Thread by @crucify_masih

#مشروطیت
برای بررسی موضوع،مجلسی در دربار تشکیل شد. در حین مذا کره بین امیر بهادر وزیر جنگ و احتشام السلطنه مجادله کلامی صورت گرفت. ناصر الملک نیز اظهار داشت مجلس برای کشوری مثل ایران ضرورت ندارد و همان شورای مشورتی برای وضع قوانین به مقتضای وضعیت کشور کافی است. /1

از دید ناصرالملک قانون نیازمند مجری و نظارت و دستورالعمل‌های کافی بود، امری که تحقق آن در شرایط ایران آن روز به سهولت ممکن نبود. این مجادله به زیان احتشام السلطنه خاتمه یافت، او را مأمور سرحدات کردند و از تهران دور نمودند.
#مخالفت_ناصرالملک با مشروطه بسیار بامعنا بود /2

او در اروپا تحصیل کرده بود. پدربزرگش میرزامحمودخان ناصر الملک، از دوره ناصری برای استقرار نظم قانونی در کشور کوشیده بود. این پدربزرگ و نوه رسائلی در باب قانون نوشته بودند؛ به ویژه ابوالقاسم خان که به هر حال با مبانی قانون گذاری آشنایی داشت. /3

مخالفت او با مشروطه فقط از این نظر بود که مشروطیت را برای ایران زودهنگام می‌دانست اگرنه نمی توانست ماهیتاً با این تقاضا مخالفتی داشته باشد. تفاوت دیدگاه‌های روحانیان و برخی روشنفکران در مورد مشروطه و نیز اختلاف روش‌ها زمانی روی داد که علمای تهران در عبدالعظیم بست نشسته بودند /4

رهبری متحصنین با شیخ #فضل‌الله‌نوری مجتهد طراز اوّل تهران و نیز #سیدعبدالله_بهبهانی و #سیدمحمد_طباطبایی بود. اینان هم با مقوله تأسیس عدالتخانه بیشتر موافق بودند و این مفهوم در نظر آنان وضوح بیشتری داشت تا مشروطه. احتمال داده می‌شد با قبول ضرورت تأسیس عدالتخانه آنان به تحصن /5

خود خاتمه دهند، اما در این میان سیدمحمدرضا مساوات و ایرج میرزا از اعضای انجمن سرّی، علما را تهدید کردند اگر با دولت وارد مذاکره شوند آنان را به قتل خواهند رسانید.
در این زمان مساوات در منزل محسن نجم آبادی فرزند روحانی مشهور و اصلاح طلب دوره ناصری یعنی شیخ هادی نجم آبادی /6

اقامت داشت و در جلساتی مخفی که اعتراضات را هدایت می‌کرد شرکت می‌نمود. به تصریح دکتر مهدی ملک زاده که خود از جناح تندروی معترضین دفاع می‌کرد، رویه انجمن در این زمان مبتنی بر دو اصل بود: /7

نخست اینکه آتش #اختلاف_بین_متحصنین به ویژه علما و دولتیان تندتر شود و دوّم اینکه از فرصت به دست آمده برای #ترویج_مشروطه بهره برداری نمایند.علت اینکه مخالفت آتشین علما با دولت سرلوحه کار قرار گرفته بود، ریشه در این حقیقت غیرقابل انکار داشت که بدون حمایت آنان متحصنین نمیتوانستند/8

کوچک ترین امتیازی از دولت بگیرند. به طور سنتی مردم علما را پیشوایان خود به شمار می‌آوردند و از احکام آنان تبعیت می‌کردند، بنابراین لازم بود آتش اختلافات به منظور نیل به اهداف موردنظر تندتر شود.
همین اعضای انجمن سرّی به عین الدوله هم القا می‌کردند از مذاکره /9

متحصنین خودداری نماید و می‌گفتند اگر به این جماعت اعتنایی نشود خود به خود متفرق می‌شوند. وظیفه #فریب_دادن_عین‌الدوله، با شیخ الرئیس قاجار بود که خود از گردانندگان پابرجای انجمن به شمار می‌رفت. به این شکل که شیخ زین الدین نامی که طرف مشورت عین الدوله بود، /10

تا مانع کنار آمدن او با متحصنین شود.شازده نیرالدوله نیز مأموریتی مشابه داشت. مظفرالدین شاه با تأسیس مجلس عدالتخانه موافقت کرده بود، اما مساوات بار دیگر تهدید کرد اگر این امر از سوی سفارت عثمانی تضمین نشود تحصن ادامه خواهد یافت. اینکه چرا این بار پای عثمانی را به میان کشیدند،/11

علتی نداشت جز اینکه می‌خواستند بحرانی را که مربوط به ایران بود #بین_المللی نمایند و راه را برای بحران‌های آتی باز گذارند . به این شکل عین الدوله حاضر نبود مفاد دستور العمل شاه را به بوته اجرا گذارد و آن را نگه داشته بود /12

تا مشمول مرور زمان گردد و به اصطلاح مردم خسته شوند و بالاخره سراغ کار و زندگی خود روند. این همان چیزی بود که انجمن
سرّی می‌خواست. /13

https://twitter.com/crucify_masih/status/1648663249989009408?s=19