Over het Vlaamse #PIRLS-drama: een ‘opvallende bevinding is dat 43% van de Vlaamse leerlingen zegt met honger aan te komen op school. Vijf jaar geleden was dit 19%. Dit is *geen* indicatie van stijgende armoede of van de problematiek van lege brooddozen. 🧵demorgen.be/politiek/onze-…
De vraag die aan de leerlingen werd gesteld is: “How often do you feel this way when you arrive at school?” Mogelijke antwoorden: 'elke dag’, ‘bijna elke dag’, ‘soms’ en ‘nooit’. Het gaat dus om 1) ontbijt; en 2) om het gevoel honger te hebben als je op school toekomt.
In het Vlaamse PIRLS rapport wordt gesuggereerd dat de stijging samenhangt met de problematiek van de lege brooddozen. Dat is onwaarschijnlijk. Dat er geen ontbijt wordt gegeten (en ook dat weten we niet) wil niet zeggen dat men zich geen of onvoldoende ontbijt kan veroorloven.
Die vragen worden wel gesteld in de EU-SILC survey van 2021, waarin specifieke vragen rond de levensomstandigheden van kinderen zijn opgenomen, en het onderscheid wordt gemaakt naar fundamentele zaken die men zich niet kan veroorloven. statbel.fgov.be/nl/nieuws/opgr…
De resultaten: in Vlaanderen leeft slechts 0,9% van de kinderen in een gezin waarin men zich geen dagelijkse maaltijd met vlees, vis of een vegetarisch alternatief kan veroorloven, en 0,1% kan zich geen vers fruit of groenten veroorloven op dagelijkse basis.
Het gaat in Vlaanderen dus om ongeveer 10.000 kinderen die dagelijkse geen voedzame maaltijd voorgeschoteld kunnen krijgen. Waarschijnlijk is dat een onderschatting van de problematiek van de lege brooddoos. Bovendien geconcentreerd in steden.
Onderzoek uit de VS toont ‘spillover-effecten’ van schoolmaaltijden op maaltijden thuis. Dat is een van de voordelen van gezonde maaltijden op school: het zorgt voor meer financiële ruimte om thuis betere maaltijden te kunnen voorzien. sciencedirect.com/science/articl…
Maar het is belangrijk om de grootteorde van een probleem goed in te schatten om er beleidsmatig iets mee te doen. Gegeven de evidentie die we hebben is het wel heel onwaarschijnlijk dat 43% van Vlaamse leerlingen die met honger op school komen, te wijten is aan armoede. /FIN
We need to talk about @openvld. Recent deelden verschillende kopstukken, waaronder @egbertlachaert, een grafiek waaruit moest blijken dat ‘leefloners meer overhouden dan iemand die werkt’. Die grafiek klopt niet. Ik leg graag uit hoe dat komt, en waarom dat ertoe doet. 🧵(1/28😬)
Vooreerst: ik heb de conclusie dat ‘verschil tussen werk en niet-werk onbestaande is' snel onzin genoemd. Omdat het indruist tegen de evidentie die er over inactiviteitsvallen voor voltijds werkenden in België beschikbaar is, onder meer van de OESO. /2
En dus vroeg ik naar de berekeningen die ik snel heb gekregen van de @openvld studiedienst, waarvoor hulde. Ik heb hen ook mijn bedenkingen gestuurd. Het document dat ik kreeg bevat de berekening voor een brutoloon van 3.000 euro, waarop ik verder zal focussen. /3
De crisis is bezworen, er werd een compromis bereikt rond de kinderbijslag en de Vlaamse regering is gered. Hoera! Toch? Maar wat moeten we nu denken van dat compromis rond de kinderbijslag? Een draadje in 25 delen (mijn excuses😬).🧵 #septemberverklaring
Vooreerst: het stond in de sterren geschreven dat een automatische indexering van de kinderbijslag bij overschrijding van de spilindex onhaalbaar was. Dat heeft uiteraard politieke en ideologische redenen (zie verder), maar heeft ook te maken met de weeffouten in het systeem. /2
Dat zit zo: bij de regionalisering van de bevoegdheid over de kinderbijslag besliste men in Vlaanderen (maar ook in Wallonië) dat 'elk kind is gelijk' het vertrekpunt moest worden. En volgens die logica volgde daaruit dat elk kind een gelijk, hoog, basisbedrag moest krijgen. /3
De armoedetrends zijn niet goed. De 'lokale armoedebarometer' van Decenniumdoelen kleurt rood. Maar: interpretatie is moeilijk. De manier waarop de barometer is samengesteld zorgt ervoor dat goed, lokaal beleid soms wordt afgestraft. Een (lange 😬) draad. komafmetarmoede.be/armoedebaromet…
Vooreerst: armoede is een probleem dat zich uitstrekt over veel levensdomeinen, maar de kern van de zaak is een te laag inkomen om op een treffelijke manier te kunnen leven. Dat wordt gemeten obv het 'armoederisico' of de 'monetaire armoede' op Vlaams en federaal niveau. /2
De cijfers: 16% van de Belge en 11% van de Vlamingen leeft in een gezin met een besteedbaar gezinsinkomen onder de armoedegrens, die 60% van het mediane besteedbaar gezinsinkomen in België bedraagt. Cijfers en methode: statbel.fgov.be/nl/themas/huis… /3
Ik mocht de onvolprezen @ArbiterofTweets even bijstaan in het factchecken van een bewering van @vlbelang. Het is *niet* zo dat het gros van federaal geld voor OCMW's naar buitenlanders vloeit. De vergelijking is, zelfs met juiste cijfers, sowieso onzinnig is. Een (saai) draadje.
OCMW's voeren hun taken uit met middelen die zowel federaal, Vlaams als lokaal kunnen zijn. Als een OCMW een leefloon toekent, dan betalen ze dat voor een deel uit eigen zak. Het federale niveau betaalt 60% tot 70% terug van de leeflonen. Het lokale niveau vult de rest aan. /2
Maar: equivalente leeflonen worden wel voor 100% terugbetaald. Dat zijn leeflonen die toegekend worden aan mensen die niet aan de nationaliteitsvoorwaarde voldoen, maar wel in nood verkeren. Het zijn mensen die nergens anders terecht kunnen. /3
Ik vind de loonkloof tussen vrouwen en mannen een zeer belangrijk thema. Maar om er iets aan te doen, is ernstig onderzoek nodig. Een loonkloof van 24% naar voren schuiven is niet ernstig.
Het is belangrijk om appelen met appelen te vergelijken, en dus: de vrouw-man loonkloof tussen voltijdse werknemers met volle arbeidsduur bedraagt 6,6%. Die kloof is ook dalende. Dat is goed nieuws! igvm-iefh.belgium.be/sites/default/…
Er is heel wat onderzoek en expertise rond de oorzaken van deze blijvende loonkloof (cc @krishardies). Er moet en kan iets aan gedaan worden. Mijn boodschap is: doen alsof de kloof 24% impliceert dat het probleem bij de loonvorming zélf zit. Dat is niet zo.
Het hoge aandeel mensen in een baanloos gezin is een hardnekkig arbeidsmarktprobleem in Vlaanderen. Om daar iets aan te doen moeten we eerst weten wie die mensen zijn, en welk statuut ze hebben. Samen met @SteunpuntWerk schets ik voor eerst gedetailleerd profiel. Draadje.
Het valt op dat deze mensen vaker ouder (50+), lager geschoold en alleenstaand zijn dan de bevolking op actieve leeftijd. Bovendien geeft meer dan de helft aan hinder te ondervinden van ziekte of handicap. Het gaat dus vooral om kwetsbare arbeidsmarktprofielen. /2
Van groot belang is dat slechts 22% van hen ingeschreven is bij de VDAB én een RVA-uitkering ontvangt. Een hervorming (lees: verstrenging) van de werkloosheidsverzekering zal voor de grootste groep mensen in baanloze gezinnen dus _niet_ helpen. /3