Przyjemność korzystania z japońskich kolei można podzielić na co najmniej dwa obszary. Jeden to niezrównana obsługa – punktualność, czystość, rozległa sieć kolejowa, wysoki poziom bezpieczeństwa. Drugi zaś, dla tych, którzy lubią obserwować ludzi, to odmienne czasami 1/7
zachowania i zwyczaje pasażerów i pracowników kolei. Wsród tych drugich można wskazać gesty wykonywane rękoma oraz towarzyszące im często werbalne sygnały przez maszynistów, konduktorów oraz pracowników stacji. Ponieważ nie są do nikogo adresowane 2/7
mogą początkowo wydawać się zabawne i zaskakują turystów mających z nimi po raz pierwszy styczność.
Japońscy naukowcy przeprowadzili wiele badań potwierdzających skuteczność metody "wskaż i powiedz" (shisa kanko) w zapobieganiu wypadkom i katastrofom. W jednym z 3/7
eksperymentów odsetek błędnych naciśnięć przycisków zmniejszył się z 2,38% do 0,38% po zastosowaniu shisa kanko.
Zaleca się wskazywanie palcem m. in. sygnalizacji świetlnej, wskaźników kolejowych, przyrządów pomiarowych oraz głośnego potwierdzenia nazw i statusu.
Dla 4/7
wielu zwłaszcza młodych pracowników sprawdzanie rzeczy za pomocą ręki, palca wskazującego i werbalnych sygnałów jest początkowo krępujące, ale z czasem akceptują tę niedogodność.
System został po raz pierwszy wprowadzony pod koniec okresu Meiji (początek XXw) w Kobe. Jeden z 5/7
pracowników kolei używał palca wskazującego, aby wspomóc w ten sposób swój słaby wzrok, a pomysł się spodobał. Pierwotnie była to operacja, którą wykonywali maszyniści parowozów, obecnie nie ogranicza się wyłącznie do branży kolejowej, 6/7
ale znalazła zastosowanie także w przemyśle lotniczym, transportowym, budowlanym i produkcyjnym. Niektórzy Japończycy utrzymują nawet, że wykorzystują metodę "wskaż i powiedz" do sprawdzania kuchenki gazowej, okien i świateł przed wyjściem z domu. 7/7
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ukończona w grudniu 1964 r. „Katedra Najświętszej Marii Panny w Tokio”, zwana również Katedrą Krzyża, gdyż taki ma właśnie kształt widziana z lotu ptaka, odgrywa centralną rolę w Kościele katolickim w Tokio.Zaprojektowana została przez Kenzo Tange, jednego z najsłynniejszych 1/8
japońskich architektów, który wyniósł japońską architekturę na światowy poziom. Oryginalna, powstała w 1899 roku drewniana, gotycka konstrukcja została zniszczona podczas nalotu na Tokio w maju 1945 roku. Wierni przed wejściem do niej zgodnie z tradycyjnym zwyczajem ściągali 2/8
buty. Była zaledwie jednym z kilkuset tysięcy budynków bezpowrotnie straconych w amerykańskich nalotach na japońską stolicę. Zginęło w nich około 100 tys. ludzi, ponad milion pozbawionych zostało dachu nad głową.
Projekt Tange'a jest zarówno abstrakcyjny, jak i 3/8
Kabuki-cho w tokijskiej dzielnicy Shinjuku to okolica dla ludzi poszukujących nocnych wrażeń. Miejsce to, zwłaszcza w nocy, szerokim łukiem omijane już od lat 50. ubiegłego wieku przez większość mieszkańców stolicy Japonii, wabiło fotografów. Od połowy lat 60. do końca 1/5
lat 70. japoński fotograf Watanabe Katsumi spacerował nocą po ulicach Kabuki-cho wykonując czarno-biało portrety włóczęgów, drag queens, prostytutek, gangsterów, hostess barowych, tancerek i homoseksualistów.
W 1945 roku amerykańskie bomby zrównały tę część Shinjuku z 2/5
ziemią. Wkrótce po wojnie planowano wybudować tam teatr kabuki, plany jednak zarzucono, ale nazwa Kabuki-cho (miasteczko Kabuki) się utrwaliła i jest używana do dzisiaj. Zamiast teatru powstało kino i hala sportowa przyciągające młodych ludzi. Wkrótce zaczęły 3/5
Budka telefoniczna? Nie, mobilna winda tenjin-kun przeznaczona dla starszych ludzi mieszkających na zboczach gór w Nagasaki. "Nagasaki, miasto położone na wzgórzach" (saka no machi Nagasaki), jak mówią Japończycy, choć równie dobrze mogliby je nazwać miastem schodów. 1/4
70% obszaru miasta jest pochyłe, a domy budowane są aż po same szczyty wzgórz i prowadzą do nich często skomplikowane labirynty schodów. Dla niektórych osób mieszkających na zboczach codzienne wchodzenie i schodzenie po schodach może być męczące, 2/4
(📷 👆x2 @onecuprain)
dla nich więc 20 lat temu uruchomiono system wind.
Poruszają się z prędkością 15 metrów na minutę, a więc zdrowy i sprawny fizycznie człowiek bez problemów może je wyprzedzić. Nie można jednak do nich wsiąść i je uruchomić od tak z ulicy, gdyż do 3/4
Shinkanseny oferują zwykle dwie klasy miejsc: zwyczajną (2 klasa) i zielony wagon (1 klasa, tzw. Green Car). Wagon pierwszej klasy zapewnia każdemu pasażerowi sporo wolnej przestrzeni i ponadprzeciętny komfort,ale wraz z pojawieniem się pociągów serii E5 (📽) japońskie koleje 1/7
(JR) wprowadziły również luksusową klasę Gran (Guran Kurasu), która kusi pasażerów mnóstwem dodatkowego miejsca, skórzaną tapicerką na odchylanych fotelach, stałą, podobnie jak w samolotach pasażerskich, opieką obsługi, wykwintnym, zamówionym u szefów najlepszych japońskich 2/7
restauracji jedzeniem, szerokim wyborem alkoholi, kapciami, kocem i ciepłym wystrojem wnętrza.
W Gran Class panuje również zasada, wg której na każdej trasie tylko jeden pasażer może korzystać z danego miejsca. Po jego wyjściu z pociągu, pozostaje ono puste aż do ostatniej 3/7
Kilka niepowiązanych ze sobą tematów z 🇯🇵.
W Japonii szczyt sezonu pożarowego rozpoczyna się zwykle na koniec stycznia i trwa kilkanaście tygodni. Każdego roku w wyniku pożarów kraj traci około 3000 hektarów lasów. 1/4
(📷 @ALTEZZA_TOM)
Widok na malownicze góry Chichibu z ryokanu Nishiki. Zajazd powstał w roku 1901 i pierwotnie służył jako nocleg dla pielgrzymów przed wizytą w świątyni Mitsumine. Jego nazwa pochodzi od sake Chichibu Nishiki. 2/4
(📷 @dreamsoliste)
"To nie jest bezpański kot, a kierowniczka sklepu". Japońskie poczucie humoru to na szczęście nie tylko głupkowate programy rozrywkowe, z których słynie tamtejsza telewizja. Shimako przejęła posadę po swojej mamie. 3/4 (📷 @nyannendo)
W centrum Chiang Mai wyrosły jak grzyby po deszczu bary z marihuaną. Tajski rząd usunął ją w zeszłym roku z listy substancji zakazanych. W godzinach wieczornych charakterystyczny zapach unosi się w powietrzu w pobliżu niektórych lokali rozrywkowych 1/7
dla zagranicznych turystów, pomimo tego, że nie wolno jej palić w miejscach publicznych. Wiele z barów funkcjonuje zaraz w pobliżu salonów tatuażu.
Tajowie, gdy tylko słyszą, że mieszkam w Korei, często dzielą się ze mną swoimi uwagami na temat Koreańczyków. 2/7
Sympatyczny taksówkarz, który podwiózł mnie przed chwilką na lotnisko, powiedział, że ma problemy z koreańskim turystami, gdyż wciąż próbują się z nim targować i nie potrafi zrozumieć dlaczego. Prosi 300 baht za przewóz z lotniska do centrum, przekazują mu 200, twierdząc, 3/7