Read on Twitter
सकाळी लवकर उठून रमेश तयारीला लागला. पुण्यात आयटी कंपनी मधे नवीनच नोकरी भेटली होती त्याला . घरातले सगळेच जरा काळजीत होते . नवीन शहर नवीन जागा . कायम सोबत राहिलेला काळजाचा तुकडा आता दूर जाणार होता .त्याच्या आईचे काळीज याच विचाराने चर्र करत होते . पोटाच्या खळग्याला भरण्यासाठी
कोणतीच कारणे देऊन चालत नाय . तसे खुश ही होते . आजी तर सकाळपासून कोपरा धरून बसली होती . डोळ्यातून आसवे चालूच होती ..खायला वगेरे सगळं करून झालं होतं .दुपारची १ ची गाडी आली की निघायचं बेत होता . रमेशच्या मनावरही थोडं दडपण होतंच. अकरा साडेअकरा वाजले असतील . सहज त्याची
आजी बोलली अर रमेश ते कॅलेंडर तर बघ आज कसला दिस हाय ..
होय बघतो म्हणून रमेशने कॅलेंडर बघितलं तर अमावस्या होती .
" आजे आज अमावस्या हाय बघ "
" आता र मग पोरा ..आज रहित करायला लागतय बघ जायचं .. अमावस्यच कुठं जतूयास नवीन ठिकाणी ... असं जायचं नसतं" आजी काळजीने बोलली .
होय बघतो म्हणून रमेशने कॅलेंडर बघितलं तर अमावस्या होती .
" आजे आज अमावस्या हाय बघ "
" आता र मग पोरा ..आज रहित करायला लागतय बघ जायचं .. अमावस्यच कुठं जतूयास नवीन ठिकाणी ... असं जायचं नसतं" आजी काळजीने बोलली .
" आजे कायतरी असतं तुझं ..आज नाय गेलू तर उद्या सकाळ नवला तिथं हाजरी लावायची हाय..पहिल्याच दिवशी गैरहजर राहून कसं चालल" रमेश आजीला सांगू लागला .
" आर् पण पोरा ऐकत जा जरा ..उद्या जा की लवकर " अजी बोलली
" मेळ न्हाय लागणार आजे..मी आजच जातू असलं कायबी नसतं बघ .."
रमेश बोला .
" आर् पण पोरा ऐकत जा जरा ..उद्या जा की लवकर " अजी बोलली
" मेळ न्हाय लागणार आजे..मी आजच जातू असलं कायबी नसतं बघ .."
रमेश बोला .
"करा कसं करायच तसं तुम्हासनि.. म्या आता म्हातारी काय चालतय माझं.." आजी रागाला जाऊन बोलली .
रमेश अवरा अवरी करून निघायच्या तयारीत राहिला . आता बस येणार त्याच्या आधी सर्वांच्या पाया वगेरे पडुन निघाला. सर्वांच्या पापण्या ओल्या झाल्या होत्या . पण सुखाचा क्षण होता तो सर्वासाठी.
रमेश अवरा अवरी करून निघायच्या तयारीत राहिला . आता बस येणार त्याच्या आधी सर्वांच्या पाया वगेरे पडुन निघाला. सर्वांच्या पापण्या ओल्या झाल्या होत्या . पण सुखाचा क्षण होता तो सर्वासाठी.
गाडी आली गाडीत बसून बघता बघता गाडीही नजरेआड झाली ..त्याची आई गाडी जाईपर्यंत तिथच उभा होती . आता रमेश नाही इथे त्यामुळे सगळं घर सूंन वाटतं होतं . रमेश पण गावच्या आठवणी घेऊन पुण्याचा नवा प्रवास करत होता. रूम वगेरे बघून ठेवली होती . आधीच सगळं नियोजन लावलं असल्याने याला काही
जाऊन प्रॉब्लेम नव्हता तसा. मित्र वगेरे होतेच आजूबाजूला रहायला . सध्या तरी तर रमेश ने एकट्यानेच रूम घेतली होती तिथे . संध्याकाळी सात वाजता रमेश पोहचला . मित्राला कॉल करून रूम वगेरे व्यवस्थित लाऊन घेतली दोघांनी . बाहेरचं जेवण वगेरे करून रमेश एकटच रूम वरती आला . दिवसभर प्रवास
केल्याने थकला होता. बिछाना टाकला तशी लगेच त्याला झोप लागली . झोपेत गुंग होऊन गेला नवीन जागी तशी झोप लागत नसते पण दमल्यामुळे लगेच झोप लागून गेली . मध्यरात्री जरा आराम झाल्यामुले थोडी जाग आली. हॉल मधेच झोपला होता . बेडरूम मधून खट खट असा काहीसा आवाज येत होता ..म्हणून
उठून त्याने बघितलं कसला आवाज येतोय तर पलीकडे एका बिल्डिंग चे काम चालू होते ..तिथे स्लाप वगेरे ठोकत होते त्यामुळे तो आवाज येत होता . त्याने परत पाणी पिऊन झोपायला लागला झोप काही येत नव्हती. बैचेन झालं होतं त्याला ...गावाकडची आठवण येत होती ..त्यात तो खट खट आवाज . ...झोपेचे खोबरे
झालं होतं..उठून तो गॅलरी मद्ये गेला ..बाहेर पण सगळं शांत होतं..आतून कोणीतरी असल्याची चाहूल वाटली याला ...म्हणून आत मद्ये गेला तर कोणीच नव्हतं ..भास असेल म्हणून परत गॅलरी मद्ये जाऊन उभा राहिला . बाहेर बघत होता पण मागून काळी सावली गेल्याचा भास झाला ...पटकन मागे वळून पाहिलं तर
काहीच नाही ...आता थोडं विचित्र वाटलं होत त्याला. भास आहेत की उगाच घाबरल्या सारखं होत होतं समजत नव्हतं ..आत मद्ये येऊन गप झोपून राहिला ...पण झोप काही केल्या लागेना . गॅलरी मद्ये काहीतरी हालचाल जाणवली म्हणून तो तिथे आला .लाईट लावली ...गॅलरी मद्ये फरशीवर रक्ताचे डाग होते ...
त्ते बघून पुरता घाबरला ... काय करावं काय सुचत नव्हतं ...इकडे तिकडे बघितलं तर काहीच नव्हतं ..मग हे रक्ताचे डाग....पुर घामेजला होता आता रमेश ...हॉल मधून काहीतरी पडल्याचा आवाज ऐकून अजूनच मनातली भीती वाढली ... दपकत दपकत आत मद्ये आला तर सगळ्या वस्तू अस्ता व्यस्त पडल्या होत्या
हे काय त्याच्या लक्षातच येत नव्हतं. .कोण केलं असेल ...पुरता घाबरून गेला होतं ....अचानक मागून कोणीतरी गेलं वळून बघितलं तर कोणीच नाही ...तोवर पाठीमागून कोणीतरी पाठीवरून हात फिरवत आहे असं वाटलं आणि मागे बघतो तर काय ..पांढरा शुभ्र साडीत अर्ध शरीर आणि सगळं तोंड सदल्यासारख
एक बाई उभा होती ...तोंडातून रक्त टपकत होतं ...केस सगळे विखुरलेले...पांढरे डोळे .. पाय तर नव्हतेच ...असा अवतार बघून रमेश जागेवरच चक्कर येऊन पडला ....त्याला नंतर काय झालं समजलच नाही ...सकाळी उठला तेव्हा त्याला रात्रीच सगळं आठवलं आणि पुरता घामाघूम झाला तो ...मित्राला फोन लाऊन
बोलवून घेतलं ...झालेला सगळं प्रकार मित्राला सांगितलं ...त्याने धीर दिला पण रमेश ल समजत नव्हतं नक्की काय करायच. घरी फोन लाऊन सगळं प्रकार सांगितला ...एका दिवसात रूमेत्री भेटली पाहिजे ...काहीतरी मांत्रिक उपाय करून दोन चार दिवसात त्याने ती रूम सोडली ... त्या रूम
मद्ये ती पापी आत्मा कोणालाच राहू देत नाही ...रमेश ही त्यालाच बळी पडला ..! त्याच्या आयुष्यातील खूप वाईट अनुभव होता हा .. !
#काल्पनिक
#भयकथा
#काल्पनिक
#भयकथा
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
