte bank, zoals we die nu kennen, wordt in 1171 opgericht te Venetië.

technofunc.com/index.php/doma…

Daarvóór maakt men gebruik van geldwisselaars die geen leningen verstrekken.

De Bank van Venetië is het resultaat van een te financieren oorlog tegen Genua en een gedwongen belasting waarmee de Venetiaanse Doge de bankkas van geld voorziet. De combinatie van bank, handel en veroveringstochten – waaronder de kruistochten georganiseerd en gefinancierd

vanuit deze stadstaat – leggen de pijlers voor de enorme macht en welvaart van de sociale toplaag en de ontwikkeling van Venetië in de dertiende eeuw tot rijkste stad en financieel centrum van de toenmalige wereld.

De ‘Zwarte Aristocratie’ heeft in Genua en Venetië haar thuishaven. ‘Aristocrazìa’ of ‘Nobiltà Nera’ is de aanduiding voor Italiaanse adellijke families die historische banden met het Vaticaan hebben en soms pausen leveren. De zwarte adel wordt genoemd als onder meer financier

van de Katholieke Kerk en kruistochten. Ook een aantal pausen afkomstig uit rijke bankiersfamilies behoort er toe. Een van de bekendste is bankier-Paus Innocentius XI (1611-1689), die een directe hand heeft in de ‘Glorious Revolution’ van Willem III van Oranje met zijn oprichting

van de Bank of England. Een ander lid is paus Pius XII (1876-1958) ook wel bekend als de Nazi-paus, net als Innocentius telg uit een bankiersfamilie. Onderzoeksjournalist John Cornwell stuit bij zijn research voor zijn boek ‘Hitler’s Pope’ op de paus’ anti-joodse houding vanaf

het begin en betoogt dat zijn promotie van pauselijk absolutisme hem onverbiddelijk heeft gebracht tot zijn collaboratie met fascistische heersers. De Aristocrazìa Nera zijn degenen die vanaf de twaalfde eeuw over internationale handelsrechten beschikken.

nobility-association.com/the-italian-no…

De gepensioneerde, hooggeplaatste MI6 agent van de Britse geheime dienst, Dr. John Coleman die 25 jaar studie aan het onderwerp wijdde, zegt hierover: “De eerste van drie kruistochten, van 1063 tot 1123, vestigde de macht van de Venetiaanse Zwarte

Aristocratie en versterkte de greep van de rijke heersende klasse. De Zwarte Aristocratie verkreeg totaalcontrole over Venetië in 1171 [het jaar van oprichting van de Bank van Venetië], toen de benoeming van de doge [hertog] over werd gebracht naar wat bekend stond als

de ‘Grote Raad’, welke bestond uit leden van de commerciële aristocratie; een totale triomf voor hen. Venetië is sindsdien in hun handen gebleven, maar de macht en invloed van de Venetiaanse Zwarte Aristocratie reikt ver over de grenzen en wordt thans in 1986 gevoeld

in elke uithoek van de wereld. In 1204 gaf de oligarchische familie feodale enclaves uit aan haar leden en vanaf deze tijd dateert de grote opbouw van macht en drukuitoefening totdat de regering een gesloten corporatie werd van de leidende families uit de Zwarte Aristocratie.”

Coleman noemt in zijn artikel “Black Nobility Unmasked Worldwide” uit 1985, naast vijftien andere vorstenhuizen, als belangrijkste leden van de Zwarte Adel onder meer het Huis van Oranje (Nederland), Nassau (Duitsland/Luxemburg) en Guelph (Groot Brittannië).

De Guelph-familie zou zich in Amsterdam hebben gevestigd vanuit Venetië via Duitsland en zich hebben vermengd met het (Duits-) Britse koningshuis. In de recentere geschiedenis wordt Prins Bernhard genoemd als sleutelfiguur, net als hij dat is voor de Bilderberggroep en 1001 Club.

nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van…

en.wikipedia.org/wiki/The_1001:…

De Commissie van 300 representeert de huidige zwarte adel

In zijn carrière als agent bij de inlichtingendienst stuit Coleman in Angola op een aantal topgeheime, geclassificeerde documenten die ongewoon expliciet de te volgen wereldpolitiek beschrijven.

Verontwaardigd over de inhoud schrijft deze klokkenluider vervolgens “The Conspirators’ Hierarchy – The Committee of 300” waarin hij openbaart dat de wereldmacht berust bij een Commissie van 300 die hun wortels hebben in de ‘zwarte aristocratie.’

De Commissie van 300 representeert de ‘zwarte aristocratie’, zegt Coleman en zit “heel letterlijk bovenop alles in deze wereld”, schrijft hij in “The Conspirators’ Hierarchy.” Hun doel nu en in het Venetië van de twaalfde eeuw is totaalcontrole,

tegenwoordig met behulp van allerlei mondiale instituten gericht op centralisatie van macht. Coleman publiceert in zijn boek de lijsten van de ons welbekende organisaties voor wereldgezondheid, wereldvrede, wereldenergie, wereldvoedselvoorziening, wereldmilieu, wereldveiligheid

en wereldemocratie. De sleutel ligt echter bij de banken. Op bladzijde 17 schrijft hij:“De sleutel tot de succesvolle controle van de wereld is hun [=representanten Zwarte Aristocratie/Commisie van 300] vermogen om hevige economische recessies en uiteindelijke depressies te

creëren en manipuleren. De Commissie van 300 is uit op sociale ontregeling op wereldschaal, gevolgd door depressies, als een weekmaker voor grotere dingen die gaan komen.”

De totaalcontrole is dus vooral financieel. ‘Creditinformation’ en ‘creditreporting’ over elke burger zijn daarbij cruciaal. Tegenwoordig zet men de elektronica in waarbij van oorsprong militaire techniek [als RFID], voor thuissituaties wordt gebruikt, zegt Coleman.

De Pools-Amerikaanse politiek wetenschapper, staatsman en zionist Brzezinski, schrijft in opdracht van de Club van Rome al over beheersing van wat hij noemt, ‘the masses’ in zijn “The Technotronic Era”. ‘Total surveillance’ is de eerste vereiste van de Commissie van 300,

aldus Coleman op bladzijde 69. Coleman definieert de Commissie van 300 als: “Het ultieme geheime genootschap bestaand uit een onaantastbare heersende klasse, waartoe de Koningin van Engeland, de Koningin van Nederland [familie van de Guelphs/Winsors via George II],

de Koningin van Denemarken en de koninklijke families van Europa behoren. Deze aristocraten besloten bij de dood van Koningin Victoria, de matriarch van de Venetiaanse Zwarte Guelphs dat, teneinde wereldwijde controle te verkrijgen, het noodzakelijk zou moeten zijn voor hun

aristocratische leden om ‘in zaken’ te gaan op wereldschaal met niet-aristocratische, maar extreem machtige leiders van de corporaties en zo zouden de deuren naar ultieme macht geopend worden voor wat de Koningin van Engeland graag aanduidt als ‘the commoners’

(= de niet ‘blauw-bloedigen’).”Op bladzijde 233 noemt Coleman het Huis van Oranje als een van de “instituten/organisaties uit verleden en heden, direct onder de invloed van de commissie van 300.” Op bladzijde 235 volgt koningin Beatrix. Ook Royal Dutch Shell, waarvan de koningin

grootaandeelhoudster is (blz. 231), voormalig Shell directeur, Hitlervriend en -financier, de Nederlander ‘Sir’ Henri Deterding (blz. 234), almede de Nederlandse Bank (blz. 170) staan op de lijst van direct door de Commissie van 300 gecontroleerde instituten.

De Zwarte Adel, erfgenamen van de Khazaren? (Ukraine)

Op hun beurt zou de Zwarte Adel zijn ontstaan door huwelijken tussen de Kahzaarse en plaatselijke elite, aldus onderzoekers als Coleman, Alan Watt en Ernest Millington.

De Khazaren vormen in de middeleeuwen een immens rijk van nomaden in Midden Rusland alwaar rond 740 om politieke redenen het joodse geloof als staatsgodsdienst is ingesteld.

Na het uiteenvallen van het rijk zwerven de enorme aantallen Khazaren of Chazars uit over Zuid en Oost Europa in een ‘diaspora’. De elite zou zich door huwelijken vermengd hebben met de lokale koningshuizen en kerkadel. Zo trouwt al rond 732 de Khazaarse

prinses Tzitzak met de Byzantijnse keizer Constantijn. Bekend is ook keizer Leo IV (750-780), bijgenaamd ‘De Khazar’. De pausen uit de adellijke Medici-bankiersfamilie met filialen tot in De Nederlanden en bekend van hun strategische huwelijken en allianties, alsmede Paus PiusXII

zouden Khazaren zijn. Khazar zou bovendien keizer of prins betekenen en etymologisch verwant zijn aan het Griekse ‘Kaesar’, als variant gebruikt van het Romeinse ‘Caesar’ (uitspraak [‘kajsar]) op de Steen van Rosette.

Ook het Nederlandse ‘Keizer’ en Duitse ‘Kaiser’ tonen duidelijk verwantschap. Anderen menen dat het ‘dolen’ betekent, duidend op het nomadenbestaan van het volk. Khazar, als benaming van een nomadisch ruitervolk zou zijn overgegaan naar het Hongaarse ‘huszár’ of huzaar.

De erfenis van deze historie tot in het heden, beschrijft ondermeer Arthur Koestler in “The Thirteenth Tribe – The Khazar Empire And Its Heritage”. Koestler is een joods-gelovige Hongaar, prijswinnaar voor uitzonderlijke contributie aan de Europese cultuur

en gerespecteerd Commander of the British Empire. In zijn onderzoek traceert hij de Ashkenazi-wortels van zijn voorvaderen tot in Khazarië. Daarmee veegt het boek oude dogma’s van tafel. De publicatie in 1976 zorgt voor enorme verontwaardiging.

Het zou antisemitisch zijn om te stellen dat het merendeel van de joods-gelovigen van Kaukasische oorsprong is en niet afstamt van een Arabisch (=Semitisch) volk wonend op een smalle bewoonde kuststrook genaamd Palestina.

Dat alleen al het verschil in grootte van het minieme kustlandje en het immense Khazarenrijk dit aannemelijk maakt, doet de razernij enkel toenemen. Grote kranten brengen zijn naam in diskrediet.
archive.org/details/arthur…

Biografen bezoedelen na Koestlers dood zijn grote reputatie. De belangrijkste Finse krant ‘Helsingin Sanomat’ – net als de meeste Nederlandse bladen en sociale nieuwssites als NUjij, eigendom van mediatycoon, Zionist, Bilderberger, trilaterist en CIA-agent Alvar Aatoo –

publiceert op 31 december 1998 de claim van de tot dan toe onbekende zionistische schrijver David Cesarani in zijn debuut en enigst bekende biografie “The Homeless Mind” (1998), dat Koestler in de vijftiger jaren verschillende vrouwen zou hebben verkracht. In 1983 worden de

succesvolle Koestler en zijn vrouw dood in hun huis aangetroffen. Ondanks belangrijke inconsistenties is de conclusie: zelfmoord

Na Koestler volgen meer publicaties. Een van de bekendste is die van Shlomo Sand,
en.wikipedia.org/wiki/Shlomo_Sa…
Israëlisch geschiedkundige, hoogleraar aan de universiteit van Tel Aviv en kind van Pools-joodse overlevers van de Holocaust.

In zijn publicatie “Hoe het Joodse volk werd uitgevonden”,
volkskrant.nl/nieuws-achterg…
ontsluiert hij het verhaal van het “beloofde land en verbannen volk van God” als een mythe en toont hij aan dat de oorspronkelijke joden het voorgeslacht zijn van de huidige Palestijnse Semieten

(=Arabieren). De huidige joods-gelovigen zijn afstammelingen van bekeerde Europese, Russische en Afrikaanse groepen, die net als de huidige christenen en moslims gewoon afstammelingen zijn van bekeerlingen en niet noodzakelijkerwijs tot één ras behoren, betoogt hij.

Een tirade aan antisemitisme-beschuldigingen is zijn deel. Alsof het om een ernstig delict gaat in plaats van een poging tot discussie, trekt men Sands moedige poging in de sfeer van ‘Holocaust denial’.

Het maartnummer van The Journal of Israeli History van 2009 noemt Sand een “Jewish People denier.”

Andere studies tonen dat Koestler en Sand gelijk hebben. Genetisch onderzoek blijft met bewijzen komen dat de Ashkenazi’s geen genetische verbinding hebben met de Semitische volken van het Midden-Oosten. Meer dan dat:

de Hebreeuwen uit het Midden-Oosten en de Palestijnen zijn genetisch identiek en hetzelfde volk, behalve mogelijke culturele verschillen. In The Observer van 25 november 2001 schrijft Robin McKie hoe een cruciaal wetenschappelijk artikel dat deze genetische overeenkomst aantoont,

verwijderd is uit een toonaangevende krant na beschuldigingen van antisemitisme en ongepastheid. In dit paper, getiteld “The Origin of Palestinians and their Genetic Relatedness with other Mediterranean Populations”, stellen de onderzoekers:

“In overeenstemming met eerdere studies, vond het team geen gegevens om het idee te ondersteunen dat Joodse mensen genetisch te onderscheiden zijn van andere mensen in de regio.

Door deze bevindingen, stelt het team de claims ter discussie dat joden een apart, uitverkoren volk zijn en dat judaïsme enkel overgeërfd kan worden.”