Όταν ο Ηράκλειος ανήλθε στον θρόνο της Κων/πολης το 610, η αυτοκρατορία βίωνε μια μείζονα κρίση.
Εντός της επόμενης δεκαετίας, τα Βαλκάνια περιήλθαν στην κατοχή των Αβαροσλάβων ενώ η Ανατολή (π.χ. Αίγυπτος) στων Περσών.
(1/12)
Όμως ο Ηράκλειος δεν παρέδωσε τα όπλα.
Πώς θα αναχαίτιζε τους εχθρούς με έναν διαλυμένο στρατό σ' έναν διμέτωπο αγώνα;
Προσπάθησε να συνδιαλλαγεί με τον Χάγανο των Αβάρων αλλά απέτυχε.
Με βαριά καρδιά, άφησε τα Βαλκάνια στο έλεος των Αβάρων και εστίασε στους Πέρσες.
(2/11)
Άλλωστε οι Άβαροι, παρά την εγγύτητά τους, δεν δύναντο να εκπορθήσουν την Κων/πολη δίχως ναυτικό και πολιο/κές μηχανές.
Οι Πέρσες ήταν η Νο. 1 απειλή.
Σ' αυτή τη μάχη μεταξύ Δαβίδ και Γολιάθ, θα χρειαζόταν:
- νέο στρατό
- νέους συμμάχους
- τολμηρό επιθετικό δόγμα
(3/11)
Ο Ηράκλειος δημιούργησε έναν ολιγάριθμο, πλην όμως επίλεκτο και ευέλικτο, στρατό.
Στον πυρήνα του, εν αντιθέσει με το παρελθόν, ήταν το (βαρύ) ιππικό και όχι το πεζικό.
Ο στρατός αυτός θα ήταν ιδανικός για επιθετικές επιχειρήσεις, όχι πολιορκίες ή φρουρές.
(4/11)
Στο πρόσωπο των Göktürks (των Γαλάζιων ή Ουράνιων Τούρκων) ανακάλυψε τους πολυπόθητους συμμάχους.
Οι Τούρκοι, ως νομάδες της Κεντρικής Ασίας, εχθρεύονταν τους Πέρσες και προθύμως συντάχθηκαν με τον Ηράκλειο.
Μαζί με τους Χαζάρους, θα εκστράτευαν στον Καύκασο.
(5/11)
Γιατί, όμως, διάλεξε τον Καύκασο ο Ηράκλειος;
Γιατί όχι την Αρμενία ή Συρία όπως οι προκάτοχοί του;
Γιατί ο Ηράκλειος συνέλαβε ένα τολμηρό (αν όχι ριψοκίνδυνο) σχέδιο για την ανατροπή του "κέντρου βάρους" των Σασσανιδών Περσών.
Την κατάληψη της Κτησιφώντος!
(6/11)
Ο Ηράκλειος, λοιπόν, δεν θα κατέτριβε τις δυνάμεις του σε πολιορκίες και μάχες στην Μικρά Ασία ή Ανατολή (π.χ. Αντιόχεια).
Αντιθέτως, θα ανέτρεπε το βόρειο μέτωπο της των - υπερεξαπλωμένων πλέον - Περσών και θα διείσδυε εν συνεχεία στην Μεσοποταμία από βορράν.
(7/11)
H επιτυχία της στρατηγικής του βασιζόταν στα θεοφύλαχτα τείχη της Βασιλεύουσας, την ανύπαρκτη ναυτοσύνη των Περσών και την ... τύχη!
Όντως, οι Πέρσες ουδέποτε ανέπτυξαν ένα ναυτικό παρά την έξοδό τους στην Μεσόγειο.
Ούτε οι Άβαροι εκπόρθησαν τα τείχα της Πόλης το 626.
(8/10)
Χάρη στους συμμάχους του (Χαζάρους και Τούρκους), στη διχόνοια μεταξύ των εχθρών διοικητών (βλ. Shahrvaraz vs Sahin) και στη χαλκέντερη φύση του, ο Ηράκλειος εκδίωξε μεθοδικώς τους Πέρσες από τον Καύκασο μεταξύ 624 και 626.
Ο δρόμος για την Μεσοποταμία ήταν πια ανοικτός!
(9/10)
Το 626 ο Ηράκλειος διείσδυσε στη Βόρεια Μεσοποταμία και συνέντριψε την πρόχειρη Περσική αντίσταση στην Μάχη της Νινευή.
Η Κτησιφώντα εκείτο ανυπεράσπιστη!
Δεν χρειάστηκε, όμως, να την πολιορκήσει γιατί οι Πέρσες συνθηκολόγησαν μετά από ένα παλατιανό πραξικόπημα.
(10/11)
Against all odds, η ριψοκίνδυνη στρατηγική του Ηράκλειου είχε στεφθεί από απόλυτη επιτυχία!
Οι Πέρσες υποχρεώθηκαν να εκκενώσουν την Ανατολή και να παραδώσουν τον Τίμιο Σταυρό.
Ο ίδιος ο αυτοκράτορας, μάλιστα, θα τον ανύψωνε στην Ιερουσαλήμ το 630.
The centuries-old Arab-Byzantine conflict gave birth, among others, in two epics - the Digenis Akritas (Greek) and Sirat al-Amīra Dhāt al-Himma (Arabic) - that narrate the exploits of cross-faith and cross-race warriors.
(1/11)
The most well-known figure of these cross-faith and -race heroes amongst Byzantinists is (Vasileios) Digenis Akritas.
As his two names indicate, he is a mixed-race (Διγενής) frontier warrior (Ακριτας) in the service of the Byzantine (Christian) Emperor.
(2/11)
His father is an Arab, an emir of Syria (Mousour), and his mother a Greek, a daughter of a theme strategos (Andronikos Doukas).
During one of the annual raids (razzia) in Anatolia, the emir kidnaps the lady.
Then the lady's five brothers campaign in Syria to rescue her.
Leo the Mathematician or Philosopher (Λέων ὁ Μαθηματικός ή Φιλόσοφος) was a distinguished Greek/Armenian scholar who associated himself with the Macedonian Renaissance (Μακεδονική Αναγέννηση).
Hope on for a travel back in time!
(1/14)
Leo was a cousin of John Grammaticus (Ιωάννης Ζ΄ Γραμματικός) - the Ecumenical Patriarch of Constantinople between 837 and 843 AD.
The patriarch originated from the Armenian noble house of the Muratsan (or Maratswots) and this explains Leo's partly Armenian ancestry.
(2/14)
Leo as a youngster was invited by the patriarch in Constantinople for studies.
Oddly enough, he opted for a secular curriculum in the "Γραικών γράμματα" ("letters of the Greeks"): Poetry, Rhetoric, Philosophy etc.
However, he never completed his studies in the "City".
Although most people know about the Red Wedding from the Game of Thrones Saga, few know an equally violent episode from Byzantium.
Though this episode didn't revolve around a wedding but a funeral.
Hop-in for a travel back in time!
(1/20)
The so-called "Red Funeral" occurred in 1258 inside a monastery (!) in the Empire of Nicaea and involved the future usurper-emperor Michael VIII Palaiologos and the regent Georgios Mouzalon.
But how did this occur and why?
Our story begins in the late Byzantine Empire.
(2/20)
Georgios Mouzalon was a member of a minor noble house of Asia Minor.
The House of Mouzalon produced a number of high-level dignitaries in the 11th and 12th centuries - for example, Nikolaos Mouzalon, the Archbishop of Cyprus and, later, Ecumenical Patriarch.
Στο παρακάτω νήμα 🧵 θα αναλύσω εν συντομία πως και πότε οι δύο αρχαίοι πολιτισμοί, ο ένας του Δία και ο άλλος του Κομφούκιου, συναντήθηκαν στην Κεντρική Ασία προ χιλιάδων ετών.
Μια εν πολλοίς άγνωστη, πλην συναρπαστική, περιπέτρια του Ελληνισμού.
(1/9)
Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τους Πολέμους των Διαδόχων, οι σατραπείες της Βακτριανής και Σογδιανής στις ανατολικές εσχατιές ανεξαρτητοποιήθηκαν ως το Ελληνο-Βακτριανό Βασίλειο (ή "η χώρα των χίλιων χρυσών πόλεων" σύμφωνα με τον Αρριανό).
(2/9)
Ο Δημήτριος Α' ο Ανίκητος (200 - 167 π.Χ.) επέκτεινε τα όρια του βασιλείου του μέχρι την Κοιλάδα του Ινδού και το Ανατολικό Τουρκεστάν.
Ο Στράβων παραδίδει πως η ισχύς των Ελλήνων απλώθηκε "μέχρι Σηρών ...", δηλαδή μέχρι τους γνωστούς για τη σηροτροφία τους Κινέζους.