هفتاد و دوسال از #ملی_شدن_نفت ایران گذشته، خیلی‌ها معتقدند حتی اگه #مصدق نفت رو ملی نمی‌کرد؛ سرنوشت صنعت نفت به سمت ملی شدن می‌رفت و چه فرصت‌ها که مصدق از دست نداد، اما نگاه انگلیسی‌ها به مصدق در این جریان تحقیرآمیز و‌پر از نفرته. جالب اینجاست زمانی که کتاب کودتا رو می‌خوندم 
اگه نمی‌دونستم نویسنده چه کسی هست قطعا فکر می‌کردم حتما یک انگلیسی نوشته، شناخت روزولت از ایران و نفت ایران بسیار بسیار کم هست، به نظرش مصدق روستایی پیر بد ذات بود و حتی دین آچسن مصدق رو نحیف و نزار و دغل کار توصیف می‌کنه. به نظر آقای روزولت مصدق باعث تقویت توده‌ایی‌ها در ایران/۲
شده بود و اگه آمریکایی‌ها وارد نمی‌شدند قطعا ایران در آغوش شوروی بود، انگلیسی‌ها هم خوب خیلی با مصدق راه اومدند. یرواند آبراهامیان در کتاب اخیر خودش معتقده اتفاقا اسناد اون زمان حاکی از این بود که خطر کمونیسم ایران رو تهدید نمی‌کرد/۳
البته عده‌ایی هم معتقدند اگر نفت ملی نمی‌شد صنعت نفت ایران به سمت قراردادهای بهتر پیش می‌رفت، اما کافیه مروری بر تاریخ اون زمان داشته باشین و ببینید آیا واقعا چنین چیزی می‌شد؟ خاطرات علم با همه عشق و علاقه‌ایی که به محمدرضاه شاه داشت و نفرتی که از مصدق، حاوی نکات/۴
جالبی درباره صنعت نفت و راهی که مصدق باز کرد هست، اینکه کنسرسیوم چه بازیها که سر ایران در نیورد. این رو هم باید اضافه کنم هنوز هم خیلی ها معتقدند ای کاش نفت ما ملی نمی‌شد و شرکت نفت ایران و انگلیس پابرجا بود، اون وقت شرکت ملی نفت ایران هم کم از آرامکو نداشت. اما /۵
ملی کردن صنعت نفت منافاتی با همکاریهای بین‌المللی و مشارکت بین‌المللی نداره، مصدق معتقد بود ایران باید در فروش نفت خودش استقلال داشته باشه، نفت رو ایران می‌ده اما انگلیسی‌ها حتی اجازه نمی‌دادند ایرانی‌ها اطلاعات دقیقی از نحوه فروش و یا محاسبه سود شرکت داشته باشند/۶
بله هفتاد و دوسال از ملی شدن صنعت نفت ایران می‌گذره، هنوز هم مساله اینه آیا می‌توان صنعت نفت ایران را ملی دانست؟ آیا راهی که ایران در این سالها رفته به سمت استقلال بوده؟ آیا مصدق کار درستی کرد؟
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
