In #Antwerpen daalde het aantal inwoners van Belgische herkomst van 404.783 in 1990 naar 253.281 in 2020 (-37,5%)
Tegelijk steeg het aantal inwoners van niet-Belgische herkomst van 65.033 in 1990 naar 277.057 in 2020 (+426%)
Betekent dit dat elk individu met een migratieachtergrond in deze statistiek een probleem is? Uiteraard niet. Een flink deel daarvan, zeker binnen bepaalde groepen (uit Azië, Oost-Europa, Zuid-Amerika, het Westen) werkt hard en is Vlaming onder de Vlamingen.
Maar cijfers wijzen uit dat er, met name binnen de groepen met een migratieachtergrond uit Afrika en het Midden-Oosten, een enorme oververtegenwoordiging is in de uitkeringsstatistieken, wat ons dus heel veel (belasting)geld kost.
Bovendien brengen velen daarvan de streng-islamitische cultuur met zich mee, waardoor hele wijken transformeren in geïslamiseerde getto's met, naast uitkeringsafhankelijkheid, criminaliteit, verloedering en sharia/jihad. In die wijken verdwijnt onze cultuur en vrije samenleving.
Dit nog los van het kwantitatieve aspect: op nationaal niveau komt er elke 10 jaar ongeveer een stad bij ter grootte van Antwerpen: +500.000 nieuwkomers. Die moeten allemaal ergens wonen, werken, studeren, zorg krijgen, zich verplaatsen, ... Dat is simpelweg te veel. #draagkracht
Die +500.000 nieuwkomers elke 10 jaar omvat ook een mengelmoes aan culturen, talen, opvattingen (de zogenaamde 'superdiversiteit'). Dat is vragen om botsingen en problemen. Zoals Etienne Vermeersch stelde: 'Homogeniteit van een bevolking is belangrijk' 👇🏻