Thread by @PalaBiyikRak84

Niyazi, 1977 yılına gelindiğinde yüksek öğreniminin üçüncü yılına girmişti. Dersleri çok iyiydi.
Hem okuyor, hem çalışıyordu.
6 Mayıs 1977 günü, bir diğer ağabeyi Tevfik Mısırlıoğlu'nun düğünü vardı. Nisan ayı başında ağabeyi Ali Darı, Niyazi'den bir mektup daha aldı.

Mektupta,
"Ağabey, Tevfik abimin düğününe geleceğim.
O'na iyi bir hediye almak istiyorum. Param yetmedi.
Biraz para çıkarırsan çok sevinirim" yazıyordu. Ali Darı parayı çıkardı. Artık Niyazi'yi düğüne bekliyorlardı. Annesi,

Niyazi'nin en sevdiği yemekleri yapmak için haftalar öncesinden hazırlanmıştı. 28 Nisan günü Niyazi, Ankara'daki bir kuyumcuya gidip, birikmiş parası ve ağabeyinden gelen parayı birleştirerek Tevfik Darı'ya bir Adana burması (bilezik) aldı.

Cebine koyduğu Adana burması ile otogara gittiğinde, Alanya yerine İstanbul otobüsüne binmişti... Niyazi doğruca İstanbul'a gitti. Olayın iç yüzü daha sonra anlaşılacaktı. O dönem İstanbul'da tahsil yapan Alanyalı kız öğrenciler de vardı.

Niyazi ile iyi arkadaştılar. Niyazi, Alanya'ya ağabeyinin düğününe gideceğini söylediğinde kızlar "İstanbul'a gel. 1 Mayıs'ta Taksim yürüyüşüne katılalım. Oradan beraber Alanya'ya gideriz" demişlerdi. Niyazi de bu çağrıya uymuştu...

1 Mayıs 1977'de Taksim Meydanı hınca hınç doluydu. İçlerinde Niyazi ve Alanyalı kız arkadaşları da vardı. Niyazi'nin evlenmeyi düşündüğü Alanyalı kız arkadaşı da yanıbaşındaydı. Birlikte yürümeye başladılar. Kısa süre sonra kurşunlar yağmaya başladı... Dehşet saatlerini yaşayan

Niyazi'nin arkadaşları, o anı yıllar sonra şöyle anlatacaklardı: "Tarama anında Niyazi çevik bir hareketle yere yattı. Yere yatarken kız arkadaşını da kurşunlardan korumak için yere çekti. Kız yere düştüğünde panikledi ve birden ayağa kalktı.

Niyazi 'Kalkma, vurulacaksın!' diyerek kızı yere çekti. Bu arada kendisi ayağa kalkmıştı. Ve ilk kurşun kafasına isabet etti. Yere düşmeden kafasına iki kurşun daha saplanmıştı. Üç kurşunla can verdi..."ÖLÜM ONA HİÇ YAKIŞMAMIŞTI Genç adam kanlar içerisinde yerde yatıyordu.

Ölüm ona hiç yakışmamıştı. Yanıbaşında çığlıklarla ağlayan genç bir kız vardı... 2 Mayıs 1977 sabahı Alanya yine çok sakindi. İkindi üzeri ağabeyi Ali Darı, Hükümet Caddesi'nde Nuri Kılıç'ın zahireci dükkanının önünde yürüyordu. Dükkandan fırlayan biri "Radyoda ajansı (haberleri)

dinledim biraz önce. İstanbul'da 34 kişi ölmüş. İçlerinde bir de Niyazi Darı var!" dedi. Ali Darı, "Niyazi İstanbul'da değil, Ankara'da okuyor" diyerek çevresini ve kendisini rahatlatmaya çalıştı. Ancak içine bir kurt düşmüştü. Sevgili kardeşinin adı radyoda geçmişti. Ali Darı,

aynı ad ve soyadı taşıdıkları amca oğlu Ali Darı'yla bu duyumu paylaştı. Hüseyin Türktaş'ın taksisine bindiler ve soluğu Ankara'da aldılar. Ankara'da oturdukları evi bulduklarında ev sahibi "Alanya'ya düğüne gidiyorum diye ayrılmıştı" dedi. Hemen İstanbul'a hareket ettiler...

İstanbul'da Taksim olaylarını net biçimde öğrenir öğrenmez cenazelerin tutulduğu morga hareket ettiler. Loş ve çok büyük morg önüne geldiklerinde ağabey Ali Darı "Ben içeri giremeyeceğim. Sen gir!" diyerek amca oğlunu yolladı. Ali Darı, içeride kanlar içerisinde yatan

gencecik bedenler içerisinde Niyazi'yi bulduğunda gözyaşlarını tutamadı. 4 Mayıs sabahı Niyazi'nin cenazesi polis kordonu eşliğinde Alanya'ya geldi. Evinde, şehrinde yas vardı. "Oğlum, öğretmen olup gelecek!" diye umut eden ancak oğlunun cansız bedeniyle

karşılaşan annesinin acısı en usta edebiyatçıların bile anlatamayacağı düzeydeydi. Ankara'dan, İstanbul'dan, Antalya'dan öğrenciler akın akın Alanya'ya geliyorlardı. Alanya adeta anacık, babacık günü olmuştu. Müthiş bir kalabalık Mısırlıoğulları'nın evinin önünde toplanmıştı.

Alanya o güne kadar böyle bir kalabalık görmemişti. Niyazi'nin cenazesi Türk bayrağına sarılı bir şekilde evden dışarı çıkarıldığında binlerce öğrenci hep bir ağızdan "Niyaziler Ölmez!" sloganları atmaya başladılar. Bu sloganlar Bektaş Mezarlığı'na kadar sürdü.

Niyazi toprağa verilirken binlerce gözü yaşlı insan vardı... NİYAZİ DARI'NIN SON MEKTUBU Niyazi Darı, ağabeyi Ali Darı'ya yolladığı son mektubunda o günlerin siyasi ortamını anlatıyordu. İşte o mektup: Sevgili Ağabey, Ne kadar memnun kaldım biliyor musun şu mektubuna.

Hem de öyle bir anda geldi ki içimi rahatlattı. Bir bunalımdan kurtardı. Henüz daha yeni geldim ve karamsarlık içerisindeyim. Masanın üzerinde mektubu gördüğümde bile fazla sevinememiştim. Ama içini açınca her satır beni rahatlattı ve şu anda gayet sakin olarak ve

memnuniyetle sana yazıyorum. Biliyor musun abi, şu sıra durumumuz gittikçe kötüye gidiyor. Eğer böyle devam ederse önümde çok büyük, aşılması zor bir sorun var. Sınıfta kalma durumu. Eğer gerçekten sınıfta kalırsak bana neye mal olacağını anlatmak çok güç.

En azından bir yıllık ömür, en azından sizlerin ve ailemin çabaları. Daha fazla bahsetmek istemiyorum. Şu son günlerde okula gidemez olduk, faşistler üst üste bölüme baskın yapıp, çifte tabanca çekiyorlar. Her gün bölümden bir arkadaşımız ya yolda yada okul

civarında dövülüp haşat ediliyor. Tek temennim bu durumların düzelmesi. Anlattığına göre Alanya çok iyi, ne güzel, biz de iyi olmayı çok istiyoruz, maalesef başaramıyoruz. Geçenlerde öldürülen üç arkadaştan Eşari Oran, en yakın arkadaşımızdı. İkinci bir yönü

Antalyalı ve çok iyi bir çocuktu. Abi gönderdiğin listeyi en kısa zamanda sana bant olarak iade edeceğim, bu konuda merakın olmasın. İbrahim kaseti doldururken ben kendisine söylemiştim "Bunlar abimin kendi istediği değil" diye. Ama o kendi bildiği gibi hareket etti.

En yakın zamanda Taner abimin yanına gideceğim, merak etme. Selamını da söyleyeceğim. Yengemler ne yapıyorlar? Annem falan iyi mi? Hepsinin ellerinden öperim. Benim iyi olduğumu ve merak etmemelerini söyle. O Memo'yu çok özledim. Hele bir gelirsem, ona yapacaklarım var.

Gözlerinden öperim Memo'nun. Abi ne yazayım? Aslında yazacak şey çok ama bir kısım gerçekleri sen ne güzel ifade etmişsin "Bu düzen değişmelidir" diye. Evet abi değişecektir bu düzen. Kendi akıttıkları, gençlerin ve ana babaların kanları,

acıları üzerinde saltanat süremeyecektir kimse. Ama belki daha gençlerin kanı akar ve analar babalar acı çeker başka. Bizim kızlara uğrarsan selamlarımı iletiver. İyi olduğumu söyle. Daha yazacak bir şeyim yok.

İbo'nun selamı var. Diğer arkadaşların da. Mektubuna çok memnun kaldım. En kısa günde kaseti posta ile göndereceğim merak etme. Esen kal. Başarılar dileğiyle.
Kardeşin Niyazi alıntıdır okuduğunuz için teşekkür ederim huzurlu geceler @PalaBiyikRak84 takip etmeyi unutmayın lütfen